inna sprawa to pytania rodziny. to tak jak zapytać wujka czy mu jeszcze staje, a cioci czy regularnie miewa orgazmy. posiadanie lub nieposiadanie dzieci to indywidualna i bardzo osobista sprawa rodziców.

@madebyruda

7 жыл бұрын

to fakt

@paradoxsy

7 жыл бұрын

Dominika 1stepto40 buahahahahaha DOBRE :D

Ludzie zawsze gadali. Jak szybko bierze się ślub to mówią " O chyba jest wciązy " . Dwa lata po ślubie nie macie dzieci to mówią " Chyba jest bezpłodna".

Mamy 2 dzieci, 4 letnią córkę i rocznego synka. Dzieci są fantastyczne, na szczęście super zdrowe i wszystko jak należy. Nie da się jednak ukryć, że są przy tym totalnymi pożeraczami energii, w zasadzie cały dzień poświęcony jest wyłącznie dzieciom/dziecku, 24/7. Czasu dla siebie - 0, dla męża - 0, wyjścia - 0, hobby - 0. No chyba, że starczy sił w nocy:) Mieszkamy za granicą, więc pomocy rodziny też nie mamy. Proszę nie odczytujcie tego jako negatywów, to tylko czyste fakty:)

dobrze mówisz!

My z mężem 10 lat razem i 5 po ślubie i nie raz zadawali nam pytanie o dzieci. Uwielbiamy je ale nie możemy się do końca zdecydować ponieważ obydwoje byliśmy najstarszymi i ciężar opieki spadał na nas. Duża różnica wieku między nami, a naszym rodzeństwem dawała odczucie, że to my je wychowaliśmy. Mój najmłodszy brat w zeszłym roku kończył 18 lat, a ja do niego nadal odzywam się zdrobniałym imieniem, a jak idzie na jakąś większą imprezę typu koncert czy mecz musi mi zdawać relację i meldować się w domu:)

podpisuje się pod tym w 100 procentach

Kiedy tylko słyszę pytanie do kogokolwiek kiedy drugie dziecko, coś mnie trafia. To jest pytanie z kategorii "Nie powinnam pytać ale". W takich sytuacjach, kiedy ktoś zadaje pytanie komuś (ja się nie łapie, jestem jeszcze na pytaniu "a masz kogoś?") zawsze pytam a kiedy twoje, albo a ty który miesiąc, albo moja ukochana odpowiedź (Moja siostra tak spławiła teściową swojej koleżanki) myślę o zaadoptowaniu dziecka z Syrii albo z Ukrainy. (Nie mamy nic przeciwko takim adopcjom, ale przetestujcie, masa ludzi daje sobie święty spokój z durnymi pytaniami.)

Ja miałam zagrożoną, "leżącą" pierwszą ciążę, poród z komplikacjami po którym długo dochodziłam do siebie. Jak mała miala roczek to mówiłam, że drugiego sobie nie wyobrażam, że teraz czas dla mnie, że muszę się za siebie wziąć, schudnąć, itp. Jednak pewnego razu zobaczyłam rodzeństwo z dużą różnica wieku - ojciec bawił się z modszymi a pięć lat starsza siostra stała z boku, bo była za duża i zwyczajnie za cieżka, żeby się tak bawić...poczulam, ze nie chce żeby moja córka się tak czuła i spontanicznie pojawiła sie druga ciąża. Teraz mam dwie córeczki, 6 i 4 lata (faktyczną różnica 2,5 roku), są dla siebie przyjaciółkami, czuję jakby dzieci w domu nie było. Są ciągle razem. Nigdy nie usłyszałam, ze jest im nudno. Dla wszystkich wahajacych się mam jedną radę: słuchajcie głosu serca. jeżeli czujecie, że chcecie kolejne to śmiało, poradzicie sobie ;)

Dziękuje za poruszenie tego ważnego tematu. To bardzo ważne zadać sobie TO pytanie. Mój synek kończy w maju 3 lata. A ja czuję, ze bardzo chcę by miał brata albo siostrę. Mój mąż ma obawy, czy damy radę. Staram się go przekonac, że damy, bo w rodzinie siła :) Padły już w komentarzach słowa, że nie chcemy by dorosłe dziecko było same i pod tym się tez podpisuję.

