Ο αγιογράφος Γρηγόρης Μπαλογιάννης

Σενάριο-Βίντεο-Φωτογραφία-Επεξεργασία αρχειακού υλικού:
Χρήστος Κωνσταντόπουλος
copyright Chris Konstant 2016
--------
Γνωρίζω τον Μπαλογιάννη από την δεκαετία του '60. Ο πατέρας μου, δημοσιογράφος και τεχνοκριτικός, Μιχάλης
Κωνσταντόπουλος, τον ανακάλυψε τότε, πίστεψε στο ταλέντο του, και τον στήριξε με τα τεχνοκριτικά του σημειώματα στις εφημερίδες «Καθημερινή», «Ακρόπολις» και «Απογευματινή».
Η ιδέα για το ντοκιμαντέρ ξεκίνησε το 2007. Τότε αρχίσαμε και στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) την παραγωγή και μετάδοση δελτίων ειδήσεων και ντοκιμαντέρ για το διαδίκτυο.
Τα γυρίσματα και οι φωτογραφήσεις άρχισαν το καλοκαίρι του 2014 και συνεχίζονται και τώρα. Στόχος μου, εκτός από την ταινία αυτή, είναι η δημιουργία ενός αρχείου των έργων του με ψηφιακό βίντεο και φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης.
Το ντοκυμαντέρ, που βασίζεται σε ορισμένες αρχές της ψηφιακής αφήγησης, (συνδυασμός της παραδοσιακής προφορικής αφήγησης με πολυμέσα του 21ου αιώνα και σύγχρονα εργαλεία τηλεπικοινωνίας ), επενδύεται με οπτικό υλικό απο παλιές φωτογραφίες, ειδικά επεξεργασμένο αρχειακό υλικό, βίντεο και φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης.
Ο Μπαλογιάννης, απλός και εγκάρδιος, μιλάει στην κάμερα με μια αφοπλιστική αμεσότητα και αθωότητα για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, την μετέπειτα ζωή του και το έργο του, και εκφράζει με συγκινητικό τρόπο ευγνωμοσύνη για όσους τον βοήθησαν--κάτι εξαιρετικά σπάνιο τις ημέρες μας.
Κλείνοντας θα θέσω και ένα ερώτημα στον εαυτό μου... Αλήθεια τι ήταν αυτό που με ώθησε να γυρίσω το ντοκυμαντέρ για τον Μπαλογιάννη.
Απαντήσεις μπορεί να υπάρχουν πολλές, εγώ όμως θα κρατήσω:
Την σεμνότητα και την ταπεινότητα ενός καλλιτέχνη που δεν του χαρίστηκε ποτέ τίποτα. Πάλεψε ολομόναχος να κατακτήσει την τέχνη και τη ζωή--μια ζωή που μετά την ορφάνια δεν τον άφησε να βιώσει ούτε την προσωπική του ευτυχία. Χήρεψε σε νεαρή ηλικία και μεγάλωσε μόνος του τα δυο του παιδία που είναι σήμερα εξαιρετικοί επιστήμονες.
Την αθωότητα ψυχής, την ευλαβειά, και την αλήθεια του ανθρώπου αυτού που κράτησε για πάντα το παιδί μέσα του, αλλά και το ηθικό του ανάστημα.
Το μεγάλο σε εύρος καλλιτεχνικό του έργο στο οποίο, ίσως, και λέω ίσως, δεν έχει δοθεί η απαιτούμενη προσοχή και δημοσιότητα.
Και τέλος την πίστη του Μπαλογιάννη στη βυζαντινή αγιογραφία, τη Μακεδονική Σχολή και την πορεία της μέσα στους αιώνες, καθώς και την άσβεστη φλόγα της ψυχής του για την προσέγγιση του Θείου μέσω της τέχνης του".
Χρήστος Κωνσταντόπουλος

Пікірлер

    Келесі