Bardzo otwarło mi oczy to, jak moja babcia - pracoholiczka; choleryczka (rocznik '25) umierała w straszliwych mękach. Owszem babcia uczyła pracy, fizycznej, sacunku do kazdej pracy, ale to naprawdę wyrobiło we mnie wielki szacunek do odpoczynku i dbania o zdrowie... Jeśli nie ma work-life balance to jest wyzysk po prostu...

Prosimy wiecej filmikow nagrecanych wspolnie! Jestescie dla nas (mlodego malzenstwa) wzorem. Dzieki,ze mozemy sie od Was uczyc i sluchac Waszego doswiadczenia!

NIe każdy ma taką wiedzę jak Pani Mąż, jednak jestem zdania, że przykład rodziców jest bezcenny. Moi rodzice mieli mało do dyspozycji ,ale zawsze jeździliśmy na wakacje, zawsze były popłacone rachunki i zawsze było na czarną godzinę. Nie mieliśmy markowych ciuchów, prawie wcale nie mieliśmy ciuchów i nie kupowaliśmy wiele do domu , jednak i ja i mój brat skończyliśmy studia. Dobrze sobie radzimy z finansami. Mój brat - świetnie. Nikt nas nie wysyłał do pracy, sami chcieliśmy -było to naturalne . Głupio nam było ciągnąć kasę od rodziców, wiedzieliśmy,że nie mają. Od liceum dawaliśmy korki i łapaliśmy różne drobne prace . U nas w domu nie siedziało się na kanapie i to chyba też jest ważne -przekazać taki etos pracy , UCZCIWEJ pracy, nie kombinowania. Pozdrawiam. Uwielbiam Pani filmiki:)

Dziękuję 🖐️🍃🍃🌱. Jesteście. z. Nieba. 🤗🤗 Serdecznie 🖐️🖐️🖐️

Jesteście wspaniałymi rodzicami, mam nadzieję że równie dobrze przejdę przez proces wychowawczy :) co do kieszonkowego to ostatnio na kanale @mamalama był film z Angeliką Talagą o tym. Powiedziała coś ważnego: że kieszonkowe to nie są żadne ekstra pieniądze na bzdury tylko część budżetu rodzica za który dziecko przejmuje odpowiedzialność w zakresie zależnym od swojego stopnia rozwoju. Bardzo mi się to spodobało. Do przemyślenia :)

Dziekuje...że dzielicie się DOSWIADCZENIEM...🌹 mozecie byc INSPIRACJA...

Dostawałam kieszonkowe, a tematy finansów były tematami tylko dla dorosłych. Nie zostałam nauczona zarabiania, bo zawsze było mi wpajane, że życie od 1 do 1 jest normalne, a większe pieniądze zarabiają tylko "ludzie", w sensie inni, jacyś tam z osiedla obok, albo z telewizji. Ci inni bogatsi ludzie byli przedstawiani jak jacyś wybrańcy losu, którym ja nigdy nie zostanę i zawszę będę dziadować. Dopiero mój chłopak pokazał mi, że pieniądze leżą wszędzie, wystarczy tylko się po nie schylić i też można mieć dziesiątki tysięcy na koncie. Dzięki niemu mam teraz finansowy luz, choć z początku musiał mi pomóc i dopilnować żebym nie zaczęła tych pieniędzy rozwalać na głupoty ;) Nauczyłam się tego i robię przemyślane zakupy. Jeśli chodzi o zarządzanie dostępnymi środkami to akurat nigdy nie miałam z tym problemu. Umiałam wszystko rozdzielić tak, aby starczyło na wszystko co potrzebne i żeby jeszcze jakiś kawek grosza został. Rodzice oszczędności nie mieli, sama wpadłam na to, żeby odkładać i w razie niespodziewanego wydatku mieć trochę lżej. Kieszonkowe dostawałam raz w miesiącu (20 zł) i musiało mi to wystarczyć. Jak wydałam wszystko na raz to potem "biedowałam" i to mnie chyba nauczyło takiego rozkładania złotówek na czas. Wiedziałam ile mogę wydać, żeby pod koniec miesiąca też coś sobie kupić. Jak już poszłam tyrać za najniższą to miałam i opłacone mieszkanie i pełną lodówkę i trochę zaskórniaków. Dzieci jeszcze nie mamy, ale rozmawiamy o tym jak chcielibyśmy je wychowywać i złapałam się na tym, że ja chciałam dzieciom wszystko dawać (skoro mam), a on jest za tym, żeby robić tak jak Wy robiliście. Ten filmik otworzył mi oczy i znów przystanę na jego zdaniu :)

Bardzo przydatny filmik. Ważny i aktualny. Dziękuję

Kurczę bardzo wartościowy filmik . Właśnie chcemy rozpocząć ten temat z naszym 7 latkiem. Pieniądz niesamowicie wpływa na nasze życie. Chcemy go tego wszystkie nauczyć o czym rozmawialiście . Wielki szacunek dla Was ! Pozdrawiam . Pozdrawiam.

Cudownie się państwa słucha i ogląda💚 bardzo wartościowy i przydatny odcinek 👌

Praca jest błogosławieństwem, szczególnie w tych czasach, bardzo mądrze powiedziane.

