Cały album dostępny tu:

Wg mnie jego twórczość powinna być w kanonie lektur...To taki artysta który zostawia ślad po sobie w słuchaczu...

Jest niepowtarzalny, wspaniały, inny, jest prawdziwy, tak rzadko można usłyszeć kogoś prawdziwego.

Wszystko tu jest prawdziwe, te emocje nie są w ogóle udawane, to się czuje i przez ciało przechodzi dreszcz.

Dawno nie słyszałam tak poruszającej piosenki....tekst, muzyka... Jestem pod ogromnym wrażeniem...tak rzadko mogę poczuć ciarki na całym ciele, że będę tu wracać codziennie...

I to wlaśnie cechuje prawdziwego Artystę- robi z genislnego numeru Jana Kondraka genialną interpretację, powodując, że obie wersje są tak inne, ale równie niesamowite

Bóg jeden wie kiedy każdy z nas odejdzie. Pięknie ujęty motyw śmierci w utworze...

Genialny gosc. Dobrze ze wciaz jest wsrod nas i gra.

Moja piosenka pogrzebowa! Nie chcę kwiatów,świeczek , zagrajcie ją!

A trąbka to po prostu ...wymiata

Wspaniały, prawdziwy, autentyczny i, jak to już napisano w wielu miejscach, rozdzierający swoim głosem moją duszę od środka artysta. Tak bardzo się cieszę, że wtedy pooglądałam ten odcinek Kuby Wojewódzkiego.

Niezniszczalny,

gość śpiewa całą prawde o pojebanym życiu! Pozdrowienia Panie Marku

Dzisiaj po raz pierwszy słucham piosenek tego Gościa- wyszukałem przypadkowo... Mocny Człowiek... Pozdrawiam

Nadal dociera, nadal boli, nadal wraca.

oczy wypełniają się cieczą, smutek, nadzieja, wiara, wszystko naraz! Dzięki Panowie!!!

Straszna jest myśl że nie można już żyć bez tej osoby która była do nie dawna wszystkim. Dla mnie jest to piękna piosenka o pozegnaniu z miłością o wszystkich rozterkach które temu towarzyszą wtedy właśnie słowa są za ciasne aby wyrazić to co się czuje .

Piękne jak się kogoś kocha to czasem trzeba pozwolić odejść aby dalej się nie ranić i nauczyć się żyć na nowo chociaż nie wiadomo jak by bolało

Uwielbiam Go!!! I niech tak zostanie. Nawet wtedy, kiedy będę umierać, chcę słyszeć, jak wydziera się tym swoim niezwykłym głosem, czasem zachrypniętym, a czasem brzmiącym tak, jak u niewinnego dziecka. Uwielbiam Dyjaka!!!!!

Jedyne podsumowanie które przychodzi na myśl... Warkocz splecionych słów rozwiązuje się i wypadają z niego dźwięki, rozbijające się w drobne kawałeczki melancholii... Cudne Panie Marku. Proszę o więcej...