Respect voor all ouders die vechten voor hun kinderen. Ik ben zelf een moeder van een kind met autisme, hdhd, verstandelijke beperking en non-verbaal. Ik heb zelf een lichamelijke beperking (polio) , mijn beide benen zijn verlaamd. Kunnen jullie voorstellen hoe moeilijk het is om good te zorgen voor je kind wanneer jij spreekt de taal niet en jij hebt geen familie of vrienden die kunnen je steunen. Ik had mijn dromen opgegeven om voor mijn zoon te kunnen zorgen. Het was zwaar, na 6 jaar alleen maar zoeken voor een logeer plek, heb ik besloten om mijn zoon te laten wonen in een instelling en ik zie hem alleen in het weekend. Logeerplekken waren vull met kinderen die het zelfde budget hebben, maar met een lichte form van autisme , waarom zouden ze iemand nemen met veel werk en zwaar verantwoordelijkheid voor hetzelfde budget?! Mijn zoon is nu bijna 15 jaar oud en gedurende 13 jaar dat hij thuis was, kon ik niet werken en dus 0 euro's verdient in 13 jaar . Voor iemand met een bachelor , 4 talen spreekt en veel ambities had/heeft, vind ik het zonde en oneerlijkheid dat ouders met een kind met beperking financiel arm worden en dat ze moeten kiezen voor hun kind of voor hun dromen en carrière. Ik werk nu en ik verdien goed geld maar het was niet makkelijk om mensen te overtuigen om mij in dienst te nemen ondanks een grote gat in mijn CV, mijn beperking en mijn buitenlandse naam. Niet iedereen kan blijven vechten terwijl ze al jaren minder dan 4 uur per nacht slapen en hun kind de hele tijd aan het schreeuwen is. Heel veel respect voor alle mensen die vechten voor hun rechten en de rechten van de anderen.

Wauw zo heftig… respect voor de ouders en wat ontzettend zwaar voor beide..

Alles voor je kind maar je moet jezelf nooit vergeten en ook je relatie niet 'vergeten'. Lijkt me een enorm lastige keuze om externe hulp in te schakelen maar zo goed van beide ouders!

Grijpt me aan deze docu. Ik ben zelf bekend met dit slopende proces en altijd in de ‘vechtstand’ te moeten staan om de juiste hulp voor je kind te krijgen. Gelukkig heb ik die gekregen na jaren, maar het komt niet voor niets. Alleen als je om wat voor reden dan ook niet kunt vechten voor je kind (niet in staat bent om) staan de instanties sneller op de stoep is mij letterlijk verteld geworden. In mijn geval is de situatie niet zo schrijnend als bij deze ouders (alhoewel ik er alleen voor stond). ‘Zwaar’ is het enige woord dat ik hierover kan uitbrengen.

Gevolgen van het overdragen van zorgtaken aan de gemeenten. Allemaal omdat men geld wilde besparen. Wat een verwoesting van onze opgebouwde sociale zekerheden, de toekomst van kinderen en het leven van onze medemensen!

@micay8638

Жыл бұрын

Heb je de docu ook echt gekeken of praat je graag onzin?

Waarom moet het nou altijd zo ver gaan voordat er de juiste zorg komt? Dit is toch alleen maar schadelijk voor zowel ouders als kind? En dan alleen maar excuses vanuit hogerop, doe hier wat aan! Dit kun je gezinnen niet aandoen!

Wat een ontzettend interessante docu. Ik heb nu een goed inzicht gekregen op hoe de zorg rondom instanties en gemeentes blijkt te zijn! Zembla jullie mogen van mij veel meer van dit soort documentaires maken. Dit is ontzettend belangrijk dat steeds meer mensen er iets vanaf weten.

Meer aandacht voor broertjes en zusjes is weer iets wat terloops even snel genoemd word. Die "oja die zijn er ook nog" kinderen. Dat die kinderen uit wanhoop en verdriet en verwaarlozing zelfmoord plegen is amper aandacht voor, maar het gebeurd wel.