Ja jestem najstarsza z czwórki dzieci i podziwiam moich rodziców za taką otwartość na nas i miłość, jaką nam dali. I choć sama jeszcze nie mam dzieci i nie wypowiem się, jak to jest być mamą rodziny wielodzietnej, mogę powiedzieć o tym z perspektywy dziecka: moje rodzeństwo nauczyło mnie odpowiedzialności i opiekuńczości. Dzięki temu łatwo mi było dorabiać sobie jako niania. A rodzeństwo ma rownież bardzo fajny walor wychowawczy jeśli tylko rodzice umieją go wykorzystać: dzieciak od małego wie ze to nie wokół niego kręci się cały świat i że ma rodzeństwo z którym musi się dzielić. Kochana Aniu, masz wspaniałego męża który przecież na pewno będzie dla Ciebie oparciem, gdy pojawi się kolejny skarb w rodzinie ☺️ Ściskam ❤️

@madebyruda

7 жыл бұрын

Racja, ale ja się boję, że będę "wykorzystywac" Tymka jako tego starszego u mnie niestety tak było, że ja musiałam wiele rzeczy robić za młodszą siostrę itd i powiem szczerze, że wcale nie skaczę z radości jak sobie o tym pomyślę, wolałabym być młodsza:P boję się, że nieświadomie zrobię to samo Tymkowi a tego bym nie przezyla ;/

Kurde swietny film. Tydzien po slubie wrocilam do pracy i jeden "kolega" nacji Starojugosławiańskiej nakrzyczal na mnie, ze jestem egoistka, bo nie jestem jeszcze w ciazy. Tak. Serio. Moja szwagierka miesiac po urodzeniu pierwszego, jeszcze jej szwy dobrze nie wyszly, a babcia dzwoni kiedy drugie. Rece opadaja.

Co do sily to miara jest milosc.

szczerze to znam jedna rodzinę, w której od początku do końca dziecko było zaplanowane. Sama mam dwoje dzieci i dwoje z tzw. "przypadku" i oczywiście jestem niezmiernie szczęśliwa z tego przypadku, bo sama nie zdecydowałabym się nigdy ;). wiem jednak, że czym dłużej odwleka się ten "krzyż panski" tym jest ciężej się zdecydować, ciężej rodzic, ciężej znaleźć w sobie cierpliwość i siły. może to zachęci :) wiem co mówię, mój syn ma lat 16, a córka 3,5.

Mamy jedną córeczkę Wiktorię teraz w lutym skończy 3 latka więc ten sam rocznik co Twój synek.Powiem szczerze że realia same skłaniają do tego że będzie ona jedynaczką,dużo przeszliśmy jeśli chodzi o kolkę,poród miałam niby szybki -6godz ale ciężki i do tego musimy liczyć sami na siebie.A najbardziej właśnie dobijają mnie teorie teściowej o tym że drugie dziecko musi być...Oboje z mężem kiedyś myśleliśmy że chcemy mieć dwójkę dzieci,tak nam się marzyło,ale teraz wiemy,że wystarczy nam nasza Wiktoria,którą kochamy nad życie i cieszymy się ,że jest zdrowa☺Moja rada jest taka, abyś nie słuchała innych ważne jest to co Ty czujesz i oczywiście Twój mąż,jeśli będziecie gotowi pewnie znikną wszelkie wątpliwości nieważne czy będzie to za rok czy za 5 lat,pozdrawiam☺☺👪

@madebyruda

7 жыл бұрын

nooo ja nie slucham innych tylko problem w tym, że sama nie wiem czego chce haha :P ale moze masz racje.

