Okan Bayülgen'in muhabbeti çok kaliteli ve dinlenesi.

Bence Yalın Bey ceket konusunda şöyle bir yanılgıya düşüyor: Dünya üzerinde hiçbir zaman kolları şöyle olsun yakası, düğmesi böyle olsun diye bir tasarımı tek bir kişi yapmadı. İnsanın bir ısınma ihtiyacı vardı. Muhtemelen ilk önceleri hayvan postlarını giyerek bu ihtiyacı karşıladılar. Sonra bu yeterli gelmemeye başladı çünkü o postun yapısı insan anatomisine uymadı bir yerler açıkta kalmaya ve üşümeye devam etti. Sonrasında bu ihtiyacı gidermek için farklı denemeler yapıldı farklı çözümler üretildi. Yani bugünkü ceket, formunu bir evrimsel süreç içinde kazandı. Asıl amaç da her zaman fonksiyoneldi, yani insanın ısınma ihtiyacını karşılamaktı. Sonrasında farklı kaygılarla form verme süreci değişmiş ve gelişmiş olabilir, ancak amaç hep fonksiyoneldi.

@sirac.kasgarli

7 ай бұрын

Dediklerinize katılıyorum. Gayet satın alabileceğim elle tutulur, mantıklı bir bakış açısı sunmuşsunuz. Bu şekilde düşünmemiştim daha önce, vesilenizle farklı bir pencere kazandırmış oldunuz bana teşekkürler.

Sanat konusunda Yalın Alpay ın izahı muazzam… Yalın Alpay’dan denemeler kitabı istiyoruz. Kütüphaneye koyucam, çocuklar da okusun diye.

Özellikle bu bölüm çok eksik kaldı ve aynı zamanda en çok keyif aldığım bölümlerden biri oldu. Kesinlikle part 2 gelmeli

Okan Bayülgen sohbetin çizgisini dağıtıyor. Biraz daha Yalın Alpay’ın derleyip toplamasına alan açarsa zihnimizde daha sağlam yer edinecek bir sohbete dönüşebilir.

@umitkarayakali6426

Жыл бұрын

peki o zaman arı rasyonelliğe sıkışmış olmaz mıyız?

@nurefsansadan3630

Жыл бұрын

@@umitkarayakali6426 bağlamlar çok kopuk aklına gelenleri karman çorman söylüyor Okan Bayülgen ama devam ettiremiyor, altını dolduramıyor. Konu zaten geniş en azından nereden ele aldıkları belli olursa daha akılda kalıcı ve takip etme isteği uyandıran bir sohbet olabilir. Bir de Yalın Alpay’ın ne söylediğiyle hiç ilgilenmiyor sadece kendi söylemek istediğine odaklı bu da sohbetin niteliğini düşüren bir durum.

Ahahaha, Sanırım Okan burada ki yorumları okuyor. Okan biraz müsaade et ki Yalın'da konuşsun dedikçe daha fazla sözünü kesiyor. Ters psikoloji mi yapsak acaba? Okan'cığım daha çok konuş doyamıyoruz yahu sana, Yalın konuşmasa da olur :)

Ne kadar özlemişim, nitelikli ve herkesin aynı görüşte olmadığı programları... Emeğinize sağlık. ☺️🙋🏻‍♀️

Sohbet çok güzel..Fikirlerin çarpışması daha da güzel ..Hepsi çok zihin açıcı ve düşündürücü önemli olan da bu.. Ancak Okan bey enerjisinin olağanüstü yüksekliğinden olsa gerek kontrolünü kaybedip dinlemekte zorlanıyor.

25dk ya geldim hala Yalın bey 2 kelime edebildi , bu nasıl dengesiz bir zaman dağılımı.

ikisini de çok sevdiğim halde Yalın Bey ne zaman Okan Bey'e itiraz etse ben daha çok şey öğrendim.

Yalın Alpay medya arkeolojisini,Okan Bayülgenle değil Murat Menteşle yapsaydı, tadından yenmezdi,zira müthiş tamamlıyorlar birbirlerini, ikisi de çok iyi birer dinleyici ve anlatıcı,masa da devirmiyorlar üstelik.