En nog steeds anno 2024 voelen wij ons als ouders van een zorg intensief kind niet gezien en gehoord en zitten we aan onze lat

Wat erg hoe de gemeente met deze ouders zijn omgegaan. De bureaucratie wordt steeda erger in NL, waardoor de menselijke noot wordt weggevaagd. En dan hebben we minister de Jonge😭😭😭

@elysse5983

2 жыл бұрын

Jullie zorg vermaatschappelijkt in de verkeerde manier. Je overheidsinstellingen zeggen dat je vrienden indy maar moeten houden. Dit is een foute manier. Het busje niet tot aan de deur laten komen is een foute manier. Dit zou niet mogen gebeuren. Er is geen doorverwijzing Instantie die ouders naar de hulpverleningdiensten richt. Er is geen hulp qua steun van de hulpverleners (ouders). Het systeem bij jullie breekt zichzelf om de kosten te verlagen. Dit zou nooit mogen. Mensen zijn meer waard dan het geld.

Zelf werkzaam in de jeugdzorg, heb ervaring met verschillende gemeentes in Noord en Zuid Holland, vooral regio Amsterdam slaat de plank nogal mis. Relatief veel geld beschikbaar voor lichte zorg, maar voor specialistische intensieve zorg zoals deze casus sluiten alle deuren. Ik zou Zembla eens willen adviseren om onderzoek te doen naar de verschillen tussen gemeentes, en waarom Amsterdam, ondanks het hoogste budget en hun beleid om mensen van de hoogste levensstandaard te trekken, juist in negatieve zin opvalt.

Heftig. Ik heb een grote bewondering voor de ouders van Indy. Jah,een kind met een beperking is niet gemakkelijk en zo een kind heeft heel veel energie,ze slapen heel weinig.En ik begrijp de moeder van Indy helemaal....dat ze huilt kan een beetje opluchting geven...en dat ze zich zorgen maakt voor het veiligstellen van hun kind. De relatie van zo een ouders moet heel sterk zijn,echt heel veel van elkaar houden om het samen te doen.Ik wens hen heel veel sterkte en dat het goed komt met hun alle 3.

Clientondersteuning helpt eigenlijk ook alleen als je in de hokjes past. Ook zij hebben geen tijd om echt zorg op maat te regelen….

Beste Indy en ouders, Veel respect dat jullie het als ouders zo kunnen volhouden. Mijn ouders zaten in dezelfde situatie met mij, want ik heb zelf ook ASS. Ik had toen ook ongeveer Indy haar leeftijd. Inmiddels ben ik 18 en heb ik al veel geleerd, maar heb nog een lange weg te gaan. Hopelijk vinden jullie snel de juiste hulp zodat Indy manieren kan vinden om beter te kunnen functioneren in het dagelijks leven. Geloof mij, met ASS heb je eenmaal meer moeite om goed te functioneren in het dagelijks. Blijf geloven dat er juiste hulp is op maat van Indy, want die is er. Het komt echt goed. Indy, de wereld gaat zich niet aanpassen aan hoe dat wij zijn. Probeer hulpmiddelen en manieren te zoeken om goed te kunnen functioneren in deze wereld. Wij hebben nu eenmaal dingen waar we meer moeite mee hebben, maar we hebben ook eens zoveel kwaliteiten die mensen zonder ASS misschien niet hebben. Maak er aub het beste van. Blijf in jezelf geloven hé! Groetjes, Mila

