Gençler bende iyi bir örnek olabilirim. Size kendimi yazayım. > İdealist şekilde Türkiye’nin en iyi üniversitelerinden birinden mezun oldum. Girdiğim ilk tustan 58 aldım. Memleketimde küçük bir ilçede acil doktoru olarak çalışıyordum. Açıkçası hep bir idealist ses içimde vardı. Bazı arkadaşlarım kuzenlerim vs uzmanlar. Onların yaşam şekilleri bana uymuyordu. Asistanlık süreçleri çok zorlu geçti. Çalıştığım yere 4924 geldi ve geçtim evlendim. Hem eşim hemde kendi ailemi çocukluk arkadaşlarımı sık görebiliyordum. Bir süre sonra çalıştığım acilde küçük yer olduğu için kral gibi oldum. Tüm halk saygılı iyi davranıyorlar. 3 sene çalıştım. İş anlamında mutluydum. En son bi öylesine tusa gireyim dedim 1-2 ay çalıştım 67 aldım. Gideyim mi vs dedim. Gittim şehrime en yakın Büyükşehir’in fakültesine ve eğitim araştırma hastanesine bindim asansöre en üst kattan aşağı doğru tüm asistanlar ne yaşıyor bakayım dedim. Resmen sefilik. Biyokimya nükleer tıp gibi yüksek puanlı bölümler nispeten iyi. Ama çocukların gözündeki fer sönmüş. Hocalar çoğu yerde mobbing uyguluyor uygulamasa dahi senle sınırlı iletişim kuruyor. Çok düşündüm değer mi diye. Aile hekimliği kurasına girdim evime yakın bir yerden pratisyen olarak asm ye geçtim. Tustan yüksek almama rağmen tercih vermedim. Biz hobi edinemiyoruz. Çocukluktan beri soru bankaları bitirmekten , üniversite de komite sonrasında tus dersanesi furyasına katılıp yaşıyoruz. Spor ,Türkiye gezisi , film izlemek, farklı alanlarda yeni şeyler öğrenmek, dostlarınla ve ailenle vakit geçirebilmek, eşinle evde yemek yapabilmek şakalaşmak anne babanı sık görmek vs o kadar güzel şeyler ki Babam 60 yaşına geldi ben artık onu daha fazla görmem gerektiğini hissediyorum. Zaten 7 sene üniversite de uzakta okudum. Artık beynimin içine stresör sokmak istemiyorum. Evet idealist bir ses var ama şunu görüyorum. Hasta beni sekreter olarak görsün, o ilaç ona iyi geliyorsa majör bir sorun yaratmayacaksa yaz gitsin ne olacak. İş parayı kazanma şeklinizdir. Bu parayı belki biraz daha fazlasını çok daha emek vererek de kazanabilirim. Ama değmez. Evin araban ve iyi bi maaşın olsun. Çalışma saatlerin de yıpratıcı olmasın istersen ve mutsuz değilsen istersen tıbbı bırak git sanayide çalış. Bulunduğumuz çağ ve yaşadığımız yer bizden çok daha az efor harcayıp kazandığımız paraları günlük kazanan insanlarla dolu. Siz kendinizin en optimal halini nasıl görmek istiyorsanız öyle yapın. Ben aile hekimliğinde bir takım sorunlar olsa dahi, gidip daha majör sorunlarla uğraşmak istemiyorum. Kafa rahat en azından. İyi tercih yapın gençler. Sahayı görün gidin kalın asistanlarla uzmanlara klinik temel tüm bölümlere. nöbetlerine ben yapabilir miyim deyin Hoşunuza giderse yazın tabi Kendinizi tanıyın benim bedenim DNA m ruhum neyi istiyor. Esas soru bu.

@BarsOzturk-xg1us

Ай бұрын

Düşünce tarzım size çok yakın birçok şeyi kafamda netleştirdiniz sağolun

@simanurisk4260

7 күн бұрын

Aile hekimliği atamalara nasıl acaba? İstanbula atanmak istesek atanabiliyor muyuz?

Radyasyon onkolojisinden aile hekimliğine geçmiş birisi olarak keşke mesleki tatmin rahatlık vs istediklerimiz bir paket program halinde sunulsa ama böyle bir dünya yok maalesef.esas olarak ne istediğini bilmek ve sonuçlarına da razı olmak gerekiyor bir noktada.

@BE-xw5yl

Жыл бұрын

Hocam nereden ve neden istifa ettiniz acaba? Pediatri istifaliyim radyasyon onkolojisi düşünüyorum da

@esrakcbs4922

Жыл бұрын

@@BE-xw5yl hocam özelden yazabilirseniz yardımcı olabilirim

@melisaatakl874

Жыл бұрын

Hocam radyasyon onkolojisinden neden istifa ettiniz acaba? Özelden mesaj atamadığım için burdan yazdım 😔

@deniz128

Жыл бұрын

Hocam sizi istifa sürecine götüren ne oldu lütfen paylaşabilir misiniz

@BNE-bs8ep

Жыл бұрын

Hocam ben de aile hekimliğindeyim radyasyon onkolojisine geçmek istiyorum neden istifa ettiniz acaba

Hocam bölümle ilgim olmamasına rağmen iki doktorun muhabbeti huzur verdiği için dinleyerek uyuyorum her bölümünüzü.

