Devamı; Beğenin ki okuduğunuzu bileyim:) Lia'ya bakacağım sırada gördüğüm boş bir koridor ile öylece bakmıştım.Nereye kaybolmuştu bu?Tabi kaybolur beni Bay Kim'e şikayet etmek için elinden geleni yapmıştı ve sonuç buydu. Kendi kendime neyselemiş ve Bay Kim'e bakmıştım.O sırada Bay Kim de bana bakıyordu.Göz göze gelir gelmez; Bay Kim:Daha sonra görüşürüz o zaman? Bir yere mi gidiyordu? Ya da eve mi? "Efendim yanlış anlamayın ama nereye gidiyorsunuz?Size getireceğim bir dosya vardı ve bugün son gün olduğunu söylemiştiniz,o yüzden soruyorum." Bay Kim:Ahh evet..unuttum ben onu,hatırlattığın iyi oldu. Bir kaç saniye öylece durduğunda yeniden söze girmişti. Bay Kim:Ama çıkmam da gerek çok önemli bir işim var. "Ben yapabilirim isterseniz efendim?Siz işinizi halledin." Bay Kim:Çok isterdim ama o dosya senin alanında değil.Bunun içinde kendi başına fazla zorlanırsın. Eğer benim alanımda değilse bunu Bay Kim ile beraber yapmak zorunda kalıyorduk. Çünkü Bay Kim o alanda da iyi olmam için bana çaba sarfediyordu ki her işi yapabileyim diyeydi. Bay Kim düşünür bir hal aldığında aklına bir şey gelmiş olacak ki bana bakmıştı.Yüzünde gördüğüm kararsızlık ile bana diyeceği şeyi düşündüğünü anlamıştım.Ama söyleceği şeyden emin değildi. Bay Kim:Aslında- Ağzından çıkan bir kelime ile yeniden duraksamıştı.Konuşmayacağını anladığımda ben konuşmuştum. "Bir şey mi diyeceksiniz efendim?" Bay Kim:Gelir misin bilmiyorum? Nereye gelir miydim? Neden herkes böyle yarım yamalak iş yapıyor beni daha da meraklandırıyordu. "Nereye,efendim?" Bay Kim:Eve..yani benim evime. "Eve mi?" Şaşırarak sorduğum soruya karşı derin bir nefes vermiş yanıma doğru adımlamıştı. Bay Kim:Yanlış anlama lütfen.Bugün işim geç bitecek.Eğer önemli olmasa gitmez,kalırdım ve dosyayı hallederdik ama öyle bir şey mümkün gibi görünmüyor ve dosyanın da bugün son günü..bitirip yerine teslim etmemiz gerek.Eğer senin içinde uygunsa benim işim saat 7 gibi biter.Saat 7 den sonra evde çalışarak bitirebiliriz demek istemiştim. Nefessiz şekilde konuştuğunda sonunda ki rahatlamayı görmüştüm.Söylemekte kararsız olduğu konuya da bakın.Daha kötü bir şey bekliyordum ki değildi. Asla yanlış anlaşılacak bir konu da yoktu. Evine gider,bitirirdik.Ne de olsa patronumun eviydi. "Benim için sıkıntı yok efendim." Bay Kim duyduğu şeye inanamış olacak ki; Bay Kim:Yani..geliyorsun? Dediğinde gülümseyerek başımı sallamıştım. Derin bir nefes aldığında yeniden konuşmaya başlamıştı. Bay Kim:O zaman şoförüme söyleyeyim seni akşam almaya gelir.Kaç gibi..hazır olursun? Kaç gibi hazır olurdum bilmiyorum ama hesaplama yaparsak 7.30,8 olurdu.Hadi biz 8 diyelim çünkü adamın yapacak işleri vardır ve eve gelir gelmez hemen ben geldim deyip başlamak da ayıp olurdu. "8 de hazır olurum efendim." Bay