Respect voor de ouders ❤

Zelf hebben we ook in een soortgelijke situatie gezeten. Voor ons huwelijk was het zeker niet prettig, maar gelukkig hebben we het overleefd. De gevraagde hulp hebben we nooit gekregen. Ik moest 24 uur per dag voor onze dochter klaar staan, haar helpen met echt alles wat voor anderen heel normaal is om zelf te doen, zoals wassen en aankleden (ze was toen een tiener/puber). Daardoor ben ik zelf veel harder achteruit gegaan dan nodig was (ook ik ben chronisch ziek). Daarvoor heb ik nu al een aantal jaren een scootmobiel nodig, maar omdat we geen achterom hebben, krijg ik de scootmobiel niet van de gemeente Rotterdam. Ik heb zelfs de wijkraad en de gemeenteraad ingeschakeld, maar ben inmiddels weer jaren verder en zit vooral binnen, omdat ik steeds minder ver kan lopen en ik vele dagen moet bijtanken als ik toch eens dolgraag naar buiten wil met mijn rollator. Ik ben nog maar net 50, maar voel me zo'n oude vrouw, die achter de geraniums de rest van haar leven moet slijten. De gemeente komt met allerlei onmogelijke ideetjes aan van maar een scootmobiel binnen in de vluchtroute zetten tot aan het verhuizen aan toe, terwijl de WMO bedoeld is om zo lang mogelijk zelfstandig thuis te blijven wonen. En de oplossing is zeer eenvoudig en ook nog eens betaalbaar voor de gemeente. Een scootmobiel berging, gewoon ergens voor de deur of op een parkeerplaats. Maar ja, bij onze gemeente werken ze allemaal in eigen hokjes, hokje A weet niet wat hokje B doet en aangezien deze aanvraag over meerdere schijven gaat, loopt het continu vast en heb ik jaren later nog steeds niets. Om moedeloos van te worden! Ik weet dat we lang niet de enigen zijn met deze problemen, daarom misschien ook wel juist zo vreselijk erg dat het structureel gebeurt. Ik kan zo nog meerdere gevallen opnoemen binnen mijn eigen wijk, die tegen hetzelfde probleem oplopen met onze gemeente. Ook zij kregen van de gemeente te horen dat ze maar moesten verhuizen toen ze een hulpmiddel aanvroegen. Ze beseffen er blijkbaar niet (of juist wel en doen ze het daarom juist) hoeveel kracht, energie en uithoudingsvermogen dit allemaal kost, wat mensen met een hulpvraag vaak niet meer hebben. Het gewoon "normaal" functioneren kost al teveel kracht en energie namelijk.

Zie je vaker, dat het eerst goed fout moet gaan voordat je echt je juiste hulp krijgt. Slecht geregeld in Nederland.

Zo herkenbaar als moeder van een zoon met een beperking respect voor alle ouders die vechten voor hun kind! 💓

Wat erg voor jullie vreselijk, hoop dat jullie en Indy geholpen worden. Heel veel sterkte

vreselijk het draait allemaal om geld bij de gemeente ,het liefst zou je ze een weekje mee willen laten draaien thuis dag en nacht , zodat ze zo wanhopig worden en wel de juiste hulp bieden , ik wens jullie heel veel sterkte

Alleenstaande moeder geweest van twee dochters en een pleegdochter met beperking ...spreek autisme ...leerachterstand ...en ptss en hechtingstoornis ... heb het gered vraag niet hoe .. nu zijn ze volwassen. En wonen uit huis. Ik voelde zo met deze ouders mee . Mijn 3 meiden waren lang niet zo beperkt als Indy. En ik wist al vaak niet waar ik moest kruipen ...mijn hemel wat heb ik respect voor deze ouders. En alle ouders met een kind met beperking. Behalve de zorgen om je kind het geregel etc . Zelf raak je als ouder in een isolement. Een avond weg? Nou plannen een etentje om het vervolgens gewoin af te zeggen en naar bed te gaan om te slapen ... genieten van een dagje uit ? Tuurlijk je doet het voor je kids maar bent blij als he thuis bent zonder dat er rare dingen gebeurt zijn. Waarbij thuis door de overprikkeling de hel los barst want dan komt er alles uit bij het kind. Zelf met vrienden iets doen ? Ze blijven uit eindelijk weg want het is toch lastig he dat je weinig aandacht kunt geven aan hun ... de lihst is eindeloos het gevoel van eenzaamheid groot ... ja ik heb het gered. En nu pas en dat klinkt harteloos mss begin ik te leven en te genieten. En ven blij met de rust die ik nu heb ... ik heb mijn hobby schilderen weer opgepakt ben weer gaan lezen etc etc etc ... diep respect voor deze ouders want ze hebben het enorm zwaar en wat doen ze het super ... ook dat mag gezegd worden. Wat een super ouders .. wat een liefde en wat een moed hebben deze mensen ...respect

@nickyy3600

Жыл бұрын

Hoe?

