Jerozolima. Dzieje podboju

W tym odcinku nie będziemy mówić o sprawach związanych z życiem w Jerozolimie w czasach biblijnego króla Dawida, czy uczniów Jezusa, ani też o historii religii rodzących się w tym mieście. Mało będzie o czasach rozkwitu za panowania żydowskich królów, niewiele o rzymskiej okupacji. Choć trzeba przyznać, że Jerozolimę kojarzymy bardziej z tym rozdziałem w dziejach miasta, choć przecież samo ono powstało zanim w ogóle może być mowa Rzymianach, ale także i narodzie żydowskim. Co ważne, już w XX wieku to właśnie Żydzi w wyniku wojny sześciodniowej stali się ostatnimi zdobywcami Jerozolimy. A wcześniej dominowali tam i Arabowie, a rządzili Brytyjczycy. Przez chwilę nawet byli Niemcy z pruskiej armii. Jak widać Jerozolima zmieniała właściciela w całkiem niedalekiej historii.
Dlatego ten pomysł na odcinek jest inny. Przyjrzymy się, kiedy w dziejach miasta dochodziło do największych przełomów i podbojów. Dziś opowiem właśnie o zdobywaniu tego miasta i tragediach w historii Jerozolimy. Jak żadna inna stolica w historii wielokrotnie przechodziła z rąk do rąk. Liczby, które wymieniłem we wstępie są prawdziwe. Walczyli o Jerozolimę nie tylko król Dawid, ale później i Dariusz, rzymscy zdobywcy, Ryszard Lwie Serce, Saladyn, rządził tu Konstantyn Wielki, Sulejman, a o mały włos miasta nie zdobył nawet Napoleon.
Dziś chciałem właśnie opowiedzieć o tym mało nam znanym rozdziale, czy rozdziałach w dziejach jak ją później nazwano Ziemi Świętej. Wydarzeniach, w których owa ziemia była zbrukana krwią, albo samo miasto było z tą ziemią zrównywane. Było takich momentów naprawdę wiele, a samo miasto doświadczyło już w starożytności jednych z największych okrucieństw najeżdżających je władców ze Wschodu i Zachodu. Zasadniczo, warto znać tę historię, choćby z tego powodu, że historia Polski i Europy poniekąd ukształtowana została w wyniku tego co działo się z Jerozolimą. Żydzi, którzy przez wieki byli uchodźcami z ziemi swoich ojców, rozpierzchli się stąd już w starożytności najpierw po Bliskim Wschodzie, a później całej Europie i świecie, co na historii świata także odbiło swoje piętno.

Пікірлер: 26

  • @irenajurko9447
    @irenajurko9447

    Bardzo ciekwe !

  • @user-gh8sf4ej6q
    @user-gh8sf4ej6q

    Bardzo profesjonalne i ciekawie przedstawione historycznie .Brawo za pracę.

  • @gloria.victis
    @gloria.victis Жыл бұрын

    Super się słucha! Dziękuję za Pana materiały ;)

  • @hania1913
    @hania1913

    Dziękuję.

  • @jaceklewinski
    @jaceklewinski Жыл бұрын

    Doskonały materiał!!!

  • @krzysztoflewandowski1875
    @krzysztoflewandowski1875 Жыл бұрын

    Super ciekawe

  • @tomaszteinert8197
    @tomaszteinert8197 Жыл бұрын

    Radzę nadrobić zaległości o czasach Konstantyna. Same wtopy. Szkoda, bo zapowiadało się nieźle.

  • @rozastolarczyk3836
    @rozastolarczyk3836 Жыл бұрын

    Jerozolima - święte miasto - tak je zwą - chyba - przeklęte...

  • @zytolda
    @zytolda Жыл бұрын

    Dzieki

  • @hannagorska1069
    @hannagorska1069

    Rzeki w Izraelu nie ma ale jest potok Gichon gdzie król Hiskiasz\ Ezechiasz kazał wybudować tunel i tam skierował potok.

  • @robertm7845
    @robertm7845 Жыл бұрын

    Jest może jakiś audiobook tej książki?

  • @buchducha2651
    @buchducha2651

    Mel Gibson ma scenariusz

  • @janmotoch1382
    @janmotoch1382 Жыл бұрын

    Pomarańczowe miasto.

  • @michatarczon5057
    @michatarczon5057 Жыл бұрын

    Należy pamiętać że Pompejusz Wielki nie ustanowił Prowincji Rzymskiej w Judei - tylko najzwyczajniej zmusił Państwo Żydowskie do uznania Zwierzchnictwa Republiki Rzymskiej

  • @xbubax841
    @xbubax841 Жыл бұрын

    Lektor w języku polskim reklamuje syjonizm. Zdumiewające

  • @BarbaraBulak
    @BarbaraBulak

    Wykopaliska potwierdzają istnienie Jerycha,jako najstarszego miasta,można oglądać będąc w Izraelu

  • @lionmar100
    @lionmar100

    Nie za bardzo wiadomo co jest źródłem tego fenomenu??????? Po tym zdaniu

  • @zlepszowak9090
    @zlepszowak9090 Жыл бұрын

    Chrześcijaństwo to krwiożercza bestia. Historia nie kłamie. Jakże więc miałbym czuć się w skórze chrześcijanina? Byłbym zdecydowanie hipokrytą.

Келесі