@alikamer4983

Жыл бұрын

Sen murat menteş ile okan'ı bir mi tutuyorsun? okan'daki sanat birikimi murat'ta yok ki. yani önemli bir edebiyatçı ama televizyon geçmişi olmadığı için biraz yüzeysel kalırdı

İyi yazılmış bir senaryo, roman veya tiyatro textinden daha büyük meziyet gerektirir eser olması açısından. Hatta senaryo hayal gücünü yönlendirmeye yönelik bir text olduğu için iyi yazılmaya, geniş bir donanıma daha çok ihtiyaç duyar. Antik kökenini itibariyle karşılaştıramayız fakat tiyatronun sinemanın içinde bulunduğunu biliyoruz, vucuduyla değil belki ama eklemleriyle. Okan Bayulgen klasik dönem bestelerinin nasıl yazıldığından örnek veriyor, müzik bilen birisi o metne baktığında müziği duyabilir. Okuduğunu anlayan birisi yapı gereği roman ve tiyatro oyununu rahat okuyabilir ama senaryoyu rahat okuyamaz. İlk tiyatro metinleri popülerleştiği zaman da herkes onu yazıyordur, yaşadığımız dönemde senaryo yazan, deneyen insan çok. Bugün çoğu senaryo, yazarın olgunlaşmaması yüzünden okunmaz halde ve bu senaryo yazmaya olan ilgiden dolayı. Okuduğumuz texti hayal edebildiğimizde bir anlam kazanıyor. Senaryonun çok farklı yazım tarzları var elbette hepsine alışamayız. Fakat baştan sona tutarlı bir şekilde, iyi önermelerle yazılmış bir senaryoyu okuduğumuzda; metin, emek ve vizyon açısından yazılmış çoğu şeyden üstündür.

Yalın Alpay'ın komutan Logar gülüşü çok içten geliyor bana .😄

Bu bôlümü açık bir zihinle dinlemek için bırakmıştım,harika 👍

Nefessiz izledim. Beyin yakan bir söyleşiydi. Teşekkürler sanat emekçileri.

Nadir rastlanan bir durum Okan'ın gerçekten saygı duyduğu bir insan 🤔🤔😃 çok keyifliydi. Daim olsun teşkklr🤗

Yalın Alpay müthiş pozitif ve tatlı bir adam,bu yönüyle hiç istemediğim bir şeyi bile rahatlıkla dinletebilir bana ve birçok kişiye ve bu çok büyük bir meziyet bence,seviyorum kendisini.

Makas çok açık. Sessiz kalman bile çok klas. Müthişsin yalın hocam.

Teknolojiden ne kadar şikayet etsem de şu guzellikleri var yahu,muhabbetin kalitesi,nasıl ulaşabilirdik buna?

Okan Bayülgen’in örneğine karşı ceket örneğinin tam karşılık bulmadığını ve de ceketin doğada olduğunu savunsam da o ceketi ilk defa yapan kişinin sürrealist bir sanatçı olduğunu düşünüyorum. Yanlış hatırlamıyorsam Apollinaire, sürrealizm hakkında şöyle diyordu “ İnsanlar ayaklara bakarak tekerleği icat ettiler. İşte bu sürrealizmdir. “ Buradan bakacak olursak aslında ceket, hayvanlarda post olarak var. Yani en azından işlev olarak doğada mevcut. Bu da gerçeklikte doğada olduğu anlamına gelebilir. Konudan bağımsız programınıza bayılıyorum. Teşekkür ederim bütün bu tartışma, bilgi ve bakış açınız için :)

@georgestance1364

Жыл бұрын

çok güzel bi yorum olmuş

@mehmeterdem742

Жыл бұрын

Kokoreçi ilk yapan kişi de bir sanat eseri üretmiş oldu mu? Ceket sizi ısıtmak amacıyla üretiliyorsa o ürün bir sanat eseri değildir. Ceket size bir şeyler anlatma amacıyla üretiliyorsa o bir sanat eseridir. Kokoreç sizi doyurmak amacıyla üretiliyorsa o ürün bir sanat eseri değildir. Kokoreç size bir şeyler anlatma amacıyla üretiliyorsa o bir sanat eseridir.