Dziękuje za ten wartościowy filmik! My również uczymy nasze dzieci rozsądnego gospodarowania pieniędzmi, pozwalamy im „zarobić” oferując ekstra obowiązki domowe typu umycie samochodu. Aha! Uwielbiam oglądać Was razem, bije od Was cudowna energia 😀 Pozdrawiam

🤗 Fantastyczny temat !!!!

Dziękuję za ten odcinek

bardzo ciekawy temat! :)

Kocham Was :) Dziękuje za TE MĄDRE SŁOWA. TAKĄ wiedze należy szerzyć!!! puszczam dalej..

Włączyłem sobie na dzień dziecka, w końcu ojciec musi coś tam przekazać. Bardzo dobry materiał. A skoro o tym dawaniu, o dziesięcinie, o misjach... pozdrawiam braci ;)

Świetny temat! Choć i trudny dla mnie bo jak się okazuje mając prawie 35 lat nie mam pojęcia o finansach...No nic to. Wiem przynajmniej, że to pole do mojej pracy. Wielkie dzięki za Wasz filmik. Serdeczności! Zuzia

Przeogromnie imponuje mi Wasze podejście do rodziny jako do całości - wtajemniczanie dzieci w pewne kwestie, np. ile mamy kasy na Święta. Moi rodzice byli zawsze bardzo zaradni finansowo, ale pieniądze były niestety tematem tabu. Myślę, że nie wiedzieli jak ze mną o tym pogadać, bo sami wyrośli w domach, gdzie o pieniądzach się nie mówiło. Kiedy wychodziłam za mąż, moja mama zaczęła chodzić na kurs o finansach domowych. Temat pierwszy raz pojawił się w naszym domu, rodzice zaczęli prowadzić budżet, czego ja się nauczyłam i teraz praktykujemy to z mężem. Bogu dzięki, że jest obecnie tyle źródeł, z których można czerpać wiedzę i pieniądze nie kojarzą się ze złem i chciwością :P Fajnie, że podzieliliście się tymi doświadczeniami, to naprawdę ogromnie budujące (szczególnie dla przyszłych rodziców

22 minuty mądrości na nas spłynęły. Jesteście super! :)

Ja tez nie dostawałam kieszonkowego, od czasu do czasu tata nam - mnie i rodzeństwu dawał jakieś pieniążki, ale było to związane głównie z tym ze np tata więcej zarobił i chciał nam tez dać. I to była fajna niespodzianka. Zawsze się dziwiłam ze inne dzieci wydają od razu pieniądze, my zawsze oszczędzaliśmy. Nawet gdy na kolonie dostawałam pieniążki to wracałam zawsze z jakaś kwotą spowrotem. Po prostu nie wydawałam wszystkiego, choć kwota z która wyjeżdżałam nie była nigdy wyższa od innych. Zaczęłam pracować jako 17latka, chodząc jednocześnie do dobrego liceum. Pracowałam w każdy albo co drugi weekend. Myśle ze to bardzo mnie ukształtowało. Dziekuje za Wasze filmy. Dziś jestem mamą dwójki dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym i Wasze filmy wiele mi dają :)

Zgadzam się z Wami w 100% w tej kwestii

Pani Kasiu, a może filmik o dojrzałości? Jakie cechy ma dojrzały człowiek? Dojrzała kobieta, dojrzały mężczyzna? Po czym poznać, że dany człowiek jest dojrzały, zachowuje się dojrzale?

Ja nam troche inne doswiadczenia. Dorastalam w specyficznym czasie i srodowisku. W domu jako dziecko trzeba bylo duzo pomagac rodzicom na gospodarce, po prostu juz jako dzieci po prostu sie zapieprzalo przy krowach, w polu itd. Wiecznie cos bylo do robienia. Byla to ciezka praca fizyczna. Jednoczesnie pomimo duzego nakladu pracy nie mialo to przelozenia na finase. W domu bylo wiecznie biednie, czasami do jedzenia byl tylko cheb z masłem, nigdy nie jeździlam na żadne wycieczki szkolne, nie dostawalam pieniedzy na nic bo wiecznie rodzice nie mają na to kasy. Czesto mama wysylala mnie do sklepu i tam bralo sie rzeczy na zeszyt. Nie wynikalo to z braku gospodarnosci finasowej rodziców, a z innych zewnetrznych czynnikow. Dzis jestem dorosla, nie potrafię się dlugo skoncentrowac na dojsciu do celu bo z tylu glowy mam ze to i tak guzik z tego bedzie, ze orobie się a i tak nic z tego nie bedzie , brakuje mi dlugofalowego zapalu i zaangażowania. Nie umiem do dzisaj robic zakupów ubraniowych zwlasza dla siebie. Gubie sie w sklepie i wychodze z niczym albo z badziewem. Dopiero od niedawna wyzyłam sie nawyku przesadnego oezczedzania. Co ciekawe cuezko mi wydac na siebie, ale bez problemu potrafilam wydać na kogos. Inaczej patrzylsm na wartosc wydawanego pieniądza. Wiem z czego to wynika, jestem tego swiadoma wszystkiego ale i tak nie radze sobie z tym.

