การปฏิบัติ จิตจะต้องมีเครื่องอยู่
ถ้าจิตไม่มีเครื่องอยู่ จิตก็ร่อนเร่ไป
ไม่ว่าจะเป็นการปฏิบัติในขั้นไหน
ก็ต้องมีเครื่องอยู่ให้จิตอยู่
อย่าว่าแต่พวกเราเลย กระทั่งพระอรหันต์
ท่านก็ยังมีการเจริญสติปัฏฐานเป็นเครื่องอยู่
ใช้กาย เวทนา จิต ธรรม ให้ใจมีบ้านอยู่
แต่พวกเราต่างกับพระอรหันต์
ตรงที่ เรายังยึดถือกายใจขันธ์ 5 อยู่
เราเจริญสติปัฏฐานเป็นเครื่องอยู่
เพื่อให้เกิดปัญญารู้ถูกเข้าใจถูก แล้วปล่อยวาง
ในขณะที่พระอรหันต์ท่านมีกาย เวทนา จิต ธรรมเป็นเครื่องอยู่
แล้วจิตท่านพรากออกไป
แยกออกไปจากขันธ์ ไม่เกาะเกี่ยว
มองเห็นขันธ์เป็นความว่าง
ในขณะที่พวกเรามองเห็นขันธ์เป็นตัวเรา ปุถุชน
เพราะฉะนั้นจะทิ้งการมีเครื่องอยู่ของจิตไม่ได้
สังเกตตัวเอง
อยู่กับเครื่องอยู่ชนิดไหนแล้วสติเกิดบ่อย
เอาอันนั้นล่ะดี
หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
6 กรกฎาคม 2567