ปีศาจคนนึง ได้สร้างปีศาจอีกคนนึงขึ้นมา

ในเรื่องสงสารลูกเจ้าของร้านสุดแหละตัวพระเอกคือถ้าเขาโกรธสนถึงขีดสุดหรือแค้นมากๆเขาก็แก้แค้นได้แต่ลูกเจ้าของร้านเขาทำอะไรไม่ได้ความจริงเขาพยายามที่จะไม่ให้โดนโกงตามที่อาม่าของเขาสอนแล้ว

โดนตลอดครับ แล้วก็นั่งขำกัน ส่วนมากจะเป็น ผญ. โดนขำแล้ว ก็บอกว่าคนนั้นคนนี้ชอบ(เพื่อนในกลุ่มเขา) คนไม่เคยโดนไม่รู้หรอกครับ โดนยัน ม.6 ม.3 เตะฟุตบอล ก็โดนครูประกาศพากษ์บอล ล้อไปด้วย อย่างนั้นอย่าง นี้ โดนเกือบทุกวัน แม้แต่เข้ามหาลัยยังโดนแกล้งอยู่คนเดียว 555 คิดถึงวันเก่าๆ

เอาจริงๆนะครับใครที่โดนรังแกแบบนี้ ก็ต้องแค้นอยู่แล้ว ครับ

ขอให้คำแนะนำคนที่โดนแกล้ง กดขี่ เราไม่ควรยอม เพราะว่า ตอน ม. ต้น ผมโดนกระทำมาก่อนแล้ว เช่น การเป็นทาส โดนบูลลี่ โดนกลั่นแกล้ง และไม่มีอิสรภาพ อยู่แบบเป็นเหมือนสุนัขรับใช้ จนวันนึงเราไม่ยอมขึ้นมา ผมเริ่มไม่ยอมทำตาม ผมก็เริ่มที่จะสวนกลับไป ทั้งท่าทีที่ไม่เป็นมิตร เกือบที่จะได้ใช้กำลัง เขากลัวเราจะทำอะไรที่น่ากลัว ก็เลยไม่ยุ่งกับผม ด้วยความที่ผมเป็นคนที่ยิ้มง่ายนะ แต่พอหน้านิ่ง มันดูน่ากลัว และไม่รู้ว่า เรากำลังคิดอะไรอยู่ ถ้ามันหนักกว่านี้ ผมว่าคงได้มีอะไรที่ไม่ดีเกิดขึ้นแน่นอน "คนที่โดนหนักกว่านี้เราควรหาจุดยืนของเรา" คนเรามีศักดิ์ศรีเท่ากัน อย่ายอมแพ้ จงสู้

ม.3 โดนบุลลี่จากเพื่อนสนิทค่ะ เขาชอบพูดข่มชอบบุลลี่เรา ละคือเราเป็นเพื่อนเขาเเต่เหมือนเขาไม่นับอะค่ะ พอเราแยกตัวออกห่างก็จะพยายามมาสนิทอีก แล้วก็ทำตัวแบบเดิมพอมีเรื่องกันเราก็เลยตะคอกใส่นางดังๆเลยค่ะเเล้วก็ไม่แคร์ไม่รักษาน้ำใจแล้ว ตั้งเเต่นั้นนางเปลี่ยนไปเลยค่ะไม่พูดบุลลี่เราเเต่เอาเราไปนินทากับเพื่อนนางเเทน ต่อหน้าก็ทำตัวดี นี่รู้ค่ะว่านางนินทาดูจากสายตาเพื่อนนางก็รู้55555

ตอนอยู่ ม.ต้น เคยถูกเพื่อนต่างห้องรุมทำร้าย ก็ได้แต่เจ็บใจ เพราะไม่กล้าสู้กลับ พอขึ้น ม.ปลาย ก็ใจกล้าสู้กลับบ้าง คนมารุมหนีกระเจิง ในหลายๆครั้ง บางครั้งเจอมีด บางครั้งไม้หน้าสาม ก็ไม่สะท้าน จนรู้สึกมั่นใจตัวเอง แล้วก็ไปเป็นนักมวยให้โรงเรียน จากมีความมั่นใจ+มีฝีมือ+ใจถึง จากเด็กโนเนม กลายเป็นคนที่แกร่งที่สุดในโรงเรียน ลามไปถึงสถาบันศึกษาอื่นๆในจังหวัด(ผมเป็นหมาป่า ชอบฉายเดี่ยว) ประสบการณ์ต่อยตีถือว่าโชกโชนมาก ทุกวันนี้เก็บความสามารถที่มี ไว้ใช้ปกป้องตนเองและคนที่รักก็พอแล้ว ที่เล่ามาแค่จะบอกว่า ถ้าโดนรังแก ต้องลุกขึ้นสู้ ต้องกล้าและแก้ปัญหาด้วยตัวเอง ถึงจะผ่านจุดนั้นมาได้ครับ

10 ปีแก้แค้นยังไม่สายนะครับ วางเพลิงเผาบ้านก็เรียบร้อย

ปีศาจที่ถูกสร้างขึ้นมา จากน้ำมือของผู้คนรอบข้าง

ชอบมากครับ

สนุกมากๆ เลยครับพี่

สนุกมากค่ะ

ใครบ้างจะไม่แค้น ใครเคยโดนจะเข้าใจ มันแค้นมาก แต่สักวันไอ้พวกที่ทำเขา ก็หนีไม่พ้นเวรกรรมหรอก ใครทำคนอื่นก่อน มันมักจะจบไม่สวย กรรมก็ตามเอาคืนมันอย่างสาสม

ชอบเสียงสปอยมากก ฟังแล้วรู้สึกผ่อนคลายมากคับ

นึกถึงเพื่อนผมคนนึงเลย นางเคยพูดว่า"ถ้าอยากให้ตูมองโลกในแง่ดี ก็เลิกเรียกตูว่าโลกสวยซะที"

ยินดีกับพระเอกด้วย

สนุก

สะใจ อยากทำเเบบนี้บ้างจับง

สงสารใครบ้างดี แต่หดหู่สุดสำหรับเราคือเด็กออทิสทิก… แล้วเด็กพระเอกได้เบาะแสยังไงในการไปค้นข้อมูลปิศาจ5555 (ถ้าดูเรื่องเต็มคงรู้55) แต่สุดท้าย เด็กพระเอกเองคือก็ทำเกินไปนะ ที่เอาเลือดปิศาจผสมให้ทั้งรร.กิน เพราะยังไงก็ยังมีคนดีอยู่ด้วยอยู่ดีอะ ไม่รู้ดิ บอกไม่ถูกเหมือนกัน

การที่ครูไม่เข้าใจว่าการโดนบูลลี่เป็นยังไง การแก้ปัญหาที่ไม่ตรงจุด คิดว่าเด็กมันก็แค่ถะเลาะกันนิดๆหน่อยๆปล่อยๆไป สุดท้ายแล้วปัญหาก็ไม่ได้แก้ไข ปัญหาก็ยังคงอยู่เหมือนเดิม