@edytazegota5294

4 жыл бұрын

Dzieci powinny pomagać we wspólnym gospodarstwie domowym, mówi o tym nawet konstytucja. Jeśli kupisz sobie coś a uważasz potem że to nie to masz przecież możliwość zwrotu tego towaru.Ja również dużo pomagałam w domu np w wieku 11 lat gotowałam już prawie codziennie obiady i kaski z tego też nie było, mama nas sama wychowywała i dużo pracowała więc trzeba było też sprzątać i ogarniać dom. Nie widzę w tym nic złego. Chociaż moje dziecko ma znacznie mniej obowiązków niż ja w jego wieku .Teraz tez chętniej kupuję np dziecku niż sobie ale nie widzę w tym powodu do zmartwienia bo robię to z umiarem ,raczej patrzę z politowaniem na moje koleżanki wydające bez umiaru na 5 torebkę czy 10 parę butów dla siebie.Wszystkiego dobrego:)

@tameforjam1658

4 жыл бұрын

@@edytazegota5294 mysle ze myslisz pojecie gospodarstwo domowe z gospodarstwem rolniczym. Ja mialam ma mysli obrzatek przy krowach, świniach, praca w polu reczna przy zniwach (nie bylo kombaju a recznie obrabialo sie zborze to bylo co najmiej 2 tyg codziennej pracy po 10 godz), zbieranie reczne ziemniakow itd. Bez pomocy dzieci rodzicom byloby znacznie ciezej. I nie narzekam zeby nie bylo a mowie o czyms do czego dojscie zajelo mi dyzo czasu dlaczego tak szybko sie zniechecam i dlaczego nie potrafie wydac na siebie. A mowiac na innych nie mam na mysli dzieci. Wiec prosze nie porównuj swojwgo zycia do zycia obcej ci osoby na podstawie kilku zdan z internetu.

@edytazegota5294

4 жыл бұрын

@@tameforjam1658 Nic nie poradzę ,że mieszkałam w mieście.Moi rówieśnicy ganiali na podwórku a ja nie! Miałam Babcię na Podlasiu i jeździliśmy tam na całe wakacje i też robiło się w polu dziewczyno ,a nie na żadne kolonie czy obozy jak nasi rówieśnicy.Również bez naszej pomocy mojej Mamie byłoby znacznie ciężej.Moje kuzynostwo tez pracowało w polu więc nie Ty jedna!Kuzyn ogarniał calutką gospodarę od 10 roku życia bo była tylko ciocia.I było to 40 lat temu więc też raczej ręcznie się pracowało.Jak było trzeba to od świtu do zmroku.Nie Ty jedna tak pracowałaś na tym Bożym świecie.

@edytazegota5294

4 жыл бұрын

@@agnieszkaw4757 Nie bardzo wiem o co Ci chodzi.Nie jestem psychologiem i nie wiem ile lat trzeba żeby zmienić czyjeś myślenie.Jeszcze pytanie czy to,że nie wydajemy bez sensu kasy jest takie złe?Czy ja komentowałam czyjąś sytuację materialną?Do tego nie każdy kto ma pieniądze musi tym epatować.Jest dowiedzione ,że raczej osoby zasobne z dziada pradziada nie chwalą się tym bogactwem bo dla nich jest to stan naturalny.A dorosły człowiek wie ,że nie zawsze ma się to co się chce a raczej najczęściej się tego NIE MA niestety.

@agnieszkaw4757

4 жыл бұрын

@@edytazegota5294 Uważam, że jeśli ktoś dzieli się swoją wartościową refleksją i spojrzeniem jak Tame for Jam, to nie ma prawa być oceniany jako osoba użalająca się i leniwa. A zwłaszcza w Internecie.

Wspaniałą seria z mężem... Liczę na więcej :) piękna inspiracja :)

Dziękuję za film. Sama teraz jestem na zakręcie finansowym i czeka mnie dużo pracy, żeby o wszystko wyprostować. Więc warto było wysłuchać tej rozmowy. 😊

@donatapluskota9294

4 жыл бұрын

Powodzenia ❤️❤️

@agnieszkaw4757

4 жыл бұрын

@@donatapluskota9294 Serdecznie dziękuję.😊

Bardzo ważny temat, dziękuję za film ☺️ ja nie byłam edukowana w domu odnośnie finansów, przez co mąż pilnuje tej sfery w domu. Zupełnie sobie z tym nie radzę i myślę, że już się to nie zmieni pomimo moich prób. Natomiast dzieci staramy się wprowadzać w temat i powoli rozumieją, że pieniądze nie wychodzą ze ściany 😉 syn już chce iść do pracy żeby zarabiać własne pieniądze (ma niecałe 5 lat), ja w jego wieku wydawałam każdy grosik w sklepie. Pozdrawiam serdecznie ❤️

@MsEff123

4 жыл бұрын

Co Pani zrobi jak męża zabraknie? Lepiej zacząć samemu uczyć się finansów i nie być zależnym od wiedzy kogoś innego w tym zakresie. Takie tam rady z doświadczenia ;) pozdrawiam serdecznie

@ksmilek001

4 жыл бұрын

@@MsEff123 Tak, to jest problem i nie jeden raz się nad tym zastanawiałam, dziękuję za troskę 😉

Super, chce druga czesc:)

Osobiście uważam, że nie ma nic złego w dawaniu kieszonkowego. Wręcz przeciwnie. Uczy to dziecko zarządzania swoimi zasobami. Ja nie dostawałam właściwie pieniędzy od rodziców, co skutkowało tym, że czułam brak decyzyjności. Oni decydowali, czy dana rzecz jest mi potrzebna. W praktyce było tak, że nie chcieli dać mi na książki czy gitarę, bo wg nich było to wyrzucanie pieniędzy w błoto. Tak samo było z wycieczkami szkolnymi. Mamy po prostu inne priorytety i tak było od zawsze. Do tej pory oni wolą wydawać pieniądze na rzeczy materialne, a ja inwestować w edukację, relacje i zainteresowania. Dodatkowo jeśli dziecko słyszy non stop: "nie mamy pieniędzy", a zaraz widzi, że rodzice kupili nowy samochód, to czuje się oszukane. Mówienie dziecku, że nie ma pieniędzy jest budowaniem w nim mentalność biedaka i niewłaściwego stosunku do pieniędzy. Bogactwo jest w głowie, a nie w portfelu.