Mam 7 msc córeczkę, dopiero od kilku tygodni zaczęłam pozytywnie rozpatrywać myśl o kolejnym dziecku (mimo to jeszcze nie dojrzałam do kolejnej ciąży, tylko do pojawienia się kolejnego członka rodziny ;) ) , pytania o kolejne strasznie mnie irytowały, teraz już patrzę na to z luzem. Widzę, że dużo piszecie o bliźniakach, ja bardzo bym chciała! może dlatego, że mój mąż jest bardzo opiekuńczy, sporo mi pomaga i mam blisko rodziców którzy z przyjemnością często zajmują się wnuczką i nie mam obaw, że zostałabym sama z tym wyzwaniem (bardziej boję się ciąży, pierwsza nie obyła się bez komplikacji). Pierwsza córeczka była dla nas pozytywnym ale ogromnym zaskoczeniem (miesiąc po ślubie okazało się że jestem w pierwszym msc ciąży ;) ) nie byliśmy przygotowani, ale teraz wiem że i tak nie przygotowalibyśmy się do tego, ciężko podjąć decyzję że to ten dobry czas, dlatego z drugim dzieckiem nie chcemy długo czekać i za dużo rozmyślać, uważamy że dwa lata różnicy do dobry okres :) Myślę, że jedno dziecko to bardzo krzywdzący wybór, nie tylko dla tego jedynaka ale i dla rodziców, dzieci to niekwestionowane szczęście i jeśli ktoś sobie tego nie uświadamia za młodu to często ta świadomość przychodzi gdy już jest za późno na kolejne dziecko...

Moja córka ma 2,5 roku i w tym momencie nie wyobrażam sobie, że miałabym zajść w ciążę po raz drugi. Ciąża była spoko. Ale to co przychodzi potem to istna szkoła życia. Media kreują sielankowy obraz macierzyństwa, z którym matka już 5 minut po porodzie musi się zmierzyć i jest to zderzenie czołowe. Nic nie jest tak jak na obrazku w ulotce, którą dostajemy od położnej. Nie chce, żeby ktoś myślał, że nie kocham swojej córki. Jestem bardzo szczęśliwa, że ją mam, ale macierzyństwo to oprócz szczęścia, radości i wielu powodów do dumy również frustracje, gra nerwów i zmęczenie fizyczne i psychiczne. Wiem, że już teraz zdarza mi się odreagowywać to wszystko na dziecku, a nie czarujmy się. Przy dwójce jest jeszcze trudniej. Nie każdy jest stworzony do bycia matką-polką, do posiadania całej drużyny piłkarskiej. Ja z pewnością nie czuję się na siłach. Przyznaję się do tego szczerze i z całego serca, dlatego na pewno nie będę unieszczęślliwiać siebie i osób mi bliskich, nawet jeśli będę czuła presję otoczenia. Trzeba żyć w zgodzie ze sobą. Tylko wtedy można być naprawdę szczęśliwym.

@madebyruda

7 жыл бұрын

no właśnie tylko mam wrazenie, że my matki, kobiety jestesmy tak przez otoczenie tłamszone, ze czesto boimy sie powiedzieć o tym otwarcie. To co napisałam mysle ze wiele z nas przechodzi. I z jednej strony chcemy byc idealnymi matkami, zonami, kobietami sukcesu z drugiej czujemy frustrację itd koło sie zamyka. Ale jak powiemy o tym głosno to wlasnie inne kobiety nas za to potrafią zniszczyć. Nie wspieramy sie. Mowie oczywiscie ogólnikowo w skali wiekszego zdarzenia :)

Ja mam 2 dzieci (dziewczynka 4 i chłopiec 2 lata), różnica między nimi to 2 lata i 2 tygodnie. Uważam, że jeśli mamy jedno dziecko to warto mieć kolejne. :) nie da się podjąć decyzji listą za i przeciw. ale decyzję o drugim dziecku uważam za jedną z lepszych. Oczywiście jest czasami ciężko (szczególnie gdy 10 raz rozstrzygasz spór o jedną zabawkę :) ) ale my kobiety jesteśmy silne. :) zawsze damy radę. Najtrudniejszy wg mnie jest początek, ze względy na nieprzespane noce. potem już z każdym dniem jest lepiej. :) a nawet łatwiej, mają kompana do zabawy :)

@sylwia2324

7 жыл бұрын

Klaudia Bartek Między moimi synami jest niecałe dwa lata :-) Teraz mają 5 i 3 i super się dogaduja :-)

Dla mnie pytania o dziecko nie są denerwujące a przykre. 2 lata temu dowiedziałam się od lekarza, że albo będzie mi bardzo trudno zajść w ciążę, albo w ogóle nie będę mogła mieć dzieci. Coraz częściej pojawiające się pytania sprawiają tylko, że mam większego doła. Nawet nie wiem co wtedy odpowiadać... Czuję się zmieszana i jest mi po prostu przykro.

