Zawsze mnie to bawi, że np. makijaż jest uważany za błahe zainteresowanie, ale piłka nożna albo gry komputerowe to już wybitny poziom ambicji, normalnie prawie fizyka kwantowa 😂

@TheSenija

3 жыл бұрын

Dokładnie, kiedyś ktoś mi na taki argument powiedział że malować się każdy umie a żeby grać w piłkę to trzeba już mieć lepsze umiejętności. No co za głupota :/ Żeby super grać w piłkę nożna potrzeba wiele lat treningów i mieć talent i z makijażem jest to samo, żeby robić to naprawdę dobrze trzeba poświęcić dużo dużo czasu i umiejętności no i talent. Tak jest ze wszystkim. Wiele dziewczyn maluje się amatorsko i tylko dla przyjemności i tak samo wielu facetów uprawia sport amatorsko i tylko dla przyjemności. Naprawdę nie pojmuję tego wartościowania na każdym kroku.

@inthecity3977

3 жыл бұрын

@@TheSenija Tak, a dodatkowo wielu mężczyzn interesuje się piłką nożną, ale w nią nie gra, tylko ogląda mecze, ale mimo wszystko jest to niby coś bardziej wartościowego niż ten przykładowy makijaż 🤷‍♀️

@TheSenija

3 жыл бұрын

@@inthecity3977 hahahaha, no właśnie, to już jest w ogóle hit :) no ale oni się interesują sportem więc to poważna sprawa jest a nie jakieś pudry czy rzęsy -.-

@elven8467

2 жыл бұрын

Zwłaszcza piłka, bo niektóre gry wymagają myślenia, tam jest się tylko biernym widzem, choć nie do końca - są przecież te wszystkie krzyki i rady skierowane do piłkarzy, jakby mieli usłyszeć kibica przed telewizorem xD Swoją drogą to przykre, że tego typu emocje są wspominane z szacunkiem (choć okrzyki mężczyzn przy tej okazji nie brzmią zbyt inteligentnie), natomiast te kobiece - z lekceważeniem.

Cudownie, że w końcu możemy mówić o takich doświadczeniach i pojawia się na nie przestrzeń.

@juliaoleanska7273

3 жыл бұрын

Tak, bo jeszcze wczoraj za to wredni męźczyźni palili nas na stosie ;)

@alicjaantonina4663

3 жыл бұрын

@@juliaoleanska7273 albo inne kobiety....

Zawsze bałam się małych dzieci, nie lubiłam ich towarzystwa, nie rozumiałam jak można dostać anielskiej fazy na widok niemowlaka? No ale jestem kobietą, więc z natury powinnam umieć się nimi zajmować. Nie umiałam, myślałam, że jestem dziwna.

Poważne „meskie sprawy” vs „babskie duperele”. Mnie tez strasznie irytuje taki skutek uboczny tego problemu czyli to co to robi mężczyznom. Szlag mnie trafia jak mężczyzna się boi dbać o siebie choćby użyć kremu na sucha skórę bo „nie jest babą”. Albo przykład dorosłego mężczyzny, z mojego otoczenia, który od dziecka ścina się na krótko „bo nie może mieć loków bo nie chce wyglądać jak baba”. Z jednej strony to strasznie deprecjonujące dla mnie jako kobiety a z drugiej żal mi takiego człowieka, ze jest niewolnikiem tego schematu i tez przeraża bo skoro w nim tkwi to nieświadomie go propaguje. Co gdzieś w świecie poszło nie tak, ze istnieje taka paranoiczna awersja do rzeczy kojarzonych z kobiecością. Już pomijając to kto ustala co jest kobiece a co męskie i niby na jakiej podstawie i dlaczego w ogóle mamy się tym przejmować.

Bardzo długo walczyłam z tym, że uwielbiam różowy! Przerzuciłam się na czerwony bo już jest mniej dziecięcy, ale nadal ciągnęło mnie do tego różu i kurcze w końcu pozwoliłam sobie na to, żeby mieć różowe rzeczy i to wcale nie oznacza, że jestem dziecinna 🤭

@katarzyna5161

2 жыл бұрын

róż czasami jest też odbierany jako tandeciarski , kobiete w różu określa się jako pustą lalunie , nosz kurcze , przeciez różowy to kolor ja każdy inny .

Moje ulubione: " a co ty tak przeklinasz? Nawet faceci często tak nie przeklinają" [ nie usprawiedliwiam wulgaryzmów, ale śmieszy mnie, że muszę być "grzeczniejsza" niż mężczyźni] P.S. Pod oczy polecam maść z nagietka. Tak, serio :)

Ten film przypomniał mi, jak do szewskiej pasji doprowadzają mnie stwierdzenia (najczęściej wypowiadane o ironio przez kobiety) "wolę zadawać się z mężczyznami niż z kobietami", "wolę pracować z mężczyznami niż z kobietami, bo kobiety są ... (złośliwe, zawistne, obrażalskie itp. itd.). Nosz kur.. mać. Ludzie są różni i naprawdę największy wpływ ma czyjś charakter, a płeć ma totalnie drugorzędne znaczenie. Znam super kobiety i takie, które działają mi na nerwy i to samo tyczy się mężczyzn. Jedni są świetni, inni mnie denerwują.

@Ewelina2501

3 жыл бұрын

Nie do końca. Płeć ma znaczenie, bo nasze mózgi działają inaczej. Nie znaczy to, że kobiety są nagle potworami a mężczyźni cudami natury, ale praca w tylko kobiecym gronie a praca tylko w męskim zdecydowanie się różni. Pracuje w HR i przerobiłam tysiące ludzi-dynamika jest zawsze podobna.

@TheSenija

3 жыл бұрын

@@Ewelina2501 ja też pracuję w HR i dużo lepiej dogaduję się z kobietami w tym dziale, z facetami czasami ciężko złapać kontakt i źle znoszą krytykę, zwłaszcza od kobiet

Kiedyś, chyba na ig profilu „jak wychowywać dziewczynki”, widziałam wpis o myśleniu na zasadzie „nie jestem jak inne kobiety” - że pod tym kryje się trochę takie „inne kobiety są gorsze”. Coś w tym jest.

@elizakowalska9811

3 жыл бұрын

podobnie jak z dumą wygłaszane "ja to się zawsze lepiej dogadywałam z chłopakami" jako dowód na jakąś wyższą wartość, większą dorosłość, w sumie nie wiem co ^^

@Ewelina2501

3 жыл бұрын

@@elizakowalska9811 Czy ja wiem. Ja zawsze byłam z chłopakami, ale dlatego tylko, że dziewczynkom nie było nic wolno-miały ładnie wyglądać, bawić się lalkami itp i koleżanki bały się sprzeciwić, bo rodzice je wręcz ośmieszali a ja kochałam sport. Było mi trochę przykro, że inne dziewczynki nie bawiły się z nami, ale z chęci np układałyśmy sobie włosy itp. Niestety z czasem zauważyłam, że między kobietami jest często bardzo dużo zawiści, przez co niektóre odwracają się do mężczyzn.

@katarzynao.1372

3 жыл бұрын

@@elizakowalska9811 wydaje mi się, że to przez to, że kiedyś nie było za wiele alternatyw - ramy dziewczyńskości były znacznie bardziej sztywne niż dziś, w dodatku poparte wizerunkami z filmów, seriali, itd., więc jak się nie wpasowywało w bycie słodką dziewczyną, to trzeba było się bronić po swojemu (ja tak robiłam jako brzydka, tłusta chłopczyca), dziś te granice są zdecydowanie bardziej płynne i zatarte, pojawia się body positivity, siostrzeństwo, itd.

Teraz mi przyszło do głowy, że ja przez całe moja leta dwudzieste nie przykładałam za bardzo wagi do mojego wyglądu zewnętrznego (fryzura, makijaż), bo bałam się, że jak będę "zadbana" to ktoś mi powie np na studiach, gdy popełnię jakiś błąd lub czegoś nie będę umiała: no tak czas na umalowanie się miała, ale czas na naukę już nie ;) Cieszę, się że zmądrzałam, dbam o siebie tak jak chcę i ciągle staram sobie dawać przestrzeń na popełnianie błędów.

@takamonia8204

10 ай бұрын

Pewnie w domu tak byly przedstawiane malujace sie kobiety. " ta to tylko paznokcie maluje a w głowie pusto", " skup się na nauce a nie na wyglądzie jak te wszystkie puste dziewczyny" itd.itp

Mi się udało już wyjść z tych mocno ograniczających schematów, które określają co jest męskie a co kobiece. Kiedyś mocno się tego trzymałam, często wbrew sobie. Teraz po prostu jestem sobą i na tym się skupiam.

