روح فروغ نازنین مظلوم و ‌جهان بسیار عزیز شاد ویادشان گرامیست❤❤

چ شعر زیبایی و چ صدایه زیبایی خدا رحمت کنه جاشون بهشت باشه♥️♥️

صدا و کلامی جاودان

درود بر ستاره شعر ايرانزمين و خواننده پر اوازه و خوش صدايي كه سعادت زيست هنرمندانه اش را بر ما نا تمام گذاشت

Such a beautiful voice, I listen over 100 times still I love to listen more with very beautiful poem from Forogh

روحش شادو يادش گرامى. بسيار صداى زيبا با شعر فروغ عزيز.

خدایا چ انسانهایی و شاعرو خوانندهایی همه با علم و شخصیت داشتیم اخوندا اومدن همشونو از ما گرفتن

Eternal words, and what an eternal performance by Jahan...

حيف كه زود رفت ،وافعاً يك جهان صدا بود

یاد هر دو، چه زود آسمانی شدند. هر زمان که این اجرا را می شنونم اشک در چشمانم حلقه میزند.

روانش شاد

روحت شاد به وسعت کائنات

@safiaddinsafavi8474

Жыл бұрын

روح هر دو عزیز شاد

@safiaddinsafavi8474

Жыл бұрын

چه زیبا گفتید ،نوشتید

بنازم به حنجره این مرد بزرگ روحش شاد🙏از دوری وطن دق کردند هنرمندان عزیزمان❤خدا لعنت کنه باعث و بانی ....

حیف از هر دوی این هنرمندان که زود رفتند روحشان شاد ، یادشان گرامی

چرا انسان‌های خوب و مثبت برای جامعه مانند فروغ و جهان راهشان کوتاه است زود از این قطار زندگی پیاده می‌شوند ؟

@safiaddinsafavi8474

Жыл бұрын

هر آنکه از واپسگرایی وخرافات دل آزرده بود وانتقاد کرده بنحوی انگ بد نامی خورده مانند فروغ ،زکریای رازی ،حافظ وسایر عزیزان

روحشان خوشحال🎉

رابطه عکسها در این ویدئو با این شعر عمیق و سوزناک فروغ را نفهمیدم! رابطه پل و ... را! همینطور دیمی!

برای نسل جوان باید توضیح داد که این شعر که به زیبایی سروده شده است متعلق به زمانی است که انقلاب به سبک چگوارا ایده‌آل شده بود و نماد آن ستاره بود. مردم آن زمان با واقعیت‌های جهان فاصله داشتند و به هر قبمتی بدنبال آن ایده‌آل و آن بهشت گمشده بودند.

@safiaddinsafavi8474

Жыл бұрын

متاسفانه

خیلی خوب

نگاه کن که غم درون دیده ام چگونه قطره قطره آب می شود چگونه سایه سیاه سرکشم اسیر دست آفتاب می شود نگاه کن تمام هستیم خراب می شود شراره ای مرا به کام می کشد مرا به اوج می برد مرا به دام میکشد نگاه کن تمام آسمان من پر از شهاب می شود تو آمدی ز دورها و دورها ز سرزمین عطر ها و نورها نشانده ای مرا کنون به زورقی ز عاجها ز ابرها، بلورها مرا ببر امید دلنواز من ببر به شهر شعر ها و شورها به راه پر ستاره می کشانی ام فراتر از ستاره می نشانی ام نگاه کن من از ستاره سوختم لبالب از ستارگان تب شدم چو ماهیان سرخ رنگ ساده دل ستاره چین برکه های شب شدم چه دور بود پیش از این زمین ما به این کبود غرفه های آسمان کنون به گوش من دوباره می رسد صدای تو صدای بال برفی فرشتگان نگاه کن که من کجا رسیده ام به کهکشان به بیکران به جاودان کنون که آمدیم تا به اوجها مرا بشوی با شراب موجها مرا بپیچ در حریر بوسه ات مرا بخواه در شبان دیر پا مرا دگر رها مکن مرا از این ستاره ها جدا مکن نگاه کن که موم شب براه ما چگونه قطره قطره آب میشود صراحی سیاه دیدگان من به لای لای گرم تو لبالب از شراب خواب می شود به روی گاهواره های شعر من نگاه کن تو می دمی و آفتاب می شود فروغ فرخزاد

حیف از جوانی ،گذشتو گذشت گذشت،حیف که دیگه بر نمیگرده

دل شنیدن این آهنگ رو ندارم ب گریه افتادم و منو برد ب خاطرات خوشی که با این شعر در زمان گذاشته داشتم ایکاش میشد کا ش میتونستم ساعت و روزم ماه و سال ها رو ب عقب برگردانم یادش گرامی و روحش شاد