အပျိုကြီး မဒေါင်းတစ်ယောက် အိမ်ထောင်ပြုတော့မယ်ဆိုတော့ တစ်ရပ်ကွက်လုံး အံ့အားသင့်ကုန်ကြတယ်။ အပျိုကြီးတွေ လင်ယူတာ အံ့အားသင့်စရာမဟုတ်ပေမယ့် မဒေါင်းကျတော့ အံ့အားကိုသင့်ကြတာ။ မဒေါင်းအသက်က လေးဆယ်ကျော်လို့ ငါးနှစ်စွန်းစွန်းရှိနေပါပြီ။ မဒေါင်းရဲ့ ရုပ်ရည်ကလည်း ရွက်ကြမ်းရေကျို အဆင့်တောင် မရှိဘူးဆို
တော့ အပျိုကြီးဖြစ်ရတာ အဲသည်ဟာလည်း အချက်တစ်ချက်ပေါ့။ မဒေါင်းက အသားကလေးတော့ ဖြူရှာပါတယ်။ ဖြူတာတောင် နီစပ် စပ်ရယ်။ မျက်လုံးစွေစောင်းစောင်းက ဘေးတိုက်ကြည့်ရင် မသိသာ ပေမဲ့ တည့်ကြည့်မိရင်တော့ ကိုယ့်မျက်လုံးပါ စောင်းလာသလိုလိုမျိုး။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း ဖြောင့်လိုက်သမှ တစ်ဖြောင့်တည်း။
အဲသည်မဒေါင်းက အပျိုကြီးပီပီ အရည်အချင်းအပြည့်ရှိတဲ့ အပျိုကြီး ပါ ပစ္စည်း တစ်ခု ဟိုနားထား ထားပြန်ပြီ။ သည်နားထား ထားပြန်ပြီ။ ဟိုဟာ ချိုပြန်ပြီ။ ဟိုဟာခါးပြန်ပြီနှင့် ပစိပစစ်များရုံ ဘာဟုတ်သေးတုန်း။ အကြောင်းတစ်ခုရှိရင် အရင်းအမြစ်ထိ လက်ကုန် စပ်စုတာမျိုး။ သူမတူအောင် ငြင်းခုံတာမျိုးကလည်း ရှိသေးတယ်။ ပြီးတော့ မဒေါင်းက အပျိုကြီးဆိုတော့ အားလပ်ချိန်ကလည်း များတယ်လေ။ အဲသည် အားလပ်ချိန်ကို မဒေါင်းက အရပ်ထဲလည်ခြင်းဆိုတဲ့ အတွင်း စကားပြောတာတောင် သူ့မှာ ဆင်ခြေကလေးနှင့်ပါ။
“ငါတို့အိမ်လည်တယ်ဆိုတာ အလဟဿမဟုတ်ဘူး။ ဗဟု သုတရတယ်။ အရပ်ထဲ ဘာဖြစ်နေသလဲဆိုတာ အိမ်လည်မှသိတာ။ ကိုယ့်အိမ်ခေါင်းထဲ ကိုယ်အောင်းနေလို့ ဘယ်သတင်းကမှ တံခါးပေါက် က ဝင်လာတာမဟုတ်ဘူး” တဲ့။ ။
အပျိုကြီးတွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း ယောက်ျားတွေ မကောင်းပြောတဲ့ နေရာမှာလည်း မဒေါင်းက နှစ်ယောက်မရှိဘူးထဲကပဲ။ စိတ်ထဲက ပါ မပါ ဆိုတာတော့ မဒေါင်းမှသိမှာပါ။ ပါးစပ်ကတော့