13 yıldır aile hekimliği yapan biri olarak o kadar anlıyorum ki istifa eden hekimi. Aile hekimi olup da mutlu olan pek kişi göremezsiniz. Oldukça normal. Sadece bir dediğine katılmıyorum. “Tüm aile hekimliği yapan kişilerin belli bir eğitimden geçmesi gerek.” dedi. Gönül ister ki herkes tıp fakültesinden sonra hasta bakmak için ayrıca bir eğitimden geçsin. Aile hekimi uzmanı olmadığım için demiyorum bunu, ama ben zaten aile hekimliğinden önce farklı bir iş yaptığımı düşünmüyorum. Yani aynı işi, aynı yerde yapıyorum. Sadece etiketim, ünvanım değişti. Bu arada aile hekimi iseniz fazla bilgi almak acı veriyor. O bilgileri sahada kullanamıyorsunuz. Ben yeni bir eğitime gitmek, kongreye katılmak, yeni bir şey öğrenmekten korkuyorum, kaçıyorum, rahatsızlık veriyor bana. Çünkü bilip de yanlışı yapmaya devam etmek zorunda kalınca kendimi daha çok sorumlu ve suçlu hissediyorum. Yani bilgisizlik ve cehalet acıdan uzaklaştırıyor insanı. Bilimle uğraşan bir kişi olarak bu dediğimin ne kadar acı verici ve korkunç olduğunu tasavvur edebiliyor musunuz? Aile hekimliği yapacak arkadaşlar bu ikilemi hep yaşayacaksınız. Somut örnek vereyim. Bir yerde, bir kongrede yeni bir şey öğrendiniz. A ilacı B hastalığı olanlara yazılmaz, kontrendike, hastalığın semptomlarını artırır. Ama sahada B hastalığı olan sizden ısrarla istiyor. “Ben istiyorum, daha önce de kullanıyordum, bir şey olmadı.” diyor. Anlatıyorsunuz, yoruluyorsunuz. İkna olmuyor. “Tamam, olabilir, ama bu seferlik yaz.” diyor. Bu en iyi ihtimal 10 dakika anlatıp hastanın hala ikna olmaması. Daha kötü ihtimalle “Yaz işte ya, gıcık mısın?” diyerek size şiddet uygular. “O doktor yazıyor, sen niye yazmıyorsun demek ki yazılabiliyor.” diyor. Hasta gelecek çok ağır, sizin hiç yazmayacağınız bir ilaç isteyecek. “Bu ilaç bağımlılık yapar, yazamam.” dersiniz. Hasta da “Ya ne alaka, ben 8 senedir bu ilacı kullanıyorum, yaz işte” der. Tartıştığınız hastanın IQ’su bu cümlede gizli. Ne yapsanız başarılı olamazsınız. Cahille tartışıp da kazanan çıkmaz. Aile hekimliğinde bilim açısından, tıbbi açıdan ne kadar iyi hekim olursa o kadar şiddet görme olasılığınız ve sevilmeme olasılığınız yüksek. Çünkü hastaların istekleri saçma ötesi. Hayallerinizin sınırlarını zorlayacak istekler göreceksiniz. Saçında kepek var diye bana gelen bir öğrenci istirahat raporu isteyince bakakalmıştım. “Bir dakika, doğru mu anladım? Teyit etmek istiyorum. Saçında kepek var, arada sırada kaşınıyor ve bunun için okula gitmek istemiyorsun, istirahat istiyorsun, öyle mi?” Çocuk daha büyük şaşkınlıkla “Eee evet.” dedi ne var yani bunda, zaten işin bu değil mi minvalinde benden daha şaşkın bana bakıyor. Demin dediğim teoremin tersi de doğru, ne kadar tıbbi etik dışında hareket ederseniz, hastaların her dediğini yaparsanız o kadar çok sever sizi hastalar. Aile hekimliğinde “ Aman ya ben mi kurtaracağım, amaannnn salla gitsin, yazayım. İstediği raporu vereyim, bir imza sonuçta, ben parama bakarım.” derseniz çok mutlu olursunuz bu bölümde! Gerçekten. Gitgide böyle düşünen aile hekimi sayısı artıyor zaten. Sekreter olmaktan haz etmeniz lazım. Onay memuru falan gibi düşünün. Epilepsi özgeçmişi olan ve ilaç alan 60 yaşında birini ehliyet raporu için “Nöroloji” ye sevk ettiğim için hasta ile tartışacağınızı ve hatta üstünüze yürüyeceğini göze alın. Çünkü o raporu başkası veremez. Aile hekimi sizsinizdir. Dönüp dolaşıp size gelir. Tartışırsınız, size gelir. Kapıyı çarpar, size gelir. Seçeneği olmadığını bilir, bunun rahatlığını da baskısını da barındırır. Siz o ehliyet raporunu almak için kişinin önündeki tek engelsinizdir. Aynı zamanda eczaneden antibiyotik aldıktan sonra haftalar sonra size yazdırmak isteyince ilacını bedava alamamak, hatta eczacının suçlu duruma düşmemesi için önünüzdeki tek engelsinizdir. Çocuk okula gitmemiş, hasta değil, sabah uyanamamış, sınavı kaçırmış. Devamsızlıktan kalmaması veya sınava tekrar girebilmesi konusunda önündeki tek engelsinizdir. Acile gitmiş hasta. Reçetesi düzenlenmiş. “Raporu aile hekiminden alacaksın.” denmiş. Hastanın kendisi dahi yok, evde yatıyor. Annesi gelmiş, çocuğuna rapor istiyor. “Eee muayene ettirdik zaten, bir daha hasta hasta neden getireyim ki!” diyor. Siz o hastanın