@madebyruda

7 жыл бұрын

no własnie nikt nie mysli o tym ze czasami zajscie w ciaze nie jest tak proste jakbysmy tego chcieli, ludzie mysla bardzo krótkowzrocznie ;/ Trzymam za Ciebie kciuki,zeby jednak los sie usmiechnal :)

Bradzo ciekawy filmik :) Ja mam 23 lata, niektórzy znajomi już po ślubie, niektórzy już mają dzieci, a ja... Ja mam chłopaka od 3 lat, z którym chce spędzić życie, ale totalnie nie myślę jeszcze o ślubie i dzieciach, także ten temat mnie w ogóle drażni i nie lubię, gdy ludzie rzucają swoje mądrości, no ale niestety nie tylko w takich tematach spotykamy się z różnymi opiniami. A jak już się ma to dziecko to potem są serie rad jak karmić, jak myć itp ;p

@madebyruda

7 жыл бұрын

racja!

@paradoxsy

7 жыл бұрын

Angelika D ja mam 24, wszyscy się zaręczają i żenią, a ja z chłopakiem tylko chodzę od kilku lat, ale też nie myślę o ślubie, dlatego że wszyscy biorą, a o dzieciach to już w ogóle nie myślę, na szczęście społeczeństwo nie naciska. a jak zacznie to chyba będę durnowato odpowiadała. głupie pytanie=głupia odpowiedź

@madebyruda

7 жыл бұрын

i dobrze, masz jeszcze czas!

+Made by Ruda mam 2kę, parka obecnie 12 i 8 lat, już 4 lata temu usłyszałam "kiedy trzecie:? Odp na to "może ty zrób sobie czwarte". Córcia powstała jako druga bo tatuś bardzo chciał mieć córcię, ja chciałam syna i dostałam go jako pierwszego, a teraz tatuś narzeka że kochana córcia go maltretuje całusami/ wymaganiami itd... Zazwyczaj chodzi o rysowanie, bo tatuś to plastyk, więc i córcia odziedziczyła to po nim. A jak tatuś nie chce coś dla córci zrobić to mu przypominam : " chciałeś córcię no to teraz rusz d...e!". Bycie rodzicem to radość/ złość/ nerwy i bezgraniczna miłość! Chociaż już z milion razy powtarzałam, że nie powinnam być rodzicem -zwłaszcza jak wpadnę w szał i się drę po nich! Na co mój dobry znajomy zawsze odpowiada " nie przesadzaj! drzesz się po nich, bo je kochasz i nie chcesz by robiły głupie błędy, gdybyś ich nie kochała to byś na ich zachowanie nie reagowała!". Bycie rodzicem to najcięższy zawód świata i nie ma do niego podręcznika! Może Ruda trafi Ci się dziewczynka- życzę z całego serca :)

@madebyruda

7 жыл бұрын

taaak ja bym chciała córcie :)

Cieszę się że poruszylas ten temat bo faktycznie czasami ciężko pogadać o tym z kimś z rodziny. Ja mam jedno dziecko synka i fazę na drugie dziecko mam falami. Raz bardzo chce, to mój mąż nie bardzo. później on to rozważa, to ja już nie chce powtorki z rozrywki. I tak minelo 12 lat. Teraz jestem już w taki wieku ze właściwie za chwile to ostatni dzwonek i czuję presję. Zawsze chciałam mieć dwoje dzieci. A mój mąż jest już wygodny i pewnie nic z tego nie będzie 😕

@madebyruda

7 жыл бұрын

O własnie u mnie jest tak samo nachodzi mnie coś i chce to wtedy mąz nie bardzo albo mowi ze nawet chce ale decyzje pozostawia mi, żeby pozniej nie było na niego haha a pozniej mi chec znowu przechodzi i boje sie ze bede myslec myslec i zrobi sie za pozno...