Kim:Tamamdır,o zaman akşama görüşürüz. "Görüşürüz,efendim." Bay Kim gözden kaybolduğunda bende derin bir nefes almıştım.Ortada öylece beklerken yanımdan geçen birileri sürekli bana bakıyordu.Ortada böyle durursam bakmaları çok normal tabi! Etrafa bakmayı kesmiş ve hızlı adımlarla odama yürümeye başlamıştım.Bir an önce işlerimi bitirip eve gitmem gerekiyordu. (.....) "Huh,sonunda!" Bilgisayarda ki son e-maili de cevapladıktan sonra bilgisayarı gelişi güzel kapatmıştım.Oturduğum sandalye de ellerimi arkaya götürerek gerinmiş ve rahatlamamı sağlamıştım. Boynum fena ağrıyordu ve bir an önce ilaç almam gerekliydi.Neredeyse Bay Kim gittikten sonra aradan 4 saat geçmişti ve ben 4 saattir böyle duruyordum. Hiç bir yere kalkmadan,kıpırdamadan,hareket dahi etmeden işlerimi sonunda bitirmiştim.Sonu her ne kadar boynuma vursa da yapacak bir şey yoktu. Ayağa kalkmış ve odam da bulunan cama doğru ilerlemiştim.Camdan aşağıya doğru baktığımda Jungkook'un hızlıca şirkete doğru ilerlediğini görmüştüm.Bunun kendi şirketi de var diye biliyordum ama o günün neredeyse tamamını burada geçiriyordu. Nasıl işleri yürütüyordu bilmiyorum ama onun için pek zor da olmasa gerekti.Biz burada bir yerlerimizi yırtarken onun ayak üstü halletmesi ne garipti.Bir ara Bay Kim'e de nasıl yaptığını anlatsaydı. Hem bizim hemde Bay Kim için iyi olurdu. Camdan doğru geriye çekilmiş odamdan çıkmayı amaçlamıştım.Aşağıya inip kahve almam gerekliydi ama ilk önce saatin kaç olduğuna bakmalıydım ki ona göre hareket edebilirdim.Bay Kim'e geç kalmak istemiyordum çünkü geç saate kadar işimizin uzamasını istemiyordum. Telefonu almış ve saate bakmıştım. Saat şuan 16.00'dı ve benim hala fazlaca saatimin olduğunun göstergesiydi. Telefonu da ve kahveden sonra içeceğim ağrı kesiciyi de yanıma almış,odadan dışarı çıkmıştım. Etrafa baka baka yürürken telefonumun çalması ile yerimde durmuştum.Telefondan kimin aradığına bakmak için kendime çevirdiğimde gördüğüm gizli numara ile kaşlarımı çatmıştım. Kim beni gizli numaradan arayabilirdi ki? Ve bu kadar ısrarla!? Çağrıyı yanıtladıktan sonra kulağıma götürdüğüm gibi konuşmuştum. "Alo?" Söylediğim kelimeye karşı hiç bir tepki gelmemişti. "Kimsiniz?" Yeniden konuştuğum sırada arkadan gelen kısık sese karşı anlam verememiştim. "Sizi anlamıyorum,daha yüksek sesle konuşabilir misiniz lütfen?" Karış taraf beni dinlediği gibi yeniden aynı kısık ses gelmişti ve ben bu sefer duymak için diğer kulağımı tıkayarak bütün ilgimi o yöne vermiştim.Biri benimle konuşmaya çalışıyordu ama bilerek mi böyle konuştuğunu ya da benimle dalga amaçlı mı böyle yaptığını bilmiyordum. "Ne söylüyorsanız lütfen daha yüksek sesle söyler misiniz?" Bu sefer hiç bir sesin gelmemesi ile yeniden konuşmuştum. "Bakın ne-" Devamı Diğer Yorumda 🚶‍♂️

