เรื่องนี้เป็นเพียงนิทานที่จินตนาการแต่งขี้นเท่านั้น ไม่มีความจริงแต่ประการใด โปรดเพื่อความบันเทิง
ความเดิมตอนพ่องางอนหูขายกับขวัญใจจอมขวัญ เมื่อเสียงร้องหาเมียของงางอนหูหาย ดังก้องทั่วป่าถึงหูแม่ดำ จอมขวัญแม่พังผู้สันโดษ เกิดอยากพบหน้าพ่อพลายจึงชวนเอาสหายที่มีลูกน้อยออกมาดักพบพ่องางอนหูหาย โดยไม่ลืมที่จะฝากพี่ภูเขาเลี้ยงน้องแทนแม่ชั่วคราว
แล้วพากันมารอพบพ่องางอนหูหาย ที่ทำเอาพ่องางอนเคลิ้มอกเคลิ้มใจ ใบไม้ใบหญ้าไม่หาใส่ปาก เพราะมัวแต่เพลินกับบั้นท้ายแม่ดำจอมขวัญ ก่อนจะพากันหายเข้าป่าไป
แล้วแม่ดำก็กลับมาหาลูกต้นกลัาแล้วออกท่องป่าเพียงลำพังสองแม่ลูกเช่นเคย วันหนึ่งเกิดคิดถึงหลานเวหา แสนทรัพย์ ลูกชายหล่าของแม่หญิงลำดวน แสนทรัพย์ หรือที่เรียกขานกันทั่วไปว่าแม่ด้วนนั่นเอง จึงพาต้นกล้าแวะมาเยี่ยมหลานเพียงชัวเวลาสั้น ๆ ก่อนจะแยกทางไปตามนิสัยที่ไม่ชอบวุ่นวายกับโขลงใหญ่ๆ วันหนึ่ง แม่ดำจอมขวัญ ได้ยินเสียงสัญญาณความถี่ต่ำ ดังตุ๊ดๆ ที่กล่องรับสัญญาณ เป็นสัญญารณจากคุณหญิงลำดวน มีเรื่องอันใดหนอ เพิ่งแยกจากกันมาไม่ถึงเดือน จึงส่งข้อความกลับไปหาต้นทางว่ามีเรื่องอันใดหรือ
แม่ด้วนบอก ช่วยเราหน่อยสิ มีพี่สีดอหล่อ ๆ มาตามตื้อ หลายวันล่ะ มาช่วยล่อพ่อสีดอตกมันไปทางอื่นหน่อยสิ พ่อสีดอหล่อนะ แม่ด้วนบอก โคนงวงใหญ่กำยำล่ำบึก เพิ่งแตกเนื้อหนุ่มสดๆเลย สนใจไหมล่ะ มาช่วยเราหน่อยนะ พวกเรามีแต่เด็กๆ เดี๋ยวจะไม่ปลอดภัย
แม่ดำจอมขวัญ จึงรู้สึกเป็นห่วงหลานเวหา จะเป็นอันตราย ทั้งอยากเห็นหน้าพ่อสีดอก็พอกันจึงส่งข้อความตอบกลับว่า ได้ ๆ เดี๋ยวเรารีบไปช่วย
แม่ดำจอมขวัญ ฝากต้นกล้า ลูกชายหล่าไว้กับโขลงแม่ดวงใจ ลูกกับป้าๆน้าๆ ไปก่อนนะลูกรัก แม่มีธุระจำต้องไปทำ ลูกจะไปด้วยมิได้ มันอันตรายเกินไป ลูกต้นกล้านั้น เป็นลูกพลายว่าง่ายสอนง่าย เป็นพลายกตัญญู ไม่ได้งอแงตามแม่ แต่มีแอบคิดในใจ ไปอีกแล้วหรอ ก็คงจะจำได้ เมื่อปีกว่า ๆ แม่ก็บอกอย่างนี้ ก่อนจะหันหลัง เดินตามโขลงแม่ดวงใจไปโดยดี ภารกิจแบบนี้ นางก็นึกถึงเพื่อนเก่าเมื่อคราวไปพบพ่องางอน บอกไปเป็นเพื่อนหน่อย จะพาไปหาหนุ่มหล่อสีดอหนุ่มแน่นๆ แม่หญิงลำดวนบอกหล่อมาก เพื่อนซี้ก็ใจง่ายเช่นเคย พาลูกน้อย ออกเดินตามแม่ดำ จอมขวัญ มุ่งหน้าไปทางพิกัดที่แม่ลำดวนส่งโลเคชั่นมาให้
