Czy tylko ja tak mam, że słuchanie jego opowiadań o gierkach, które kiedyś ogrywał, uspokaja mnie i odstresowuje?

@arturkocon8205

2 жыл бұрын

Nie tylko Ty😉

@project_x_light_years

2 жыл бұрын

Ale z Was zjeby…to normalne ze tak jest ;)

@lysy3831

2 жыл бұрын

Potwierdzam

@czajnick81

2 жыл бұрын

Dobrze gada 😅 tym bardziej dobrze posłuchać bo też pochodzę z tej epoki i dokładnie wiem o czym mówi.

@megamega77777

2 жыл бұрын

Tak właśnie jest

u mnie wypowiadaliśmy zaklęcie "cicho, cicho bo się nie wgra". 52% szans na powodzenie ;)

@rokitaw

2 жыл бұрын

Gdy przychodziło się pograć w gości, to do dobrego tonu należało również, wstrzymanie oddechu i pozostanie w bezruchu na 30 min. ;) Pozdro!

@Lara1985

2 жыл бұрын

Tak było. :) Ale bardziej czuły na wstrząsy był magnetofon XC12 od Atari 65XE.

Jest klimat. Najbardziej wciągające pogadanki na polskim yt. Trafiłem na ten kanał przypadkiem jakieś 10 lat temu - wyskoczył crap w polecanych. Teraz nie potrafię znaleźć w pamięci drugiego youtubera, którego bym przez ten czas regularnie oglądał. Pozdro

@Pantwoj

2 жыл бұрын

Obczaj kanał Loading - podobny klimat pogadanek w temacie retro gierek.

Uwielbiam te pogadanki o starych czasach, mogę słuchać i słuchać, nigdy mi się nie nudzi a na koniec zawsze żałuje ze to już XD. Tak jak mówisz te historie z młodych lat u wielu z nas są bardzo podobne tym bardziej z naszego rocznika.

Dobry odcinek, fajnie się słuchało sprzątając swoje centrum dowodzenia nad światem. Sam miałem C64 na kasety. Pamiętam jak mi zespół się magnetofon, typ zabrał i go nigdy nie oddał. Ale po jakiejś chwili stałem się posiadaczem nowego magentofonu i stacji dysków. Znajomy mojej matuli sprzedawał. Stacja dysków robiła robotę. Byłem jedyny w okolic, który ją miał. Z całego zestawu pozostał mi śrubokręt. Moi koledzy mieli catrige BB, ja miałem X+. On w zestawie miał oprogramowania tryb turbo. Zażyło mi się kilka razy odpalić emulator i w coś tam pograć. Uwielbiałem grać w Blue Max. Po latach stwierdziłem aha. Uwielbiałem grać w grę Północ Południe. Pobrałem wersję na Androida. Masę spędzonych godzin, ogrania wielu tytułów. Kupowało się zestawy gier w lokalnym sklepie czy na bazarach. Gdy weszła ustawa, jedna gra na jednej kasecie i tak droga? Gra z errorem, bywało że odpalała z błędami. Joysticki naprawiałem swoje jak i kolegów.

Pogadajmy to najlepszy cykl. Bardzo lubię twoje opowieści, jak siadasz bez scenariusza i opowiadasz o starych czasach.

Ja na jednej z kaset kupionych na bazarku znalazłem program muzyczny . Byłem w wielkim szoku.

Pamiętam te przesądy i rytuały wgrywania, np. nie trzaskaj drzwiami, siedź cicho itp. :D

Ja pamiętam że posiadałem przezroczysty joystick megastar oprócz drązka były tam chyba trzy przyciski. Pamiętam również, że podczas grania dochodziło do odklejenia sie przyssawek

Uwielbiam Twoje materiały tego typu, przypomina mi się moje dzieciństwo. Więcej takich filmów poproszę, jak np. "Jak to się grało w PRLu, Gry i zabawy z czasów PRL, zabawki itd."