Jako dziecko słyszałam często, że ojciec odszedł do innej dlatego, że nie urodził mu się syn, tylko dwie córki. Pamiętam, jak przez całe dzieciństwo i młodość próbowałam być chłopczycą i we wszystkim być najlepsza, żeby móc być postawiona w jednym szeregu z chłopcami. Tyle zmarnowanych lat! Szczęście odnalazłam dopiero gdy odcięlam się od przeszłości i zaczęłam budować takie życie, jakie chciałam. Mam "męski" zawód, ale jestem też żoną i mamą. Zaczynam oddychać pełną piersią. Dzięki za ten film, bo nie miałam świadomości, że tyle lat zmarnowałam na życie w bezsensownych ograniczeniach. :(

@Ewelina2501

3 жыл бұрын

Matko, jak można akie durnoty wygadywać i sprawiedliwa niedojrzałe i nieodpowiedzialne zachowanie dorosłego mężczyzny. Współczuję, bo musiało to być trudne doświadczenie dla dziecka. Ściskam mocno

Niestety, to co kobiece jest w powszechnej świadomości uważane za słabe, nieważne, infantylne. A kobiety zasługują na szacunek, ale tylko jeśli spełniają jakieś wymyślone przez mężczyzn ideały - nie dba o wygląd, ale jest atrakcyjna, jest inteligentna, ale nie bardziej niż on, ma własne zdanie, ale to zdanie musi być takie samo jak jego.

Pamiętam, jak pisałam magisterkę poruszając temat "kina kobiecego". Nie znalazłam ani jednego określenia, które miałoby pozytywne znaczenie, raczej pejoratywne. Przede wszystkim definicja opierała się na kinie romantycznym, infantylnym, ba - wręcz głupim! Co ciekawe, w naukowych opracowaniach brak określeń dla "kina męskiego". Owszem, kategoryzuje się tak filmy zawierające więcej przemocy, pełne akcji, ale nie jest to używane powszechnie. I tak, nadal ze zdziwieniem patrzymy na kobiety lubiące kino typu „Kill Bill”, a kultura wydaje się poniżać mężczyzn, którzy sięgają bo coś bardziej uczuciowego. Bardzo, bardzo się z Tobą zgadzam, że ta przyjemność odczuwana przez kobiety jest poniżana. Pokusiłabym się nawet o stwierdzenie, że w najbliżej mi sztuce - w kinie - jest to wręcz nagminnie. Na nasze szczęście widzimy zmiany, ale masowo produkowane „365 dni”, czy „50 Twarzy G”, niestety nie ułatwia nam złamania stereotypów 🙁

Bardzo fajnie przedstawiony temat. Czuć to po bardzo fajnych komentarzach :)

@jola_szymanska

3 жыл бұрын

Dzięki Kasiu 😁

Strasznie wkurza mnie to szufladkowanie zainteresowań. Ja interesuję się makijażem i pielęgnacją, ale też od dziecka gram na konsoli i zawsze kupuję nowe PlayStation gdy pojawia się na rynku. Jak jestem zła to klnę jak szewc a jednocześnie jestem bardzo wrażliwa i często płaczę np. ze wzruszenia. Nigdy sama z siebie nie zastanawiałam się czy mordując hordy wrogów w God of War czuję się mniej kobieca niż wtedy gdy eksperymentuję z nowymi kolorami cieni do powiek. To otoczenie odzina wymuszało na mnie takie przemyślenia i zwątpienie czy na pewno moje zainteresowania są ok. Żałuję każdej minuty spędzonej na wątpieniu w siebie i myśleniu, że coś ze mną nie do końca w porządku. Bo niestety tak myślałam. Teraz robię swoje i mam gdzieś czy to się komuś podoba czy nie.

To co mówisz skojarzyło mi się z używanym przez rodziców argumentem przecież jesteś dziewczynką i tutaj wstaw dowolne sformułowanie typu masz bałagan w pokoju a jesteś dziewczynką, dziewczynka a tak się ubrudziła bawiąc na podwórku, usiądź jak dziewczynka, bądź grzeczna jesteś dziewczynką itd itd (oczywiście chłopcy też tego doświadczają)

@monikakubiak9577

3 жыл бұрын

Jakie to prawdziwe... "jesteś dziewczynką i jak będziesz robić tak i tak to cię nikt nie zechce! Faceci nie lubią takich dziewczyn, zobaczysz"... Porażka!!

Nigdy nie lubiłam stareotypow i zawsze z nimi walczyłam, a jednocześnie nie zdawałam sobie sprawy jak wiele podświadomych przekonań na temat kobiecości we mnie samej tkwi. Czułam też zawsze presję, że muszę być męska, konkretna, opanowana, chłodno myśląca, nie mogę być infantylna i zbyt wrażliwa, ale jednocześnie mam być kobietą nie "za" silną dla mężczyzn. To jest taki paradoks jaki ujęłaś w którymś momencie - nie możesz o siebie ZA BARDZO dbac, ale jednocześnie jako kobieta MUSISZ wyglądać dobrze. I bądź tu mądra. Jestem na podobnym etapie jak Ty, Jolu - uwalniam się od tego wszystkiego, czuję powoli coraz bardziej jak lekko jest żyć bez tych ograniczen i robic to, co się chce, bez zastanawiania się, czy to jest "wartościowe". Wiem, że jeszcze długa droga przede mną, ale tak bardzo się cieszę, że już nią idę ♥️

@AnikaH112

3 жыл бұрын

Świetnie ujęłaś to co sama czuję!

Tak się cieszę, że pojawia się taka przestrzeń na rozmowy o tych stereotypach. To pozwala również facetom na zmienianie w głowie obrazu kobiecości i męskości. Ja osobiście bardzo tego potrzebuję i jest to trudny proces. Dziękuję Jola za to co robisz :)

A mnie niezwykle smuci że taki jest generalnie podział że co kobiece to złe a co męskie to męskie, czyli samo przez siebie najlepsze. A jeszcze bardziej przeraża mnie ze jest to tak głęboko zakorzenione w nas że nawet nie zwracamy na to uwagi.... Moim osobistym hitem jest ze będąc na konferencji naukowej (nauki mocno ścisłe) podczas przerwy kawowej usłyszałam pytanie "co ja tu robię?" a gdy odpowiedziałam czym się zajmuje że będę miała wykład Pan powiedział mi w twarz że to jest niedorzeczne by kobieta zajmowała się takimi tematami, to nie miejsce dla kobiet...

Kiedyś ulegałam stereotypom, i często kończyło się to tym , ze nie byłam sobą ! Na szczęście już mam to w dupie jak ktoś mnie postrzega , mowie co myśle , czasem przeklinam i kocham torebki i buty !

Próbowałam się ubierać jak inni. Okazało się, że czuje się jak w przebraniu. Próbowałam być miła dla wszystkich. Gdy potrzebowałam pomocy, tylko kilka osób zaoferowało pomoc. To dało mi do myślenia. Gdzieś w okolicach 30. urodzin doszłam do wniosku, że tak jak ja nie lubię wszystkich, tak nie wszyscy będą mnie lubić. Staram się bardziej być sobą. Albo ktoś mnie polubi/zaakceptuje, albo nie. Nie chodzi o jakąś zarozumiałość czy narcyzm. Po prostu nie zbawimy świata. Zdarza mi się przeklinać w gronie znajomych. Inne dziewczyny też przeklinają w moim towarzystwie. Nie chodzi o to, żeby rzucać "mięchem", ale czasami wulgaryzmy wyrażają więcej niż tysiąc słów :D

Jestem niebinarny i ciężko mi przychodzi pozwalanie sobie na kobiece rzeczy, z kilku powodów ale myślę że podświadome postrzeganie kobiecości jako gorszej może być jednym z nich. Do tego jak już się tak napracowałem aby mieć jakiś passing, aby ludzie zwracali się do mnie męskimi zaimkami to teraz przecież nie wyjde do nich w makijażu Myślę że na hormonach będzie mi łatwiej robić kobiece rzeczy Uwielbiam ròżowy, kucyki, chmurki i chce być z tym okay

Totalnie się utożsamiam z tym tematem! Też kiedyś wolałam byc bardziej "męska", bo to co kobiece, dziewczęce jakoś podświadomie uważałam za głupiutkie i błahe. Wciąż walczę z tymi zakorzenionymi myślami, ale z biegiem czasu idzie mi coraz lepiej :)

Bardzo mnie to irytuje też w kwestii "rośliniary" czy "koniary" - no najgorzej, dziewczyna ma jakieś hobby! Lubi zajmować się kwiatami czy jeździć konno - obśmiejmy ją za to. nie funkcjonują praktycznie żadne męskie odpowiedniki, nie znam nacechowanych negatywnie słów odnoszących się do męskich hobby. jak kobieta interesuje się uprawą roślin doniczkowych, to jest rośliniarą i podąża ślepo za modą. jak wszyscy mężczyźni grają w nową modną grę, np. cyberpunka - to przecież nie ma problemu, to gamerzy, normalne hobby.