rapor alabilmesindeki tek engelsinizdir. Aile hekimliği angaryalarla uğraşmaktır, tıbbı unutmaktır aile hekimliği. Aile hekimliği sekreterliktir. Hastanın sizi sekreter olarak görmesidir. Hastanın şiddeti ve kendi tercihiniz mi, yoksa hastanın istediği ve tıbbı katletmek mi? Bunun ikilemidir, o anki ruh halinize göre karar vermedir. Eş dost, akraba, hısım, kaynınızın teyzesinin torununun arkadaşının hastanede randevu bulamadığı veya aile hekimine gitmek istemediği için telefondan tanı koymanız veya ilaçlarını rpt etmenizdir aile hekimliği. Hastanın “Cildiyeye gidecektim, ama randevu alamadım. Size geldim. Bilmiyorum siz anlar mısınız?” demesidir. İlaç yazıp gönderirken “Geçmezse doktora gideyim mi?” endişesini duymaktır. Öte yandan ileri evre bel fıtığı var, beyin cerrahisi ameliyat önermiş. Size gelir. Varisi var, oluk oluk yol yapmış. Randevu bulamıyorum der, size gelir. Beklenti yüksektir bir o kadar da. Bu paradoks gibi gözükse de değildir. İşine geldiği gibi davranmadır. Nasıl desem, mesela nezle oldum diye ilk cümleyle gelir hasta. Bakarsınız hakikaten nezledir. Bir şey sorarsınız en basit bir şey hastalığıyla, semptomlarla ilgili. “Ne bileyim yavrum cahilim ben, okumuşluğum yok ki.” der. Ama “Antibiyotik yazdın mı?” der reçeteyi verirken. “Yazmadım, gerek yok.” dersiniz. “Yazsaydın, antibiyotiksiz geçmez, ben biliyorum.” der, ısrar eder. Hasta gelmiş, kulağım ağrıyor diye. Muayene edersin. E nabızdan bakarsın. Daha yarım saat olmamış KBB’ye gideli. Sorarsın, “Eee zaten gitmişsin. Bana niye geldin?” dersin. “Antibiyotik istedim, yazmadı, bi de sana geleyim dedim.” der hasta. 2. Basamakta istediğini alamayınca birinci basamağa döner. 2. Basamakta tedavi olamayınca, nedeni bulunamayınca 3. Basamağa gitmek yerine kolay olduğu için 1. Basamağa tekrar geri dönmektir aile hekimliği! Böyle de süper bir sistem üzerine kurulmuştur aile hekimliği. Hastalar liste getirir koyar önünüze 1 kg. domates, 2 kg. biber, 5 yumurta, 2 kutu mide koruyucu, 3 kutu Majezik vs. Pazardan geçerken, BİM’den gelirken şöyle bi gelmişken uğrayalım yeridir aile hekimliği. Hasta küp kağıda yazılı getirmiştir, diyetisyenden imzalı, kaşeli laboratuvar tetkikleri. “Doktor bunları yaptır, gel dedi.” diye gelir hasta. Böyle bir yerdir aile hekimliği. Gün yaparken komşu şeker yerine Majezik uzatmıştır. Bunu yazdır aile hekimine, iyi gelir der. “Ay şekerim benim kaynıma olmuştu aynısı, bu kremi sürdükten sonra şıp diye kesildi.” der. Komşunun önerdiği ilaçları yazmaktır aile hekimliği veya yazmayıp tartışmak. Dediğim gibi ikilem sizin, karar sizin. Ama şunu unutmayın. Yazarsanız hastanın başına bir şey gelirse siz sorumlusunuz. Yazmazsanız şikayet edilebilirsiniz. Savunmanız istenir. Tehdit edilirseniz ilçe sağlık da tabi bir şey yapar, eşek değil ya. Sizi arar hemen. Hocam sizin için “Ayağını denk alsın, onu tenhada kıstırabilirim. En sonunda döveceğim demiş şikayetinde. Bilgi vermek için aradım.” der. Arkanızda birilerinin olduğunu bilmek size güç verir! Sonuçta onlar aramasa ben ne yapardım! “Artık tenha yerlerde yürümüyorum, dövecekse kalabalık içinde dövsün!” der hayatınıza devam edersiniz. Mesleki haz desen sıfırın altında diyeceğim, matematiği katledeceğim. Sıfır diyeyim. Aynı reçeteye dört çeşit ağrı kesici yazdığınızda “Allah razı olsun.” diyerek ayrılan hastalardan haz alacaksanız en büyük hazlar bu! Hiç mi güzel yanı yok. Bi tane daha var. Mesela ileride sağlıkta robotlar devreye girerse aile hekimliğinde kullanılma şansı sıfır olur. Çünkü robotlar pahalı. Baya yatırım yapılarak oraya koyuluyor. Robotun dayanacağını sanmıyorum, fazla yüklenmeden kafasından dumanlar çıkar, error verir. Aynı anda musluk tesisatından anlaması lazım, internet modem sorunlarını çözmesi lazım, ASM’deki işçi, temizlik personeli onları çalıştırması lazım, jeneratör benzin falan bunlarla uğraşması lazım. Ayrıca zaten hastalar döverler ve robot bozulur. Robot demir olduğu için vururken hastaların elini keser. Onlara ayrıca hekim lazım, hekim sayısı kısıtlı. Al başına belayı. Sağlık Bakanlığı bu riskleri göze alamaz. Çok büyük paralar vermiş. Bu para kaybını istemezler. Onun yerine gözünde beş kuruş bile değeri olmayan etten kemikten binlerce hekim var!