rocznik 78' : też zaczynałem od C-64 z magnetofonem podłączonego do czarno-białego telewizora obłożonego fronirem "po babci" co rozgrzewał się 1 minutę i 10 sekund nim obraz powoli "wpłynął". Co jakiś czas wymagał mocnego uderzenia z piąchy, czy manipulacjami pokrętłami bo obraz się rozstrajał. Dźwięk w swoim komodorku (układ SID) załatwiłem na amen bo przełączaliśmy magnetofony podczas pracy gdyż kolega upierał się na niezmienianie skosu głowicy bo ojciec mu zabronił :) - a gry trzeba było jakoś pokopiować... Miałem też X i BlackBox v6, a gry na stosach różowo-czerwonych kaset ze Stilonu - oprócz oczywiście zestawów "z giełdy". Na któreś urodziny ojciec zaproponował mi stację dysków albo kolorowy monitor. Zaskoczyłem go innym życzeniem: kolega chciał sprzedać Amigę 500 a ja mimo sprzedania całego bałaganu, dołożenia kasy "na prezent" musiałem pracować kopiąc rowy spłacając resztę kasy przez pół roku koledze w ratach. Miałem jedyną Amigę 500 podłączoną do telewizora cz-b z lat 60' przez wyjście mono i konwerter antenowy polutowany samodzielnie - jeszcze przez długi czas bo Amigę "spłacałem"... Od święta mogłem podłączyć ja w dużym pokoju na full color przez złącze rgb i Euro i zobaczyć jakie dzikie kolory mają moje dzieła w Deluxe PaintIV :D

Miałem C64 na początku lat 90,ten gruby model z magnetofonem i 1 oryginalną grą na kasecie (jakieś wyścigi motorowe). Pamiętam że chyba raz w tygodniu w radiu nadawali audycje z grami na c64.Pamiętam że wtedy wychodziłem z pokoju,żeby żaden hałas z zewnątrz się nie nagrał.Fajne czasy,beztroskie dzieciństwo (chociaż wtedy myślałem inaczej i chciałem być dorosły....o ja głupi..xd).

Przy regulacji były pionowe pasy i chodziło o ustawienie głowicy magnetofonu względem taśmy w kasecie. Wynikało to z rozbieżności ustawienia głowic w magnetofonach.

@rob679

2 жыл бұрын

Rozbieżności ustawienia głowicy przy nagrywaniu, bo każdy miał gdzieś kasetę wzorcową, niewielu nawet wiedziało o jej istnieniu. Turbo loadery też zmieniały sposób ładowania co powodowało że trzeba było kręcić głowicę.

@wojciechelster1477

2 жыл бұрын

@@rob679 Piractwo i słaba jakość magnetofonów spowodowało wymuszenie regulacji. W sprzęcie HF i oryginalnych nagraniach nie było problemu z poprawnym odtwarzaniem.

@panadolf2691

2 жыл бұрын

Najgorzej jak ktoś śrubę wyrobił od tego kręcenia xD

Omg. O takie materiały nic nie robiłem, ale dziękuję ♡

13:49 100% prawdy! U mnie i moich znajomych było dokładnie tak samo. Szliśmy na drugi koniec pokoju i nikt się nie mógł odzywać. Albo wychodziło się z pokoju 🤣 i faktycznie mieliśmy wrażenie, że po takim rytuale gry częściej się wygrywały. Co ciekawe, mieszkałem wtedy w Bochni (małopolska) więc był to rytuał odkrywamy przez posiadaczy commodore niezależnie regionu w którym mieszkali 😂 Ps. na starość wylądowałem na pokładzie Łodzi, pozdrowienia z Bałut ✌️🤜

Piękny materiał, dziękuję. Przesłuchane od deski do deski. Mam podobne wspomnienia do Twoich i szczerze też nie mam sentymentu by wracać do 8 bitów, jakoś nie ciągnie. Materiał do słuchania świetny. Czekam na kolejną pogadankę.

Dzięki pirackim kasetom na C64, przez pół życia myślałem że moja ulubiona gra Tusker ma trzy części (których potem długo szukałem). A tam po prostu każdy z trzech poziomów, to były trzy oddzielne gry. C64 to moja pierwsza styczność z grami w ogóle, podczas wizyty u kolegi i pierwszy własny sprzęt do grania.

