Margreet Dolman in gesprek met Jesse Dorrestijn

Ойын-сауық

Margreet Dolman begrijpt 't uitzending 9 november 2014 op OutTV
Jesse Dorrestijn, componist en zanger, lanceerde op 2 november zijn cd met de titel O kus mij, o omarm mij. Op de cd staan gedichten van Hans Lodeizen, Johan Andreas Dèr Mouw en Martinus Nijhoff, door Jesse op muziek gezet en gezongen. Ook zing hij de Stelling van Pythagoras, de eerste alinea van Das Schloß van Franz Kafka en speel hij nummers van Harry Sacksioni en de Spaanse traditional Romance. De hoes is een kunstwerkje op zich geworden, met collages van Arthur Mulder en ontworpen met hulp van Jan Giliam van Arkel.

Пікірлер: 4

  • @richarddeboer4582
    @richarddeboer45829 жыл бұрын

    Wat een lieve knul lijkt me dat .. dank voor dit mooie interview !.

  • @Hdbugio
    @Hdbugio9 жыл бұрын

    HAHA I dont understand dutch, but so funny to see you in TV friend! Regards from Argentina!

  • @marjanmarianne
    @marjanmarianne8 жыл бұрын

    9.07 door dominee Gremdaat 1 Vandaag vraag ik meer dan enkel het oor van mijn liefhebber vandaag zou ik gekust willen worden door mijn vrienden daarom spreek ik vandaag met andere, rechtere woorden andere woorden voor de voorbijgangers in de straten 2 o heb mij lief ik ben de verlorene, degene die weg zou blijven toen het zo laat werd en de avond gebood: ga mee ik ben degene die te vroeg is gekomen en te vroeg is weggegaan ik ben de verklede koning op de weg ik ben de overal gezochte man ik ben het die gestolen heeft. 3 O kus mij, o omarm mij ik heb lang in de regen gestaan ik heb lang op de bus gewacht ik heb geen taxi kunnen krijgen ik heb lang wakker gelegen ik heb ontzettend gedroomd ik heb niets gegeten ik heb gestolen O kus mij, o omarm mij ik ben de witte slanke jongen ik ben degene die droomde ik ben de schim in de regen ik ben de danser, de dirigent ik ben de man bij het avondrood ik ben het lichaam ik ben de enige. Hans Lodeizen (uit „Innerlijk behang")

  • @marjanmarianne
    @marjanmarianne8 жыл бұрын

    4.05 heel in de verte hoor ik het toeteren van autos en ik denk aan jou tussen de huizen en pratend of langs de mensen heenlopend. was je maar op dit schip waar ik alleen ben en me ongelukkig voel. ik zie je lopen in je vuile broek met het overhemd slordig eruit; ik zie je ergens voor een toonbank koffie drinken waarom ben je niet bij mij, op een donker schip en waarom loop je alleen in de nacht, in de verblinde stad. ik zou willen zeggen: pas op voor de autos, kijk uit met oversteken maar in angst verdrink ik waarom heb je me toch laten gaan nu ben ik alleen, en kijk in de nacht naar de wind in de golven naar de witte maan en de matrozen. Hans Lodeizen uit 'Het innerlijk behang en andere gedichten' G.A. Van Oorschot 7de druk 1970

Келесі