@betulsenay405

4 ай бұрын

Hocam ben acil hekimiyim, hepsini biz de yaşıyoruz çok güzel yazmışsınız, hisler düşünceler tamamen ortak.

@isar1955

3 ай бұрын

Destan okudun az önce :) hocam arada 5 gün izne ayrılarak kafa dağıtıyorum başka çare yok

@erkeklikokulu

2 ай бұрын

Dediklerinize katılıyorum. Ancak + larını da yazalım. Özellikle son 5-10 senedir defansif tıbbın yükselmesi, 24 sonrası off hala bazı yerlerde olmaması, düşük maaş yüksek çalışma saatleri hoca mobbingleri yüksek risk aileye ve kendine vakit ayıramamak vs gibi faktörler düşünülünce eğer içinizde tıp açısından kendinizi geliştirmek yoksa veya o iç sesi baskılayabilirseniz aile hekimliği en iyi alan. Yazılım öğreniyorum, kitap okuyorum pc den oyunumu oynuyorum hasta gelince alt tab yapıp sistemi açıyorum, köylü veya küçük ilçedeyseniz halk genelde sizi seviyor. İstediğim zaman izin alıyorum ülkeyi geziyorum. Eşimi dostlarımı görebiliyorum. Kısaca bir seçim yapmanız gerekiyor. İdealist sesiniz baskınsa asistanken yüksek çalışma saati düşük ücret, uzmanken de yüksek risk, bazı uzmanlıklar için gece aranabileceğinizi unutmayın. İdealist sesinizi baskılıyorsanız. Biyokimya, aile hekimliği , mikrobiyoloji, halk sağlığı vs gibi alanlar seçilebilir. Benim görüşüm idealizimi susturmak üzere. Değmiyor arkadaşlar. Yaşadığınız yerin farkında olun. Ben üniversite sınavında ilk 3000 e girdim. İlk tusumda 58 diğerinde 67 aldım ama memleketimde evime 10 dk uzaklıkta aile hekimliğine geçtim. Tabi asistanlık seçeneğini yaşamadığım için dışardan bakabiliyorum sadece. Ancak pratisyen acil doktoru ve aile hekimi olduğum süre boyunca mutluyum. En önemlisi bu

@Drkssjsksji

Ай бұрын

Ben de 2 senedir aile hekimi olarak çalışıyorum her kelimeniz o kadar doğru ki hocam bunlarla uğraşmamak için tus çalıştım dahiliye bile olsa yazacağım sırf kurtulmak için maalesef.

@zeynelakk

6 күн бұрын

Bende dahiliye uzmaniyim suan aile hekimligi asistaniyim, yanlis yoldasin vazgec hocam 😂​@@Drkssjsksji

Hocam çok teşekkürler yayınlar gerçekten çok faydalı. Nükleer tıp için tercih videosu var fakat bir de neden istifa ettim yayını yapabilirseniz çok güzel olur☺️

Hocam ben pratisyenliğini yapma imkanı bulmuştum. Zaten o zamanda Asm lerde uzmanlarla aynı koşullarda çalışıyorsunuz. Hocamızın dediği herşey Adan Zye doğru. Asmnin elektriğinden tutun da tuvalet kağıdına kadar(hakeza hastalar,gebeler vs) herşeyi siz düşünüyorsunuz. Bu faydalı video için sizlere çok teşekkürler 🪻

Aile hekimligiyle alakali bir durum yok. Fiyat/performans olarak en iyi bölüm ve tercih edenler de zaten bunun icin ediyor. Burda olay tamamen tıpçı robotluğu. Aile hekimligi asistanliginda cok genis zaman bosluklari bulunuyor millet de yapacak baska bir sey bulamayinca (hayati boyunca baska bir sey yapmamis ki nasil bulabilsin) gidip ders - tus calisiyor. Emin olun ki bu insanlar dermada da olsa ve bu kadar zaman boslugu bulsalar gidip yine tus calisirdi, cunku yapacak baska bir sey bilmiyoruz ne hobi var ne bir sey. Ben de bir aile hekimi asistani olarak bu durumu cok net gozlemliyorum ve acikcasi bu kadar robokop insanlar olmamiza uzuluyorum.

