من آن نیم که دل از مهر دوست بردارم
و گر ز کینه ی دشمن به جان رسد کارم
نه روی رفتنم از خاک آستانه ی دوست
نه احتمال نشستن، نه پای رفتارم
کجا روم که دلم پای بند مهر کسی ست
سفر کنید رفیقان که من گرفتارم
در آن قضیه که با ما به صلح باشد دوست
اگر جهان همه دشمن شود چه غم دارم
ياران موافق همه از دست شدند
در پاي اجل يكان يكان پست شدند
بوديم به يك شراب در مجلس عمر
يك دور ز ما پيشترك مست شدند