@resikostjens5866

Жыл бұрын

@@nickyy3600 wat hoe ? Ik begrijp je vraag niet

Deze mensen hebben zieke PTSS, ik hoop dat ze goede hulp krijgen en weer geluk gaan vinden.

Heftig voor beide ouders, maar diep diep respect voor beiden! Beste vrienden van mij, hebben een gezin van 4, waarvan 1 kind onderdeel van 2 eiige tweeling plus 1 eiige tweeling ( bij elkaar dus een 3 Ling, door IVF is die combo gekomen. Het jongetje met meervoudige handicap, onderdeel van de 3 Ling... zuurstoftekort en daardoor vanaf geboorte heftig, zwaar maar met alle liefde omringt!❤️🤗 Heerlijk manneke ook al wordt zorg wel zwaar voor ze en zijn er vele instanties , artsen en hulpmiddelen...gelukkig heeft hij liefhebbende ouders en heb ook voor hen diepe respect. Sterkte voor ouders van deze mooie dochter. Hoop dat u beiden het blijft redden ook voor 2de echtpaar met dochtertje.

Jeetje wat is het toekomstperspectief voor dat soort kinderen? Is echt heftig joh!!!

Heel veel respect voor de ouders...

Echt DIEP DIEP DIEP respect voor die ouders

Herkenning en veel verdriet! Moeilijk en veel commentaar van andere mensen.

Zo bekend dit .... onze zoon is 6 jaar praat niet ontwikkeling van 1 jaar autisme en adhd ..niet gediagnosticeerd omdat de testen niet passen bij onze zoon wij lopen ook spaak bij de gemeente ...gemeente is hier ook niet echt meewerkend

Dit is zeker heftig. En ik weet nu zeker dat ik geen kind wil. Een gezin uit de brand helpen als ze een oppasgezin nodig zijn misschien nog wel. Ik vind het ook super leuk een dagje dierentuin te doen. Maar fulltime opvoeden naast een fulltime baan lukt mij nooit.

Wat een ontzettend heftig verhaal. Je zou bijna zeggen dat elke vrouw die zwanger wil worden of zwanger is de woorden "persoonlijke client ondersteuning" zou moeten leren via de verloskundige of het consultatiebureau ofzo. Bah wat een leed onze bureaucratie aanricht. Geen woorden voor.

Respect voor de ouders!!❤❤

wat heftig dit en vind tegelijkertijd heel ontzettend knap voor de ouders.

Zo herkenbaar. Ook als je zelf ziek bent. Bedlegerig en 24/7 zorgbehoevende…maakt niet uit: minimaal 24 uur per week werken om je zorg en hulpmiddelen of een inkomen te krijgen…