Tam yazmaya başlamıştım ki Yalın Bey söyledi. İki tarafın da anlamlı fikirlerini söylediği ama sonunda kendi çerçevelerini çizip ihtilaflı alanda buluşmadan bitirdikleri bir program gibi geldi bana. Şüphesiz bu hali de değerli. Kesinlikle devamı gelmeli. 👍⏩

Kral kafayı yaktı! :D

Yine müthiş bir sohbet olmuş. Masayı deviririm 😄

32.32 : Burada geçen "tekhne"nin ceket örneğindeki gibi; "ceket" olan şeyi ortaya çıkarma, keşfetme, bilgisine erişme, teknik kılma, bilgi olarak var etme gibisinden anlamlara geldiği söyleniyordu farklı kaynaklarda. Antik Yunan'ın tekhnesi yalnızca ilk "ceket"e (belki de sadece soyut olarak) tekhne demiş oluyor böylece.

Okan yıllardır programlarında sık sık hemen herkesin sözünü kesince bunu dünyadaki herkese yapabileceğini zannediyor gibi. Bu yanılgısının yüzüne vuruluşunu görmek keyfli. Yalın Alpay çetin ceviz :)

Hafta içi okuldayım hafta sonu da bilgisayarda karakter animasyonu yaparak çalışıyorum. İşe sizlerle başlamak büyük bir keyif, çok teşekkürler.

27:59 ''Masayı deviririm.'' Kahkaha attım, ağzınıza sağlık.

İnanamıyorum. Okan, Yalın'a sanat ve zanaat farkını anlatıyor.

@federleicht1682

Жыл бұрын

Yalın Alpay da ne güzel dinliyor, biliyorum abim güzel abim tadında 😄

@anaghecrea

Жыл бұрын

:D

internet faturasını çıkarıyoruz bu seride ❤

Bu konunun bir ikincisi gelmeli çok keyifliydi

Harika...

Serinin fotoğraf ile birlikte en merakla beklediğim bölümüydü, konu farklı yerlere gittiği için sinema yeterince konuşulamamış. Yalın Alpay 'ın da sonda dediği gibi daha detaylı bir sinema telafisi bölümü gelmeli diye düşünüyorum 😉

Teşekkür ederim mükemmel

Yalın hocam sizi çok seviyoruz. Sizin yorumlarınıza çok daha fazla ihtiyacımız var. Sevgiler

Yalın Bey'in sözünün kesilmemesi için verdiği mücadeleyi izledik. Neyse ki sonunda Bayülgen'i susturup derdini anlatabildi..

Eğer günümüze kadar gelmiş olsaydı "the Ceket" sanattı ama devamında gelen "a ceket" zanaata dönüştü. Ben bunu anladım :) Masayı da devirdim :))

sizi izlemek ve dinlemek o kadar zevkli ve besleyiciki keske biraz daha uzatsaniz sohbeti...

Harika

Sanatçı ve yapıt sökücü/çözücü Adem ve kehanetçi Yaratan ve nednini anlatan Adem o kadar dolu ki susumuyor. Çözücü sözünü zor söyleyebiliyor. Ne güzel şeyler yaşıyoruz.

@gokmensimsek9379

Жыл бұрын

Çözücü sözünü zor söylemesi oooooo ne kaaaaar nitelikli eleştiri. Nasıl farkettin böyle yıkıcı bi detayı (!) Böyle büyük eleştiri yapabiliyorken çok fazlasını hak ediyorsun eminim...

Yalın alpay konuşmaya başladığında zihnimde seyehate çıkıyorum. Okan ın sesini duyunca aniden ayılıp can kulağıyla dinlemeye başlıyorum.

eline sağlık, selamlar

Okan bey yine oldukça Dionisyaksınız . Yalın bey siz de yine çok iyi hazırlanmışsınız gibi duruyor. Okan beyin sinema deneyimlerini dinlemek isteriz

efsane muhabbet

Ne güzelsiniz..

güzel bir bölüm, teşekkürler. yaka mikrofonu markasını öğrenebilir miyim ?

Çok keyifli bir bölüm olmuş.