O tak!!! Wychodzenie z pokoju albo siedzenie cicho, prawie zawsze działało heh 😀

Z tego co kojarzę Piotr Rubik prowadził kiedyś w latach 90tych program o grach komputerowych na Polsacie

@x64Joxer

2 жыл бұрын

Multimedialny odlot

@HeroGenji

2 жыл бұрын

Zgadza sie

Seria, którą mnie kupiłeś. Gdy słucham Twoich historii, odnoszę wrażenie, że słucham kumpla z osiedla. Serio - blokowisko z wielkiej płyty, nowości przywożone przez rodziców/sąsiadów z zachodu i radocha z każdej nowości technologicznej na której mogliśmy położyć swoje łapy. To jest nie do opisania. I powiem szczerze, swojego dzieciństwa i wychowywania się w durnych latach 90-tych, nie oddałbym za nic w świecie. Poza tym chyba każdy z nas miał taką ekipę, w której wszyscy jej członkowie posiadali sprzęt do grania, niezależnie od zamożności rodziny. I gdy tylko któryś z nas dostawał coś nowego, zwoływał całą ekipę do siebie na wnikliwe testy sprzętu. Oczywiście zwoływał analogowo - latając od klatki do klatki i pytając, czy są Chomik/Bedni/Gregor (tu wstaw ksywki swojej ekipy). Przyszło się do takiego, gospodarz odpalał sprzęt i testowo pograł, po czym dawał zagrać kolegom. Mama wchodziła do pokoju i pytając czy jesteśmy głodni, dawała każdemu z ekipy po szklance kompotu z truskawek. W niedziele Chomik jeździł na giełdy ze swoim tatą do Lubina (70km od nas) i przywozili najnowsze hity. I ta ekscytacja nieznanym tytułem i tym, czy w ogóle zadziała. To była magia, niespotykana w dzisiejszych czasach. Chciałbym chociaż na jeden dzień cofnąć się do tamtych czasów i móc przetestować ze swoją ekipą świeżo nabyte Atari, Pegaza czy Amigę. Tego nie da się opisać, to trzeba przeżyć. 😉

Sygnał programów/gier w latrach '80 nadawany był w bloku tematycznym o komputerach w TV. Nie pamiętam w jakim programie to było ale był to program ogólnopolski. Raczej chyba nie dla C64 ale bardziej dla Spectrum.

Na ten odcinek czekałem. Też miałem c64 od razu kasety i dyskietki. Jak tata przywiózł z Niemiec ten komputer a to było w nocy obudziłem się i jak zobaczyłem to pierwszy raz w życiu nie wiedziałem co to w ogóle jest. Wcześniej u wujka grałem na Atari w River Raid I tyle a teraz... dyskietki z grami..Zorro Maniac Mansion albo Kaczor Donald i nie tylko... pamiętam klimat odpalenia po raz pierwszy commodore... tata oczywiście udawał znawcę ale tak serio oboje byliśmy laikami. Mama trzymała się od tego z dala 😆...ahhh stare 8bitowe czasy 🤩

Super materiał, przywołuje wspomnienia dzieciństwa :) Pozdrowienia od team Atari!

Akurat szykuję obiad, to będzie idealny materiał do słuchania jako podcast. Sama miałam w dzieciństwie Commodore 64 i jestem ciekawa Twoich wspomnień na temat tej maszyny. 🙂

Też na Comodorcu grałam w poł. podstawówki w latach 90. Tamta technologia miała duszę ;)! Pozdr. A.

Świetny materiał! Fajnie się slucha ! Dokładnie tak było jak mówisz. U mnie akurat było atari 800xl i nie musiałem ustawiać głowicy:-) Kurcze jaki człowiek jest stary ... Pozdrawiam .

Faktycznie mało jest filmów na temat commodore na twoim kanale :D super, że w końcu stworzyłeś film, który przybliżył nam historię tych czasów

Z moich wspomnień: 1. Joysticki, te na mikrostyki się psuły ale udawało mi się je naprawiać. Tam w środku było blaszki i sprężynki, te sprężynki najczęściej się urywały. Na początku przekładałem te z dodatkowego przycisku FIRE. Ciężko było to zrobić ale przywiązywałem nitki i w ten sposób je naciągałem. Potem jak i te się urwały to była bieda bo nie było czym tego zastąpić. Od jednego gościa się dowiedziałem, że można użyć odpowiednio przyciętej sprężynki od zapalniczki. Trzeba było też dostosować jej końcówki aby zaczepiały się w odpowiednich miejscach. Niestety nie pamiętam czy udało mi się to zrobić, ale pamiętam że coś kombinowałem. 2. Co do psucia się C64 to ja akurat spaliłem 2 zasilacze. Może grałem za długo, za ostro ale jeszcze w czasie okresu gwarancji jeden miałem wymieniany, potem drugi był chyba naprawiany (przecięta obudowa bo były lite). 3. Co do samej końcówki filmiku : zarówno Hans Kloss jak i Klątwa czy Władcy Ciemności były też na C64. Wiem bo miałem, i grałem :P