@marliesarah7130

2 жыл бұрын

Krijg helemaal niets

@marioannamarioanna1070

2 жыл бұрын

@@marliesarah7130 bedoel je dat je geen zorg of inkomen krijgt terwijl je t nodig hebt? Dat komt dus idd heel veel voor. Mensen denken dat je in NL zorg of inkomen krijgt als je t nodig hebt. Dat is dus niet zo. Vaak moet je er harder voor vechten dan redelijkerwijze te verwachten is van mensen die ziek zijn of beperkingen hebben. Het ergste is nof dat de omgeving vaak denkr: dan zal hij/zij t dus wel niet hard genoeg nodig hebben. Zo blijft t idee dat alles goed geregeld is in stand en krijgen de mensen die hun zorg/inkomen niet of onvoldoende krijgen ook nog ns niet geholpen door de omgeving of instanties. Nederland is n mooi land en uiteraard moeten we blij zijn dat we niet in Jemen oid zijn geboren (tenzij je daar rijk was), maar ook in Nederland sterven er mensen aan verkeerd beleid. En dat vind ik zorgelijk en niet passen bij n welvarend land. Verder raad ik iedereen aan om de rechtbank om hulp te vragen bij onrerechte afwijzingen. Mensen doen t niet omdat ze denken dat t duur is of moeilijk/eng. Of dat ze toch niet op kunnen tegen t uwv of de gemeente. Maar t is niet zo duur. Ik geloof 46 euro oid en als je arm bent krijg je dat ook nog vergoed en kun je vaak ook nog n advocaat krijgen. De eigen bijdrage daarvoor krijg je dan ook nog vergoed. Ik zal hieronder opschrijven wat je kunt doen als niemand je helpt (is n beetje lang maar misschien help ik er iemand mee)

