มอญร้องไห้ ปี่พาทย์มอญและประเพณีการทำศพของชาวรามัญ
Ойын-сауық
มอญร้องไห้ หรือ นางร้องไห้ เป็นพิธีกรรมของชาวมอญ เป็นการแสดงความเคารพอาลัยและยกย่องคุณงามความดีของผู้ตาย โดยการประกอบพิธีจะมีวงปี่พาทย์มอญมาบรรเลง และจะมีคนมาร้องเพลงสวดสรรเสริญ เนื้อหาของเพลงนั้นไม่ตายตัว ขึ้นอยู่กับว่าผู้ตายเป็นใครและมีคุณงามความดีมากน้อยเพียงใด การมีนางร้องไห้ในราชสำนักอาจได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมจากชนชาติ “มอญ” ในประเพณีมอญมีพวกรับจ้างร้องไห้ มีเสียงร้องทำนองโอดครวญ จนนำมาตั้งเป็นชื่อทำนองเพลงว่า มอญร้องไห้ ธรรมเนียมการพระศพนี้ทำสืบเนื่องมาจนถึงสมัยรัตนโกสินทร์ เมื่อพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ 2 โปรดเกล้าฯ ให้จัดงานพระบรมศพพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1 ซึ่งมีนางร้องไห้และประโคมกลองชนะตามเวลา เหมือนอย่างพระมหากษัตริย์แต่ครั้งกรุงศรีอยุธยา วิธีการร้องไห้ต้องใช้คนจำนวนมาก ส่วนใหญจะใช้นางพระสนม นางพระกำนัลหรือผู้ที่ได้ถวายตัว มีต้นเสียง 4 คน และมีคู่ร้องรับประมาณ 80-100 คน เมื่อครั้งงานพระบรมศพของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ผู้ที่ได้รับมอบหมายให้จัด “นางร้องไห้” คือพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงทิพยรัตนกิริฎกุลินี (พระราชธิดาในรัชกาลที่ 4) ทรงให้เจ้าจอมหม่อมราชวงศ์สดับ ลดาวัลย์ เจ้าจอมพระองค์สุดท้ายในรัชกาลที่ 5 เป็นต้นเสียงร้องนำ โดยให้เจ้าจอมและพนักงานคอยร้องไห้ตามบท ในเวลาประโคมย่ำยาม คือ ย่ำรุ่ง เที่ยง ย่ำค่ำ ยามสอง ยามสาม เนื้อหาของคำร้องไห้เป็นการถวายความจงรักภักดี ที่เหล่าข้าบาทบริจาริกาขอตามไปปรนนิบัติยังสรวงสวรรค์
Пікірлер: 8
ขอบคุณที่ให้ความรู้ครับ
@St.Praksa
2 ай бұрын
ขอบคุณค่ะ
ชอบครับ
@St.Praksa
Жыл бұрын
ขอบคุณมากเลยนะคะ
ได้ความรู้เยอะเลย
@St.Praksa
2 жыл бұрын
ขอบคุณค่ะ
@user-pw4uf6em5s
2 жыл бұрын
แหวนกับกรรไกรที่ผูกตรงกับสะดือศพคือปริศนาธรรม คือแหวนเปรียบเหมือนธรรมจักรคือการเวียนว่ายตายเกิดส่วนกรรไกรคือการตัดให้ขาดจากคนตายและที่ไม่ใส่โลงคือให้คนตายสอนคนเป็นว่าเกิดมาต้องตายทุกคนส่วนโลงที่ไม่ให้เอาเข้าบ้านคือถือว่าเป็นสิ่งอัปมงคลครับ