najlepsza seria na kanale, zajebiscie sie slucha tych wszystkich historii.

materiał fajny, jak zwykle wiadomo, ale przynajmniej dla mnie to pogadajmy powinno być nagrane w klasycznym stylu - na kanapie, z przeklinaniem i plakatem z eskimosami z tyłu :))

Aktualnie kompletuję sobie na pendrive bibliotekę tytułów do c64 maxi. (te gry mają wg. mnie grywalność do tej pory, nie tylko dla retro zgredów) np. 1. Laser Squadron 2. Klątwa i Władcy Ciemności 3. Kolony 4. Władca 5. Archon 6. Platoon 7. Impossible Mission 8. Zombi 9. STAR TREK: THE COMPUTER GAME 10. Software Manager (tycoon firmy developerskiej :)) I wiele innych... Biblioteka gier na c64 jest wyjątkowa, bo kopiąc w niej po latach cały czas jest szansa na odkrycie czegoś dobrego i zaskakującego. Pomimo tego, że nie trawię stylistyki retro (narzucanej np w nowych grach Indie), to Commodore ma dla mnie szczególny status i będę do niego wracał do końca życia. Dzięki NRGeeku za ten materiał!

Z joystickami to rzeczywiście akcje odchodziły. Pamiętam, że złamały się blaszki w środku mojego więc w sklepie z elektroniką wyszukałem blaszki o podobnej szerokości i odpowiednio sprężynujące (to było istotne) - blaszki do montażu kabli do ścian. Rozkręciłem joystick, lutowałem taką nową blaszkę i na jakiś czas starczyło. Później rodzice dołożyli mi na joystick megastar sv-133 (zainspirowałeś mnie do poszukiwań i znalazłem to cudo). Ten miał te słynne mikrostyki a co ważne obudowa była przezroczysta. Byłem jak gwiazda rocka - można było podejrzeć mikrostyki w moim joysticku :-))))) i pamietam jeszcze taki joystick Scorpion Pozdrawiam

8:13 Ja miałem podobnie ,ale z pegasusem.

Pamiętam, że najbardziej znaczącym i najczęstszym rytuałem podczas wczytywania gier było "Nie ruszaj joystickiem bo się nie wczyta!" ;-) I faktycznie jak się poruszyło to często wychodził SYNTAX ERROR ponieważ wychył joysticka w którąś ze stron wprowadzał jakieś prymitywne komendy do komputera niczym makra z klawiatury. Świetny sentymentalny materiał! Bardzo dziękuję!

To zabezpieczenie przed nagraniem to podobne było w kasetach VHS - jak wyłamałeś pewien kwadracik, to takiej kasety nie mogłeś nagrać, ale jak to zakleiłeś taśmą klejącą, to już tak.

@littlegray4099

2 жыл бұрын

było a potem papierem sie zaklejało xD

@tomek2200

2 жыл бұрын

W kasetach magnetofonowych też było coś takiego, tam nawet były dwie zaślepki, jedna na stronę A, druga na stronę B

Jak człowiek przeżywał kupno c64 to było cudo. Miło było powrócić Krzyśku :) dzięki 😆🥲🥲🥲

Coś słabo z tą pamięcią. Przez ten otwór ustawiało się kąt głowicy, aby jak najwierniej odtwarzała sygnał z kasety, a ten przebieg na ekranie był graficznym odwzorowaniem sygnału zapisu na kasecie. Im mniej ten przebieg był poszarpany i nierównomierny, bardziej wygładzony, tym lepiej. Oznaczało to, że głowica dokładnie śledzi ścieżkę na taśmie magnetofonowej i magnetofon wgra program bezbłędnie. Ta wersja Commodora z czarnymi klawiszami, to wczesna wersja z lat 80-tych popularnie zwana chlebakiem, bowiem miała taką obłą obudowę kojarzącą się właśnie z tym przedmiotem, później do C-64 zaadaptowano obudowę z C-128, która była bardziej ergonomiczna, płaska i ten model sprzedawano na początku lat 90-tych.