@monikaaa9844

7 жыл бұрын

Made by Ruda może poprostu pozostawcie to losowi:) bo jak już ustalcie ze w danej chwili chcecie to może się okazać że wcale to nie będzie tak szybko.... lepiej zostawić trochę spontaniczności w tych sferach. ... znam pary które się tak nastawialy i nic im nie wychodziło..... ja planowałam na zasadzie: jak juz się pojawi to super a jak trochę później to tez super:) jedyne co mi się marzyło to urodzić przed 30stką no i stało się to miesisc przed 30 urodzinami:) pozdrawiam

@freya663

7 жыл бұрын

Właśnie ta niechęć do powrotu do pieluch po wyjściu z nich jest u mnie główną motywacją do posiadania szybko 2 dziecka. Wiem sama że jak już wyjdę z nich to będę mieć duże opory aby wrócić. Wiem też że chcemy mieć dwójeczkę sytuacje życiową mamy stabilną więc nie mam na co czekać. Jak będziesz odkładać długo to w którymś momencie nie będzie ci się chciało przechodzić przez to znowu, ja sama wiem że jak pomyślę teraz że znowu te kilka pierwszych miesięcy z wstawaniem co 3 godziny, cieknącymi piersiami, z kolkami, z całym tym noworodkowym biznesem ciążą i porodem to mi się odechciewa, ale wiem że jak nie teraz to pewnie już nigdy :D.

@madebyruda

7 жыл бұрын

no ja tak miałam z Tymciem ale teraz wolałabym się zdecydować w sensie takim że zdecydować się nawet na los, bo póki co mam wszystko pod kontrolą :D

@madebyruda

7 жыл бұрын

ach a ja juz z tego wyszłam i dlatego nie chce mi sie wracac ;/

jestem na finiszu drugiej ciąży, obecnie 37 tydzień...syn ma prawie 8 lat, decyzja była bardzo spontaniczna...Ja mam 35 lat... wszystko było ok do 34 tc...od trzech tygodni siadłam psychicznie, codziennie płacze😞panicznie się boję i zdarzyło mi się myśleć po co mi to było...z jednej strony cieszę się bo będziemy mieć córeczkę, synek szczęśliwy, wszyscy się cieszą a ja? boję się od nowa tego wszystkiego i serio boję się czy dam sobie radę...mam nadzieję że po porodzie moje czarne myśli pójdą precz bo już jestem zmęczona tym moim złym nastawieniem😞

@madebyruda

7 жыл бұрын

trzymam kciuki za rozwiązanie i za Was!

@Grucha-rc9hp

7 жыл бұрын

Made by Ruda dzięki

Ja mam roczną córeczkę i planujemy już z mężem drugą ciąże. Czy mam obawy? Niewielkie, przed narodzinami M-ki miałam naprawdę spore, teraz wiem że dam sobie rade ze wszystkim i zawsze, a mój Kruszek do najłatwiejszych dzieci nie należy. Jedyne czego się naprawdę boje to bliźniaków :D bo u mnie w rodzinie się zdarzają. Choć może zmotywowało by to mojego Męża do posiadania domku za miastem ;). Ja należę do osób które mają plan i wszystko poukładane, wiem że chcę mieć dwójkę, wiem że jeśli teraz się nie zdecyduje to pewnie będę mogła dopiero myśleć o drugiej ciąży w okolicach 35 (niestety mój poprzedni pracodawca nie przedłużył mi umowy o pracę wiec nie mam gdzie wracać, więc w nowej pracy wypadało by nie pójść na macierzyński 3 mc po podpisaniu umowy). Znam siebie i wiem że jak wyjdę z pieluch to będzie mi bardzo ciężko do nich wrócić, a z wiekiem też nocne wstawanie, kolki, ząbkowania i inne takie dziecięce atrakcje będą się na mnie i Mężu mocniej odbijać. Wydaje mi się ze dzieciaki w podobnym wieku powinny być sobie bliższe, ja mam o 7 lat młodszą siostrę i to jest przepaść jeśli chodzi o wiek, zaczęłyśmy się tak naprawdę dogadywać jak ona skończyła 20 lat.

@madebyruda

7 жыл бұрын

aj no tak jeszcze te umowy ;/

moja córka kończy właśnie 2lata, nie stałam się jeszcze czynna zawodowo (brak możliwości zostawienia pod dobrą opieką dopiero teraz idzie do żłobka na pół dnia) i jak pomyślę że znów min. 2 a właściwie 3 lata w domu to w mojej głowie plonie a ciało swędzi. Jestem z tych typowo "pracy oddaje się w całości" lubię zarabiać, w moim przypadku praca daje mi pewność siebie. pewnie jakby nie to że mieszkam za granica, i jesteśmy tu z mężem bez rodziny to już dawno drugiej było by na świecie. Jak do tej pory gdziekolwiek chcesz iść czy do dentysty, czy na zakupy wszędzie dziecko ze mną. A wiadomo takiego noworodka nie problem brać ze sobą ale wytłumacz dwulatce że ma godzinę w koncie siedzieć, nie ruszać sie i patrzeć jak dentysta mamie boruje zęba. ,😂

@madebyruda

7 жыл бұрын

no to hardcore

@freya663

7 жыл бұрын

Moja mała ma roczek i cały czas czeka na miejsce w żłobku, nie jest łatwo...