Yalin Alpay in hayat felsefesiyle hayata bakabilmek…

Yalın Alpay'ı dinlemek için Okan Bayulgen'e katlanmak zorunda kalmak😁

Yaaa bitmesin 🥲💖

Yalın Alpay'ın gerçekten Yalın Alpay olduğu anları izlemek harika oldu.İsteğim gerçek Yalın Alpay'ın düşüncelerinden fikirlerinden daha fazlasını ortaya koyabilmesi, toplumsal karanlıkları ışığıyla daha fazla aydınlatabilmesi.

Masayı deviririm, harika

Yalın bey`e ceket konusunda kesinlikle katılıyorum. Tamam fonksiyonel olduğunda sanat değerini yitiriyor olabilir tartışmaya çok açık. Ben yağlı boya çizimlerim ile tasarım fakültesine girebildim. Şimdi giysi dikiyorum. Yine kökünde sanat var.o bakış açısına sahip olabilmek aranıyor. Yeni bir şeyler çıkarabilecek mi? yani asla cekette tasarımda sanat yok diyemeyiz bence. Okan bey asla kabul etmiyor ama … 😊

@mehmeterdem742

Жыл бұрын

Sizin tanımınıza göre güzel bir köfte ekmek veya kokoreç de sanat eseri olabilir, çünkü kökünde sanat var, düzenleme, bakış açısı var. Her şeyin kökünde sanatsal bakış ve estetik vardır ama her şey sanat değildir. Ceket sizi ısıtmak amacıyla üretiliyorsa o ürün bir sanat eseri değildir. Ceket size bir şeyler anlatma amacıyla üretiliyorsa o bir sanat eseridir. Köfte ekmek sizi doyurmak amacıyla üretiliyorsa o ürün bir sanat eseri değildir. Köfte ekmek size bir şeyler anlatma amacıyla üretiliyorsa o bir sanat eseridir.

hep derim; Yalın dan defans oyuncusu olmaz! Ofans oynayınca konuyu ne güzel toparladı ☺️

Ceket bir problemi çözme amacı ile üretilmişse, o sanat değildir, bir tasarım ürünüdür. Soğuktan korumak, bir kültüre aidiyeti göstermek, estetik bir kaygı taşıması vs. gibi bir amaca sahip olan ürün, sanat üretimi değildir. Bir lambanın öncelikli amacı ışık üretmekse o bir sanat eseri değildir, ceket sizi ısıtmak için üretilmişse o bir sanat eseri değildir. Okan’ın örneği mükemmeldi, üzerine oturamayacağın, bir fikir ve duygu aktarımı için üretilmiş bir sandalye bir sanat üretimidir, çünkü öncelikli amacı bir teknik problemi çözmek değildir, biri o sandalyeye oturana veya ceketle ısınana kadar da tanımı değişmez. Burada bile moda tasarımcısı olduğu halde kendini sanatçı olarak gören insanlar var. Sizin bakış açınızla ceket bir sanat üretimi ise, börek de öyledir, köfte ekmek de, deterjan reklamı da, aklınıza gelecek her tasarım ürünü de, bir tanım koymuyorsunuz ortaya… Tasarım sanattan daha alçak bir tanım da değildir, bazı doğu kültürlerinde, tanımlarında romantik olma adına sulandırıldığına inanıyorum.

Editör çok güzel iş çıkarıyor ama keşke bir de videolar kısım kısım alt başlıklara bölünse. 07:50 Divine Accident vs.

Yine bir pazarımız güzel başlıyor

İki zeki beyin hoş sohbet olmuş

@antbalci

Жыл бұрын

Bir...

sohbet içerikli videoları genellikle dinleyen biri olarak fotoğraf geçişlerinde kullandığınız sesin verdiği rahatsızlıktan ötürü yarıda bırakmak zorunda kaldım. Videoların izlenecek gibi hazırlanması gayet doğal olsa da izlemeden dinleyen takipçilerinizi de göz önünde bulundurmanızı dilerim

Touchapp'i denedim ancak belli ki henüz content yeterli değil. Ben kendi grafik tasarımlarımı yükledim ve tasarımcıları takip etme niyetim vardı ancak önüme yemek tarifleri çıkarmaya başlayınca belki sonra bir gün tekrar açmak üzere kapattım.