@gizem7042

4 ай бұрын

Ne kadar doğru bir yorum 👏🏼 gerçekten bence doktorların çoğu olarak kendimizi tanıyamıyoruz,ve boş zaman bile rahatsız edici oluyor en sonunda çünkü hep başka şeylerle ilgileniyoruz kendimizle ilgilenmemişiz ki ve bunu nasıl değiştirebiliriz ben bulamadım henüz kendi adıma inşallah buluruz

Hocam bu seriyi güncel tutarak devam etmenize cidden ihtiyaç var. Bizlere yol gösterecek pek kimse yok çok faydalı oluyor bilgilendirici bir arşiv oluşuyor, emeğiniz için teşekkür ederiz..

Hocam yine efsane güzellikte bir bölüm olmuş

Teşekkür ederiz Hocam bu güzel yayın için

ben de marmara mezunuyum neredeyse aynı şeyleri yaşamış aynı şeyleri hissetmişiz.. çok faydalı bi sohbet olmuş teşekkürler

İyiki bu videoyu izledim .acilde pratisyenliğin psikolojik baskısından bunaldığım için(bircok acile göre cok daha rahatız) gecen sene pediatri yazıp gitmedim .bu sefer de aile hekimliğine tus calisirim diye gitmeyi düsünüyordum.Muhtemel yapacağım büyük bir hatadan vazgectim teşekkür ederim.aile hekimligi hiç bana göre değil .Acilde calıştığım için bircok söylenene tanığım.Kapıdan giren,niyeti iyi veya kötü her insanın psikolojik baskısını hissediyorum.Tıp hayatında cok yoruluyoruz ama acil ve aile hekimliğinde değmiyor .

Ben de aile hekimliği istifalıyım. Dahiliye asistaniyim şu an. Gerçekten dediklerinize yüzde yüz katılıyorum. Tıbbi sekreterliğe dönüşmesi, rapor hekimliği haline gelmesi, mesleki tatminin olmayışı beni bu noktaya getirdi...Yazarken iyi düşünmek gerekiyor...

@raskol8680

Жыл бұрын

yan dal düşünüyor musunuz

@melekdemirezen911

Жыл бұрын

Aile hekimi şuan devlette bir dahiliye veya çocuk doktoru ile aynı maaşı alıyor.. Evet pasiflesiliyor tıbbi sekreter işine dönüyor belki ama kimisi o halden memnun gün de 200e yakın çocuk hasta bakılıyor bizim polikliniklerde...kimisi bu tempoyu istemiyor kendini sanatsal sporsal faaliyetler anlamında geliştirmek isteyen ailesine vakit ayırmak isteyen düzenli bı hayat isteyenler tercih edebiliyor... Ama bı doktorluktan düz memurluğa geçiş gibi neredeyse bazı yerlerde .ülkemizde malesef ki... o konu da katılıyorm..diğer türlü tercih etmek isteyen çok..

@omer3850

11 ай бұрын

@@melekdemirezen911aile hekimliği polk sayısı çoğu Asm de 70 100 arası gittikçe artacak ve hastaneler rahatlayacak hyp zorunluğu getirilirse aile hekimliği tam manasıyla etkili olacak gittikçe sistem oturacak insallah

@steelhd7843

9 ай бұрын

yanlış anlamayın daha ne istiyorsunuz bu ülkede şartlar düzelmeden? ne güzel işte... az sorumluluk az kafa yorma. başka bir uzman olup pediatrist oluyorsun içeriye giren veli şu ilacı yaz doktor diye giriyor. niye diyorsun sen yaz işte bu buna iyi geliyor diyor. üsye her hasta a.b istiyor göğsü atan dili morarmış hasta bu hep böyle diyor. günde 90 hastanın en az 20si böyle heyecanlı riskli ve bol sorumluluklu :)

En keyif aldığım bölümdü aklımda olmayan bir bölümdü ama dinlemek istedim çok keyifliydi

Hocam çok teşekkür ederiz, çok faydalı oluyor. Göz hekimliğinden istifa eden varsa onla ilgili de yayın bekliyoruz 👀

@akifsoyaroglu2789

Жыл бұрын

Umarım yoktur ya

@kemalgenc2652

Жыл бұрын

​@@akifsoyaroglu2789 😅

@kemalgenc2652

Жыл бұрын

Branş kalmadı ustaaa😂

Teşekkür ederim hocam

Aile hekimliği ilerisi için özel imkanı olmayan bir bölüm benim birkaç arkadaşım bıraktı hayattan beklentinizi iyi bilmeniz gerekiyor

Bence Aile Hekimliği uzmanlığını istemeyerek yazanlar ya da beklentileri yüksek olup bu bölümde tatmin olmayacağını düşünenler ya da puanı yettiği için yazanlar ya da basamak olarak kullanacaklar bir an önce bölüm değiştirmeyi düşünmeliler. Bu 4 grubun mutlu olduğunu görmedim. Ha gidenlerin bi çoğunun gittiği yerde de mutlu olduğunu görmedim.Bence sorun genel olarak hekimlerin mesleğe başladıktan sonra yaşadıkları hayal kırıklığı ile ilgili.

Teşekkürler bu ve tüm yayınlar için…

Hocam enfeksiyon istifa yayını gelir mi?