Moje dziewczyny mają 5 i 7 lat. Wszystko poszło tak szybko ze nikt nie zdążył zapytać o dzieci ale wierzę że może być to denerwujace. Pierwszy rok z dwójką dzieci to dramat. Nikt mi w niczym nie pomógł i wiele razy żałowałam, że zdecydowalam się tak szybko na drugie dziecko. Dziś poczekalabym dłużej z drugim. Plusy są takie ze mam tą masakre za sobą, różnica wieku jest taka jak chciałam a dziewczyny super się bawią. I wreszcie mogę pomyśleć tez o sobie. Trzeciego nie będzie, choć pytają; -)

@madebyruda

7 жыл бұрын

haha to kiedy trzecie? :P

mam bliźnięta i raczej nikt nie pyta kiedy trzecie

@madebyruda

7 жыл бұрын

ja zawsze chciałam mieć blizniaki, bo wydawało mi się, że na raz sie "pomecze" i bedzie gicio, ale to bylo zanim zostałam matką i juz tak ni emysle hah

@aniairobi

7 жыл бұрын

Made by Ruda właśnie, teraz mają już 6 i dopiero teraz mamy z tego profit jarają to pół żartem. bawią się razem itd. ale wcześniej to była jazda bez trzymanki, tym bardziej że miesZkamy z dała od rodziny.

kiedy decydowałam się na pierwsze dziecko, które ma 8 miesięcy, nie byłam do końca świadoma pewnych kwestii. przede wszystkim zaskoczyło mnie to że pojawił się we mnie lęk. ... o wszystko.... nawet czasem myślę na jaki świat sprowadzilam synka i jaki los go czeka za kilkanaście kilkadziesiąt lat, gdy już teraz dzieją się tak okrutne rzeczy.... ciągły lęk czy daje mu wszystko i odpowiednio żeby wspierać jego rozwój. .. nawet powrót do pracy nie jest już dla mnie tak oczywisty, a byłam pracocholiczką i bardzo lubiłam swoją pracę. Myślałam że to jest oczywiste: kończę urlop macierzyński po roku i zostawiam dziecko z opiekunką/w żłobku, a ja wracam do pracy.... teraz to dla mnie dramat. ... jak to 9h dziennie bez dziecka. ... decyzja o drugim jest na pewno bardziej swiadoma i może nawet trudniejsza. Mam dość absorbującego malucha i nie wiem jak dałabym rade to wszystko pogodzić. ... ale planuję więcej dzieci ponieważ jestem mimo wszystko najszczesliwsza na świecie z moim szkrabem no i nie chcialabym żeby był jedynakiem, aczkolwiek zobaczymy jak los się potoczy:) między mną a siostrą jest 4 lata różnicy i niestety przez wiele lat było to zbyt dużo żebyśmy mogły się ze sobą "zadawać"... dopiero gdy obydwie byłyśmy po 20stce to się zaprzyjaźniłyśmy:) pozdrawiam

@madebyruda

7 жыл бұрын

to mam podobnie!

@monikaaa9844

7 жыл бұрын

Made by Ruda a co byś zrobiła gdyby się okazało ze Twój mąż, po doświadczeniach z pierwszym dzieckiem, nie chciałby juz drugiego? A Ty pragnelabys mieć jeszcze bobasa? oczywiście nie musisz odpowiadać jeśli nie masz ochoty:)

@madebyruda

7 жыл бұрын

wiesz co nie wiem musiałabym byc w takiej sytuacji bo nawet ciezko mi sobie wyobrazic co bym miała zrobic.