Komunikat "?LOAD ERROR" pojawiał się zawsze na końcu, bo wtedy była sprawdzana suma kontrolna danych zczytanych z kasety. Czasem zdarzało się, że nawet precyzyjne ustawienie głowicy nie pomagało, a pamiętam nawet przypadki, że mimo błędu wczytywania gra się uruchamiała.

C64 C miało jedną poważną wadę w stosunku do bochenka. Inny układ dźwiękowy, gdzie słabiutko działało digi. Niejeden mój kolega był zły, że ma nowszy model kompa, a dźwięk leży.

Fajnie się oglądało:). SUBik leci. Paweł 1978 rocznik:D

Pamiętam jak w święta rodzice odpalili C64 i grę Robin of the Wood - to było piękne! Jednak natłok bardzo średnich gier na C64 i to, że w wiele nawet nie wiedziałem jak grać - szybko skierowało mnie w stronę programowania - BASIC był prosty i można było robić swoje tekstówki. Komenda IF...THEN dawała władzę nad światem :D

@justonemorething9795

2 жыл бұрын

Zgadzam się z tobą. Od siebie dodam jeszcze to, że komodorynka była sama w sobie dość niestabilna ze względu na wątpliwej jakości okablowanie dostępne na rynku, a w połączeniu z wielokrotnie kopiowanymi kasetami bądz dyskietkami, stawała się maszynką do denerwowania a nie grania. Gry mozna podzielic na dwa gatunki, albo zbyt prymitywne albo zbyt przekombinowane a wszechobecne wysokie tony dzwięków powodują u mnie ciary aż do dzis. Patrząc z perspektywy czasu, jego największa zaletą było to, że był stosunkowo tani i łatwo dostępny na przełomie lat 80 i 90. PeCety wtedy były traktowane w domach jak ołtarze, konsole oprócz Pegasusa były bardzo trudno dostępne a komodorynki były w większości domów gdzie byly dzieciaki i rozpinało się je w deszczowe dni.

Ten kadridź z Flimbo Quest mam do tej pory :)

Miło posłuchać przy projektowaniu nowej elektroniki do starych ośmiobitowców :D :D

Mam do dziś C64 plus stację 1541.

Łezka się w oku kręci. Pamiętam za dzieciaka jak grałem na commodore, a ojciec lutował mi zepsute od napierdzielania joysticki. Dziś człowiek już stary, nie ma ani commodore, ani taty.

Nie wierze ... 😲 Ja miałem identycznie jak ty ;-D

CPC mode to std. Amstrad CPC 464

C64 osobiście nie miałem - u mnie brylowało Atari 65XE - Turbo, licznik, ustawianie głowicy :D to były czasy... @NRGeek a nagrywanie gier z audycji radiowych to było to i potem taki kinder niespodzianka co to jest... Do tego jeszcze pamiętam jak naprawiałem joye - wycinając blaszki z puszek po groszku, czy innej kukurydzy...

46:02 Cameo subtelne jak u Hitchcocka

Ja miałem moda magnetofonu zrobionego przez ojca, głowice mogłem ustawiać na szybko, bo do ustawiania głowicy miałem wyprowadzoną gałkę. Zero śrubokrętów, wkładałem kasetę, ustawiałem kasetę w 2sec i ciach. Potem przeróbki magnetofonów robił mój ojciec kolegą, za 50zł.... a chwile roboty z tym było.

jeżeli gra wgrała się z errorem to czasem pomagało wykasować ten komunikat i wpisać run jednak działało to różnie bo gra potrafiła się uruchomić z błędami

16:44 to był mój ulubiony cart. Na Fiendish Freddy połamałem kilka joystików, przy kręceniu pirłetów do wiadra haha. Flimbo's Quest do dzisiaj mi imponuje. Genialny zestaw.

Enerdżiku - kiedyś, (przełom lat 80tych i 90tych) opisywaliśmy maszynki "wrogów" słowami - Sratari, Złommodore i Spectrumna :) Pozdrawiam!