Okanin bir kere daha yalina cevap vermesini isterdim yasanan catismadan sonra

@evar9190

Жыл бұрын

Sanra tekrar Yalin Alpay, doyum olmuyor :) ama tadinda biraktilar

bir fotoğraf bölümü daha

Masa kullanımdayken alelade bir şeyken ressam çizdiğinde sanata dönüşür, tefekküre vesile olur.

İcra edilmemiş nota eser değildir. Tiyatro çok başka bir şey.

Son bölümde seste sıkıntı var.

Sinemamız içine kapanmış ve sadece yerli seyirciyi amaçlayan bir kapalı kutuydu. Yeşilçam denen parlak yılların 1960’larda başlamasıyla birlikte, ilk örnekler ortaya çıktı. 1964 yılında yaratıcı yönetmen Metin Erksan’ın Susuz Yaz filminin Berlin’e katılıp Altın Ayı’yı alması sinemamızda bir dönüm noktasıdır. Tiyatro elbette önemli bir sanattır fakat Ömer Lütfü Akad olmasaydı, sinemayı tiyatronun gölgesinden kimse kurtarmazdı. Beyoğlu resmen tiyatrocuların tekelindeydi. O yüzden sinemanın yeri bana göre tiyatrodan bi kat daha üstündür diye düşünüyorum.

Sinemanın kolektif olup olmaması nereden baktığımızla ilgilidir. Sinema, yönetmenin yaratım sürecinin her aşamasında kendi kararlarını uyguladığı, kişisel bir çalışmanın ürünüdür. Set çalışanları, asistanlar, ışık ekibi vs. hepsi yönetmenin zihnindekileri ve fikirlerini gerçekleştirme yolunda bilgi ve birikimlerini ortaya koyan kişilerdir. Tasfir yönetmene aittir. “Yaratıcı” Yönetmendir. Bu yüzden “Yönetmen Tanrıkral’dır” der Metin Erksan. Bu pencereden, Sinema Kolektif değildir kişiseldir. Diğer taraftan birey olarak yönetmen - Sanatçı içerisine doğduğu toplumdan beslenir ve toplumdan aldığını kendi süzgecinden geçirerek tekrar topluma sunar. Bu manada Sinema dolayısıyla Sanat kolektiftir, çünkü Sanat Eseri Sanatçının içerisine doğduğu toplum ile etkileşimi sonucu ortaya çıkmaktadır. Yeri gelmişken değinelim, Brecht anlayışıyla sinema tüm süreçleriyle birlikte tamamen kolektif bir sanattır.

1980’lerin ikinci yarısı ile 1990’lar boyunca yeni sinema tarihine ilişkin birçok makale yayınlayan Thomas Elsaesser, 2004’te teknolojik gelişmelerin bir başka haritasını çıkarmıştır. Sinema tarihi çalışmalarını “medya arkeolojisi” altında (Elsaesser, 2004) tasarlamıştır. 2004’teki makalesi, sinema tarihi çalışmalarını medya arkeolojisi bağlamında ayrıntılandıran ilk çalışmadır. Ona göre görsel, işitsel ya da basılı kitle iletişim araçlarının tarihinin birleşmesi kaçınılmazdır. Buna karşın sinema, televizyon ve elektronik görsel-işitsel araçların tarihi özgüldür. Örneğin dijital medya, film çalışmalarının uzantısı gibi ele alınamaz. “Sinemanın birçok ‘ebeveyni’ ve ‘kardeşi’ vardır. Bunları açıklamak için zaman dizinsel de ‘soy’a dayalı tarihyazımı da yetersizdir çünkü hiçbiri aralarındaki etkileşimi açıklayamaz. Kültürel etkileşimleri, ekonomik işlevleri, izleyicisi ile sinema tarihi çalışmaları televizyon ile internetin ilişkisinin açıklanmasını da gerektirmektedir. Bu da ‘medya arkeolojisi’ demektir.” (Elsaesser, 2004, s. 93, 94-99).

Ee sonraki bölüm ne

Çekilmiş bir film de yeni bir esere dönüştürülebilir, öyleyse bugün gördüğümüz her eser barındırdığı bu potansiyelle eksiktir ve eser sayılamaz denilebilir mi?