@monikap7796

4 жыл бұрын

Dokładnie, ja przez całe życie słyszałam, że nie ma pieniędzy na to , czy tamto. Nie byłam dzieckiem roszczeniowym, więc to akceptowałam i z czasem coraz rzadziej zgłaszałam swoje materialne potrzeby. Doprowadziło to do tego, że jakoś nie potrafiłam sobie nawet wyobrazić, że można mieć dużo. Bogactwo jest w głowie. Na szczęście mój mąż skutecznie mnie z tego wyleczył, za co jestem mu wdzięczna. Pojawia się jednak kwestia wychowania dzieci. Intuicyjnie chciałabym zaoszczędzić im martwienia się o finanse rodziców i ograniczania się przez to. Z drugiej strony wiem, że to prosta droga do rozpieszczenia i rozrzutności.

jesteście rewelacyjni!

Przypomniałam sobie właśnie, że w ciężysz czasach w moim domu mieliśmy "zeszyt wydatków". Zapisywaliśmy tam WSZYSTKO (przez jakiś czas), czyli ile kasy w tym miesiącu rodzice zarobili i każdy wydatek domowy był od tego odejmowany i widać było wyraźnie, że ten grosz do grosza daje spore sumy...

Pani Kasiu słucham z zaciekawieniem wszystkich Pani odcinków, zwłaszcza w tematyce wychowywania dzieci. Bardzo proszę o rady jak podchodzić do wychowania dzieci , które mają skłonność do marudzenia/narzekania... co robić gdy dzieci są radosne tylko wtedy, gdy nie stawia się im żadnych wymagań i obowiązków.... gdy wymagają od nas , że wszystko będzie im podane na tacy... a przyjemności osiągane bez wysiłku. Uwielbiamy z mężem chodzić po górach.... myślę, że to jest super sposób , by pokazać dzieciom, że aby coś fajnego przeżyć trzeba się natrudzić.... niestety zamiast radosnego maszerowania wciąż słyszymy marudzenie, niezadowolenie... to tylko przykład, ale z tym problemem borykamy się na na co dzień.... Bardzo czekamy na jakiś instruktaż w tej kwestii :)

Super para UWIELBIAM I POZDRAWIAM

Ciężkie czasy dla dzieci są bardzo, bo lans jest w szkole okrutny w dobie Instagrama, TikToków i innych pierdół. Także trzeba z nimi rozmawiać. Z tą ścianą z pieniędzmi, to chyba wszystkie małe dzieci tak myślą, moje też o to pytały. I czy mam pieniądze w telefonie (czyt. bank online) jak za coś płacę przez internet.

Jeśli możnaby było dałabym 2 łapki w górę 😀😘

"Popatrz synuniu, to twój tort. 10% zabiera ZUS, 10% składka NFZ, 19% dochodowy, 23% Vat.. i to co zostaje to jest twoje..." już czuję ten płacz jak tak dziecku przedstawię podatki :D Warto też unikać stwierdzeń "pieniądze szczęścia nie dają" czy "pierwszy milion trzeba ukraść". Potem wychowa się kogoś, kto w ogóle nie potrafi obejść się z pieniędzmi i będzie czuł się winny zapytany na rozmowie o pracę ile chce zarabiać. Polecam również inne kanały stricte finansowe, jak Michała Szafrańskiego czy Marcina Iwucia gdzie panowie przedstawiają jak rozmawiać z dziećmi o finansach.

@Fenrir286

4 жыл бұрын

Jednak w naszym społeczeństwie pokutuje trochę takie przekonanie, że jak ktoś ma pieniądze to na pewno nie jest do końca dobrym człowiekiem, albo te pieniądze nie do końca uczciwie zarobił... Edukacja finansowa powinna polegać na szacunku do zatibionegi pieniądza, a nie na jego chołdowaniu. Czy tez widzicie to w ten sposób?

@astronomerin

3 жыл бұрын

Również polecam tych dwóch panów od finansów, Iwucia i Szafrańskiego, bardzo sensowne i zdroworozsądkowe podejście do tematu. Można czytać bloga, słuchać w formie podcastu, a można i kupić książkę. Jak kto lubi. :) U mnie pieniądze to był temat tabu, ale ja, melancholik-flegmatyk, od zawsze wiedziałam, że jest z nimi problem. Po latach się dowiedziałam, że mój brat sangwinik pojęcia o tym nie miał :)

Wartościowy filmik! Też staramy się rozsądnie podchodzić do finansów, budżet domowy zaczęliśmy prowadzić od początku małżeństwa. Nasza 9letnia córką chciałaby zarobić swoje pieniądze sprzedając przy drodze owoce lub ręcznie robione rzeczy. Cieszy mnie jej zapał, ale obawiam się, że szybko przegnałaby ją straż miejska.