ฝ่ายพี่สีดอหนึ่ง ก็ยังคงเดินตามแม่ด้วนไม่ลดละ ก่อนใช้ถนนที่คนสร้างเดินสะดวกแล้วตัดเข้าป่าไปตามทิศทางที่แม่ด้วนเดินไปก่อนหน้านี้ แม่จอมขวัญและเพื่อนใช้เวลาสองชั่วโมงจากจุดที่นางอยู่เดินทางมายังพิกัด ที่แม่ด้วนให้ไว้ จึงได้กลิ่นตกมันที่ยังทิ้งไว้ตามกิ่งไม้ แม่ดำจอมขวัญตามกลิ่นนั้นมา ก็รู้ได้ว่า มีช้างตกมันเดินเข้าป่าไปจุดนี้ นางจึงพาเพื่อนเดินตัดเข้าป่าไปทางเดียวกันกับพี่สีดอหนึ่งที่เดินเข้าไปก่อนหน้านี้
เพื่อนแม่ดำจอมขวัญเมื่อคราวมาพบพ่องางอนหูหาย ครานั้นลูกน้อยเธออายุยังไม่ถึงขวบดี บัดนี้ก็ใกล้จะหย่านมแล้ว นางเองก็ใจตุ้มๆต่อม ๆ รู้สึกตื่นเต้นจะได้พบหนุ่มสีดอ ที่ลือกันว่ามีแค่หนึ่งเดียวในเขาใหญ่ สองสาวพากันตามกลิ่นพี่สีดอไปจนพบตัว
แม่ดำจอมขวัญ เดินเข้าไปหาพีสีดอพอให้ระยะแค่พอได้เห็นตัวชัด รู้สึกอดขันในหุ่มกลมๆ ของพ่อสีดอ โอ้ย พ่อหนุ่มนี่ กลมๆ น่ารักแท้ งาไม่มีก็ดูดีไปอีกแบบ พ่อสีดอหนึ่งเห็นสาวๆ เดินมาก็หยุดกึก นึกได้ว่า โชคดีแท้มีสาวเดินมาหาถึงที่ แม่ดำจอมขวัญรีบทักทาย พ่อหนุ่ม จะไปไหนน้อ ลูกเต้าเหล่าใคร ทำไมหล่อแท้ละ ฝ่ายเพื่อนสาวรุ่นน้องที่ตามมา ก็เตี้ยมกันไว้แล้ว ให้ส่งสายตาเย้ายวน ชวนหลงไหล ก่อนแม่จอมขวัญจะเอ่ยต่อว่า เรามีธุระต้องไปทางโน้น จะไปเที่ยวกับเราไหมพ่อสุดหล่อ พูดเสร็จก็ไม่รีรอ รีบพากันเดินเบี่ยงออกจากพี่สีดอหนึ่ง พร้อมกับเอียงหน้ามาชวนพี่สีดอ ไปด้วยกันไหมจ๊ะ แม่พังรุ่นน้องก็เอียงหน้ามองทำท่าเขินอายก่อนรีบเดินตามแม่จอมขวัญไป
พี่สีดอหนึ่ง คิดในใจเอ๊ะ เหมือนแม่พังใจให้ท่า โขลงก่อนหน้ามีแต่แม่ลูกอ่อน จะหาใครทำเมียไม่ได้เลย แม่พังสองนางนี่ ลูกก็โตพอควรแล้ว น่าจะพอทำเมียได้ หรืออาจเหมาทั้งสองนางเลย คิดไปก็จินตนาการไปจนเคลิ้ม รู้ตัวอีกทีสองสาวกับหนึ่งเด็กหญิงก็หายลับเข้าป่าไป
พี่สีดอหนึ่งได้สติ เปลี่ยนทิศทางจากโขลงแม่หญิงลำดวน ไปเดินตามแม่ดำจอมขวัญแทน แม่ดำจอมขวัญ จงใจเดินไม่ห่างมากนัก พอให้พี่สีดอได้กลิ่นและตามมา นางก็รับรู้ได้ว่าแผนของนางที่หลอกล่อพ่อสีดอให้ออกห่างโขลงแม่หญิงลำดวนนั้นได้ผล
แม่จอมขวัญยังแอบนึกในใจ แหม๋ พ่อหนุ่มนี่ หนุ่มๆ ขบเผาะ น่าหม่ำจริงๆ ให้ตายเถอะ แม่ดำจอมขวัญพาเพื่อนเดินตัดมาทางลำตะคอง พ่อสีดอหนึ่งก็ตามแม่จอมขวัญมา จนถึงลำตะคอง ออกห่างโขลงแม่ด้วนมาพอควร
แม่จอมขวัญ จึงส่งข้อความบอกแม่หญิงลำดวนว่าแผนได้ผล สีดอหนึ่งเดินตามมาแล้วสบายใจได้ พร้อมทิ้งข้อความส่งท้าย พ่อหนุ่มสีดอนี่หล่อไม่เบานะ จะขอมาเป็นน้องเขยสักหน่อยนะ แต่ในใจแม่จอมขวัญลึกๆ นั้นก็เกินจะคาดเดา โปรดติดตามตอนต่อไป