Scorpion (czarno-zielony) na trójnogu z możliwością przełożenia podstawy na uchwyt, dzięki czemu można było grać trzymajc go w rękach. Desing super! Lipa bo podstawa była zbyt duża i nie mieścił sie na taborecie 🤣 a w rękach 10 latka druga opcja też do dupy bo dłonie za małe i nie stabilnie było grać. Podczas loadingu nie raz się wychodziło z pokoju ale też nie patrzenie na ekran podczas wgrywania pomagało 😅

Te timery na joysticku miały chyba przypominać zegary w awionice lotniczej używane w nawigacji na latarnie radiowe.

Jak to dobrze, że ja miałem stacje dysków 😍

Dzięki

Klątwa i Hans Kloss też były na Commodore, wiem bo grałem.

13:33 - to bylo "?load error" :)

Miałem identico ;D I wersje z kasetami i taki giętymi dyskietkami :D P.S Pasy były PIONOWE :d

Głowica obracała kasetę? WTF? :D Ale zaklęcia dawały radę :] Zaczynałem od tego samego cartridga z grami plus X-cart (kupione w Łodzi na pietrynie). Flimbo's - rok mi zeszło na ukończeniu tej gierki. X faktycznie miał przełącznik on/off. Miałem też Quickjoya i tego Apache'a.

miałem identyczny C64c tylko już obłym magnetofonem ;p mało pamiętam to były lata 94-96 miałem wtedy 4-6 lat. u mnie gaming zaczął się od ps1 w 98r

Jedyna gre jaka zapamiętałem grajac u kolegi po 25 latach to Barbarian 😆 Oraz to ze kolega ustawial glowice i mowil zeby sie nie ruszac bo sie nie wgra😂

14:00 - też tak miałem 😂 dużo później, pamiętam jak znajomy nagrał mi coś zassanego przez eMule na płycie i nie poszło tak jak powinno, wyskakiwał błąd CRC. Wziąłem drugą płytę i nagraliśmy jeszcze raz. Wyszedłem z pokoju w oczekiwaniu bo byłem mega napalony na grę. Udało się. Od wtedy powtarzałem rytuał. Było jeszcze parę zaklęć typu próby polerowania porysowanych płyt z demkami z niemieckich magazynów (zielone płyty, może ktoś pamięta nazwę magazynu? w którymś wydaniu z końca lat 90 był Populous z nadrukiem jakiegoś szamana). Chyba korzystałem z pasty do zębów czy czegoś innego, kilka razy niby zadziałało. Nie wiem na ile skuteczna była ta metoda. Oryginalnie kupione GTA San Andreas też nie chciało mi działać przez to że gra wykrywała Daemon Toolsa, wyłączanie nie pomagało i bezradny, bez dostępu do internetu zrobiłem format żeby chodziło przez co rodzice stracili jakieś dokumenty z dysku 😂

45:16 ;) fajny to był kot

O kolega "łodziak", ja też tam buszowałem nie raz 🤣 oj te soboty

Nie pamiętam tych czasów bo jeszcze nie istniałem.

Jestem trochę młodszy od Ciebie, ale za dzieciaka mieliśmy "zdobyczne" c64 (w obudowie typu "chlebak") , chyba nawet po pegazusie, w porównaniu z Pegazusem (tym "oryginalnym") to był kosmos - komendy, kartridże, strojenie głowicy ;), ale jeszcze w lokalnym sklepie można było kupić ostatki kaset. Jakiś czas po tym wjechał na bogato komp z pentium 3 i riva tnt2. Może i kolejność zaburzona, ale to i dobrze bo do dzisiaj mam awersja do DOS'a i komend w Basicu z C64 ;) Pierwszą konsolą z jaką miałem styczność było oczywiście Rambo :D , czyli chyba klon atari 2600 (tylko każdy się zastanawiał co to za złącze na środku) z komunii mojego kuzyna ;)

To był joystick Cheetah Annihilator :)

Moja ulubiona seria na tym kanale i filmy z vr ale to dwie inne rzeczy. Pozdro NRGlonie

Tak commodore 🤔, a teraz mam zegarek szybszy, jak to zapier.... 🤨

Trafiłem kiedyś na takiego pospolitego chińskiego dwukaseciaka, potocznie "jamnika". Też nie miał dziurek na regulację skosu głowicy. Ale w wypadku tekiego rozwiązania można było wsunąć kasetę bez zamykania klapki, pod te prowadnice w kieszeni i na otwartej klapce regulować skos. Klapka kieszeni otwierała się trochę bardziej niż w magnetofonach z dziurką do regulacji. Może to rozwiązanie tu zastosowano i też by zadziałało.