@monikac.3034

3 жыл бұрын

Czy ktoś się orientuje jak to wygląda od strony prawnej, czy jest to legalne?

@d.d.7300

3 жыл бұрын

Pani Moniko, jest to legalne do określonej, niewysokiej kwoty na miesiac. Proszę doczytać w internecie. Z perspektywy dziecka sprzedaż przysłowiowej lemoniady na ulicy bez paragonów i rejestrowania firmy jest od jakiegoś czasu możliwa.

@monikac.3034

3 жыл бұрын

@@d.d.7300Super, dziękuję! Muszę zgłębić temat.

Super mądrzy rodzice ❤️🙏

Takie tematy powinny być poruszane w szkole .

Myślę że takie podejscie niestety nie jest popularne. Badania mocno pokazują, że wiele rozwodów odbywa się w atmosferze konfliktu finansowego. Prawda jest też taka, że bardzo ciężko jest wejść w dorosłość, a z pewną bezwładnością związaną z nieumiejętnością zarządzania pieniędzmi jest sto razy trudniej. Jeśli nie umiemy rozmawiać o swoich potrzebach to zazwyczaj się kończy katastrofą - dokładnie tak samo jest z kwestiami finansowymi. Co jest dla nas ważne? Co kupujemy, dlaczego? Co wspieramy swoim wyborem? Ile chcemy mieć pieniędzy i co stoi na przeszkodzie do tego celu? Robienie tabu z tego tematu prowadzi do takich sytuacji - kłótnie, sprzeczki, niedopowiedzenia, domysły. Rozmowa to trening w kwestii komunikacji - im wcześniej, tym lepiej.

@klaudiakonieczko3766

3 жыл бұрын

Świetnie napisane :)

Powinni ten filmik "puszczać" już w przedszkolach rodzicom bo bardzo mało ludzi dziś w wieku powiedzmy 25-45 lat ma takie podejście do ekonomii jak Wy.Większość żyje na pokaz i na kredyt. A nawet nastolatki mają niewielkie pojęcie o finansach w rodzinie.Mamusia chodzi w ciuchach któryś sezon byle potomstwo miało cuda na kiju.

Kasiu, czy prowadzisz moze rozmowy / coaching osobisty online np przez skype i ile bierzesz za godzine? xD potrzebowalabym jednego, dwoch rozmow :D

Polecam Pani Kasiu filmik Pana Sekielskiego o nalogach ( o sportowcu)

Właśnie zastanawiałem się ostatnio , kiedy i jak zacząć wprowadzać ten temat wychowanie mojej córeczki . Ma dopiero 2 latka . No ale temat bardzo istotny . Mnie nikt takiej wiedzy w młodości nie przekazał , i jeśli chodzi o finanse do 30 _stki miałem z tym duży problem . Czułem że muszę się tego nauczyć tzn zarządzania i oszczędzania . Od 6 lat jest już dobrze . Po przeczytaniu 10 książek z tej tematyki i obejrzeniu setki filmów na KZread. PS hm ja mam taki pomysł by dawać córce kieszonkowe , ale namawiać ja by ich od razu nie wydała . W nagrodę dostała by premie , i kupiła sobie coś wartościowego . Ale skoro Panstwo odradzają kieszonkowe , to muszę to jeszcze przemyśleć. Trochę ta moja wizja przemyślanego kieszonkowego , została po tym filmiku zakłucona 😀

@katarzynabaumeister3299

4 жыл бұрын

Zobacz sobie jeszcze kanał i bloga godmother. Angelika poświęciła tematowi kieszonkowego dla dzieci cały podcast i też wpis na blogu. Opowiada właśnie jak zacząć edukację finansową już od 2 roku życia. Mega podoba mi się też jej podejście do kieszonkowego - czyli zawsze wiązanie dawania pieniędzy z odpowiedzialnością. Czyli, kieszonkowe, to nie są dodatkowe pieniądze, tylko jakaś część budżetu dotychczas przeznaczanego na dziecko. Np. do tej pory wydawaliśmy 30zł miesięcznie na czekoladę. Teraz ty dostaniesz 30zl ale my już nie kupujemy czekolady. Możesz wydać na czekoladę ale może zjesz mniej słodyczy a coś zaoszcędzisz albo kupisz coś innego. W ten sposób wraz z dorastanie dzieci można dawać im tez coraz większą odpowiedzialność.

@kamilkramek9636

4 жыл бұрын

@@katarzynabaumeister3299 dzięki napewno skorzystam z Twoich podpowiedzi i zobaczę tego bloga.

Czasami trudno o minimalizm i uczenie dziecka umiaru, gdy ono wszystko co chce, dostaje od krewnych. Rodzina kocha dziecko, a ono ma pierdyliard zabawek i szafę pękającą od ubrań. I chce kolejną zabawkę. I kolejną. Już nawet nie cieszy się z tego, co ma, chce kolejnych bodźców. Tłumaczymy z mężem, że to nie daje szczęścia, bo zawsze znajdzie się coś, czego jeszcze się nie ma. Jeśli nie jest się wdzięcznym za to co się ma, to "chcenie" innych rzeczy jest dziurą bez dna. Ktoś taki jest stale niespokojny i niezaspokojony. Tłumaczymy, że na to wszystko trzeba zarobić. Tłumaczymy, ile warte są pieniądze. Ale najpierw musielibyśmy wyedukować rodzinę. A to już trudniejsze zadanie...