@Jeon_kookies01

Ай бұрын

Devamı 2; "Bakın ne-" Demeye kalmadan duyduğum dıt dıt sesi ile telefonumu kulağımdan çekmiş ve boş boş telefona bakmıştım. Nedense içime bir kurt düşmüştü ve bu kurt kötü şeylerin habercisiydi. Kimin arayabileceğini veya arayan kişinin neden böyle bir şey yaptığını düşünürken arkamdan gelen ses ile oraya dönmüştüm. Jungkook:Kiminle konuşuyordun? Ne ara gelmişti ki? Az önce aşağıdaydı. "Kimseyle." Verdiğim kısa cevap ile tatmin olmamış olacak ki yanıma gelmişti. Bu aralar ne sık Jungkook'u görür olmuştum.Eskiden bu kadar görmek için can atardım ama şimdi ne yapmam gerektiğini kestiremiyordum.Çok seviyordum ama çok da hayal kırıklığına uğramıştım. Jungkook:Nasıl kimseyle? "Aslında konuşuyordum ama kim ile konuştuğumu bilmiyorum.Gizli numaradan biri aradı.Açtım,ses de verdim ama karşı taraf sadece bana kısık sesle bir şeyler söylemeyi tercih etti.Duyamadığımı belirttim sonra..suratıma kapandı." Jungkook:Şu numarayı bana versene sen bi? "Ne yapacaksın?" Jungkook:Geçen aynı durumu bende yaşadım.Aynı kişi mi değil mi ona bakacağım. Telefonunu cebinden çıkardığında bende telefonumu açmış ve numarayı söylemiştim. Jungkook dikkatle telefonunda bir şeyler yaparken ellerinin bir anda duraksaması ile bir şey olduğunu anlamıştım. Jungkook:Lanet herif!? Söylediği küçük kelimeler ile sözcüğü duymuştum ama neden böyle dediğini anlamamıştım. "Anlamadım?" Jungkook benim konuşmam ile telefonu kapatmış,cebine atmıştı.Cebine atar atmaz bana dönmüş; Jungkook:Bir daha o numara seni ararsa açma,tamam mı? "Neden?" Dediğim sırada yanıma gelmiş ve elimi tutarak,gözlerimin içine bakmış ve konuşmuştu. Jungkook:Nedenini sorgulama ve sadece beni dinle,dediğimi yap lütfen. Küçük hareketler ile onu onayladığımda anın etkisi ile birleşmiş ellerimize bakıyordum. Elimi tutan elleri etkisinde içimde kıpır kıpır bir şeyler olmuştu.Bu olayı ilk defa yaşıyordum ve tarifi anlatılamazdı. Beklemiyordum. Ama yaşadığım olaylar ile elimi hızlıca ellerinin arasından çekmiştim.Ne demiştim ben? Onun için uğraşmayı ve ümitlenmeyi bırakacaktım. Üzülmemem için bunu yapmalıydım. Jungkook aniden bunu yaptığımı fark edince bozguna uğramıştı.Konuşacağını anladığım da hızlıca ben konuşmuştum. "Neyse ben kahve alacağım sonra görüşürüz!" Deyip yanında hızlıca ayrıldığımda bana öylece bakakalmıştı.Hep ben mi bakacaktım azıcık da o baksın!? Neyse şuan bunları boşverelim ve telefon konusuna dönelim. Arayan kimdi ve Jungkook numarayı görür görmez neden öyle bir demişti? Demek ki onu da arayan aynı kişiydi ki böyle tepki vermişti. Düşüncelerim arasında koluma dokunan bir şey ile yerimde sıçramıştım.Neden hep sessiz sessiz bana geliniliyordu.Ödüm şeyime karışmıştı resmen! Lara:Korkma,benim! Elimi kalbime götürmüş,karşımda duran Lara'ya karşı konuşmuştum. "Ödüm koptu ama!?" Lara:Amacım öyle bir şey degildi. "Senlik bir durum değil zaten ben fazla dalmışım." Lara:Anlıyorum.Kim senin yerinde olsa aynı şekilde olurdu. Önden yürümeye başladığında bende nefeslenmiş ve ona yetişmiştim. "Hey..ne demeye çalışıyorsun?" Bana doğru sırıtarak döndüğünde; Lara:Bilmem,ne demeye çalışıyorum? Dedikten sonra omuzlarını kaldırıp indirmişti.Ben galiba bu aralar fazla salaktım.Anlama kapasitem kapanmış gibi hiç bir şey anlamıyordum. "Lara cidden seni anlamıyorum." Lara:Bay Kim Ve Jungkook Bey'den bahsediyorum.Kafanı fazla dolduruyorlar gibi? "Ne alakası var..hem onlardan önce daha önemli konularım var!" Lara:Ben şöyle bakıyorum da onlardan daha önemli bir konu yok gibi gözüküyor. Sırıtarak söylediği şeye karşı yerimde durmuştum.Cidden öyle mi gözüküyordu? Ben durduğumda Lara da az ilerimde durmuş; Lara:Şimdi de hangisini seçsem diye mi düşünüyorsun? "Evet..hayır.Yani evet ama onun için değil.Seçme konusu hayır." Lara saçmaladığım kelimelere karşı kahkaha atarken konuşmaya çalışıyordu. Lara:Kafan ciddi ciddi fazla karışmış! "Ya cidden ondan değil." Lara:Tabi,tabi kesin öyledir. Benimle dalga geçercesine söylediği şeye karşı üzerine doğru koşmaya başlamıştım.Benim koştuğumu görünce o da koşmaya başlamıştı. "Gel sen bi buraya ben sana göstereceğim o zaman tabiyi!?" (.....) Bay Kim'in evinin önünde durduğumuzda şoför kapıyı açmadan kendim inmiştim. Böyle şeylere alışık değildim. İner inmez ise kapıya doğru yürüdüğümde zili çalmıştım.Aradan geçen bir dakika sonucu kapının açılması ile ardında Bay Kim'i görmüştüm. Üzerinde eşofman ve tişört vardı. Onu ilk defa böyle görüyordum.Üzerini beş saniye kadar baştan aşağıya incelediğimde gözlerimi çekmem gerektiğini kendime hatırlatmıştım.Yoksa başka şeyler anlaşılabilirdi. Bay Kim:Hoşgeldin? Tebessüm ederek söylediği şeye karşı bende gülümsemiş; "Hoşbulduk efendim." Demiştim. Bay Kim:İçeri gel lütfen? Kapıyı ardına kadar açtığında içeriye girmiş ve üzerimde bulunan montu çıkarırken evi incelemeye başlamıştım.Ev dizaynı çok güzeldi,tam Bay Kim'e göre. Evini incelerken dışarısının da içerisinin de çok büyük olduğunu kim görse anlardı.Buranın temizliği nasıl yapılıyordu ki? Devamı Diğer Yorumda🚶‍♂️

