Η εμφάνιση έκπληξη της Μάρθας στη συναυλία του Θανάση, στο θέατρο Βράχων, τη Δευτέρα 25/09/2023.
/ mat99lives
Μαζί του:
Στο τραγούδι: Alkyone, Γιάννης Λίταινας, Αλέξανδρος Κτιστάκης
Στη μουσική: Δημήτρης Μυστακίδης, Γιώργος Αγγελάκης, Φοίβος Άνθης, Θανάσης Βόλλας, Αποστόλης Γιάγκος, Νίκος Δημηνάκης, Λεωνίδας Κυρίδης, Κωσταντής Πιστιόλης
Τεχνικοί: Ηχοληψία: Μάκης Πελοπίδας, Θέμης Δημητρακόπουλος
Φωτισμοί: Χρήστος Λαζαρίδης
Φροντιστής σκηνής: Κωσταντής Παπακωνσταντίνου
Παραγωγή- Management
Novel Vox
Los campanilleros (En Los Pueblos De Mi Andalucía)
Ay, en los pueblos.
En los pueblos de mi Andalucía,
los campanilleros por la madrugá.
Me despiertan con sus campanillas
y con las guitarras me hacen llorar.
Y empiezo a cantar.
Y al sentirme to los pajarillos,
cantan en las ramas y se echan a volar.
Toas la flores.
Toas las flores del campo andaluz
al rayar el día llenas de rocío.
Lloran penas que yo estoy pasando
desde el primer día que te he conocía.
Porque en tu queré,
tengo puesto los cinco sentíos
y me vuelvo loca sin poderte ver.
Pajarillos.
Pajarillos que estáis en el campo,
gozando el amor y la libertá.
Recordarle al hombre que quiero,
que venga a mi rejapor la madrugá.
Que mi corazón,
se lo entrego al momento que llegue,
cantando las penas que he pasao yo.
-------------------------------------------------------------------------------------
360 χλμ.
Στίχοι - Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Τα δάχτυλά μου σαν κισσός τύλιξαν το τιμόνι·
η πέτρα του δαχτυλιδιού χάθηκε στο σκοτάδι.
Τα εκκλησάκια στις στροφές κουνάν λευκό μαντήλι
κι από τα μάτια τους κυλά το ταγκισμένο λάδι.
Πρώτα ο Καραβόμυλος, ύστερα η Στυλίδα
κι ύστερα την Ιεριχώ μπροστά στα μάτια μου είδα.
Δεν ξέρω που γεννήθηκα, θυμίστε μου που πάω.
Ξέχασα αυτούς που έψαχνα κι αυτούς που αγαπάω.
Έξω απ' τα τείχη, αγάλματα με στυλωμένα πόδια,
ο Νύσης δίνει στο Μηνά* το μέτρημα του χρόνου.
Yψώνονται τα χάλκινα, βουλιάζουν τα διόδια,
χάνονται και τα ξωτικά, τα δόκανα του δρόμου.
Το άσπρο βαμβάκι που έριξε η τρέλα του αχθοφόρου,
Kρατάει το θόρυβο μακριά απ' τ' αυτιά του φθινοπώρου.
Δεν ξέρω που γεννήθηκα, θυμίστε μου που πάω.
Ξέχασα αυτούς που έψαχνα κι αυτούς που αγαπάω.