توو دل بارون، زیارت‌نامه می‌خونه دل مجنون به لب، اذن دخوله تا تووی ایوون‌طلای تو از دلم یه‌پل تا دیار تو می‌زنم همیشه جان مادرت، هیچ‌کجا برام کربلا نمیشه فصل بارونه؛ دوباره سینه‌ها میشه عزاخونه دوباره لحظه‌های گریه‌هامونه؛ عزامونه آرزومونه روضمون توو صحن تو پابگیره خوش‌به‌حال اون‌که محرّمی کربلا بمیره دل، پریشونه؛ به غیر کربلا، جایی نمی‌مونه کفن‌هامون، لباسای سیامونه؛ دلا خونه پیرهن سیامه که آخرش، دستمو می‌گیره با دعای تو، نوکرت تووی کربلا می‌میره