Ja uwazam, ze pytanie o dzieci jest nie na miejscu w kazdym przypadku... nie wiem ile razy juz slyszalam wyrzuty od rodziny czy nawet obcych osob (w tym widzow), ze mam prawie 30 lat i nie mam dzieci. Mam wrazenie, ze osoby pytajace, nie zdaja sobie sprawy, ze czasem za takimi pytaniami stoja ludzkie tragedie... moze ludzie sie juz od dluzszego czasu staraja, moze nie moga miec dzieci, moze maja trudna sytuacje finansowa albo zyciowa. Nigdy nie wiemy, czy nie zranimy takim pytaniem drugiej osoby. Na szczescie mieszkam za granica i tutaj macierzynstwo po 30stce jest sprawa normalna. Generalnie zgadzam sie z toba w 100%, najlepiej jest poczekac az nasz instynkt macierzynski sam sie obudzi i nie robic nic na sile, bo moze byc z tego nieszczescie. To samo z drugim dzieckiem. Mojej mamy brat ma 2 dzieci miedzy ktorymi jest 15 lat roznicy i starszy brat sie swietnie dogaduje z mlodsza siostra i mozna na niego liczyc w kwestii opieki :)

@madebyruda

7 жыл бұрын

też tak uważam, bo często Ci co chcą to nie mogą mieć.

Ja mam inna sytuacje bo jestem pół roku po ślubie a z mężem jako para 9 lat , w zasadzie w czerwcu bedzie 10 lat razem i rok po ślubie . Dodam ze w tym roku będę miała 27 lat i mam dość pytać ciotek (które miały dzieci w wieku 18-20 lat ) kiedy dziecko? Bądź " czy ty nie jestes juz za stara na dziecko ?

@madebyruda

7 жыл бұрын

a tak tekst ze za stara tez jest dobry :P

mój syn ma ponad 16 lat ,tylko że jest dzieckiem niepełnosprawnym i kiedy go urodziłam to nikt nie pytał kiedy drugie

@madebyruda

7 жыл бұрын

W obliczy takich wyzwań ludzie jednak potrafią się czasami zachować.

@krysta9984

7 жыл бұрын

czasem tak,ale czasem są jak słoń w słladzie porcelany

@madebyruda

7 жыл бұрын

najlepiej probowac na tanich tkaninach bawełnach za 7 zl za metr, starych przescieradlach itd zdobyc troche wprawy i brac sie za reszte :D

Przyjdzie czas gdy nie będzie minusów, tylko będzie tak to ten czas😃 mam różnicę 8 lat i jestem zadowolona bardzo, chociaż nie tak chciałam. Życie zdecydowało albo los😃 jak kto woli nazwać. Mama całe życie mówiła mi nigdy jedno po drugim😃 wycięte parę lat z życia.

@sylwia2324

7 жыл бұрын

Anna Kohut No widzisz a moja mama mówiła, że mała różnica jest najlepsza. Ja z braćmi jesteśmy rok po roku (mam dwóch braci). Sama mam miedzy synami ok dwa lata przerwy i uważam, że to najlepsza różnica między dziećmi. :-) Tyle ile ludzi tyle opini :-)

@ankoh2405

7 жыл бұрын

My z bratem też mamy rok różnicy, a między kolejnym już 9 lat. Masz rację, ile ludzi tyle opinii i historii😃

@sylwia2324

7 жыл бұрын

Mój młodszy brat z siostrą mają różnicę 11 lat. My już mamy rodziny i dzieci a moja siostra dopiero za rok maturę :-)

@Grucha-rc9hp

7 жыл бұрын

Anna Kohut i jak po tych 8 latach odnalazłaś się w tym wszystkim?Ja już na finiszu 2 ciąży właśnie będzie 8 lat różnicy...wszyscy szczęśliwi a ja nagle od 34 tc jestem przerażona i ciągle ryczę tak mnie to przerasta....😞

ale trafilas z tym filmem... sama mam takie dylematy dotyczace drugiego dziecka, te same pytania, te same rozkminy... ehhh ale los..

@madebyruda

7 жыл бұрын

i jak zyc :P

Ja nie mam dzieci bo mam 14lat

@madebyruda

7 жыл бұрын

to dobrze :)

@paradoxsy

7 жыл бұрын

Karolina Szuryn najlepszy komentarz :D hahahahahaha :D

też mam takie rozkminy. i bardzo chcę drugiego bejbika :)

Mam 5 dzieci 20 ,17, 12,4,i 5 miesięcy. 😜 niczego nie załuje to tak piękny okres życia jak rodzi się dziecko życie zaczyna się odnowa mama Ewa:)

@madebyruda

7 жыл бұрын

WOW Kochana SZACUN!