ja sie łapie na tym, że czasem irytuje mnie towarzystwo samych kobiet. Ale nie z kazdym gronem samych kobiet tak mam, to zalezy. Irytuje mnie wtedy kiedy rozmowy tocza sie tlyko wokoł kosmetyków, ciuchów itd. Nie to ze sie sama tym nie intersuje bo tak jak wspomnialas warto zaintersowac sie swoją skórą i naturalnymi kosmetykami co sama ostatnio robie. Ale gadanie glowni eo tym mnie męczy, wiadomo chwile można, ale zeby to był temat przedowni ... Ja lubie sobie rozkminiac z ludzmi rozne rzeczy, gadac po litycye, o problemach spolecznych o finansach kosmosie itd Ale nie dlatego ze to jest kul tylko po prostu mnie te tematy zywo intersują. I wychodzi na to ze najczesciej mozna o tym pogadać z facetami. Takie kobiety tez sie zdarzają - co jest super! - ale rzadziej. I zeby nie bylo nie mam nic przeciwko rozmowy gdzie sie przeplata wszsytko kosmetyki, jakies wydarzenia kulturalne, powazne tematy i ciuchy np. Ale czasem odnosze wrazenie ze czesc kobiet nie podejmuje takich tematow bo wydaje im sie ze to nie jest ich działka, ze są ludzie mądrzejsi w tym temacie i one jakby myslą ze są zbyt "małe w rozumku" zeby sie tym zajmować. Za to nie spotykam sie z czyms takim u facetów. No i pisze to bo sie zastanawiam czy cos ze mną jest nie tak ze mam takie doswiadczenia/podejscie a moze mi sie tylko coś wydaje i wcale tak nie jest :) Ogólnie łapie sie na tym ze wole towarzystwo facetów własnie ze wzgledu na to co napsiałam wyżej a jak poznam taką kobiete to sie mega ciesze ze możemy sobie podyskutowac i podywagować.

U mnie jednym z głównych tematów na terapii jest przekonanie, że nie zasługuję na przyjemność, że nie powinnam jej czuć. Innym tematem jest taka jakby rywalizacja między kobietami. Nie do końca umiem to wyjaśnić i w sumie nie chcę się nad tym rozwodzić. Dzięki za film, przyjemnie się go słuchało i oglądało. Teraz mi będzie trochę lżej iść zrobić rzęsy, co bardzo chcę zrobić, ale mam z tyłu głowy "ale po co ci to?" Bo chcę 💚

@TheSenija

3 жыл бұрын

Aaaaaach, ja musiałam przekroczyć trzydziestkę żeby zacząć samodzielnie przyklejać sobie rzęsy na pasku, wcześniej bałam się że ktoś pomyśli że jestem próżna. Teraz nie wyobrażam sobie mojego życia bez zalotki, podkręcanie rzęs rano to już dla mnie rytuał :)

Oj mnie wbijanie się w schematy towarzyszy od dziecka. Jako dziewczynka lubiłam nosić spodnie, krótkie włosy, wchodzić na drzewa. Zawsze mówili, że jestem synczor! I tak mnie mama jakiś czas na siłę wbijała w te sukienki różowe, lukrowe. Dziś w szafie nie mam ani jednej sukienki, spódnicy i ani jednych szpilek. Postawiłam na swój styl i na to co lubię. Nie maluję się, bo nie lubię (i nie umiem), chodzę w spodniach i dobrze mi z tym. A nadal czuję się kobieco :)

@jola_szymanska

3 жыл бұрын

I super!! Przecież każda kobieta jest tak samo kobieca - właśnie dlatego, że jest kobietą! 😀

@rudzielica

3 жыл бұрын

Super że wywalczyłaś swoją drogę :)

Bardzo ważny temat, bo kobiecość jest bardzo ważna. Świetnie i treściwie przedstawiony. Aż serce rośnie! Ja jestem dumna z mojej kobiecości i chciałabym dożyć czasów, żeby każda dziewczynka od maleńkości była uczona że bycie dziewczyną, kobietą to nie wstyd, żeby sama uczyła się doceniać wszystkie aspekty kobiecości i się nimi cieszyć bez poczucia, że to coś gorszego od pierwiastków męskich. Lojalność i solidarność również mają kobiece twarze. Zresztą, podziały na męskie i kobiece są w gruncie rzeczy bardzo umowne, kulturowe. Dlatego cieszę się, że to się zmienia. Ja wychowałam się w rodzinie z drugiego bieguna przekonań, gdzie kobieta była dominująca, a facet nie miał wiele do powiedzenia. Dlatego, to kobiety zawsze stały na piedestale w moich oczach, a mężczyźni i wszystko co męskie nie miało, oględnie mówiąc, dobrych notowań. Oczywiście to też było ZŁE. Najlepszy jest zdrowy balans, samoświadomość, bo nic nie jest czarno-białe. Szanujmy się nawzajem i doceniajmy niezależnie od płci lub innych cech różnicujących ludzi.

Jola, bardzo dobry i wartościowy film:) Ciężko mi się wypowiadać na takie tematy, bo ostatnio sobie uświadomiłam, że wcale nie mam problemu z mężczyznami a właśnie z kobietami. Większość negatywnych sytuacji, krytyki, braku wsparcia dostałam od kobiet. A paradoksalnie zawsze wspierałam dziewczyny i nie chciałam się wcale trzymać z facetami. Jednakże przez swój ognisty temperament ciężko mi było dogadać się z kobietami i czułam się odtrącana(nadal zresztą tak jest). Wolałabym aby było inaczej. Fajnie, że o tym mówisz!;)

Ja osobiście przestałem ufać stereotypom dopiero w technikum. Aktualnie nadal walczę ze stereotypami, bo uważam że są głupie. Osobiście mam parę zainteresować które można określić jako kobiece, choć jestem facetem oraz znam mnóstwo kobiet które są wspaniałe mimo tego, że czasem nie wpisują się w obraz idealnej kobiety. To, że każdy z nas ma trochę zainteresowań, które są przypisane do innej płci, to tylko czyni nas wyjątkowymi :D Bez tego byłoby nudno.

Mnie zawsze irytowało jak ktoś stwierdzał że romantyczne filmy są robione pod kobiety i dlatego są takie nierealistyczne i w ogóle po co te baby to oglądają przecież prawdziwe życie tak nie wygląda. I w sumie że to wstyd lubić romanse, czy książki czy film. Oczywiście wszystkie gry wideo, filmy o superbohaterach oraz filmy akcji niby robione pod mężczyzn są takie 'realistyczne', no samo życie :D ale jakoś nikomu nie jest wstyd z tego powodu.

Odkryłam ostatnio, że kobiecość kojarzyła mi się ze słabością. :-( Wolałam chodzić w ubraniach unisex, gdyż podświadomie sądziłam, że jak założę sukienkę to mi kompetencje spadną... Uświadomienie sobie własnych przekonań na temat kobiecości wiele zmienia.

@rudzielica

3 жыл бұрын

Masz te kompetencje nawet w bikini :) rozumiem Cię i sama z tym walczę w sobie. Damy radę!

Ja spotykam się z komentarzami że np niefarbowanie włosów i niechodzenie do kosmetyczki , nawet jeśli są z wyboru , tj niedbanie o siebie i bardzo niekobiece. I oczywiście okazywanie złości , wkurwu i agresja , nawet jeśli są w obronie własnej - kompletnie niekobiece . Panowie szczególnie mają tu najwiecej do powiedzenia jak powinna się zachować kobieta napastowana przez faceta , bo nie nie danie w twarz lub zwyzywanie absolutnie nie przystoi . Niestety presja na bycie Matką Polka jest niesamowicie silna wśród kobiet i to podwójna , bo owszem możesz „robić karierę”, samorozwój , dbanie o siebie jak najbardziej ale co? Nie pieczesz sama tortu dziecku na urodziny? Nie prasujesz mężowi koszul? Obiadu nie ugotowałaś ? Nie no słabo .

@AnetaGierasimowicz

3 жыл бұрын

Prawda. Ja od początku pandemii zupełnie porzuciłam makijaż. Do kosmetyczki nie chodzę, bo mam awersję do jakiegokolwiek dotykania mojej twarzy przez obce osoby. Do fryzjera tylko jak muszę obciąć włosy co parę miesięcy. Mam dosłownie 3 siwe włosy i już ludzie pytają mnie czemu nie farbuję...

Tak bardzo ważne jest to, co tutaj mówisz i jak dajesz do myślenia tym filmem, dzięki :) Od jakiegoś czasu sama mam podobne przemyślenia.

Cześć! Muszę przyznać, że poruszyłaś delikatną strunę. Przez lata żyłam w przeświadczeniu (mylnym, oczywiście), że bycie intelektualistką (a za taką się uważałam i tak chciałam być postrzegana) wyklucza przesadne dbanie o siebie. Rzecz jasna można ładnie wyglądać, ale żeby zbyt mocno skupiać się na ubraniach, kosmetykach i zabiegach to już niekoniecznie, bo to takie niepoważne. Latami z tym walczyłam - oczywiście sama ze sobą. To takie głupie i ograniczające. Pozbawiałam się w życiu tyłu przyjemności. Ale żeby nie było tak pięknie, czasem wciąż ten głos do mnie wraca, tylko teraz umiem go zagłuszyć :) Pozdrawiam!!!

