شما او را نمی‌شناسید.
یک کودک چهار ساله ی تپل، که خیلی دنیا را دوست دارد و دوستانش را بیشتر. عاشق رنگ سبز است و هیچ چیزی به اندازه ی آلبالوی خشک، خوشحالش نمی‌کند و شب ها قبل از خواب، برای مادر و پدر و برادر و دوستانش، چیزهای خوب خوب می‌خواهد و اگر بین خودمان می‌ماند، گاهی هم کلی گریه می‌کند و از دست آدم بزرگ ها و بزرگی هایشان، به خدا شکایت می‌کند.
شما او را نمی‌شناسید.
به اسباب بازی های بعضی از دوستانش شدیدا حسادت می‌کند و گاهی هم با آن‌ها دعوا می‌کند و بلافاصله بعد از دعوا، عذرخواهی می‌کند. بارها از او شنیده ام که همه را به یک اندازه دوست دارد، ولی خودش هم خوب می‌داند که کاملا دروغ می‌گوید و آدم های دنیا، هر چه قدر به او نزدیک باشند، هیچ کدامشان مثل مادرش، برای او دوست داشتنی نمی‌شوند.
شما او را نمی‌شناسید.
وقتی که خیلی دلتنگ می‌شود، دیگر نه پفک، نه چیپس، نه بستنی اش را با هیچ جنبنده ای شریک نمی‌شود و از تمام آدم ها به سبک خودش، انتقام می‌گیرد و وقتی که آرام شد، به دوستانش زنگ می‌زند و سراغشان را می‌گیرد که یک وقت مثل خودش در این دنیا، تنها نمانده باشند.
شما او را نمی‌شناسید.
از میان تمام عروسک ها، پسر خاله ی کلاه قرمزی‌ را بیشتر دوست دارد و عاشق دیالوگ معروف پسرخاله است که می‌گوید:
«یه مورچه، اگه صد دفعه دونه ش بیافته، بازم برمی‌داره. واسه چی؟! چون امید داره» و خودش بارها به من گفته که دوست دارد مثل پسرخاله، با مرام باشد. هوای تمام آدم های زمین را داشته باشد و اگر کسی نان ندارد، مثل پسر خاله برود و برایش نان بخرد.
شما او را نمی‌شناسید.
احساساتی ترین کودک دنیاست. پشت سر تمام مهمان ها گریه می‌کند. از تمام شدن دورهمی ها، وحشت دارد و کفش مهمان ها را قایم می‌کند تا در رفتن آن‌ها، حتی برای چند دقیقه، وقفه ایجاد بکند.
شما او را نمی‌شناسید.
او کسی است که با قامت ۴ ساله، جلوی تمام بدی‌های بی شماری که دارم، می‌ایستد و در درون من حل می‌شود و نمی‌گذارد که بزرگ بشوم.
شما او را نمی‌شناسید ولی،
حتما یک نفر شبیه به او را خوب می‌شناسید،
من مطمئنم.
#شما_او_را_نمیشناسید
متن: #پرهام_جعفری
اجرا: #امیرنظام_صمدآبادی