Między moimi synami jest półtora roku różnicy , starszy kończy za parę miesięcy 18_ lat , jak ten czas leci i marzy mi się jeszcze trzecie dziecko.

@tomeknowicki2795

7 жыл бұрын

Moj syn tez za kilka mis skonczy 18 lat, corka ma 2 latka i 5 mies a najmlodszy synek 7 mies, i myslimy o kolejnym dziecku.

U mnie 6 lat różnicy a u przyjaciółki 11 lat więc to różnie bywa 😊

@natinka06

7 жыл бұрын

Mój najmłodszy ma 2latka a najstarsza 17 :)

nie no ja nie mogę, ludzie ledwo wezmą ślub, a już pytają o dziecko. no kurde, co odpowiedzieć? "a spoko, od 17 maja zaczniemy uprawiać seks bez prezerwatywy w pozycji misjonarskiej, przesłać wam film?". co to ludzi obchodzi O.o albo naciskanie na ślub. jak na kogoś się naciska to ludziom się odechciewa. ważne są uczucia i chęci. albo jak ktoś wpadnie i ludzie wypytują o ślub....

@madebyruda

7 жыл бұрын

to racja

Ja mam trójkę dzieci ,W moim przypadku kiedy mówiłam że chcemy kolejne dziecko słyszałam "O jejku jeszcze jedno ...." To doprowadzało mnie do szału To nasza sprawa i tyle .Ja nie wyobrażam sobie życia bez dzieci .Znam też osoby które mają i cały czas narzekają ,niektórzy nie nadają się na rodziców i nie powinni na siłę mieć dzieci.

@madebyruda

7 жыл бұрын

racja

Hej,mam dwoje dzieci:15 latek i 5 latka,chłopak i dziewczynka.Różnica wieku zdecydowanie za duża:-( powiedziałabym wręcz brak więzi przy takim zestawieniu:-( obawiam się czy coś się zmieni,bo boli mnie serduszko jak sobie pomyślę, że za 5 czy 10 lat drogi wogóle się rozejdą.Mam siostrę 12 lat młodszą, przerabiam to samo. Kochana przemyśl to i pomyśl o Tymku, taki Tomcio Paluch,bez obrazy, pozdrawiam buziaki

Ja mam jedno dziecko, wyczekane, wyblagane wyproszone, narazie nie chce mieć drugiego w ogóle ale wiem, że mój synek będzie potrzebować rodzeństwo, zwłaszcza że mieszkam za granicą i nie mam tu nikogo poza mężem i synkiem.... Ale się zastanawiam czy jest sens myśleć o drugim dziecku tylko po to żeby mój synek nie był sam... Myślę że wiesz o co mi chodzi, jestem najdumniejsza najszczesliwsza mama, najbardziej na świecie kocham swojego synka, w sobotę będzie mieć roczek, ale drugie dziecko mnie przeraża

@madebyruda

7 жыл бұрын

noo dokładnie!

muzułmanie nie mają takich dylematów.

@joannafirlejczyk

7 жыл бұрын

pawel xs a skąd taka opinia?? wyobraź sobie, że ja jestem muzułmanką i z mężem 3 lata się staraliśmy o dziecko, w czasie których 2 razy poroniłam i mimo tego ciągle słyszałam pytania kiedy będziemy mieć dziecko, co sprawiało dodatkowe cierpienie. ponadto nie każda para muzułmańska chce mieć od razu drugie dziecko i wiem, że te pytania są denerwujące, bo to indywidualna i prywatna sprawa, która jest niezależna od religii

@katarzyna4331

7 жыл бұрын

Skąd taka opinia?! A czy muzułmanie nie mają przeważnie kilka żon i z każdą kilkoro dzieci? A europejka? Jedno dziecko i pieska. Nie wciskaj kitu że nie mnożą się na potęgę bo każdy widzi co się dzieje i sami mówią to samo co ja śmiejąc się w twarz!

a gdzie w tym wszystkim miejsce na wolę Pana Boga ?

@1darkangel2323

7 жыл бұрын

W kościele ....

@madebyruda

7 жыл бұрын

Wolę Pana Boga teraz można kontrolować :)