@monikaakinom8939

3 жыл бұрын

Boże, uwielbiam zadbanych i inteligentnych ludzi. Wg mnie to wręcz tylko uatrakcyjnia niezależnie od tego, czy jest się kobietą czy mężczyzną. To jest takie bycie hot do potęgi :P

@ewaka5340

3 жыл бұрын

@@monikaakinom8939 teraz sama tak myślę, ale droga do tego była długa i kręta 😉

Dzięki za ważny głos w mojej bańce mocy na YT :3

P. Jolu, znakomite filmy i świetne refleksje! - wiele lepsze niż te jeszcze kilka lat temu. Podziwiam

Czasami nieświadomie sama wpadam w te pułapki płciowe, że coś jest męskie/kobiece, bo przecież „tak zostałam wychowana/tak funkcjonuje społeczeństwo”, ale coraz częściej używam tego wewnętrznego filtru i poprawiam mój sposób myślenia, jakie to przyjemne w końcu móc się uwolnić od tych prostych, często ciasnych ram. Ulga! Dziękuję Ci za ten film 🤍

Uwielbiam! Potrzebujemy takich zbalansowanych rozmów i książek. Jest duża ilość lektur obalających stereotypy na temat rzeczy męskich i damskich (re najlepsze z naukowym backgorudem mówiących poporostu o faktach neurobiologii), która nie jest dostępna w języku polskim. Cieszę się że nie mam problemu z czytaniem po angielsku, ale szkoga że ta dziedzina książek popularnonaukowych nie jest tak często tłumaczona na Polski.

Dodam od siebie , że wydaje mi się, że nie mam problemu z kobiecością ale mam problem z kobietami. Otóż ... kobiety mnie nie lubią. I nie mówię ,że mam jakies gramatyczne konflikty. Wręcz przeciwnie! Ja unikam dram i nie mam wrogów. Problem polega na tym, że nie umiem nawiązać bliższej przyjaźni z żadną dziewczyną mimo że naprawdę od lat starałam się o chociaż jedną, dwie przyjaciółki. Mam koleżanki, znajome, koleżanki z pracy. Jest spoko, możemy pogadać ale z żadną nie udaje mi się nawiązać takiej bliższej nici porozumienia więc też i nie mam poczucia, że możemy na siebie liczyć. A z facetami mam wręcz odwrotnie. Od zawsze bardzo łatwo nawiazywalam z nimi kontakty i można było porozmawiać o wszystkim. Nawet ze swoimi byłymi mam dobre kontakty. Nieraz sobie rozmyślam, że na swój wieczór panieński powinnam zaprosić kolegów, bo koleżanek mam garstkę. Czy ktoś może ma w życiu podobnie?

Myślałam bardzo podobnie. Uważałam że jak będę interesować się autami w szkole, to będę bardziej szanowana (choć to mnie nie interesowało). Kiedy zainteresowałam się kosmetykami, lakierami (a kocham malować paznokcie hybrydą) to znów pomyślałam to takie kobiece (gorsze, niewartościowe). A jednak w międzyczasie oglądałam na yt poradniki i myślałam "ile te kobiety wiedzą, to niesamowite! Też tak chcę!" I wtedy przyszła mi do głowy pewna myśl, że nie ma znaczenia to czy jest to uważane za bardziej kobiece czy męskie. To co powiedziałaś, że to nas nie wartościuje. Jeśli wykonuje coś dobrze i mam wiedzę w tym zakresie to nie ma się czego wstydzić 😊 Jestem właśnie na tym etapie, etapie godzenia się z sobą 😊

jak ja cenię takie filmy od Kobiet! Najbardziej mnie śmieszy, gdy pod filmem o przyjaźni, albo o tym, że dziewczyna ma tylko przyjaciół facetów, bo przyjaciółki ją zawiodły - naaaaaaagle każda komentująca dziewczyna och, gardzi przyjaźnią z innymi dziewczynami, woli facetów jako kumpli itp. Ponadto, jestem w środowisku artystycznym. Na naszym wydziale niejako śmiesznym było być "elegancką". Ubrać szpilki.... interesować się jakimiś kosmetykami. Ale jednocześnie musiałaś być ładna, aby być zauważona.

@rudzielica

3 жыл бұрын

Ale nie zapomnij że jak się "odstawisz" to od razu przyklejają łatkę że nie jesteś kompetentna. Pracuje w labie i jak ubiorę się wygodnie bo wiem że mam ciężki dzień w labie to od razu jest ze "nie wyglądam". A jak ubiorę sukienkę i popylam po korytarzach to od razu że się odstawilam... I bądź tu mądry...

@WineTemptation

3 жыл бұрын

@@rudzielica zapomniałam dodać, że w środowisku "artystycznym" to obciach interesować się jakąś pielęgnacją, kosmetykami, robić paznokcie.... itp :) :D męska kadra i decydenci nie traktują Cię wtedy powaznie. Chociaż wiadomo, są wyjątki od tej reguły, ale to już, gdy kobieta faktycznie "coś" osiągnie.

Pamiętam to uczucie jak źle się czułam, myślałam o psychoterapii, żeby poprosić o pomoc, i później już w jej trakcie, kiedy chcąc powiedzieć innym o tym że jestem w terapii tak cholernie bałam się właśnie tego „osłabienia wizerunku”...dokładnie tak jak to ujęłaś-uważałam, że będzie to pokazanie tej mojej słabości.. że to wgl pogrąży mój wizerunek, że wyjdzie że nie jestem idealna- a taka oczywiście chciałam być i że to wgl tak można- być idealnym, że ludzie mnie, no nie wiem..znielubią? stracą szacunek, że pomyślą o mnie właśnie w kontekście słabości charakteru, lenistwa, generalnie same negatywy. Teraz, po dwóch latach terapii wspominam ten czas kiedy tak myślałam i tak mi jest żal tej o 2 lata młodszej dziewczyny. Tak bardzo jej współczuję..jednocześnie jestem z niej kosmicznie dumna, że mimo tego potężnego lęku odważyła się. B obecna ja- uważa decyzje o pójściu na terapię za najlepszą decyzję w swoim dotychczasowym życiu🙏🏽 A apropos kobiecych i męskich zajęć: Uwielbiałam grać w piłkę nożną. Kiedyś przed pójściem na boisko przed szkołę powiedziałam mamie gdzie wychodzę- usłyszałam od niej: „Eee! Z chłopakami będziesz grała?” A ja na to: „tak, no i co z tego?” - „ No pokopią Cię i będziesz mieć siniaki na nogach”. Miałam wtedy jakieś 11/12/13 lat. Teraz mam 23- do tej pory pamietam jej słowa. Bardzo mnie to zniechęciło do pójścia tam. Nie dość, że i tak miałam obawy, bo byłam trochę nieśmiała, a do tego „ten wiek”- gra z chłopakami- No wiecie- dodatkowy stres. Ale była we mnie jakaś chęć, coś mnie ciągnęło do tej piłki. Super robić rzeczy, które się lubi. Słowa mamy nie dodały mi to skrzydeł, odwagi żeby mimo lęku i obaw przed różnymi rzeczami wejść w to, doświadczyć, poczuć coś, sprawdzić czy spoko się gra z tymi chłopakami czy wcale nie. Żal mi siebie i mojej mamy również, że padłyśmy ofiarami tego, kto kiedyś powiedział, że dziewczyny to lepiej żeby w piłkę nie grały, bo to zabawa dla mężczyzn. Ja się pytam: niby czemu?

Genialny film 🧡

Ta książka dla mnie była niesamowicie pouczająca - pokazała mi pewne stereotypy, jakimi się kierowałam, z których zupełnie nie zdawałam sobie sprawy. Bardzo otwiera oczy. Świetnie, że poruszasz takie ważne tematy.

Mam wrażenie, że cieszenie się życiem bez analizowania "co kto pomyśli" i "co wypada" jest luksusem, na który mogą pozwolić sobie tylko najodważniejsi, ale mam nadzieję, że dzięki m.in. takim filmikom i książkom takich ludzi właśnie przybędzie. :) Cieszę się, że trafiłam na Pani filmik, dziękuję za polecenie książki, jeśli tylko będę miała możliwość, na pewno przeczytam :) Serdeczności moc

Mam 59 lat. Moje odchodzenie od kościoła to długa ale niezbyt trudna droga. Każdy etap wiązał się z ULGĄ, ufff!!! Teraz już wiem co mi doskwierało (choćby to o czym teraz mówisz 100 w procentach). To cudowne, że to się dzieje, że dziewczyny odzyskują godność. Choć ciągle mnie dziwi jak pod pretekstem szacunku i miłości do kobiet można uprawiać aż taką mizoginię.

super madry material, chetnie posluchalabym wiecej na ten temat, jesli planujesz rozwiniecie, pozdrawiam!