Hocam kendiniz içinde mi bi neden istifa ettim videosu hazırlasanız? Ülke gerçeklerini bi de tarafınızdan görelim.

Hocam kbb istifa videosu gelecek mi?

Aile hekimliği uzmanlık eğitimindeyim tusa girip ortopedi yazmayı düşünüyorum. Ortopedi istifa videosu gelir mi hocam. Bir de sizin fikrinizi merak ettiğim konu var hocam. Uzman olduktan sonra mı yazsam yoksa direkt yazma riskine girsem mi. Ortopedi mobbing veya ciddi sorunlar yaşayacağım bir yer yazarsam elimde uzmanlık olmasını istiyorum çünkü. İş olarak keyif alacağımdan eminim ama mevcut şartlarda bu tarz etkenler beni yoğun bölümlerden soğuttu. Ama aile hekimliğinde de hocamın bahsettiği gibi insanları aramak gelmeyene gitmek dosya işleri ve sekreterlik işleri olacak olması, cerrahinin vereceği doyumu veremeyecek olması beni düşündürüyor

@erenalp7050

Жыл бұрын

gittiğiniz asistanlıkta eğer istifa düşünürseniz feragat edip eski asistanlığınıza dönebiliyorsunuz ilk 6 ay için

@Raskolnikov66

Жыл бұрын

@@erenalp7050 Bilmiyordum bunu. Teşekkürler bilgilendirme için

@mustafademir5301

6 ай бұрын

⁠​⁠@@erenalp7050hocam bu dediğinizi yapmayı düşünüyorum personel biriminin bu konu hakkında bilgisi yok. Nerden kapsamlı bir bilgi alabilirim bu konuda. Yardımcı olursanız sevinirim.

@tek6874

6 ай бұрын

​@@erenalp7050 hocam merhabalar bu bilgi için nasıl bilgi alabilirim müsait misiniz?

@tek6874

6 ай бұрын

Ben de ayni durumun mevcut aile hekimliği asistanligi yaptım, başka bir branş kazandım ve devam ediyorum şimdi aile hekimliğinde dönmek istiyorum tusa girmem.gerekir mı? Nasıl bı yol izlemem gerekir.

Teşekkürler

Duzen bozmak gerekiyor cumlesine takildim.... konfor alanına cikmak herkesi korkutur ama goze almayana kadar da ilerlemek mumkun degil . Konfor alani degismedikce durdugumuz yerde kaliriz öyle..

yks ye hazırlanıyorum ve tıp istiyordum ama yorumlarda yazan doktor abilerim ve ablalarım doktorluktan pek mutlu değiller gibi cidden iş bu kadar vahim duruma mı geldi ?

Enfeksiyon istifa gelir mi hocam

ayyy hocam siz hematolojiden istifa ettiniz sandım ki aile hekimliğine geçtiniz dedim ayy noluyo ayy noluyo cjkmsxksxj

@DrDahiliye

Жыл бұрын

😂

Asm de aile hekimi bazi bolgeler cok zorken gerçekten cok rahat yerler de var.. Bi hafta iki gun, diger hafta uc gun , ucuncu hafta hic gelinmiyo oyle aralarinda paslasan birimler var ve gunde en fazla 20 hasta ya gorur ya gormezler... Tercih edeceginiz sehir bolge cok onemli

@busrasali5175

2 ай бұрын

Ism müdürleri işgüzar olmamalı işte o dediğiniz yerler dışında bazısı peşinde dolaşıyor adeta bir hasta bile şikayet etse