Ciekaawa Historia od nośnie twojego C64 który może się też kojarzyć z ładunkiem wybuchowym tyko wystarczy odjćiąć szustkę. Ogólnie każdy z nas ma jakieś tam początkiu ze swoimi komputerami i każdy z nas na pewno ma jakąś ciekawą Historę z zamłodu jak to kiedyś się odbywało, na czym się grało i naczym chciało się grać i co chciało się mieć a się nie miało. Lata 90 i początki 2000 najlepsze chwile mojego życia, dla ciekawskich miałem również Atari ale nie XL nie STE 1040 który miał podobne możliwości co do Amigi 500, a taka ciekawostka to wiele muzyków korzystało z Atari ST i robiło nich jakieś no tam kompozycje.

Ja zaczynałem od rambo, pózniej miałem identiko komode co Ty drogi NRGeeku plus jakiegoś black boxa, tylko nie pamiętam jakiego, ale mniejsza o to.....do tej pory mam sentyment do regulowania głowicy w magnetofonie

Na C64 szczególnie zapamiętałem jedną grę - The Newzealand Story dla mnie była to wtedy najbardziej grywalna platformówka, uwielbiałem ja. Zapamiętałem też jedną rzecz... zawsze crashowała się w tym samym miejscu, a ja wiedząc o tym i tak zawsze miałem nadzieje, że za kolejnym graniem do tego nie dojdzie :'D

Witam , sprostowanie do twojej wypowiedzi o magnetofonie. Posiadałem dwa modele które wymieniłeś w filmie , nie było potrzeby ściągania obudowy lub wiercenia otworu . Magnetofon posiadał wąska szczelinę między klapka i obudowa trzeba było użyć cieniutkiego śrubokręta , ale mało kto się tego dopatrzył . Ale filmik super . Pozdrawiam

@n0123_

2 жыл бұрын

Tomasz Wilk ? Ten z Ornety ?

W joystickach siadaley też sprężynki i wymieniało się je w swoim zakresie 🙂

ja na C64 mialem blackboxa v8 kartridż do turbo i Finala 3 do dyskietek, i pamiętam jak zgrywałem wszystkie swoje kasety na dyskietki.

Turbo ABC zajmowało o ile pamiętam około kilkunastu obrotów licznika (chyba 11-13). Paski początkowe były różnej szerokości: najszerszy żółty potem wąski niebieski i chyba jeszcze ciemny najwęższy ale pamięć może płatać figle. Z ciekawostek najlepsze taśmy to nasze rodzime tzw. Stilonki, ponieważ były Fe (żelazowe) a nie nadawały się wysokiej klasy firmowe kasety chromowe. Dodam jeszcze, że żywotność taśm i powtarzalność wgrywania była nieporównywalnie lepsza niż potem dyskietek 3.5" na Amigę, gdzie gra po kilku użyciach często bywała uszkadzana (tzn. dane). Ale co to była za przygoda. Magii tamtych lat już żadna z następnych technologii nie przywołała.

Ja mam oryginały na kasetach , orginalny system geos na dyskietkce 5, 25" .

U mnie c64 leżał ponad 15 lat schowany i w 2021 roku przywrócony do życia.

44:12 Ja miałem z Myszką Mikki. Srebrne. Kuzyn miał z Wilkiem i Zającem czerwone. Jak zepsułam mi się z Myszką Mikki to tata mi kupił z żabą łapiącą w siatkę motyle ale była gorzej wykonana i przyciski topornie działały a potem dość szybko przestały.

UStawianie glowicy = ustawianie skosu glowicy wzgl tasmy i nagranych danych. Tak najprosciej pozdrawiam.