Świetny temat i super filmik

O wow, nigdy bym się nie spodziewała, że jesteśmy do siebie w tym podobne (kumplowanie się tylko z facetami, granie w gry) i że mierzyłyśmy się z podobnymi problemami względem kobiecości. Gdybyś o tym nie powiedziała, nigdy bym się tego nie domyśliła (w przeciwieństwie do ciebie nie maluję się i nie noszę sukienek). Dziękuję ci za ten filmik, fajnie jest wiedzieć, że nie byłam z tym sama. Wprawdzie czasem nadal mam czasem opory przed pewnymi "kobiecymi" rzeczami, jednak staram się z nimi walczyć. Np ostatnio kupiłam sobie RÓŻOWEGO Switcha Lite. Niby nic, a jednak cieszy :)

Ja dokładnie takie odczucia mam z tymi emocjami Czuje ze muszę zakładać maskę do pracy a nawet dla rodziny bo oni chcą żebym zawsze była uśmiechnięta i nie przeklinała również pilnować muszę co mowie .

Płacze zawsze patrząc na te słowa na waszych ciałach. Bardzo ważne, ze to robicie, ale fizycznie boli mnie ta opresja.

Cenię swoją kobiecość przede wszystkim za umiejętność bycia sobą-sobą, właśnie poza kulturowymi dogmatami. Że dbam o siebie, walczę o swoje zdrowie. Rozwija się. Dbam o moich bliskich, miejsce, w którym żyję. Za to, że czasem jeszcze mam siłę się odezwać w szerszym gronie, kiedy właśnie jakaś kobieta jest oceniana, bo nie spełnia standardów. Za to, że mam dobre relacje z innymi kobietami, pełniły i pełnią w moim życiu ważną rolę. Za to, że być może ja też pełnię w życiu kobiet ważną rolę, że bez względu na wiek, mogę też dać im trochę mojej życiowej energii. Bardzo się stresuję, kiedy nie jestem w stanie komuś pomóc, wesprzeć jakiejś kobiety, ale to też dla mnie nauka, żeby chronić siebie, swoje zdrowie i nie iść we wszystko, co wydaje mi się ideologiczne ważne/ważniejsze. Nic ani nikt nie jest ważniejszy ode mnie i mojego zdrowia. Wiele lat zajęło mi dostrzeżenie tego. Dzisiaj miałam nawet takie przemyślenie, patrząc na moją 5letnią siostrzenicę, że zmieniła się ona niesamowicie, jak mocno dostrzegam te zmiany itd. I złapałam się na tym, że chyba za mało dostrzegam zmiany w sobie, za mało je doceniam. Niesamowicie my wszystkie tak samo się zmieniamy, jest właśnie, jak ktoś napisał w komentarzach, coraz więcej przestrzeni na kobiecość w pełnej krasie, a więc różnorodność. Myślę, że nigdy jako kobiety nie miałyśmy tyle szans i możliwości dostrzegania i doceniania zmian w sobie samych. Mam nadzieję, że będę o tym zawsze pamiętać i będę w stanie pokazywać to także innym, w rozmowie i działaniu.

Od kiedy to bycie "chłopcem" grającym w jakieś gry jest uważane za "super"? Może to po prostu wpływ pewności siebie takiego faceta i jak on mówi, że to jest cool, to przyjmujecie, że jest? Przecież jest cała masa hejtu na "niedojrzałych chłopców"...

Zawsze na stacji podchodzi do mnie gościu i pyta czy mi nalać paliwo? Do facetów jakoś nie wyrywają. 🙂 Lubię tę minę, gdy dziękuję. Hahaha wulgaryzmy, u kobiet no jak to tak. No tak, czasem do panów nie dociera, inaczej. 😂 Świetny film Jolu! Ps. Mina wielu facetów, gdy jarasz się nową maszyną albo idziesz na spotkanie a twórco odkrywa, że rzecznikiem jest kobieta. Woooow!

Po pierwsze: bardzo ładnie wyglądasz! :D Po drugie (to nie żadne przytyk do kobiet czy coś), ale za ten cały system, w którym kobiety są tak postrzegane (lub same siebie tak postrzegają jak wspominałaś) odpowiedzialni są wszyscy. Mężczyźni, jak i same kobiety. Kobity niestety pozwalają na to, aby być w dany sposób traktowane. Różne są tego przyczyny. Obie płcie powinny pracować nad przełamywaniem głupich stereotypów, które się naturalnie tworzyły przez pewne wydarzenia, kulturę regionalną etc. Widać nadchodzącą zmianę, dzieje się to powoli. Ale widać już po zmieniającym się modelu rodziny w Polsce ( i nie tylko) i jak role się w niej zmieniają. Jak bardzo są DYNAMICZNE, przeczytałem o tym ostatnio w książce "Kobiety które kochają za bardzo". Gratuluje podjęcia trudnego tematu w filmie i powodzenia + :) @Jola Szymańska nagrałabyś film o podejściu mężczyzn do mężczyzn? O jakiś fałszywych przekonaniach, o byciu mężczyzną? Może właśnie z perspektywy kobiety byłoby to ciekawe. Jak współcześnie oceniana jest męskość z perspektywy kobiety. Jak Twoje spojrzenie się zmieniało na pewne aspekty męskości :) Pozdrawiam!

Kiedy kończyłam szóstą klasę, mieliśmy takie przyjęcie zakończeniowe (nie mylić z balem, moja szkoła jest za bardzo kameralna na coś takiego). Było nas 11 osób, 4 dziewczyny+ 7 chłopców. Były takie dwie, co opowiadały o tym jak się ubiorą, z taką dumą i radością, mówiły, że ubiorą buty na obcasach, długie sukienki kupione specjalnie na tę okazję. Były też kolejne dwie, które lekceważącym tonem odpowiadały, że ubiorą pewnie zwykłe sandały lub trampki, a w kwestii ubioru to zostaną w stroju galowym (obowiązkowym na oficjalnej części). Jedną z nich byłam ja. Myślałam wtedy "jeju, jakie te dwie są głupie, po co one się tak stroją na taką byle okazję, przecież tam będzie tylko nasza klasa z rodzicami i ewentualnie jacyś nauczyciele, po co one w ogóle marnują swoją energię na takie pierdoły, jakie one są puste". Nigdy żadnej z nich nie powiedziałam tego wprost, ale myślę, że jakoś dałam odczuć swoją dezaprobatę. I byłam dumna wtedy z tego, że przyjdę w sandałach, w których chodzę codziennie, podkreślając to przy każdej okazji, kiedy laski mówiły coś o butach na obcasach. Teraz jest mi głupio, że się tak zachowywałam. Dalej nie lubię nosić obcasów (bo są niewygodne, na cudzych nogach całkiem ładnie wyglądają, ale nie daje rady w nich być dłużej niż 15 minut), ale nie jest to powód, żeby czuć się lepszą od innych dziewcząt. Jedne lubią takie buty, a drugie lubią inne, prosta sprawa. Dalej się nie maluję, choć bardzo bym chciała wiedzieć jak bym wyglądała w takim artystycznym makijażu, ale zdolności plastycznych mi brakuje i bardzo szanuję osoby, które potrafią się ładnie malować. A sukienki kocham całym sercem, zwłaszcza długie i cierpię, kiedy kończą mi się rajstopy i muszę ubrać spodnie

@gadanina

3 жыл бұрын

A jeszcze taki funfact z podstawówki: kiedy trzeba było dobrać się w grupy na jakieś projekty, to jedna dziewczyna zawsze proponowała "wszystkie dziewczyny razem!", na co my wszystkie chórem "NIE!" i w efekcie był tylko jeden projekt, który robiłyśmy razem, ale to nie z naszej woli

Hej, bardzo fajny temat. Też myślę, że o tym, co kobiece i męskie decyduje głównie kultura, a ludzie są różni, mają różne osobowości i zainteresowania. I chyba w każdym człowieku jest strona bardziej "kobieca", i bardziej "męska". Np. lubię sukienki i kolor różowy, ale nie lubię się malować i rzadko to robię. Zazwyczaj spotykałam się jednak nie z wyśmiewaniem kobiecości, ale raczej jej narzucaniem. To dziewczynki śmiały się ze mnie w szkole, że np. się nie malowałam, nie goliłam nóg albo nosiłam wygodny, sportowy strój zamiast ubierać się "kobieco". Wtedy starałam się jakoś podporządkować normom... Ale teraz myślę, że moje chromosomy XX nie muszą decydować o wszystkim w moim życiu. :D I jestem kobieca taka, jaka jestem. I absolutnie nie uważam, że kobiecość lub np. to stereotypowe malowanie się i dbanie o wygląd jest jakieś gorsze. A delikatność i wrażliwość, przypisywane stereotypowo kobietom, to w ogóle są super i przydałoby się, aby każdy człowiek trochę tej delikatności i wrażliwości miał. Taka jest moja opinia. :)

@rozowamagnolia6678

3 жыл бұрын

Możesz się cieszyć i być dumna, że masz chromosomy XX, co potwierdza Twoją wyższość genetyczną nad facetami!