Aile hekimliği bölümünün puanı birçok bölümden daha yüksek. Bunu hiç anlamıyorum işte. Rahat bölüm olarak falan mı görüyorlar acaba? Bu kadar hekim aile hekimliği sisteminden, sahadan bu kadar uzak nasıl olabilir? Anlayamıyorum ya. Rahatlık diyelim. Peki. Benim çoğu zaman tuvalete gitmek için öğle arasını beklediğim, günde 120 hasta baktığım zamanlarım oldu. Bu arada ASM’de arkadaşlar arasında çok yavaş hasta bakıyor diye dalga geçilirim! Sabah 08:30’da muayene bi başlıyorum. 12:00’de çıkıyorum. Bu arada yemek için falan dışarı gidiyorsunuz. Her koyun kendi bacağından asılır. ASM’de yemek olayı yok. Yemeğe git gel, yol, yemek bekleme vs. 100 metre koşucusu tadında yemek yiyorsunuz. Eğer Cuma günü değilse 13:00’de muayeneye başlamadığınızda Majezik yazdırmaya gelen amca istediğini bir an önce alamayınca “Ölecek miyiz burada biz, nerede bu devlet ya!” deyip sizi şikayet edebilir. Mesai arkadaşım etek giydiği için savunma verdi. Ben yüzüm gülmüyor diye savunma verdim. Şikayetler bu kadar absürd. Çünkü süzgeçten geçmiyor. Çünkü o hasta devamlı size geliyor, başkasına gitmez. Tabir-i caizse size ayar vermekle yükümlü hisseder kendini. Hasta size “Allah belanı versin” dese, siz “Bakmak istemiyorum sana, aramızda hekim-hasta güven ilişkisi bozuldu.” deseniz “Eşek gibi bakmak zorundasın, aile hekimim sensin.” cevabını alırsınız. Aslında doğruluk payı vardır. Çünkü siz isteseniz hastanın kaydını aldıramıyorsunuz. Sizin hastanızın kaydını kendinizden aldırmanız için mahkemeye vermeniz ve sonucunu beklemeniz gerekir ki bu Ferrari hızında hukuk sisteminde bu da 1-2 senede sonuçlanır! Öte yandan hasta istese bi imza ile 5 dakikada başka hekime geçebilir. Amaaa bu da kağıt üstünde. Çünkü aile hekimi sayısı az, hasta fazla. Eğer İstanbul’da aile hekimliği yapıyorsanız muhtemelen sınırda hasta sayınız vardır. 4.000. Ama adı 4.000. Aslında 8-10.000 kişiye devamlı bakıyorsunuz. Neden bu sayı? Vekaletler, yıllık izinler, arkadaşlarınız “Ben kuaföre gidiyorum. Benim eve usta gelecek falan.” diye erken çıkar. Onun dışında hastanız yazın köye gitmiştir. Atıyorum Erzurum’a gider. Orada bir ilaç yazdıracaktır. Oradaki aile hekimi sağ olsun çok hasta bakmaz. “Geldi mi kaydını alayım, eğer ilaç yazmamı istiyorsunuz kaydını almam lazım.” der. Hasta Kars’a bir kez gitmiştir. Sonrasında hep bana gelir. Daha önce 80 kez bana gelen hastaya artık defalarca misafir olarak bakarım. Çünkü hasta sayısı üst sınırda olduğundan istese de kaydını alamaz. Bakmasan civarda boş aile hekimliği hiç yok. En yakın yer 3 km. uzakta atıyorum. Ben oraya nasıl gideyim der. Sizle tartışır. Dün bir hasta "Allah belanızı versin buradaki doktorların." dedi yüzüme. Arkadaşın ev ziyareti zamanında onun hastasına bakmadım diye. Savcıya, hakime bunu dese hapse girecek adam elini kolunu sallayarak çıkabilecek miydi? Şikayetçi olsam ceza almayacağını biliyorum. Bana "Seni oraya oturtan, seni mezun eden okula edeyim, şerefsiz." diyen hastama bakmak zorundayım. Aile hekimliği sebep olarak içinde olmadığınız durumlardan ötürü boş boş tartışmak demektir. Özele giden hastalar SGK’yı rahatça dolandırabilsinler diye hasta ısrarıyla tekrar reçete edilebildiği yerdir aile hekimliği. Aklınıza gelecek her şeyde git aile hekiminden rapor al denilen yerdir. Efsane değildir. “Körebe oynayabilir, ip atlayabilir, satranç oynayabilir.” raporları veren arkadaşlarım var. Satranç oynayacak çocuğa idaredekiler “Git raporunu al, gel.” diyor. Ne güzel, top ondan gitti. Aile hekimi uğraşsın. Sonuçta verenler var. Keza “havuza giremez” raporu isteyen çok oluyor. Silah zoruyla havuza sokuyorlar sanırım. Mantık aramayın. Askerlik gibidir aile hekimliği. Mantığın bittiği yerde aile hekimliği başlar. Tüm yanlış reçete edilen ilaçları ödensin diye siz tekrar yazarsınız. Oksibutinine dirençli dersiniz. Hastanede yatıyor gözüküyordur, hasta ameliyat olmuştur. Yanınıza bile gelmez. Ona en baba antibiyotiği yazarsınız. Siz yazmak istiyor musunuz, yazmak istemiyor musunuz, tıbbi mi, değil mi, bunlarla uğraşmıyoruz. Bunların önemi yok. Hasta istediğine ulaşacak kardeşim. Sen orada o yüzden varsın! Onun emellerini yerine getirmek için! Bunca yıl bunun için okudun da aile hekimi oldun. Aile hekimi ailedendir. Seni aileden görür. Kimlik istersin. Kimlik mi? Bana da mı? Hani benden de mi yani? Aile hekimimiz sensin. Hayır, yani ne alaka istiyorsun? Sima yabancı değil, ama o kişi sen misin? Başkasının mı numarasını veriyorsun. Ne bileyim? Sanırsın retina taraması yapıyorum ben. Kimliksiz bir şekilde gelip “Nasıl getireyim kimliğini, kuzenim Almanya’da. Buradan antibiyotik alıp ona göndereceğim kargoyla. Orada yazmıyorlarmış. Ne var yani, eline mi yapışır, bir imza.” diyen hastalar gelecek. Pardon hastası ağız alışkanlığı, insanımsı diyecektim. Hasta gelir laboratuvar tetkiki ister. Kontrol edelim der. İyi, tamam güzel dersin. Bir de ilaç yazdıracaktım der. Ya kardeşim laboratuvar sonucu ertesi gün çıkıyor. Elindeki ilaç bitmeden sadece bir gün önce geleceksin, ertesi gün sonuçlarla beraber artık doz ayarlaması yaparız, yeni ilaç mı ekleriz artık bakacağız. Bu yani. IQ 70 olması lazım bunu akıl edebilmek için ama o kadar da yok ki. Tahlil istiyorum, aynı zamanda ilacım bitti, ilacı da yaz diyor. İlacın ne diyorsun. Orada çıkmıyor mu? E nabıza girmek istersin, SMS şifre koymuştur. Gönder dersin. Bazıları oğlum ben bilmem, sen baksana der telefonu verir. Bazıları ayyy, telefon evde kaldı der. Bazıları haa o numara değişti, onu mu yazmışız ya, kullanmıyorum o hattı der. İlaç sarı küçük, mercimek gibi bi haptı der anlatır. Ha bi de bunun combosu vardır. Aynı anda hem ilaç, hem laboratuvar, hem de o gün oraya gelip kan verdiği için istirahat raporu. Uğraştığınız şeyler bunlardır. Tıbbi şeylerden uzak bir bölümdür aile hekimliği. Tıbbın bölümleri insanın bir organı olsaydı aile hekimliği hiç şüphesiz makat, anüs olurdu. Çünkü gerçekten sistemin çöp işleriyle biz uğraşıyoruz. Sizin de göndereceğiniz bir yer yok artık. Eczacı kalfasına gönderebilirsiniz, ona git, o yazsın dersiniz. “O yazamıyor ki ama.” der hasta, gitmez. Zurnanın zırt dediği yerdesiniz. Hasta sıkışmış, rahatlatacak sizsiniz. Hastanın her dediğini yaparsanız diyare olur, çok sıkı, rijit durursanız da konstipasyon, ikisi de sağlıksız, orta yolu bulmanız lazım. Aile hekimliği rahatlığı böyle. Parası diyelim. Aldığınız cari ödeme sizin değil arkadaşlar. Yerine göre değişir, o cari ödeme yetmeyip maaşının içinden yok stopajdır, yok kiradır, saçma sapan şeyler ödemek zorunda kalabilirsiniz. Bize dört duvar bırakıp, saray talep edilen yerdir aile hekimliği birimi. Sağlık ocağındayken defibrilatör cihazı mı vardı mesela? Sadece o cihaz ne kadar pahalı, ASM’nin girişindeki engelli giriş yeri eğim açısı ölçümü, tabelaların yeni yönetmeliğe göre ayarlanması vs. böyle daha onlarca şey var. Yerinizi değiştirmek isterseniz hava parası denilen bir şeyimiz vardır aile hekimliğinde. Normalde alınmaz, ama etik denilir, verilir. Bu ücret kimi yerlerde 300.000-500.000 TL’yi bile bulur. Mahkemelik olan birçok arkadaşım var. Devlet “Bana bulaşma da kendi aranızda halledin.” diyor. Aile hekimliği Türkiye’de sekreterlikten farksız. Grev yaptığınızda cari ödenekten parası kesilen yerdir aile hekimliği. “Ben 3 haftalık aile sağlığı merkezi ödemesi mi yapıyorum da bana 3 haftalık cari ödeme yatırıyorsunuz?” dersiniz. Ama mantığın bitti yerdir aile hekimliği. Aslında aile hekimliğine saygım var. Almanya’da da staj yaptım aile hekimliğinde. Ama arada devasa farklar. Bu aile hekimliği sistemi değil ki. Sekreter hekimliği sistemi olur bizdeki olsa olsa. Normalde dünyada herhangi normal başka ülkede aile hekimi çok değerlidir. Birinci basamaktır. İlk aile hekimi görür hastayı, süzgeçten geçirir. Kadın hastalıkları, cilt hastalıkları, çocuk hastalıkları, kapıdan ne gireceği belli değil, aklınıza ne gelirse gelsin bilginizin olması gerektiği bir dal. Ama Türkiye’de halkın en çok gördüğü, onlarca kez geldiği, üstüne para vererek gitmedikleri, değer vermedikleri, acille beraber şiddet göstermede yarıştırdıkları bir bölümdür aile hekimliği.