@Jeon_kookies01

Ай бұрын

Devamı 3; Evini incelerken dışarısının da içerisinin de çok büyük olduğunu kim görse anlardı.Buranın temizliği nasıl yapılıyordu ki? Ben galiba böyle bir evi 3,4 günde anca temizlerdim. Bay Kim:Montunu alayım? "Ha..yok efendim.Ben kendim asarım,siz zahmet etmeyin." Bay Kim:Olur mu öyle şey.Sen benim misafirimsin.Ne zahmeti!? Kızarak söylediği şeye karşı montumu vermiştim.Bay Kim montumu asarken bende Bay Kim'i bekliyordum.Evi bilmiyordum ve Bay Kim'i beklemeden girersem de ayıp olurdu. Bay Kim montumu asıp yanıma geldiğinde eli ile içeriye buradan dercesine göstermişti.Bende gösterdiği yere doğru yürüdüğüm de yanımdan aynı şekilde o yürümüştü. Bay Kim:Yemek yedin mi? "Evet,efendim.Gelmeden önce bir şeyler yedim.Sorduğunuz için teşekkürler." Bay Kim:Anladım.Bir şey içmek ister misin peki?Kahve,çay,meyve suyu..ne istersen? "Kahve alabilirim efendim?" Bay Kim:Pekala,sen şöyle geç ben hemen ikimize de birer kahve yapıp geliyorum. Tam ağzımı açmış bir şey söyleceğim sırada lafımı kesmiş ve ne diyeceğimi biliyormuşcasına konuşmuştu. Bay Kim:İtiraz yok,ben yapıp geliyorum. Hızlıca mutfak sandığım yere doğru gidince bende mecburen koltuğa oturmak zorunda kalmıştım. "Bari yardım etseydim?" Kendi kendime söylendiğimde derin bir nefes vermiştim. Madem bende boş durmayıp şu dosyayı bir kontrol etseydim.Dosyayı masaya çıkardığım da masanın üzerinde bulunan yüzü ters çevrilmiş fotoğraf dikkatimi çekmişti.Galiba Bay Kim unutup gitmişti. Ama alıp başka bir yere koymak zorundaydım çünkü başına bir iş gelebilirdi.Çalışırken daldığımız için hiç bir şeyin farkında olmuyorduk.Kahve içerken dökme ihtimalimiz de yüksekti. Fotoğrafı hiç bir şekilde düz tarafına çevirmeden yanda bulunan kitaplığa koymuştum.Kimsenin özeline bakmak istemiyordum. Yeniden koltuğa oturacağım sırada gözüme kitaplıkta takılan bir kitap dikkatimi çekmişti.Elimi uzatıp aldığımda sayfalarını çevirip içine bakmıştım.Bu kitabı o kadar çok okumak istemiştim ki bir türlü vaktim olmamıştı.Bay Kim'den istesem verir miydi ki? Bir kaç sayfasına göz gezdirdiğim de aniden kopan gürültü ile elimde ki kitap yere düşmüştü.Size içime bir kurdun düştüğünü söylemiştim ve o kurt kendini şimdi belli ediyordu. Devam Edecek... Diğer Bölüm İçin Sınır; 25L!ke 45@bone

Artık en sevdiğim yazar sensin (senden önce sevdiğim bir yazar yoktu)!! 🎀😻💛😽

Çok harika bir hikaye heyecanla okuyorum vallaha! ❤️

@Jeon_kookies01

Ай бұрын

Bende diyordum ki benim ki nerde?AA buradaymış 😁

BA-YIL-DIMMM!!!! 😽

@Jeon_kookies01

Ай бұрын

Bende sanaaaa🫣

SEN, HAYAL DÜNYAN VE HİKAYELERİN KUSURSUZ DERECEDE GÜZEL!!

@Jeon_kookies01

Ай бұрын

Teşekkürler yavrum😇

Olaylar acayip iyi sarıyor.Çok heyecanlı..ve çok güzel ellerine sağlık:)

@Jeon_kookies01

Ай бұрын

Sarıyorsa ne mutlu bana:)❤

@Jeonjung276

Ай бұрын

@@Jeon_kookies01 evet sarıyor aşkım:)

Artık en sevdiğim yazar sensin (senden önce sevdiğim bir yazar yoktu)!! 🎀😻💛😽

@Jeon_kookies01

Ай бұрын

Yaa aşkım yerim😘