@Farusia13

3 жыл бұрын

@@rozowamagnolia6678 Myślę, że nie mam z czego być dumna, gdyż to nie moja zasługa, tylko... przypadek. I moim zdaniem mężczyźni też są różni, więc nie ma co uogólniać. XY to jeszcze nie wyrok, jeszcze można zostać przyzwoitym człowiekiem. ;)

@rozowamagnolia6678

3 жыл бұрын

@@Farusia13 Faceci manipulują i poniżają kobiety, są silniejsi fizycznie Arystoteles twierdził, że kobieta nie jest człowiekiem równym mężczyznie. Wszystkie prawa, czyli chodzenie do szkoły, prawo do pracy kobiety sobie wywalczyły, nawet palenie papierosów! Wszystkie badania wskazują, że to my lepiej się uczymy, a tak mało nas na kierowniczych stanowiskach! Poza tym w Senacie jest 80% facetów i tylko 20% kobiet, dlatego mamy legalną pornografię i koła łowieckie! Chyba to o czymś świadczy i to jest cała przyzwoitość facetów! A przecież to my tworzymy gatunek ludzki i facet tylko dzięki kobiecie może istnieć!

@Farusia13

3 жыл бұрын

@@rozowamagnolia6678 To prawda, co piszesz i w dużej mierze zgadzam się z Tobą, po prostu nie lubię uogólnień. I tak jak nie można powiedzieć, że wszystkie kobiety są jakieś, tak nie można powiedzieć, że wszyscy mężczyźni manipulują i poniżają. I dobrze, że poruszyłaś temat pornografii - też uważam, że powinna być nielegalna, a przynajmniej korzystanie z niej powinno być społecznie napiętnowane, bo: a) jest to przemoc wobec kobiet, które są wykorzystywane do "produkcji" tego typu materiałów, b) niszczy mózg mężczyznom, sprawiając, że stają się bardziej agresywni, niebezpieczni wobec kobiet i niezdolni do stworzenia normalnego związku.

U mnie jest trochę na odwrót, bo ja od zawsze byłam trochę "babochłopem". Nie noszę makijażu, nie maluję paznokci, nigdy nie byłam u kosmetyczki. Jestem programistką, wcześniej studia na politechnice i mat-fiz. Interesuję się historią i kupuję gazety na ten temat, które o dziwo są zwykle w dziale męskim sklepów z prasą... Zawsze miałam poczucie, że jest jakieś oczekiwanie w społeczeństwie, że jednak jako dziewczyna/kobieta powinnam wpasować się w jakieś ramy, które są rozumiane jako kobiecość. Jestem kobietą, więc pewnie znam się na ciuchach, znam tysiąc nazw kolorów i tak dalej. Nie noszę makijażu, więc nie dbam o siebie, bo każda kobieta powinna nosić makijaż, mieć pomalowane paznokcie i nosić szpilki. A przecież dbanie o siebie ma tyle wymiarów i chyba ważniejsze jest dbanie o swoje zdrowie (fizyczne i psychiczne) czy relacje z najbliższymi. Także ludziom nie dogodzisz, i tak źle, i tak niedobrze.

Kobiecość w moim przypadku łączy się z poczuciem siostrzeństwem. I radość z bycia soba niezależnie, czy ktoś uważa, że to kobiece czy nie. Ja Interesują się wieloma rzeczami: sportem - siatkówką, muzyką z lat 70. I 80, no i filmy przede wszystkim ze strony wizualnej. A malować się nie lubię. Idę tam gdzie czuję się sama sobą. Świetny temat na filmik. A I ciekawie się zapowiada ta kampania :)

Skąd te ogrodniczki z sesji foto??? Boskie! ❤️❤️❤️

Ja nie zwróciłem uwagi na koszulkę. Musiałby być tam wielki żółty ptak z Ulicy Sezamkowej, żeby przykuć moja uwagę ;) .

Ja w ogóle nie rozumiem, o czym mowa. Jakbym żyła na innej planecie.

Jolu! Skąd ta piękna sukienka w grochy? Szukam czegoś na sesję narzeczeńską i to chyba będzie to 🙂. P.S. Tym komentarzem pragnę również dać wyraz temu, że zaczynam uczyć się mieć gdzieś stereotypy i kategoryzowanie kobiece - niekobiece. Ważna, dotykająca mnie tematyka, a tu pytanie o sukienkę... 😆

Ja osobiście cągle mam przekonanie o tym, że interesowanie się wyglądem zewnętrznym, makijażem, ciuchami i budowaniem sylwetki itp., jest bardzo płytkie i nie wiem czy kiedyś to zaakceptuję. Może ma ktoś ma pomysł jak zmierzyć się z tą myślą?

Komentarz dla statystyki jeśli chcesz :)

Ja bym tą całą akcję rozszerzył bo faceci też mają problem z pokazywaniem ,że są inni i radzę wszystkim 2 rzeczy. Przestańcie udawać kogoś kim nie jesteście i przestańcie krytykować inne osoby za bycie sobą dopóki nie dzieje się nikomu krzywda. Tyle i aż tyle...

W kwestii "kosmetyków", kupiłam sobie spf50 i dostałam reprymendę, że dzieci jakoś używają spf30 i się nie opalają, że po co, że na co (że jestem jak stara baba, bo używam tak mocnego spf, jakby wtf) i czemu takie to drogie i o ironio, małe pojemnościowo. I od tych samych osób dostaję informację, że powinnam bardziej o siebie dbać, że ja się nie maluję, a mam 18 lat, że nie farbuję włosów, nie kupuję dużo ubrań itp. i nie... Nie kumpluję się tylko z facetami, większość mojego dnia spędzam z dziewczynami, które też o siebie "nie dbają" i dlatego nie mają chłopaków (co już jest kolejnym absurdem i zakłada od razu, że wszystkie jesteśmy hetero, a no cóż... Ja jestem aseksualna i gadanie mi co chwilę, że będę samotna, jak ktoś tam nic nie pomaga, uwierzcie XD. Nie zmienię przez to orientacji i trudno jest mi wytłumaczyć, że zawsze "taka" będę).

Hej. Ja to miałam trochę odwrotnie, bardziej słyszałam, że to głupie być chłopczycą nawet jeżeli ktoś lubi, że w czasie okresu żeby nie robić prac w ogrodzie bo niby nie mam siły, a żeby mnie poważnie traktowano ubierać się kobieco a nie trampki. . . To ostatnie nie powiem od kogo usłyszane.. . . Nie przejmuję się tym i ubieram to co mam ochotę robię to co mam ochotę i możliwości.

@jola_szymanska

3 жыл бұрын

I o to chodzi!👌🏻👏🏻❤️

Coś w tym jest! W żadnych butach nie czuje się tak silna jak w oxfordkach ;D

O kurcze, mam taki sam dywan

woow! jestem zaskoczona, że niektórzy mają takie przekonania - ja mam na odwrót jeśli chodzi o zainteresowania - te "nie kobiece" typu gry wydają mi się bardziej błache i bezsensowne - w sensie błache dla mnie, bo mnie nie interesują, nie oceniam tego tak ogólnie tylko diagnozuje moje odczucia wobec tych dwóch kategorii

❤️❤️❤️

❤️

Hej. Czyli z tego wynika, że problem nie leży w tym, że kobiety i mężczyźni (statystycznie) mają nieco odmienne zainteresowania, że z reguły się różnią (choć każdy jest indywidualnością ale są jednak pewne tendencje). Wydaje mi się, że też nie tędy droga by zaprzeczać, że coś jest bardziej kobiece (czytaj kobiety częściej to zajmuje, interesuje), a coś jest bardziej męskie. Problem raczej leży w tym, żeby nie uważać tych kobiecych aktywności, zainteresowań za mniej wartościowe. I nie szufladkować, że jak facet to nie może interesować się kosmetykami i odwrotnie itp. itd. Jeśli chodzi o mnie, to piszę z ręką na sercu, że nie mam takich doświadczeń i wspomnień z dzieciństwa czy młodości - gdzie w swoim najbliższym otoczeniu spotykałabym się z przekazem, że kobiecość jest słabsza, gorsza, bardziej infantylna. Wręcz nawet pamiętam, że w pewnym momencie kiedy zaczęły do mnie docierać jakieś informacje, że ktoś w ogóle może tak myśleć - byłam bardzo zaskoczona i przekonana, że to musi być raczej marginalne zjawisko. Może jestem szczęściarą. Ale nigdy nie miałam poczucia, że muszę ukrywać swoją kobiecość, czy też się jej wstydzić. Także ilekroć słyszę, że część kobiet miała lub ma takie doświadczenia, to jest mi przykro i współczuję i za każdą trzymam kciuki aby mogła wyjść z kręgu tych fałszywych i szkodliwych przekonań, wydrukowanych pewnie przez jakieś osoby z ich otoczenia. I cały czas mam nadzieję, że skala tego zjawiska może nie jest tak wielka, ale jaka by nie była to z pewnością warto o tym mówić i temu zapobiegać 👍

@AC-jl7hb

3 жыл бұрын

Problem polega na tym, że to co jest męskie, a co kobiece dyktuje nam kultura. To nie jest tak, że kobiety z natury lubią modę i urodę, a faceci majsterkowanie. Są to bardzo sztywne ramy społeczno-kulturowe, w które jesteśmy wtłaczani praktycznie od dnia narodzin (zaczynając od konkretnych kolorów przypisanych do płci, zabawek itp.). Przekaz o kobiecości, jako czymś gorszym to nie jest zwykle otwarte powiedzenie, że kobiety są gorsze (choć niestety i to się nadal zdarza). To są te wszystkie stereotypy, ograniczenia i kłody rzucane pod nogi kobiet, które próbują się z tych norm wyrwać. Co jednak cieszy to fakt, że są też osoby, które tak jak Ty dorastały w pozytywnym środowisku, które Cię wspierało, dzięki czemu nie musisz się zmagać z tymi problemami! Mam nadzieję, że kiedyś to będzie norma!

