Molekularne klocki, czyli ludzkim głosem o biologii syntetycznej, Anna Bartosik
Biologia syntetyczna to szybko rozwijająca się nauka, skupiająca się na rzeczywistym odtwarzaniu prostych układów ożywionych - czy to na bazie faktycznych organizmów żywych, czy też „od zera”, na przykład w pęcherzykach tłuszczowych stanowiących proste modele komórek. Zdobyta w ten sposób wiedza pozwala naukowcom na coraz lepsze rozumienie żywych komórek, co ma niebagatelne znaczenie choćby w medycynie. Stanowi także interesujący punkt wyjścia do rozważań filozoficznych na temat tego, czym właściwie jest życie i co je różni od materii nieożywionej.
Dr Anna Bartosik jest biolożką i popularyzatorką nauki, prowadziła badania w Instytucie Biochemii Maxa Plancka, Europejskim Laboratorium Biologii Molekularnej oraz w Międzynarodowym Instytucie Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie. Współpracuje z działem naukowym "Tygodnika Powszechnego" (czytaj wszystkie artykuły prelegentki).
Wykłady z cyklu "Granice Nauki: zacieranie granic" poświęcone są pięciu parom pojęć, pomiędzy którymi - z różnych perspektyw - współcześnie zacierają się granice. Mówimy o następujących parach pojęć: człowiek - zwierzę, porządek - chaos, umysł - ciało, życie - materia nieożywiona, rozum - emocje. Wykładom towarzyszą dodatki do Tygodnika Powszechnego, w całości dostępne na naszej stronie internetowej. Zachęcamy do przeczytania artykułu Anny Bartosik "Nowe stworzenie", który ukazał się w ramach dodatku Życie / Nie-Życie.
„Wielkie Pytania - przygotowanie i publikacja cyklu dodatków popularnonaukowych do »Tygodnika Powszechnego« oraz organizacja cyklu popularnonaukowych wykładów otwartych” - zadanie realizowane przez Fundację Centrum Kopernika, finansowane w ramach umowy 625/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę.
Пікірлер: 11
Akrylamid to problem w żelach poli(akrylamidowych) do hodowli komórek, tłuszcz z frytek degraduje do akroleiny a nie akrylamidu.
Przepiękna kobieta :)
To może ja zadam poważne pytanie. Kiedy będziemy w stanie tworzyć od zera genom komórki eukariotycznej? Na przykład stworzyć komórki macierzyste konkretnej osoby pozbawione, genów odpowiedzialnych za choroby, czy ułomności. Czy podawanie takich syntetycznych komórek macierzystych dało by nam możliwość ciągłego przedłużania życia?
@bolesawbierut708
4 жыл бұрын
To w sumie ma sens
@MrArkadiusz307
Жыл бұрын
Raczej nie będzie to możliwe. Nie da się w taki twór tchnąć życia. Matryca życia prawdopodobnie jest nielokalna.
@krzysztof8095
Жыл бұрын
@@MrArkadiusz307 "Matryca życia prawdopodobnie jest nielokalna." A jakby to zdanie przetłumaczyć na polski. To jakaś scjentologia czy co?
Czy biologia syntetyczna umożliwi kiedyś ewolucję szczura labolatoryjnego w Pikatchu? Czy kod genetyczny Pikatchu i Raichu są takie same? Czy Pokemony takie jak Geodude czy Onix (typ kamienny) są biologiczne, czy posiadają genom?
@benekbenek6743
7 жыл бұрын
To raczej zależy od punktu widzenia wielki znawco przyrody... Psy to wynik doboru sztucznego, nie mutacji, Zmiana genomu szczura tak by stał się Pikatchu to bezzwątpienia mutacja, lecz ewolucyjnie mogł być by wyższy od szczura, gdyby zachował możliwość reprodukcji i przekazywał dalej zmutowane geny, nie była by to już mutacja, ponieważ mutacja dotyczy jednostek. Psy ani Pikatchu w takim wypadku nie są już sztucznymi mutantami, lecz wynikiem sztucznej ewolucji lub sztucznego doboru ;)
@benekbenek6743
7 жыл бұрын
A Ty swoje dla siebie GENIUSZU...
@patrykmalczewski9690
6 жыл бұрын
W końcu ktoś zadaje trafne pytania. Miałem wrażenie, że ten temat wisi w powietrzu, ale nikt nie miał odwagi, żeby go poruszyć. Osobiście chciałbym też wiedzieć, czy jest szansa, że będzie można kiedyś krzyżować Pikatchu z koniem? Bo nie wiem, czy opłaca się inwestować w hodowlę.
@bolesawbierut708
4 жыл бұрын
Aha