Hangi gun oldugunu tam olarak animsayamiyorum; ama bir gece vaktiydi. Basim onume egilmis, kulaklarimda muzikle eve yuruyordum. Sarkilar siradan calarken bu sarki basladi. Bunun benim icin ne anlama geldigini anlatmama olanak yok; ama yillar gectikce anlamlari once birer birer, ardindan da birlikte, buyuk bir hizda yitiren biri icin bir sarkinin cok sey ifade etmesinin nasil hissettirdigini nasil aciklayacagimi bilemiyorum. Simdi bu yazdiklarim size herhangi bir anlam ifade etmeyebilir. Etmesin, bir onemi yok. Ben, sanirim, nsanin durdugu yerde, birdenbire, tum anlamlari yitirmesinin biraz acikli oldugunu soylemek istedim; cunku kendi varliginin da bir anlami kalmadigindan, evren bos, bombos geliyor. Tesekkur ederim; boyle etkileyici bir eseri yalnizca urettiginiz icin degil, onu paylastiginiz icin de. O gece, sokagin karanliginda onume cikan kirilmis taze dali alip evime getirmistim. Belki koklenir diye suya koydum. Hala koklenmedi. Sanirim koklenmeyecek. Olmasa bile denemek iyi hissettirdi. Solana dek suda tutacagim onu. Anlamlari hepten yitirmis saniyorken insan, karsisina bir yaprakli bir dal ile bir sarki sarki cikabiliyor. Bazen biraz daha dikkatli bakmak, beklemeyi bilmek gerekiyor sanirim. Boyleyken boyle.