@qrntwska

3 жыл бұрын

@@AC-jl7hb Nie do końca się zgadzam. Owszem kultura odgrywa dużą rolę. Jednak ta kultura została "wytworzona" i nadal jest tworzona przez ludzi, z taką a nie inną biologią. Oczywiście jako społeczeństwo pewnie mamy tendencję do upraszczania, wtłaczania w ramki...na pewno tak jest. Jednak jakieś różnice też są (statystycznie). Mam trzech synów i widzę jakie mają zainteresowania, do czego ich ciągnie. Fakt kultura na pewno na nich wpływa, ale ja jako mama od początku starałam się niczego im nie narzucać. I dzięki temu, ostatnio była taka sytuacja, że kiedy ciocia poprosiła ich o zabranie ze sobą jakichś męskich "męskich zabawek", to oni spojrzeli na mnie pytająco: a jakie to są? Haha, myślałam że padnę z tłamszonego śmiechu. Ostatecznie wybrali maskotki 😅 ...bo bardzo lubią. Ale poza tym kochają zabawy w wojny, jakieś walki...mimo że ja tego nie znoszę. Pozwalam im ale zawsze mówię, że nie oczekujcie ode mnie, że będę się z Wami bawić w wojnę bo ja nie lubię przemocy, nie lubię takich zabaw, ale jak wy chcecie to bawcie się. Maskotki uwielbiają, ale lalki nie chwyciły. Kiedy mieli okazję bawić się wózkiem dla lalek ...to woleli robić nim wyścigi niż wozić tam lale, misie. Mimo, że obraz ojca pielęgnującego niemowlę jest im bardzo znany. Nie wiem...jasne, że otoczenie na nich wpływa. Ale z moich obserwacji wynika, że nie tylko, że część tych preferencji bierze się jednak z wnętrza.

@qrntwska

3 жыл бұрын

Oczywiście nie chcę swoimi komentarzami zaprzeczać temu, że problem jest, ani też umniejszać temu. Dzielę się tylko własnymi doświadczeniami.

@AC-jl7hb

3 жыл бұрын

​@@qrntwska To jest bardzo ciekawe zagadnienie, bo nie mamy możliwości sprawdzić co tak naprawdę jest nasze, a co wtłacza nam kultura. Ile w tym jest biologii, a ile kultury. Bo mimo, że uważam, że robisz świetną robotę dając swoim dzieciom dużo wolności i pozwalając im eksplorować ich zainteresowania, nie wymuszając na nich konkretnych zachowań, nadal Twoje dzieci nie funkcjonują w próżni i świat zewnętrzy bardzo na nie oddziałuje (jeśli ty nie nauczyłaś ich bawić się w wojnę ktoś inny to zrobił, kopiują inne dzieci, chłoną popkulturę itp.), jako rodzice nasza rola jest kluczowa, ale realny wpływ na to jakie będzie nasze dziecko jest limitowany.

Akurat różowy to był kiedyś męski kolor :D

Nigdy nie zadaję takich pytań bo właśnie uważam, że są głupie i infantylne ale pierdolę to. Skąd masz tą świetną koszulkę?? 😍

@jola_szymanska

3 жыл бұрын

Hah spoko, dostałam w prezencie w paczce promocyjnej serialu „Sexify”, koszulka jest z Pan Tu Nie Stał i dosłownie dziś widziałam taką samą na wystawie tego sklepu w Krakowie😀

@udkojagniece

3 жыл бұрын

@@jola_szymanska dzięki! :) Oczywiście zajarana koszulką zapomniałam dopisać, że nagrałaś bardzo wartościowy filmik. Ujmujesz sprawy prostymi słowami i w punkt ♡

@przestrzen.podrozy

3 жыл бұрын

@@jola_szymanska ooo koszulka też mega, zajrzę do pan tu nie stał, dzięki! 🥰

@jola_szymanska

3 жыл бұрын

@@udkojagniece dziękuje 😁

bariery płci zostają w moich rozmyślaniach chyba nadal zbyt zawiłe, z jednej strony zdaje sobie z nich sprawę, wiem co mnie w nich denerwuje czy nie spotyka się z aprobatą, ale z drugiej nie potrafię stawić się nawet temu co budzi mój sprzeciw z uwagi na społeczeństwo, na jakąś dziwną siłę z zewnątrz, ojojoj

@jola_szymanska

3 жыл бұрын

To jest naprawdę trudne! Zdawanie sobie z nich sprawy to już duży i ważny krok 😊 Brawo Ty!

Zgadzam się i - mea culpa - walczę z własnym nawykiem, by mówić, że dana kobieta jest "jak prawdziwy mężczyzna", czyli silna, nieustępliwa i odpowiedzialna... A co do emocji, to dziwne, że kobietom nie przystoi "się gniewać" czy odczuwać smutku/dyskomfortu ("ta histeria"), a mężczyznom też ograniczono uczucia, gniew dozwolony, ale żeby coś innego... Jak ta kultura nas ogranicza 😢

@beatagrzegorczyk178

3 жыл бұрын

Zgadzam się w 100%! Często w domu i nie tylko w momencie gdy mam zły nastrój słyszę, że na pewno mam okres. Tak jakbym nie miala prawa mieć własnych uczuć.

Zawsze denerwował mnie stereotyp, że romanse są bezwartościowe, „babskie” no i przez to trzeba się wstydzić że lubimy takie historie. Natomiast przedmiotowe ukazywanie kobiet w pop kulturze i zarabianie na ich seksualności jest już ok? Bzdura, nie zgadzam się na takie wartościowanie!

Ja miałam taki moment (właśnie z niego wychodzę ) że czułam że mam być bardziej "kobieca" skoro jestem mamą i przestałam się ubierać ,czesać i być sobą , tylko byłam taka na siłę bardziej mamowata i kobieca, to było bez sensu . Generalnie odniosę się do literatury kobiecej , mój mąż czasami czytał książki które były określane jako kobiece tylko ze względu na to że główna bohaterka była kobietą ,a był to kryminał , fantasy czy si-fi które było by dla każdego . Jest taka seria fantasy "kwiat paproci" która jest reklamowana jako literatura kobieca , a nie mam pojęcia czemu , nie lubię tego podziału na kobiece czy męskie książki . Nie przejmuje się już tym że coś jest dla mnie zbyt kobiece i mam być przez to źle traktowa , czy nie poważnie , ocenianie kogoś przez pryzmat jego wizerunku w jakimkolwiek kontekście jest okropne

@jola_szymanska

3 жыл бұрын

O tak, totalnie! Ocenianie książek jako „kobiece”, bo główna bohaterka jest kobietą mnie od jakiegoś czasu już nawet nie frustruje tylko bawi 🙈

Zobaczymy gdzieś efekty tej sesji? 🙃

@jola_szymanska

3 жыл бұрын

Niebawem!😁

@katarzynapolka5477

3 жыл бұрын

Z tej zajawki mam wrażenie że jesteś Jolu niesamowicie podobna do Glen Close :)

Nie wiem czy moja postawa wynika z podświadomej niechęci do kobiet (wydaje mi się, że nie), ale wolę towarzystwo męskie i mam o wiele więcej kolegów niż koleżanek. Z mężczyznami fajnie się rozmawia, na luzie, można pożartować albo palnąć głupotę i nikt się nie gniewa. Kobiety z którymi ja miałam do czynienia, są takie bardzo "serio", czasami mnie przytłaczają swoimi sprawami i problemami.

Kobieta jest siłą i to codziennie uświadamia mi macierzyństwo! Zamierzam córkę wychować na na maxa kobiecą dziewczynkę, a do tego taką która zdobędzie świat. :) Sama tego nie dostałam od rodziców tylko musialam się nauczyć, córce przekażę mam nadzieję że będzie jej sie żyło lepiej. :)

Wstydzilam sie czytania "kobiecych" gazet!

Czy w tej książce było napisane: " W czerwonym Ci ochynie"? A nie powinno być napisane "ohydnie"?

