Leven naast de dood | In gesprek met kinderen over de dood van hun vader
Simone gaat in gesprek met Nout, Cato, Joep & Gijs over het overlijden van hun papa. Ze verloren ruim een jaar geleden hun vader Walter. In dit hartverwarmende gesprek ontdek je de openheid en eerlijkheid waarmee kinderen spreken over rouw. Maar ook de veerkracht die kinderen hebben om te gaan met het verlies van hun vader.
Пікірлер: 10
Mooi!
Mooi gesprek! Het ontroerd mij heel erg mijn jongste zusje verloren in 2009 , net 53 jaar! man en drie mooie dochters achterlatend. Ben erg dankbaar dat het goed met hen gaat en er zijn nu 7 kleinkinderen. Maar mijn verdriet zit nog steeds hoog. Liefs Martha .
Schitterende verbinding tussen jou Simone en de kids. In een sfeer vol vertrouwen, begrip en liefdevolheid. Dank.
Wat een prachtig gesprek met 4 zalige kinderen. Die komen er wel! ❤
Wat een dappere kinderen! Zo mooi om te zien en te horen hoe ze nu met herinneringen aan hun vader verder kunnen. Kortegeleden overleed vrij onverwacht mijn eigen vader, hij was 86 jaar. Wat waren we blij dat we nog geen 2 week ervoor een prachtige reis gemaakt hadden en zo onbewust veel herinneringen hebben gemaakt. Het woord herinneringen maken heeft voor mij een hele speciale betekenis gekregen. Heel veel sterkte voor de kinderen en hun moeder om verder te gaan!
Geweldig wat een lief gezin en de moeder wat heeft ze dat goed gedaan .En wat geweldig zo als Simone met ze praat en ze laat praten en hoe ze het gevoel geeft dat ze ook verdrietig mogen zijn echt heel top zo als ze het doet heel veel liefs en kracht voor de moeder en kids jullie Pappa en man zou heel trots op jullie zijn zo als jullie dit alle 5 doen groetjes Dicky doei ❤. 👍🏻🍀🍀🍀🍀🍀🖐
Sterkte mooie kids.🍀🍀🍀🍀
Wat mooi om te zien dat op het moment dat de oudste zen tranen liet gaan zen broertjes en zusje ook hun gevoelens durfte te tonen. Volgensmij hebben deze kinderen een band voor het leven. Heel triest dat hun dit is overkomen maar wel heel mooi om te zien hoe hun elkaar sterk houden. Hou vol, want ik weet uit ervaring dat het uiteindelijk wel dragelijk word.
Hey dat ben ik😅.
Een tip...na 6 jaar beginnen ze hier pas te rouwen zeg nooit dat het 1e jaar het ergste is want dan zijn ze nog dichtbij hun vader...juist als het langer duurt en de herrinneringen vervagen en ze ouder worden komt het gemis dieper binnen soort ja het mag goed gaan met m'n 5 kinders mn man is 36 geworden en kids ook rond deze leeftijden dus veel herkenning was hier helend om met de kinderen naar te kijken dat ze niet alleen hun vader verloren zijn! Dankjewel