Söz: Kesp
Müzik: Alche
Elbet her yenilik bir gün mahkum eskimeye
Gözlerinle hislerimin bağları pejmürde
Saçın tütmüyor artık kurak sonbahar
Hitap etmek istemem sana sesim detone
Yüzündeki hüzün etrafı sardı bugün
Turkuaz ve beyazsa dargın artık birbirine
Dilim yoksullaşmadı kulakların tıkalı
Nefesin vurmadan dört bir yana yayıldı
Olmadı uykumu kaçıracak duygularım
Söküldü her bir nakışın alkışımı kargışladım
Kalkışman sevgisiz galiptir mekanizmam
Mutlu ruhum darmaduman damarlarım darmadağın
Senin eserin benim iki eserim
Bıkkın artık gözlerim ve bitkindir mürekkebim
Kendimi beğenmişim ve sensin şiirlerim
Yazacağım bitene dek heba olan vedalar
Vebanın ateşiyle küllenen heceleri
Yeşerten bu yağmur artık biraz mağrur
Sürdürmek zordur istibdadı ve istikrarı
Bilincimin her yanı örümcek ağları
Biraz da üşengecim pasaklar esamesiz
Eski misyonsuzdur maksatsız viranedir
Dalgaların sonu ölüm yoksa eğer yoldaşım
Denizler bana hayat somurtmana sırdaşım
Bakışın derinlikten yoksunsa vermez huzur
Metafor çare değil teşbihte olmaz kusur
Sana olan her şey terse dönen anafor
Denizin aşığıyım yolum dalgıcınki kadar uzun
Açıyor önümü yük olan megaton
Aradığım huzur düşünceler ölümlü
Şimdiyse ilham sonsuz zamansa dönüşsüz
Artık her saat gece her gün gün dönümü
Sayılmış gün önemsiz zaten sana körüm ben
Tarihin sayfasıyla yıpranır her dönem
Ve harfler dağılır artık anlam karışık
Kalplerse yozlaşır atamadığı duygudan
Parlar elbet nazmımla yenilikler eskise
Zamandan zamandan zamandan zamandan
Parlar elbet nazmımla yenilikler eskise
Zamandan zamandan zamandan zamandan