@jola_szymanska

3 жыл бұрын

To dosłowne cytaty komentarzy :)

a mnie z kolei trochę irytuje dbałość o cerę czy włosy... tzn wolę oszczędności wydać na nową grę, przedmiot kolekcjonerski, komiks albo jedzenie na mieście niż krem. Do fryzjera chodzę raz na kilka lat, w ogóle nie traktuje tego jako dobro podstawowe. Czasem chciałabym o coś spytać na jakiejś grupce (nie tylko w social mediach, ale i irl), to zaraz jest fala hejtu, że jak to nie dbasz o siebie sratatatata. Z drugiej strony bardzo bym chciała mieć silne mięśnie brzucha, żeby łatwiej przetrwac przyszłą ewentualną ciążę i poród, a nie kręcą mnie perfekcyjnie wyrzeźbione ciała

Te postawy , które opisujesz to jest właśnie typowy przykład ,,nie jestem jak inne dziewczyny. Jestem fajna dziewczyna bo się nie stroję godzinami i gram w gry". Chyba większość dziewczyn przerobila tego typu postawę, w której same siebie sabotujemy uznając, że to co dziewczęce jest takie lamerskie, słabe, not cool..

Byłam w żeńskiej klasie w liceum. Nie polecam, to było gniazdo żmij. A później typowe tyranie przez stare wiedźmy w pracy - tylko dlatego, że jestem młoda. Niestety jest taka prawidłowość. Szczególnie widać to w małych miastach i na wsiach, w dużym mieście, gdzie mieszkam obecnie, nie aż tak. W obecnej pracy mój szef, zapewne z racji wyznawanych przez niego radykalnych, katolickich poglądów nie chce mnie dopuścić do stanowiska o charakterze technicznym tylko dlatego, że powątpiewa w inteligencję kobiet. I wkurza mnie, że wściekły mężczyzna odczuwa słuszny gniew, natomiast gniew kobiety traktowany jest pobłażliwie, jako histeria i przejaw chwiejności emocjonalnej. Przykre jest też to, że zakłada się, że kobieta musi lubić dzieci i chcieć je mieć, irytuje mnie, że środowiska lewicowe też idą tą drogą, bo w wywiadach z kobietami bezdzietnymi z wyboru ich wybór uzasadniany jest ekologią albo tym, że są to osoby LGBT i nie chcą narażać dziecka na nieprzyjemności w szkole, co w Polsce wciąż ma miejsce wobec dzieci z takich rodzin. Czyli nadal jest to zasłanianie się jakimś dobrem wyższym. Czekam na wywiad, gdzie będzie powiedziane wprost, że ktoś nie ma dzieci, ponieważ nie chce ich mieć, nie ma instynktu macierzyńskiego, niemowlęta wzbudzają w tej osobie niechęć, może nawet obrzydzenie. Ja jestem taką osobą i jestem zawiedziona, że jeśli nawet jakaś kobieta o tym mówi, to szuka jakichś protez, usprawiedliwień, a to klimat, a to orientacja, zamiast mówić wprost i szczerze. Bardzo mi tego brakuje.

Nos sie na rozowo, robmy naprawde to na co mamy ochote

Kochana nie musisz być chłopczycą żeby być szanowana, ważne co czujesz w środku, W UK kobiety są bardziej feminine, uśmiechnięte, szczęśliwe, noszą obcisle ubrania, wlosy spięte w pól- kucyk, rzęsy i długie paznokcie, w Polsce kobiety są strasznie zaszczute, ośmieszane i krytykowane przez mężczyzn, nienawidzone są ulubione kobiece tematy zakupy, makijaz, styl, nasz wygląd i waga sa oceniane, zmuszanie do rodzenia, nienawiść do koloru różowego, bądz 'female feminist' , znajdz swój złoty środek, btw faceci nie traktuja przyjazni z kobietami aż tak serio jak nam się wydaje i zawsze stawiają męskie towarzystwo ponad, ja wolę mieć dziewczyny przyjaciolki.

jezu jola, ale bym się z toba umówił :D

Ja jestem niechętna tylkp miechętnym mi 😄

Ale trochę to jest mit, że gdy facet klnie to jest ok, a gdy klnie kobieta to łolaboga. To wszystko zależy od kontekstu, czasami po prostu jakaś ku#wa pasuje do wypowiedzi i wtedy brzmi to spoko i u kobiety i u mężczyzny, ale gdy jest to robione, że tak powiem, bez smaku, bez wyczucia to brzmi to po prostu irytująco, dziwnie, jakby ktoś był niezrównoważony emocjonalnie i znów tyczy się to kobiet i mężczyzn.

Niepozwalanie sobie na okazywanie emocji jest problemem kobiecym i męskim zarazem. U kosmetyczki byłam nagabywana na różne zabiegi, bo kobieta musi o siebie zadbać, tyle że teraz oznacza to w kulturze rożne inwazyjne zabiegi. Kultura polska jest bardzo kobieca, bo często samotne matki wychowują przyszłych mężczyzn. Nie jest to dobre, kobiety i mężczyźni dopełniają się, jeśli jest miłość, to jest rozwój i pozwolenie sobie na wszystko, co jest dla obojga dobre. Kobiecość zawsze byłą i będzie wartością, męskość też, ale niestety, kobiety "zakrzyczały" Panów a oni stali się mdli i słabi.

Rozmawiałam kiedyś z nastolatką która marzyła o operacji zmiany płci i usunięciu piersi, po zadaniu kilku pytań okazało się że tak na prawdę nienawidziła niewygodnej bielizny i butów które kupowała jej matka. Wtedy powiedziałam jej że moze sobie stworzyć swój własny wygodny styl który będzie reprezentował nią samą a nie jakieś wymyślone przez ludzi bzdety co jest a co nie jest kobiece i ochota na operację zmiany płci przeszła jej , ba nawet sama sobie zaczeła projektować ubrania i wygląda super.

Matko. Gdzie ja się wychowałam... W ogóle nigdy tak nie miałam. Aż mi trudno w to uwierzyć, że ktoś może wmawiać komuś, że to co kobiece jest gorsze. W ogóle tego nie rozumiem, nie znam, nie doświadczyłam. Albo że coś jest zarezerwowane tylko dla facetów... WTF? Może dlatego trudno mi czasem słuchać feministek. Bo mówią oczywistości do znudzenia + mówią, że ktoś coś nam wmawiał całe życie ...a mi nigdy nikt nie wmawiał.

Co za głupoty... To dowodzi, że główna bohaterka nie ma innych, ważniejszych życiowych problemów... I chyba ma mnóstwo wolnego czasu. Przestałam oglądać ten filmik po kilku minutach.

@orbkornelia

3 жыл бұрын

A jednak zostawiłaś komentarz XD

Nie myśli się o tym na co dzień, a faktycznie nasz świat jest tak mocno zmaskulinizowany, do tego stopnia, że na wiele, wiele aspektów patrzy się przez pryzmat "męskiego" oka. Kobiecie tematy są marginalizowane, choć często kobiety rozmawiają na dużo głębsze tematy, mądrzej, wnikają. Nie przeczę, że mężczyznom też zdarzają się takie rozmowy, ale chyba rzadziej. Jako dziecko byłam dość wycofana i niepewna siebie, ale teraz z biegiem lat nie wyobrażam sobie myśleć w taki sposób, że tematy, które są mi bliskie, są błahe czy głupie. Dla mnie nie są, skoro mnie to ciekawi, bawi, intryguje, cokolwiek. Życzę każdemu takiego poziomu "wywalenia" na zdanie innych, jakie mam teraz ja. Nie mówię, że nie przejmuje się nikim i niczym, bo zdanie najbliższych czy osób w pracy rozważam w sobie, ale takich ludzi "z ulicy"? Co oni mogą wiedzieć? Ostatnio ktoś próbował mi wmówić, że jak można być rok samemu albo że cechy, które są dla mnie ważne w drugiej osobie, są drugorzędne. Była to osoba dopiero co poznana i nie chciałam wdawać się w nieprzyjemną dyskusję, ale doszło do niej na życzenie tej osoby i wyrzuciłam z siebie, co myślę i powiedziałam, że nie ma żadnych praw, żeby mi mówić, co powinnam albo co jest ważne. Tak jesteśmy wychowani, że mężczyzna niewiele sobą reprezentujący, czuje się jak paw, żeby nie powiedzieć bóg, którego trzeba wielbić, szanować i brać jego zdanie za pewnik, a kobiety siedzą cicho i mają się nie wychylać, być miłe ponad wszystko. Mówię temu stanowcze NIE! Z takiego milczenia i duszenia w sobie wynikają tylko problemy ze zdrowiem na dłuższą metę. Napisałam ogólnikowo i wiem, że są różni ludzie, ale w dużej mierze wygląda to tak, jak powyżej. Nikogo nie chcę urazić :) Życzę dużo asertywności, pewności siebie i dobrych ludzi w najbliższym otoczeniu.

W przeszłości miałam problem z kobiecym kinem/ filmami dla kobiet. Tkwiło we mnie przekonanie, że filmy/ seriale dla mężczyzn są lepsze, a ich perspektywa ciekawsza, nawet jeśli kipiały od przemocy. Teraz oglądam to na co mam ochotę...

@rudzielica

3 жыл бұрын

Też tak zawsze wybierałam seriale a teraz obejrzę i romansidło i kryminał :) i nie słucham tych którym to nie pasuje

@alicjaz2771

3 жыл бұрын

Miałam podobnie, czułam, że muszę się usprawiedliwiać, jeśli wzruszę się na filmie romantycznym... zupełnie bez sensu!