Bardzo podobnie wygląda u mnie podejście do przedsiębiorczości. Samodzielnie wychowuje dwoje dzieci. Moja ŚP Babcia mówiła: jestem za biedna, żeby kupować tanie rzeczy.

@Fenrir286

4 жыл бұрын

Moja babcia też zawsze mówiła "co drogie to tanie, a co tanie to drogie". Byla zdania, że lepiej kupić jedną dobrą jakościowo rzecz, niż 5 byle jakich

@Upload1981

3 жыл бұрын

I na tym polega ta przedsiębiorczość? :)

@jazagatka

3 жыл бұрын

@@Upload1981 owszem.. Babcia jak potrzebowała coś do domu, to wolała odłożyć pieniądze i kupić porządny sprzęt niż byle co, co po kilku miesiącach mogło się popsuć. Np. mikser kupiony ponad 20 lat temu nadal działa. Teraz ja go używam, babcia już odeszła z tego świata.

@jazagatka

3 жыл бұрын

@@Upload1981 jeszcze mówiła „ chytry dwa razy traci” 😉

@Upload1981

3 жыл бұрын

@@jazagatka radzę poczytać, czym jest przedsiębiorczość i też nie zawsze kierować się kryterium ceny.

Pani Kasiu, bardzo proszę o podobną tematykę w następnym filmie. Chodzi mi o przemoc finansową i emocjonalną w związku partnerskim / związku małżeńskim. Nie wiem jak radzić sobie z tak toksyczną relacją i czy rzeczywiście można "naprostować" taki związek. Będę bardzo wdzięczna za zrealizowanie takiego tematu

Ja gdy mialam nascie lat i chcialam sobie dorobic w wakacje (bo nie dostawalam kieszonkowego nigdy) rodzice mi zabraniali mowiac "ze jeszcze zdaze sie w zyciu narobic ". Jak mialam 20 lat wyprowadzilam sie z domu i poszlam do pierwszej pracy. Wtedy i dzis po wielu latach cokolwiek zarobie to od razu wydaje. Nie potrafie nic zaoszczedzic.

Mam pytanie🤔. Skąd dzieci czy też osoby dorosłe w moim wieku (23 lata) mają się uczyć o pieniądzach, inwestycji itp, skoro nie ma przykładu w domu rodzinnym i u znajomych? Moi rodzice (szczerze bez owijania w bawełnę) nigdy nie radzili sobie finansów i do dziś sobie nie radzą. Czy Pani mąż ma może swój kanał na KZread o tematyce biznesowej? Albo mógłby polecić jakieś kanały na KZread, grupy na fb, książki, blogi itp.? Pozdrawiam serdecznie 🤗😄😍

Starajmy się również nie mówić dzieciom "nie mam pieniędzy" i już. Chodzi o moc intencji. Słowa wypowiedziane mają moc sprawczą. Znam bliską osobę z rodziny, która duzooo pracowała i tak odpowiadała 3 dzieci, choć pieniądze rosły na 2 kontach w banku. Tuż przed emerytura przez nietrafione decyzję wszystko stracił.

Bardzo podoba mi się jak mówicie o waszej metodzie edukacji. Edukacja finansowa dzieci jest ogromnie ważna i obecne czasy szczególnie to pokazują. W naszym domu edukacja, też jest przede wszystkim- rozmową! Pieniądze już nie powinny być tematem tabu! Sam osobiście miałem problemy z finansami i wiem, że zepsuła mnie kompletna ignorancja jeśli chodzi o planowanie wydatków i analizowanie budżetu domowego. Dlatego, chce tego zaoszczedzić moim dzieciom. A dla wszystkich rodziców, jeśli nie macie pomysłu jak rozmawiać z dziećmi o pieniądzach i przedsiębiorczości, to zapraszam na mój kanał i do księgarni z przedsiębiorczymi bajkami dla dzieci :)

Bardzo dziękuję za ten filmik, ja również nie dostawałam kieszonkowego i nie zamierzam dawać moim dzieciom. Natomiast jak widzę co się dzieje z pieniędzmi które dostana od rodziny z okazji urodzin na przykład, to włos mi się jeży na głowie, tak świerzbią im się rączki, żeby jak najprędzej je wydać:( Chyba muszę zainteresować się mocniej ich edukacją ekonomiczna. A co myślicie za płacenie dzieciom za prace, które ja zwykle zlecam na zewnątrz? np mycie auta?

@magdamielcarz331

4 жыл бұрын

O Boże... Nigdy w życiu. Nie wolno płacić dzieciom za prace w domu czy na rzecz domu. Jeżdżą autem - muszą pomóc umyć za darmo

@marzenaleonarczyk9134

4 жыл бұрын

Również bardzo ciekawi mnie odpowiedź

@KasiaSawicka

4 жыл бұрын

Jest tutaj bardzo wiele rozwiązań i każda rodzina powinna znaleźć swoje ...

@dzikiezycie5374

3 жыл бұрын

@@magdamielcarz331 Nie do końca się zgodzę, mój tato nie dbał nigdy o porządek i było mu wszystko jedno w jakim stanie jest samochód i zawsze ten obowiązek spadał na mnie, bo "ja też jeżdżę" jako pasażer raz w tygodniu. Co dawało mi okropne poczucie niesprawiedliwości.

A ja bym była ciekawa jakie są wartościowe książki na temat oszczedzania/inwestowania?

