#ελεανναζεγκινογλου #αττικ #ναζεικανειςηναμηζει
ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Ή ΝΑ ΜΗ ΖΕΙ
Αττίκ (Κλέων Τριανταφύλλου)
Γραμμένο για τα καστανά μάτια της Λουίζας Ποζέλλι , το 1934.
Ελεάννα Ζεγκίνογλου
Στο πιάνο ο Σπύρος Σουλαδάκης
Κινηματογράφηση-Μοντάζ : Θανάσης Τσιφτσίδης
Make Up Artist : Σοφία Κόκλα
Εκείνος , λίγο πριν τα 50, στο μεσουράνημα της καριέρας του , τη δεκαετία του 30.
Εκείνη , ένα μικρό κοριτσάκι που το'φερε ο πατέρας του στη Μάντρα να την ακούσει ο Αττίκ.
Έγινε η καλλίτερή του εκτελέστρια , όπως ο ίδιος γράφει , το δημιούργημά του , το παιδί της ψυχής του, το Λουιζάκι του.
Την αγάπησε βαθιά , της αφιερώθηκε , κατηγορήθηκε γι' αυτό απ' τους επικριτές του.
Κι όμως , στα μάτια της είδε μια νέα ευκαιρία να γίνει πατέρας , καθώς το πρώτο του παιδί είχε φύγει απ' τη ζωή λίγο μετά τη γέννησή του.
Καθώς το κορίτσι μεγάλωνε , γινόταν μια ξεχωριστή καλλιτέχνιδα πλάι στον Αττίκ .
Κι εκείνος ζούσε δίπλα της έναν έρωτα του Πλάτωνα.
Λίγο αργότερα η Λουίζα θα εγκαταλείψει τον Αττίκ και τη Μάντρα , για έναν άλλο θίασο , αφήνοντάς τον απαρηγόρητο.
Εκείνος τότε , της έγραψε τη θρυλική “Παπαρούνα”.
Προς το τέλος του τραγουδιού :
Στο τραγούδι που ακούτε , ο Αττίκ γράφει στην παρτιτούρα :
“ΝΑ ΖΗ ΚΑΝΕΙΣ Η ΝΑ ΜΗ ΖΗ
Μελωδία Τανγκό που δεν θα την ξεχάσης , σου το λέω !”
Δεν την ξεχάσαμε , monsieur Αττίκ .
Σας ευχαριστούμε.
#attic #eleannazegkinoglou #thanasistsiftsidis #zegkinoglou #tsiftsidis #spyrossouladakis #greekmusic #greeksongs #live #nazeikaneis #eleanna