Sahibinin hususiyetini tasiyan senaryo eserdir. Filme alinmasa da eserdir. Film ise birbirinden bagimsiz eser veya eser olmayan nitelikteki unsurlardan meydana gelen ayri bir eserdir. Voltran gibi. Bilmiyosan avukatina sor. Gozlerini belertince yanlis bildigin sey herkes icin dogru olmuyor

üst düzey

Gibi Vatkalı ceket izliyorum sandım 😌😀

Senaryo metninin ve tiyatro metninin sanat niteliği karşılaştırması tarihsel bağlamdan kopuk incelendiği için O.B.'nin argümanının son derece eksik olduğunu düşünüyorum. Zira sinema sanatı henüz 100 küsur yaşında ve binlerce yıllık geçmişe sahip tiyatroyla aynı tarihi deneyime sahip değil. Elimizdeki en eski yazılı tiyatro eserleri Antik Yunan'dan geliyor, ancak Antik Yunan'da işi tiyatro olmayan kişiler o metinleri okuyor muydu? Binlerce yıl sonra o metinler keşfedilerek Avrupa'da sanatın filizlenmesini sağladılar ki Shakespeare'i bile o metinlere borçluyuz. Sinema teknolojiye son derece bağımlı bir sanat dalı. Bugünün tamamlanmış filmlerinden kaç tanesini ne kadar süre geleceğe aktarabileceğimizi bilmiyoruz. Bugünün teknolojisi ortadan kaybolduğunda veya daha yenilerine entegre edilemeyecek kadar eskidiğinde bugünün ve geçmişin sinemasını ayakta tutacak, onların sanatsal niteliklerini bir çekirdek fosil gibi koruyup ileriye aktaracak şey senaryo metinleri olabilirler. O halde de fevkalade sanatsal nitelikler taşıdıkları herkes tarafından tartışmasız bir gerçek olarak kabul edilecektir. Ancak geleceğe dönük muğlak ihtimallerdense bugünün dünyasında pek ala yaşanacak bir durumla ihtimaller üzerinde duralım; varsayalım ki bir senaryo yazarı tıpkı Franz Kafka gibi ömür boyu yazdıklarını gizliyor ve ölümünden sonra bu senaryolar bulunup filme çekiliyorlar. O halde yazar ölümünden sonra mı sanatçı olmuş olacak? Senaryo metninin sanatsal niteliği üzerine yapılan bu yadsıma ve iddaa sahibinin ''dönüşebilir'' argümanı retroaktif bir şekilde geçmişi değiştiren bir algı çarpıklığına yol açmaz mı? Gelecekte insanların film senaryolarını roman gibi okuyup okumayacaklarını bilmiyoruz. O.B.'nin örneğini anakronik biçimde antik devire uyarlarsak geçmişe dönüp tiyatro metninin de sanatsal niteliğini bitirebiliriz. Kaldı ki sanatın işlevsiz olması argümanıyla senaryo metninin sanatsal niteliğini ''çekilme'' işlevine bağlaması da birbiriyle çelişiyor...

44:05 - Joseph campell örneği Kahramanın yolculuğu, klasik yapının modernde tutulması çünkü risksiz ve hikaye anlatımının temeli. Burada yönetmen bozabilir anca o yolculuğu. Yapıyı en rahat kıran o yüzden tiyatro

Yalın Bey, ceket örneği olmadı maalesef ya da belki benim zihnimde oturmadı. Ceketi taklit etmeye başladığımızda ceketin sanat eseri olmaktan çıktığından bahsettiniz. Ancak bu durumda, örneğin Pollock'tan esinlenerek yapılan eserleri yoksaymış oluyorsunuz. Yani esinlenmeyi tümüyle yoksayıyorsunuz. Ceket ve sanat eseri arasındaki fark aslında niyettir. Ne niyetle bu eser ortaya konuluyor? Fonksiyon amaçladığı anda o eser sanat eseri olmaktan çıkar, tasarım haline gelir. Tıpkı Tanrı ya da Kral adına yapılan eserlerde olduğu gibi, eserin bir fonksiyonu vardır, dolayısıyla biz bunlara sanat eseri diyemeyiz.

