นิ้วทั้ง 5 ไม่เท่ากันฉันใด ความสามารถของแต่ละคนมีไม่เท่ากันฉันนั้น ธรรมชาติต้องการสอนให้เราอยู่ร่วมกันอย่างถ้อยทีถ้อยอาศัย บางสิ่งที่เขาขาดเราอาจมี บางสิ่งที่เขาดีเราอาจด้อย เราเกิดมาเพื่อเติมเต็มกันและกัน (ท่าน ว.วชิรเมธี)
ไม่มีใครในโลกนี้ที่ประสบความสำเร็จเพราะเก่งอยู่คนเดียว ดูตัวอย่างได้จากนิ้วทั้ง 5 ถ้านิ้วโป้งคิดว่าแน่ที่สุด สั่งให้ตัดอีก 4 นิ้วที่เหลือทิ้ง เหลือแต่นิ้วโป้ง ไปที่ไหนก็เอาแต่นิ้วโป้งไปมือนี้จะน่าดูไหม ถ้านิ้วชี้คิดว่ามันแน่ที่สุด ชี้อยู่นิ้วเดียว จะรอดไหม ชี้อย่างเดียว ไม่มีนิ้วอื่นเลย ก็ทำประโยชน์อะไรไม่ได้
นิ้วทุกนิ้วเก่ง แต่เก่งไม่เท่ากัน เก่งไม่เหมือนกัน เก่งคนละอย่าง ถ้านิ้วแต่ละนิ้วแยกกันอยู่ก็ไม่เป็นมือ แต่ถ้านิ้วทุกนิ้วมารวมกันจึงจะเป็นมือได้ ฉะนั้นนิ้วทุกนิ้วต้องร่วมมือกัน เขาเรียกว่า ความร่วมมือ
มือมีส่วนประกอบคือนิ้วทั้ง 5 ไม่มีนิ้วไหนเก่งที่สุด นิ้วแต่ละนิ้วเก่งแต่ละอย่าง เมื่อรวมกันจึงเป็นมือที่เก่งมาก นิ้วโป้งใช้จับก่อให้เกิดความมั่นคง นิ้วชี้ใช้ชี้สั่งการ นิ้วกลางเอาไว้ล้วงก้นแก้วเวลาล้างแก้ว นิ้วโป้งล้วงไม่ถึง นิ้วนางเอาไว้สวมแหวน เอาแหวนไปสวมนิ้วอื่นเหมาะสมไหม ก็ไม่เหมาะ เรามาคืนดีกัน ลองเอานิ้วโป้งไปคืนดีสิ มันน่าดูไหม ยิ่งนิ้วกลางยิ่งแล้วใหญ่
ฉะนั้นนิ้วถูกออกแบบมาเพื่อทำประโยชน์ไม่เหมือนกัน ไม่มีนิ้วไหนดีกว่านิ้วไหน นิ้วทุกนิ้วดีทั้งหมด แต่ดีคนละอย่าง เธอก็เก่ง ฉันก็เก่ง โน่นก็เก่ง นี่ก็เก่ง ต่างคนต่างแย่งกันเก่ง ไม่เก่งสักคน ถ้าเราทุกคนเก่งเหมือนกันและสามัคคีกัน เราก็จะเก่งกันทุกคน พูดอีกอย่างหนึ่งว่า "แข่งกันดีไม่ดีสักคน ผลัดกันดีได้ดีทุกคน" คนที่ผลัดกันดีได้ต้องเป็นคนที่สามัคคีกัน ฉะนั้นให้เราอยู่กันด้วยความสมัครสมานสามัคคีเหมือนนิ้ว 5 มารวมกันจึงเป็นมือฉันใด องค์กรทั้งหลายจะอยู่ได้ก็เพราะเราทุกคนสมัครสมานสามัคคีกันฉันนั้น"
#สำเร็จ #การทำงาน #ความสำเร็จ