มีรายงานข่าวเข้ามาว่า แม่หางทองผู้มีขยาย หมอตำแยแห่งเขาเขียว สูตินรีเวชแห่งดงพญาเย็น ให้กำเนิด กระจิ๊ดริดน้อยเอง ทีแรกนึกว่าแม่หางทองอ้วน ความจริงนางท้องแก่แล้ว
มาเป็นแม่รับให้แม่ด้วน และแม่น้อยสโรชา แม่น้องโอมากาเสะ และเป็นแม่รับให้แม่คิ้วขาวผู้มีลูกหูแหว่ง แต่ถึงคราวแม่หางทองตกลูกเอง ใครหนอเป็นแม่รับให้ แม่พังขนมเปี๊ยะ หรือ แม่น้อย สโรชา รู้แต่ว่า แม่น้อย ก็จะร่วมเป็นบอดี้การ์ดให้แม่หางทองด้วย แม่พังขนมเปี๊ยะ แฟนโยโย่ ดูโตกว่า อาจทำหน้าที่แม่รับให้แม่หางทอง โดยมีแม่น้อย สโรชา เป็นผู้คุ้มกัน ตอบแทนแม่หางทองที่เคยเป็นแม่รับให้
แม่หางทองปรากฏตัวมาที่โป่งอาจารย์แมว พบว่ามีลูกน้อย มาพร้อมแก๊งค์ ตรอ หรือแก๊งค์ผลไม้ โขลงอันตราย ที่รถต้องอยู่ให้ห่าง แม่หางทอง ไม่รู้ลูกน้อยเกิดตอนไหน แต่ลูกช้าง สามารถลูกเดินได้ใน 20 นาทีและสามารถเดินตามโขลงได้ในสองวัน บัดนี้ ในโขลงยังพบว่า จ่าย่น และเมฆา ฟ้าแว๊บๆ ปรากฏตัวด้วย โดยเฉพาะจ่าย่นนั้น คงจะมาจีบสาวๆ แก๊งค์นี้ แต่น่าจะแห้ว เพราะทั้งแม่หางทอง ก็เพิ่งตกลูก แม่น้อย สโรชา ก็เพิ่งให้กำเนิดลูกน้อยได้ไม่กี่เดือน และแม่พังขนมเปี๊ยะ ก็เพิ่งให้กำเนิดลูก ก่อนหน้านั้น ไม่กี่เดือนเช่นกัน ทำเอาลูกน้อยโอมากาเสะ ลูกแม่น้อยสโรชา กลัวจ่าย่นจนร้องลั่นป่า
ถึงตรงนี้ พลายน้อยโอไรอ้อน ลูกแม่หางทอง ก็คงได้บทเรียนแรก การเป็นช้างหัวเน่า เมื่อแม่มีลูกใหม่ และไม่รู้เพราะเหตุกันใด ก็ถูกแม่น้อยสโรชา ไล่ออกจากโป่งลงไปล้มแผละกลางถนน ร้องลั่น ด้วยความกลัว
แม่น้อยคงจะกลัวว่า ลูกพลายจะอิจฉาน้อง จะไปแกล้งน้องกระมัง
ต่อไป พ่อพลายก็จะต้องหย่านม และหนีโขลงออกเที่ยวเหมือนภูผา และกุญเชียง แต่วัยของน้องโอไรอ้อน นั้น ยังเด็กกว่ามาก อาจยังขอแง๊บๆ นมแม่คนละข้างก็เป็นได้
ตามดูต่อไปครับ