Te kasety z "grami" podzielonymi na levele to przykład na to że "polak potrafi" z jednej gry zrobić 6:) Na przykład Rick Dangerous 2.1,2.2,itp. Saint Dragon 1, 2...Wtedy to było 20 gier i nikt o tym nawet nie myślał że to zrzuty pojedynczych poziomów z wersji dyskowych. Był tylko zawód gdy przechodziło sie plansze, zaciekawienie jaka będzie kolejna i...zawieszenie gry ale tamte czasy i tak były piękne.

@kantymirmirza4598

2 жыл бұрын

Te paski przy kręceniu śrubokrętem to ustawienie zgodności faz i skosu głowicy dostosowanej do ścieżki zapisu.

Ostatnio chyba widziałem porty C64 gier z Mario i Sonic wersja z Segi Master System. Ale żeby się normalnie grało trzeba jakieś kardridże mieć jako wspomagacze. Bieda Handheld późniejszych czasów to Brick Games XD A ja miałem akurat Wilka i zająca :P

Fajny sikor.

Żałuje bardzo że sprzedałem swojego tak jak Ty miałem koło setki kaset i kilka joy.

@Aquarium78

2 жыл бұрын

Łączę się w bólu...

Przyciski w tym joyu idealne dla majora kopyto;)

5:05 wypisz, wymaluj zewnętrzna forma jak magnet do Atari XC12

W piguły blędów w materiale....syntax error - no nie....load error.... itp. Jestesmy chyba w podobnym wieku - nie wspominaj - kup - zabawa jak przed laty :)

Pionowe paski były nie poziome podczas ustawiania głowicy podczas wgrywania to nawet się nie oddychało ja miałem blackboxa V9 ile joystików padło przy micrprose soccer najlepsza pamiątka z tych dyskietek miałem całego bulderdasha na 1 dyskietce

Nigdy nie miałem C-64. Ale mój kolega miał. Graliśmy na nim czasem w International Karate (o ile nie pomyliłem tytułu). Jednak był to czas, gdy już o wiele bardziej interesowały mnie konsole typu PSX, czy Saturn (okolice 1996/1997 r). W domu za to grałem na klonie Pegasusa. Jakoś gry na C-64 nie zrobiły na mnie wrażenia. Co ciekawe, a propos, nostalgii. Po latach zauważyłem, że gry 8-bit, ani 16-bit w żaden sposób mnie nie ruszają. Z najstarszych gier w jakie zdarza mi sie grać to Doom czy Heretic. Ale to wyjątki. O wiele częściej wolę wracać do tytùłów z PSX czy z gier z PC wydanych pod koniec lat 90, czy po 2000 r., jak stare Tomb Raidery czy RPG typu Morrowind. Może to kwestia gameplaya tych gier? Nie wiem.

Ten magnetofon był identyczny z XC12 Atari :)

ja jak miałem premierowego xboxa360 to jak było zimno to go dopałałem

Kartridż jest oryginalny. A cyrk jest na na dwóch dyskietkach.

Ja nie mailem C64, przygodę zacząłem od A500. I nie ukrywam, że się cieszę. 8bit nigdy do mnie trafiało.

hah xD Ja jeszcze mam w domu Commodore 64 i Amige 600. Może kiedyś się zbiorę i je odnowie na elegancko

14:17 ale to podobno był fakt w wypadku Atari bo ich kaseciaki miały jakąś wadę fabrycznal😂

Nie jest prawdą że amiga i commodore widziało tylko 1 przycisk fire z joysticka. Większość gier była pisana na 1 fire ale sam komputer obsługiwał 2 przyciski oraz 3 przyciskową mysz. Oczywiście - tańsze joysticki wewnątrz nie miały elektroniki i wykorzystywały tylko 4 kierunki + fire + masa czyli razem 6 przewodów ale lepsze takie jak np. sv 126jet fighter wykorzystuje więcej przewodów, i jest możliwa obsługa 2 przycisków niezależnie

Commodore 64 to legenda. Mam 6 komputerów i 4 stację dyskietek.

2 жыл бұрын

Dzięki C-64 kupionej w Baltonie czy Pewexie gdzieś pod koniec lat 80'tych nauczyłem się assemblera 6510... Mam wobec tej maszynki dług wdzięczności.

@psxmaniak

2 жыл бұрын

@ c64 wiele osób wprowadził w świat komputerów.