“အပျိုကြီးဆိုတာ နာမည်ကသာ ကသိကအောက်နိုင်တာ။ လူနေတော့ အချောင်သားအေ့။ ခုနေများ ငါ့ မှာ ယောက်ျားသနာ ရှိကြည့်ပါလား။ ဟင်း...သူတို့ကိစ္စဝိစ္စ လုပ်ပေးနေရတာနဲ့ မိဒေါင်းတို့ ကြိုက်တဲ့ တရုတ်ကားတောင် ကြည့်အားမှာမဟုတ်ဘူး။ ယောက်ျား ဆိုတာမျိုးက မိန်းမတွေအပေါ် သိပ်အခွင့်ထူးခံချင်တဲ့ဟာတွေ။ မိကြည် ယောက်ျား တင်အေးကို ကြည့်ပါလား”
ဆိုတဲ့ပြီး အရပ်ထဲရှိသမျှ ယောက်ျားတွေရဲ့ မကောင်းကွက် ရှာကြံပြောတော့တာပဲ။ မဒေါင်းက စကားပြောရာမှာလည်း ရုပ်လုံးပေါ်အောင် ပြောတတ်တယ်။ ဟိုတုန်းက သမ စာရေး ဖူးတဲ့ မတင်နွဲ့ ရဲ့ယောက်ျား ကိုမောင်လေးမျက်နှာက မျက်နှာက စုတ်ချွန်းချွန်းရယ်။ မျက်နှာက
သွယ်မျောနေပေမယ့် ပါးစပ်ကြီးက အကျယ်ကြီး။
ရယ်။ ဒါကို ပုံဖမ်းတဲ့ပြီး မဒေါင်းက ...
“ရယ်လိုက်ရင် မျက်နှာက ဒေါင့်တန်းဆွဲသွားတာအေ့။ ခေါင်းအောက်ကနေ ဘယ်ဘက်ကို ယိုင်သွားတဲ့ပြီး မေးစေ့ကျတော့ ညာဘက်ပြန်ဆွဲတာ။ အဲသာနဲ့ပဲ သူ့ပါးစပ်ကြီး ပြဲသွားရတာပေါ့”
ဆိုတဲ့ပြီး ကိုမောင်လေးရယ်ပုံကို လုပ်ပြတယ်။ ကိုမောင် လေးရယ်ပုံနှင့် တူမတူတော့ မသိဘူး။ မဒေါင်းရဲ့ မျက်လုံးစွေစောင်း စောင်းကတော့ ဇောက်ထိုးဖြစ်သွားတော့တာပါ။ သူလုပ်ပြတာကိုကြည့် ပြီး လူတွေက သူ့ကွယ်ရာမှာ မဒေါင်းပုံ ပြန်လုပ်ပြပြီး ရယ် ကြတော့တာပဲ။
မဒေါင်းမှာက မွေးချင်းသုံးယောက်ရှိတယ်။ အစ်ကိုတစ် ယောက်၊ ညီမတစ်ယောက်ဆိုတော့ မဒေါင်းက အလတ်ပေါ့။ မဒေါင်းရဲ့ အစ်ကို ကိုဒိုးက အိမ်ထောင်ခွဲနေတယ်။ သည်အရပ်ထဲမှာပါပဲ။ မဒေါင်း ညီမ မပုကတော့ မဒေါင်းနှင့် အတူနေတယ်။ မပုယောက်ျား သန်းဆောင်က လက်သမားဆရာကလေး။ သဘောကောင်း မနောကောင်း ကလေးပါ။ မဒေါင်း ဆိုးတာမျိုးကို မပုထက်တောင် ခံရှာတယ်။ ဒါကြောင့် လည်း မဒေါင်းနဲ့ အတူနေလို့ ဖြစ်တာပေါ့။
မဒေါင်းတို့မိဘတွေက သူဌေးတွေပါ။ လယ်ကလေး၊ မြေကလေး ရောင်းချပြီး မြို့ပြောင်းလာတာ ကုန်ရောင်းကုန်ဝယ်လုပ် ရင်းက ကြီးပွားလာကြတာ ပြောပါတော့။
#ရသ #myanmar #audio #audiobook #audiolibrary #ခင်ခင်ထူး