درود فراوان بر استاد گرانمايه اقاي جنيدي ، ارج بسيار از رنجتان دير و شاد زي.

😍😍😍بسیار کار مهم و برجسته ای است . امیدوارم کتاب ها و سخنرانی های بیشتری در این زمینه به صورت مولتی مدیا و یوتیوپی در اینترنت پدیدار شود

درود و سپاس فراوان از شما

درود ،درودی از صمیم قلب بر پاک استادی چون استادجنیدی که به واقع پاک وزلال است،ای جنیدی شادباش و دیر زی...

درود و‌سپاس

سپاس

استاد جنیدی مزدا به شما عمر صد ساله بدهد . ایران امروز به امثال شما بسیار نیاز دارد . سلامت باشید

درود بر استاد جنیدی

درود و هزاران درود بر شرافت فرزند شایسته فردوسی خردمند و فرزند نیکو خرد ایران زمین استاد جنیدی بزرگ.چگونه می توانم شاهنامه استاد را به دست آورم.؟؟؟؟؟؟منتظر جواب هستم لطفا

به به شاهنامه را باید اینطور خوند. خیلی زیبا و شنیدنی بود.

استاد این شعرو من ۳۰سال پیش گفته ام: نخوانیم عادل انوشیروان که بر دار کرد مزدک و پیروان

درود به شما آقای جنیدی تمام گفتار شما رو برای اولین بار شنیدم تمام این اطلاعات در چه کتابی میشه پیدا کرد چه چاپی از شاهنامه معتبر تر است سپاس فراوان از شما

درود بر شماتة پاريس. سپاس. ازاميدوارم يك نسك بنويسيد براى كمك گرفتن از واژهاى فارسى بهجاى واژهاى عربى. شما فرانسه ميايد؟

❤❤

درود بر تو ای مرد با شرف استاد بزرگ جنیدی عزیز

زنده باشی استاد که خیلی ازتحیل ها شما باورهای من را باین سخنان تائید کردی اصلن ازنظرسبک هم بدوره سامانیان میشود نزدیک تر دانست

🎉🎉🎉🎉 درود❤❤❤

سپاس استاد

لطفا بفرمائید آیا استان پارس هم جایی هست که بشود تمام آثار استاد جنیدی را تهیه کنم؟؟؟؟

پرديسى بزرگ 🌹 سى و پنج سال از سران سه پنج بسى رنج بردم به اميد گنج چو بر باد دادند گنج مرا نبود حاصلى رنج مرا پرديسى به مرحله هـشتم مهر ميترايى رسيده بود و خود خداى شد.

@leonardoangelo5672

3 жыл бұрын

پردیسی یعنی چه آخه هرکسی یک چیز می گوید تو فورا باور می کنید تو فکر می کنید در پارسی اصلا حرف ف وجود نداشته است اصلا خود کلمه فردوس یک کلمه پارسی است و خود بهشت هم و پردیس هم معنی بهشت را می دهد و در ضمن این نمی شود دلیل که زبان پارسی همه کلمات باید با پ سر و کار داشته باشند

@raminabdeshahrei2661

3 жыл бұрын

@@leonardoangelo5672 اين نظر شماست و

بغضی کلمات آ را برداریم واژه منفی میشود و به واژه بستگی دارد. آمنه = جاودانگی و اگر برداریم واژه منفی میشود = منها .

مزدک و مانی خود واژه و کلمات و معنی آنها ذات و عقیده و طرز فکر و اندیشه آنها را بیان می کند ! شما میشود معنی کنید ! و بعضی از کارهای مزدک که خوب میدانید میتوانید به ما بیاموزید و حقیقت را بدانیم .

این ویدیوی داستانهای شاهنامه را هم ببینیدkzread.info/dash/bejne/ZWunxKaipcKthNY.html

امام خمینی : همین قدر بگویم که انوشیروان آن نیست که میگویند و میشنویم ، نه از بابت دادگستری نه از بابت خسروی. روزی که من این جمله رو شنیدم نفهمیده بودم منظور ایشان چی بود وقتی زندگی بزرگمهر رو خوندم کمی متوجه شدم و امروز که به حرفای استاد گوش کردم دیدم که درست بوده . و اما درباره آذربایجان: بنده خودم اهل آذربایجان هستم و خیلی درباره تاریخ خودمون موندم و فکر کردم و به این مطلب رسیدم که مردم آذربایجان همان قوم ماد هستند ... پس از ازدواج کمبوجیه با ماندآنا (نام شاهدخت ماد ماندانا نه ماند آنا بوده دختر آستیاگ « آستیاگ تلفظ لاتین است که متاسفانه بدلیل اینکه مترجم خط میخی فرنگی ها بودند ما هم به اقتباس از آنان اینگونه تلفظ کرده ایم نام وی آستی آغا بوده ، آستی آنا : نام مونث و آستی آغا : نام مذکر) بعداز ازدواج کمبوجیه و ماند آنا طبق رسم معمول که تا به امروز هم در دیار آذربایجان مانده است هنگام رفتن عروس به خانه داماد از بستگان عروس کشسانی بعنوان ینگه (همراه) عروس را همراهی می‌کنند از آنجایی که ماند آنا شاهدخت بود چندین خانواده و خدم و حشم او را از پایتخت ماد همدان تا شیراز همراهی کرده و آنجا با وی ماندند که تا امروز هم آنجا هستند و زبان و فرهنگ خودشان را نیز محفوظ داشته اند و مشهور به ایل قشقایی می‌باشند. فردا اینکه امروزه ما مردم آذربایجان زبان خود را ترکی مینامیم اینهم اشتباه نیست چون زبان ترکی شاخه های مختلفی دارد مانند باقی زبان ها ، اما وقتی به تاریخ نگاه میکنیم ترک به زبانی گفته میشد که مغولها و تاتارها صحبت میکنند پس از کوچ یک قوم از ترکمن ها به منطقه شام (اجداد عثمانیان) این نام یعنی ترک فراگیر شد حال آنکه طبق آزمایشهای ژنتیکی امروزی مردم آذربایجان و ترکیه هیچ شباهت ژنتیکی با مردم آسیای میانه (ترکستان) ندارند حتی یک درصد که این موضوع باعث تعجب مردم ترکیه نیز شد که این موضوع بخاطر باور های اشتباهی است که طی سالیان دراز خوراک فکری مردم بوده است در حالیکه از پایه اشتباه است اما باید تاریخ از نو نوشته شود در این باب حرف بسیار است و اینجا ... همینهایی که اینجا نوشتم نیاز به توضیح دارد که از آن صرف نظر کردم