LÜTFEN BU PROGRAMIN SONU GELMESİN :)

Cok hayal kırıklığı bu bölüm. Okan Bey hem arkaik hem aşırı opinionated. Tek kus var o da karga diyen bir hümanist. Masa devirmeye de aşırı teşne, dinlemek ve tartışmak istemiyor.

yani müzenin bekçisinin o sandalyeyi çekip oturmaması için başka bir bekçiyi oray...

Bi insan 20dk araliksiz konusabiliyorsa sanati da annesiyle derdini cozmek icin yapar pek tabiig

Ne sanattir ne degildir tartismasinin kime ne faydasi var anlamis degilim. Ona ragmen farkli argumanlari ve bu argumanlari destekleyen gerekcelerini duymak guzel.

Ilk ceketin yapilisina gidersek belki muhendislik bakis acisiyla yapildi. Dolayisiyla mihendislik sanat altina girer mi? Ya da endustriyel tasarimi ele alirsak, isin estetik boyutu sanat fonksiyonellik tarafi muhendislik ve dolayisiyla sanat degil midir

Sinema-2 muhakkak olmalı

👑🎈👑🎈

Oscar kazandıran eylem oyuncunun inisiyatif alarak senaryoda olmafığı şeklinde davranması " divine accident" lar ise, bir açıdan yönetmene ıymamak ise sinema yönetmenin işidir sözü ne kadar doğru olur?😊

Aks çizgisini neden ihlal ettiniz ? Özel bir anlamı var mı ? Başım ağrıdı izlerken.

Yahu çok seviyorum da sn Bayülgen azcık dinle ,yoruyorsunuz. Videodan çıkmamak için kendimi zorluyorum

Vidyoyu podcast tarzi olarak dinledigimde su deklasor efekt sesleri cok sinir bozucu okuyor. Izlerkende biraz oyle. Efekt sesine gerek yok bence.

Serinin yenisi gelmiş 👍🏻👍🏻👍🏻

Sanatın tanımına ilişkin kısımda Yalın Alpay'ın "doğada olmayan" ve "arı soyutlama" ifadelerini barındıran söylemi; beni, mühendislik ürünlerinden bazılarının da bir sanat eseri olduğu fikrine itiyor. Daha önce doğada olmayan ceket gibi bir ürünün yaratılmasını (mühendislik ürünleri tarafında AWS energy'nin yeni dalga jeneratörünü örnek verelim) ya da çağdaş sanat fikrinden yola çıkarsak bağlam ile birlikte yeni bir anlam yaratmayı (bu da teknoloji dünyasının inovasyon dediği kavramı karşılıyor sanıyorum. Inovasyon, bir problemi ilk etapta farklı tanımlar ve parametrelerinizi farklı tutar iseniz yani yeni bir bağlamda ele alır iseniz; problemi öncekilerden farklı şekilde çözeceğiniz için öncekilerden farklı sonuçlanması ile oluşan "yenilik"tir. Çıktısı daha önce var olmamıştır; çünkü, daha önce var olmamış bir gerçekliğe ya da daha önce "hayat"tan çekilmemiş bir gerçekliğe aittir.) sanatın yeterli önkoşulları olarak alırsak, sanat tanımı eksik kalıyor. Burada, Okan Bayülgen'in işlevselliğe göndermesi bu eksiği tamamlıyor sanıyorum. Bu durumda bana öyle geliyor ki bir çıktıya sanat eseri denebilmesi için ilk olarak bir fikri, duyguyu ya da düşünceyi temsil etmeli ve onu iletme gayesi taşımalı; ikinci olarak da herhangi bir işlevselliği bulunmamalı. Aksi takdirde bir su kaynakları mühendisinin gerçekliğin bir parçası olarak ürettiği havza modelini ( sorduğu soruya göre farklı parametreleri dahil ederek bilgisayar ortamında işlenip görüntülenen bir havza "temsili"dir bu) herhangi bir duygu, düşünce ya da fikri iletme gayesi taşımadığı halde tamamen "işlevsel" olan bir şeyi sanat eseri olarak kabul etmek durumunda kalırız; ve, ceket örneği bununla paraleldir.

