W kącie cichym, w cieniu dnia,
Nieśmiała dziewczyna marzenia ma,
Strach przed światem w sercu boli,
Samotna dziewczyna z boku stoi.
Nieśmiałość jest matką samotności.
Nawet gdy mocno pragniesz miłości.
Krępuje ciało ,nie czujesz radości.
Choć tak bardzo pożądasz bliskości.
Oczy bezmyślnie patrzą w dal,
Myśli otulone w samotności szal,
Tęskni za chwilą, co zrozumie,
Dlaczego jak inni żyć nie umie.
Nieśmiałość jest matką samotności
Nawet gdy mocno pragniesz miłości
Krępuje ciało, nie czujesz radości.
Choć tak bardzo pożądasz bliskości.
Kroki lekkie, jakby na szkle,
Słowa ciche, zamknięte w tle,
Nie zna smaku śmiałych snów,
Ucieka w ciszę, strach dotyka znów.
Nieśmiałość jest matką samotności
Nawet gdy mocno pragniesz miłości
Krępuje ciało, nie czujesz radości.
Choć tak bardzo pożądasz bliskości.
Świat zewnętrzny groźny tak,
Choć serce do lotu rwie się jak ptak,
W jej wnętrzu brutalna wojna trwa,
Tu są marzenia a tu jestem ja.
Nieśmiałość jest matką samotności
Nawet gdy mocno pragniesz miłości
Krępuje ciało, nie czujesz radości.
Choć tak bardzo pożądasz bliskości.
Tak płynie jej życie bez celu,
Każdy nowy dzień jak poprzednich wielu.
W smutku i nadziei, dzień za dniem przemija,
Ona wierzy, choć nieśmiałość nie sprzyja.
Nieśmiałość jest matką samotności.
Nawet gdy mocno pragniesz miłości.
Krępuje ciało, nie czujesz radości.
Choć tak bardzo pożądasz bliskości.
W nocy, gdy księżyc otula świat snem,
Ona wciąż marzy o Kochanku z mgieł.
Cichy jej szept, szum wiatru w lesie,
Może w końcu miłość przyniesie.