با کمال احترام برای شما آقای جنیدی ولی خیلی از نظریه های شما قابل قبول نیست

همان یک کتاب آموزش زبان پهلوی و شیوه ابتکاری ان کافی است که فریدون جنیدی را از خدمتگزاران فرهنگ ایران بدانیم. من خودم پهلوی را از ایشان آموختم. اما فریدون جنیدی هم مثل همه آدمها از "من و مایی" خالی نیست. اول اینکه محیط کارشان آکنده ازکیش شخصیت است. ایشان به تمامی لحظات زندگیشان جنبه استوره ایی بخشیده. نکات گاه کم اهمیت که در زندگی هر کسی پیش میاید, در زندگی آقای جنیدی معنی ویژه ایی مییابد. اینکه در روستای ریوند که در نزدیکی آتشکده بزرگ نیشابور است متولد شده اند, اینکه در زمان تولدشان باران میباریده, اینکه در جوانی ماقبل زنده یاد عیسی صدیق استاد دانشگاه تهران ایستاده اند و گفته اند که قصد دارند زندگیشان را وقف ایران کنند, اینکه تک فرزندشان در جوانی از دنیا میرود و و و ...ایشان را در هاله ای از تقدس فرو میبرد و مردی از ایشان میسازد که زاده شده تا گرد غم از چهره نیاکان ایرانی, فردوسی و…. بزداید و یک تنه کمر همت ببندد تا فرهنگ ایران را از نو زنده کند. در این راه دشمنان اصلی نه سیاست ایران ستیز جمهوری اسلامی که استادان ایرانشناسی هستند. حقیقت این است که فریدون جنیدی کینه سختی از استادان حوزه تمدن ایران باستان به دل دارد. شاید واضحترین دلیلش ان است که ایشان هرگز نتوانستند به جرگه استادان دانشگاه بپیوندند. گر چه میشود انتقادات فراوانی به استادان ایران شناس وارد کرد اما اینکه همه آنها را کم فهم, خاین, خوشه چین دانشمندان غربی ….بدانیم , جدا هم حرف نادرستی است هم بی انصافی بزرگی. ضمنا اینکه همه دانشمندان غربی را که در راه شناخت فرهنگ ایران تن و جان فرسوده اند, دست جمعی از لبه تیغ بگذرانیم, هم دور از عقل و انصاف است. از اینکه حرف یا تعبیر یا نظریه ایی خلاف یا غیر دقیق است نباید نتیجه گرفت که همه آنها دشمنان فرهنگ ایران بوده اند. فراموش نکنیم که بخشی از آنچه که امروز از زندگی نیاکانمان میدانیم به مدد همین دانشمندان "پدر سوخته" غربی بوده است. فریدون جنیدی از اینکه در جمع استادان ایرانشناس راه نیافته بسیار خشمگین است و این خشم سی, چهل ساله در جز جز کلام ایشان پیداست. اما اگر این نفرت تا همین جا ختم میشد, میتوانستیم آنرا واکنشی طبیعی و انسانی تلقی کنیم. می شد گفت چون ایشان از جانب دیگران ارجی ندیده است و از زحمآتش سپاسگزاری نشده است, اینطور واکنش نشان میدهد. اما داستان به اینجا ختم نمشود چون ایشان برای بی اعتبار کردن استادان ایرانشناس حاضر است هزار جور آسمان ریسمان ببافد, به هزار گونه استدلال بی پایه متوسل شود, درست و نادرست را در هم بیامیزد تا ثابت کند که همه این کسانی که کرسی های دانشگاه تهران را در ید قدرت خود دارند, هم بیسوادند هم دزد مقام. آنچه ایشان در ویراستاری شاهنامه کرده اند, جدا شگفت انگیز است, البته در سستی رای ! ای کاش فریدون جنیدی به همان آموزش زبان پهلوی که انصافا درش استاد است بسنده میکرد!