Okan devirdiğini nerede görsem izleyesim geliyor fakat izledikten sonra da nefret edesim geliyor bir sus be adam

Sinema görsel bir sanattır, en iyi filmler büyük romanlardan değil ucuz romanlardan ortaya çıkar, senaryo sanat eseri değildir, yönetmen film sanata donusturur

Tiyatro daha cok dur beni dinle anla gibi iletiliyor izleyice ve oyuncu acisindan ama sinema daha cok beni izle mesajim bir tek oyuncu Ile degil tum goruntu ve sesle. Burda yonetmenin sergilediginin onune gecince tiyatro oyuncusu tam mesaj iletilemiyor. Dolayisiyla bu Ceylon v Yildirimlar catismasi oluyor. Belki Ceylan daha cok oyuncusunu halkdan secmeli ki ‘divine accident’ Ile dolu olup goruntu ve sahnenin onune gecmez.

Sayın Yalın Bey, burada ilk defa söylediğiniz bir şeye katılmıyorum. Verdiğiniz ceket örneğinde o bir tasarım ürünüdur sanat değil, çünkü ikisi arasında çok önemli bir ayrım vardır. Tasarım hedef bir kullanıcı kitlesi için, bir sorunu çözmek adına yapılır ve islevseldir.

Okan abiyi şu konuda eleştircem, Yıllarca bizi sinemadaki rolleriyle yeteneğiyle o kadar alıştırdın, şimdi de yıllardır sinemada rol almayarak bizi mahrum bıraktın. bi sanatçının bunu yapmaması gerekirdi.

Bir insan bir alanda kendi çalıştı mı, kendi değdiği alann ve dönemin dinamiklerinin ağırlığı korkunc yukseiyor. Feci bir bias olusuyor. Sag bek oynayanin sag ayak en muhim şeydir demesi gibi. Kaleciye geri pas bitti futbol bitti demek gibi.

Sinema asla kollektif olamaz zaten. Elbette senaryo, yapım ve oyuncular önemlidir fakat iş, reji'de biter. Metin Erksan'ın dediği gibi, "bir filmi sanat eseri yapan reji'dir!"

Ceket de birebir insan vücudunun taklitidir.

Okan seviyeyi çok düşürüyor.

Bana kalırsa sanat ve zanaat tanımlaması konusunda temelden bir hata yapılıyor. Her iki unsuru ayıran özelliklerden bahsediyorsunuz ama esas olan iki yapının benzerlikleri. Yani sanat ve zanaatin ortak unsuru olan estetik. Estetiği barındıran her unsur sanat formlarını da barındırır. Estetik barındırmayan sanat denemelerine sanat denemezken, fonksiyonunu tam olarak yerine getirmeyen zanaat unsurlarına da zanaat denemez. Yani sanat ve zanaat arasında bir hiyerarşik üstünlük yoktur. Anahtar rolünün yetkinliği, üretilenin ehliyetini meydana getirir. Kötü tasarlanmış güzel desenli konforsuz bir koltuğun zanaat eseri denemeyecek kötü bir üretim olması, müzede sergilenen bantlanmis muzun da sanat eseri olmaması bunlara örnektir. Yine de iki bakış açısından Alpay'ın bakışına daha yakınım çünkü sanat hemen her zaman tahakküm araçlarının yordayıcısı olmuştur. Bu ona ontolojik değilse bile algısal bir sanat dışı ana fonksiyon yükler. Ayrıca bahsedildiği üzere porte çalışmaları zamanın zanaat eserleriyken (soyluların ve burjuvazinin kendini ölümsüzlestirme çabası) zamanla fotoğrafın ortaya çıkmasıyla "sanatlaşmış" yani aslında bir bakıma soylulaştırılmıştır (gentrification). Ben Beyülgen'in sanat-zanaat dönüşüm bakışına da katılamıyorum. Çünkü bana kalırsa üretilen/yaratılan şeyin o andaki üretim amacı ürünün -Walter Benjaminian bir bakisla- aurasını meydana getireceğinden o anki özelliği baki kalır. Yani şu anda eşsiz sanat eseri olarak görülen Da Vinci üretimleri, zamanın zanaat ürünleri ise hala öyledir. Yalnızca biz o ana buradan baktığımız için olanı manipüle ederiz. Ancak burada dikkat edilmesi gereken şey yine estetiktir. Estetik baki kalır ister sanat olsun ister zanaat.

Yalın abi fikirlerin mükemmel ama ayakkabın çok kötü :(