@avadorfilmindekiagac2656

7 ай бұрын

Dostum yazmışsın etmişsin saygısızlık etmek istemem ama diğer klinik branslardaki problemlerin yanında bunlar ne ki? Servis takibi yok nöbet yok her boş vaktinde gidip textbook okuma derdi yok hastayı cozumleyemezsen uzmana şutla evet çok zor iş gerçekten. Bi derma'nın uzmanlığı bile aile hekimliğinden çok daha zor bence. (Not: aile hekimiyim)

@busrasali5175

2 ай бұрын

Patladı artık hocam sistem, hastaya kölelik düzenine döndü. Uzmana zar zor randevu alıp gidenler ona soramadıgi 15 20 soruyu sana soruyor. Meselenin seni aştığını bile bile. Randevu alamadikca asmnin yolunu tutuyor, canı sıkılsa cüzdanını koluna takıp geliyor, bitkisi güçlensin diye oks yazdirani bile yaşadım gördüm. Ama tahminim çöker sistem yakında bu yükü taşımaz

Enfeksiyon Hastalıklarından istifa da gelecek mi acaba?

@DrDahiliye

Жыл бұрын

Bu döneme yetişir mi bilmiyorum ama tüm bölümleri yapmaya çalışacağım. Henüz enfeksiyon istifalı bir hekim bana ulaşmadı.

@ahmetdemirci4863

Жыл бұрын

@@DrDahiliye