ปลายฝนต้นหนาว 2565
การเดินทางวันที่ 1 จากทั้งหมด 3วัน2คืน
น้อยคนที่จะมาพิชิตได้
เอาผาตัด + ตั่วเพ่ง + บ่อหวี137 มารวมกันไว้ที่เดียวเลย
13คัน 13คน 1 แมวเหมียว
เส้นทางปลายฝนต้นหนาว
วันที่2 หลังจากกราบลาหลวงพ่อที่ให้คณะของกระผมได้อาศัยที่ซุกหัวนอน มีน้ำให้อาบ มีอาหารเช้าให้ทาน ท่านก็อวยพร
มีการสอบถามเส้นทางกับชาวบ้านที่เราผ่านอยู่ตลอดเพื่อรับประกันว่าเรามาถูกทาง
จนถึงจุดๆหนึ่ง เหมือนเป็นทางตัน ไปต่อไม่ได้
เราได้พบชาวบ้านที่เลี้ยงวัวว่า ถ้าจะไปดอยสอยมาลัย จะต้องออกขวา
ทางค่อนข้างลำบาก เพราะไม่ค่อยมีใครใช้เส้นทางนี้ แม้แต่ชาวบ้านเอง
ลุงเลี้ยงวัวพาเดินเท้าเข้าไปดูว่า พวกเราพอจะไปได้ไหม
หลังจากทุกคนขี่ตามกันมาจบครบก็มีการพูดคุยและประเมินกันว่ารถทุกคันอยู่ในสภาพพร้อมลุยแค่ใหน
... หลังจากนั้นก็ตะดสินใจเริ่มเดินทางต่อ โดยมีลุงเลี้ยงวัวนำทางช่วงแรกๆ ก่อนจะขอตัวกลับไปดูวัวของตัวเอง
.. ทางที่ไป เป็นดินเหนียว นุ่น ลื่น ดอกยางวิบาก กลมเป็นโดนัทไปเลย ความสามารถในการตะกุยดินแย่มาก ต้องอาศัยเชือกดึง ดันท้ายช่วยแทบทุกคัน
.. จากบ่าย จน มืดค่ำ ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะพ้นเนินชัน จนในที่สุดก็มืดสนิททั่วทั้งป่า
เสียงนก เสียงจิ้งหรีด จักจั่น ลั่นป่า
.. เราดันเนินในสภาพความมืด อาศัยแสงไฟหน้ารถ ไฟท้าย ไฟฉายที่แตละคนพกติดตัวมา ท่ามกลางดงทากที่มาจากทุกทิศทาง
.. จนในที่สุดก็ออกจากป่า มาเจอลานหญ้าโล่ง ลมแรง เราจัดชุดสำรวจเส้นทางออกไปดู และกลับมาแจ้งว่า .... พรุ่งนี้ค่อยไปต่อ
.. คณะเราจึงใช้บริเวณลานหญ้าโล่งกางเต๊นท์นอนกัน