تا خدا خداست، روح مرتضاست نور، فاطمه‌ست؛ شور، کربلاست توو عرش خدا، طبل غم می‌کوبن دست و سینه از غم به هم می‌کوبن توو کرب‌وبلا ای علمدار امشب با یاد تو، دارن علم می‌کوبن کُلُّ مَن علیها فان و یبقی وجهُ الرَّحمن یا وجیهاً عندالله! الدَّخیل آقاجان دوست دارم والله؛ عاشقتم بالله ألا و صلّی الله علیک یا مولا یا اباعبدالله تا خدا خداست، اشک کیمیاست نور عالم از این کتیبه‌هاست شوری در دل خیمه‌گاه افتاده توو قلب فرات، عکس ماه افتاده ای دنیای طوفان‌زده! بسم‌الله کشتی نجات، باز به راه افتاده ای رحمت بی‌پایان! حسّم اینه که الان روبه‌روی شیش‌گوشم؛ الدَّخیل آقاجان مُفتّح الأبواب؛ مسبّب الأسباب یا سیّد الأصحاب! أنا و اولادی فداکَ یا ارباب تا خدا خداست، قبله، کربلاست رزق این دو ماه با امام رضاست جانا! دم زدم از غمت جانانه شور اشکم از برکت سلطانه فَابْکِ للحسین گفت امام هشتم بانی حسینیه‌ی ایرانه یا سیِّدنا العطشان! ما تشنه و تو باران اومدم به پابوسی؛ الدَّخیل آقاجان ای به سرم سایه! عشقته سرمایه من اربعین جای امام رضا هرسال میرم به مشّایه