@annaszeleszczuk3418

4 жыл бұрын

Książki, blogi podcasty Michała Szafranskiego albo Marcina Iwucia

@akademiapanirozy

4 жыл бұрын

Polecam serdecznie ,,Zarabianie uczciwych pieniędzy" Bartosz Nosiadek. Praktyczne porady i ciekawie pisane jak opowieść. 🌹

@arkadiuszblazyca

3 жыл бұрын

Zapraszam do Kota Biznesika i książki Julek i dziura w budżecie

Zawsze mam z tyłu głowy ulubione powiedzonka mojego taty: "Lepsze deko handlu niż kilo roboty" i "Co tanie, to drogie". Sprzedawać i kupować trzeba z rozwagą. Zgadzam się z tym że dzieci powinno się uczyć przedsiębiorczości. W dużych rodzinach to chyba tak jakoś naturalnie wychodzi 🤷‍♀️ a na pewno nauka życiowej zaradności

Jak mozna wytlumaczyc, kiedy obydwoje rodzice sa oszczedni , daja dobry przyklad dla obydwu dzieci i jedno tez rozsadnie gospodaruje pieniedzmi, a drugie wydaje jak by nie bylo jutra? Wyglada na to ze musza byc jeszcze inne czynniki ktore maja wplyw. Nie jest to takie prostolinijne.

Kieszonkowe nie? Ja nie dostawałam kieszonkowego i bardzo było mi przykro kiedy koledzy po szkole kupowali sobie jakieś drobne słodycze a ja nigdy nie miałam na to pieniedzy. Nie uwazam, ze czegoś mnie to uczyło czy finalnie wyszło mi na dobre..

@d.1983

4 жыл бұрын

W sumie tu nie było powiedziane o tym, ale chyba dzieci miały nauczanie domowe, więc ten młody wiek, gdzie dzieci lubią same pójść do sklepiku, bo się czują już takie duże ich ominął. Chociaż może się mylę.

@emiliaulinowska1617

4 жыл бұрын

uważam,że w dzisiejszych czasach dziecko już starsze takie powinno mieć kieszonkowe. Wyjście do kina czy na pizze wszystko kosztuje. Widzę ten obrazek ,zę wszystkie dzieci idą gdzieś a to jedno czy dwoje wiecznie w domu

Pytanie jak wyplątać się kiedy już od jakiegoś czasu 10 i 12 latkowi daje kieszonkowe?

@magdamielcarz331

4 жыл бұрын

Będzie trudno się wyplątać, bo teraz odbiorą to jako karę za coś... Jeszcze jest kwestią ile dostają, bo jeśli już to powinny dostawać symbolicznie

@edytazegota5294

4 жыл бұрын

Kasiu nie jestem psychologiem dziecięcym ale wydaje mi się że zabieranie im teraz kieszonkowego nie będzie miało dobrych skutków dla ich psychiki.

@emiliaulinowska1617

4 жыл бұрын

kiedy Pani Kasia miała dzieci to było pewnie 30 lat temu i nic nie było. Dziś uważam,ze jeśli dziecko w mieście nie miało pieniędzy na kino czy pizze ze znajomymi czy nawet na kibel to wstyd. Dziecko powinno mieć swoje pieniądze i należy nauczyć je ,że oszczędzanie jest fajne

Moja babcia zawsze mówi: „nie stac mnie na tanie rzeczy”.

Witajcie, po tym co mówicie i jak mówicie zastanawiam się jakiego jesteście wyznania religijnego😁 jestem wyczulona bo nie jestem katoliczką. Od kiedy rozmawiać z dziećmi o finansach? Tzn pytam o wiek. Pozdrawiam serdecznie

Panie Kasiu, dziękuję za materiał. Świetne treści, wiedza praktyczna, nie teoretyczna. Jeśli mogę to pozwolę sobie na drobny feedback - proszę zwrócić uwagę na manierę słowną 'nie?' na koniec zdania. Brzmi to zbyt potocznie i nachalnie gdy jest nadużywane. W Pani ustach tym bardziej gdy oprócz tego przekazuje Pani tak dobre treści.

To samo uważam dotacje nie pomagają, nieraz wręcz przeciwnie uczą złych nawyków że cały czas nie ważne co kasę się dostanie...

I ❤️

Wyglądacie Państwo jak rodzeństwo ( bardzo często ludzie dobierają się w pary na zasadzie podobieństwa fizycznego ).

Mogłabym napisać do Pani na Instagramie? Potrzebuje porady w sytuacji z toksyczną rodziną.

w jakim wieku Państwa dzieci usamodzielniły sie finansowo?

@KasiaSawicka

4 жыл бұрын

Wszystkie zarabiały od 16 r.ż... usamodzielnienie już różnie.... bo różne okoliczności ...

Mam 3,5 latki i odkad skonczyly 2l maja skarbonki i jak chca cos to bierzemy ze skarbonki, nie moga kupic wszystkiego w sklepie bo pieniazki same sie nie robia. Wlasnie nie ze sciany, nigdy dziecku nie kupilismy czegos w sklepie bo bardzo chcialy chociaz sa na to pieniadze.

W których kościołach oddaje się jeszcze dziesięcinę ?

O Boże!!! Wszyscy rodzice powinni wysłuchać tego filmiku a potem być szczegółowo odpytani ze zrozumienia Waszego przekazu!

Ja planuje od września dawać dzieciom drobne kieszonkowe na swoje wydatki i stopniowo osiągać z rozsądnym wydawaniem bo skąd pieniądze są to dzieci moje wiedzą z wcześniejszych rozmów.

Materiał cenny dużo poglądów zgodnych z moimi. Nie podobało mi się zdanie p. Kasi że małe dzieci "klepią". Lubię za to że tak szczerze i z trzewi się śmieje. Brecht doskonały😁

@magdamielcarz331

4 жыл бұрын

No bo ,, klepią" - taka jest prawda. A ,, klepią" bo są szczere 😊

@dorotazabocka1127

4 жыл бұрын

@@magdamielcarz331 no tak dużo i szczerze mówią to fakt i są w tym beztroskie😇

Witam. Pani Kasiu czy odpowiada Pani na email? 📧

@KasiaSawicka

3 жыл бұрын

Niestety nie mam czasu bo zapytań jest za dużo ...:(

Chcę powiedzieć jak Szwedzi uczą oszczędności i szacunku do pracy . Mój znajomy , kiedy córka była już po studiach , sprzedał córce swoją firmę . Ona musiała zaciągnąć na to kredyt na swoje nazwisko i rozliczyła się z ojcem . A ojciec schował pieniążki i korzystał z nich kiedy był w podeszłym wieku i potrzebował na swoje zdrowie .

A co jeśli małe dzieci dostają pieniądze od babć?

@emiliaulinowska1617

4 жыл бұрын

moje dostają a mają 3lata a drugie 9mies mają puszki i pieniązki z ur itd wkładam im do puszki na spełnienie marzeń.

Jacy jesteście różni od moich rodziców ....przepaść ...Dobrze ze jest yt i Wy....Mam z kogo czerpać autorytet

Całkowicie identyfikuje się z wami w sprawie wychowania dzieci moja piątka wyrosła na mądrych i pracowitych bez kompleksów ludzi.

Myślę, że kwestia finansów w rodzinie nie powinna być tematem tabu, tak jak to było w mojej rodzinie. W sumie to o finansach dyskutowałam tylko z moją babcią i to ona czasami dawała mi od czasu do czasu pieniądze. Od rodziców nie otrzymowałam żadnego kieszonkowego i żadnej wiedzy na ten temat. Najczęściej to w tej kwestii kłócili się. Pamiętam, że kiedyś ojcu powierzyłam moje dolary, które dostałam na komunię.Miał je odłożyć na lokatę w moim imieniu. Nie pytając mnie o zgodę wydał moje pieniądze na złoty pierścionek dla matki. A ta go po prostu zgubiła. Kiedyś ojcu sfinansiwałam jakieś tam rzeczy - drobnostka. Zgodnie z umową miał mi je oddać. Gdy się upomniałam - wściekł się na mnie - krzyczał i wyzywał, że matka musiała interweniować. Zs złością rzucił we mnie pieniędzmi, wylewając na mnie swoje obrzydzenie. Jeśli chodzi o dokumenty, potrzebne w kwestii spadkowej - muszę w razie czego wiedzieć gdzie są - była podobna scena, z tym, że ojciec zaparł się, że mi tego nigdy nie powie. Z kolei matka zawsze miała bzika na punkcie osczędzania - nie warto było nawet z nią dyskutować. Cieszę się, że z moim mężem dyskutujemy na temat finansów, jednak pewne rzeczy, które zostały w podświadomości - są nie do odrobienia. Zawsze boję się podejmować dyskusji na temat pieniędzy np. w sprawach zawodowych. Zawsze mam lęk, że druga osoba wybuchnie gniewem jak mój ojciec, gniewoholic. Dzięki temu, że jestem flegmatykiem i lubię planować udaje mi się wychodzić na prostą - ale brak edukacji finansowej dał mi w kość. Może nie brak, bo to nadrabiam, ale strach przed wyimaganowanym gniewem drugiej osoby. Cieszę się, że mam męża, który sam mógłby dawać warsztaty z zakresu finansów - jest ekspertem odnośnie kryptowalut i numizmatyki (monet).

Jak Panstwo namówili dzieci do pracy w wieku nastu lat. Bo nie moge namówić mojego 17olatka, który chce na pierdoły..

Mądrzy ludzie nie biorą kredytów. Podobno czyta Pani Świetą księgę?

Niestety Podstawy Przedsiębiorczości w polskiej szkole są na bardzo niskim poziomie. Mówię to z perspektywy ucznia, który interesuje się przedsiębiorczością i rozwojem osobistym. Mi osobiście na tej lekcji po prostu się nudzi. Próżno szukać tam ciekawych przykładów, analiz, badań... PP to sama teoria, z której trudno wyciągnąć jakiekolwiek wnioski, które okaż się przydatne na drodze do sukcesu.

Przepraszam, ja nie umiem się odnaleźć w tym gnoju, zwanym polską "kulturą pracy". Przykład: Byłam kiedyś na szkoleniu (z branży turystycznej) prowadzonym przez panią, która piła w czasie pracy. Koleżanka zwróciła jej uwagę, ona nic. Później ja wyraziłam swoje oburzenie tym zachowaniem, oczywiście doniesiono tej pani na mnie, że ją niby "oczerniam". To jest Polska i polska "kultura pracy". Przykre... Wyrazem szacunku do pracy i ludzi, z którymi odbywamy interakcje jest też trzeźwość...