@marioannamarioanna1070

2 жыл бұрын

@@marliesarah7130 hieronder n super lang verhaal dat eigenlijk niet speciaal een antwoord is op wat jij schreef. Ik vind het gewoon belangrijk dat het uwv en de gemeenten hun werk beter gaan doen, want zoals je in de documentaire ziet gaat het gewoon vaak niet goed. Ik heb t zo simpel mogelijk opgeschreven omdat ik hoop dat echt iedereen ermee kan zorgen dat er eerlijk naar zijn/haar hulpvraag gekeken wordt. Dus ook mensen die een beetje moeilijker leren of oud zijn. Snap je iets niet vraag het gerust. hier een soort tutorial met wat je zelf kunt doen als niemand je wil helpen: de eerste stap is dat je de gemeente een aangetekende brief stuurt waarin je een kopie stuurt van hun eigen beslissing, jouw naam adres, geboortedatum en bsn en dat je duidelijk zegt dat je t niet eens bent met hun beslissing en waarom. Daar moeten ze op antwoorden. Doen ze dat niet binnen 6 weken, dan stuur je t meteen de eerste dat nog n keer op en zeg je dat als ze na 6 weken nog niet antwoorden dat je t dan ziet alsof ze t weigeren. Als t goed is krijg je een gesprek en een nieuwe brief. Soms ook alleen n nieuwe brief en soms dus niks en dat zie je dan dus als n afwijzing. Ben je t eens geworden: gefeliciteerd? Ben je t niet eens geworden, maar snap je t nu wel en kun je ermee leven dan is t ook ok. Ben je het niet met ze eens dan ga je naar stap 2. Wat je nu al gedaan hebt heet in bezwaar gaan. Werkte dat niet en moet t echt anders dan ga je in beroep. Bezwaar is altijd bij t uwv of de gemeente zelf, beroep is bij de rechtbank. Voor stap 2 bewaar je de brief waarin staat dat je niet krijgt wat je nodig hebt. Je krijgt niets of iets waar je niet of niet genoeg mee geholpen bent. Soms bellen ze of hoor je niks. Dan vraag je je gemeente of t uwv op te schrijven dat ze afwijzen/je geen geld, hulp of bijv n rolstoel oid geven. Of iets geven waarvan jij denkt dat t helemaal geen oplossing is en je er niet samen uit komt. Krijg je geen antwoord op papier of bellen ze en willen ze t niet opschrijven, bewaar dan de brief of mails waarmee je t ze vroeg. Stuur die brief/mails waarin je t vroeg aangetekend op of breng t langs en vraag of ze een handtekening zetten voor ontvangst. Na 6 weken niks gehoord? Dan doe je dat nog n keer en zeg je weer dat je het als afwijzing telt als ze niks laten horen. Doen ze t nog niet stuur je de brieven mee waarin je t duidelijk vroeg plus je bewijsjes of de brief dat ze dus afwijzen binnen zes weken na de afwijzing of binnen 12 weken nadat je t voor de laatste keer vroeg op naar de rechtbank die volgens google t dichtsbij je woning is en waarbij staat dat ze bestuursrecht doen. Schrijf daar een brief bij met je naam, adres, geboortedatum en sofinummer en leg zo goed mogelijk uit wat je nodig hebt, waarom jij echt vindt dat je t nodig hebt en liefst wat brieven van dokters of therapeuten die je helpen waarin zij ook schrijven dat je t nodig hebt en waarom. Laat zien dat je er echt niet met de gemeente of t uwv uit kon komen, wat dat voor jou betekent en geef aan dat je hoopt dat de rechter je helpt. Schrijf erbij dat je t zelf doet omdat t je niet of niet op tijd lukt hulp te krijgen of dat je een advocaat niet betalen kon. Dat je daarom vast fouten maakt en dat je hoopt dat de rechtbank je toch zo goed mogelijk zal helpen omdat je je echt niet redt zonder de hulp van t uwv of de gemeente. Gaat t over hulp via de wmo zorg dan dat je heel goed opschrijft waarom t niet krijgen ervoor zorgt dat je niet goed kunt meedoen met de maatschappij. Want dat is bij de wmo t belangrijkste. Dus bijv zonder rolstoel kan ik niet helpen bij de scouting van ons zoontje ofzo. Het moet echt gaan over meedoen en niet over bijv naar t ziekenhuis gaan. Uiteraard moet alles wat je schrijft wel 100% waar zijn en niet voor heel even, maar voor heel lang. Bij t uwv moet je gek genoeg niet zozeer bewijzen dat je echt ziek bent, maar veel meer waarom jij door je ziekte of beperkingen minder kunt verdienen. Kun je best verdienen, maar niet met werk dat je leuk vindt dan telt dat niet. Ook alben je nog zo beperkt. Maar ben je bijv prof voetballer en heb je alleen kapotte kniebanden die niet meer perfect kunnen worden ook niet met operaties of therapie maar kun je verder alles nog alleen verdien je dan veel minder dan telt dat wel. Iemand die volledig afgekeurd is hoeft dus helemaal niet zieker te zijn dan iemand die volledig goedgekeurd is. Er wordt alleen gekeken naar de vraag of je nog t zelfde zou kunnen verdienen. Dat hoeft niet echt te kunnen. Er hoeven geen banen te zijn. Het hoeft alleen in theorie te kunnen. Het is best n gekke wet. Bij de gemeente is t ook best een vreemde wet, want daar gaat t niet zozeer of je belangrijke dingen nog kunt, maar of je nog mee kunt doen. Je hoeft dus bijv niet naar het ziekenhuis te kunnen -dat is meer een medisch probleem, maar wel met een vriendin samen te kunnen shoppen als je dat heel graag doet, want dat is meedoen. Het moet ook iets zijn wat redelijk is en t moet in je eigen gemeente zijn. Als je mee wil kunnen survivelen in Alaska oid telt het niet. De rechtbank kijkt of alles erbij zit (dus kopie van de afwijzing, jouw gegevens en bsn) en of het op tijd bij de rechtbank binnen was (max 6 weken na de afwijzing of 12 weken na de laatste keer vragen) en nodigt je dan uit om je verhaal te doen en vragen te stellen. Dan geef je gewoon zo eerlijk mogelijk antwoord. Houd er rekening mee dat gemeente of uwv vaak heel onaardige harde dingen zeggen of vragen. Maar zij bepalen daar niet. Dus probeer daar maar niet te naar van te worden. De rechter bepaalt. Dat kost dus ongeveer 46 euro als t de eerste keer dat jaar is. En die geeft dan na een paar weken antwoord. Heb je verloren dan is dat jammer, maar dan weet je dat t stom is maar dat het uwv of de gemeente t goed gedaan heeft. Maar je kunt ook best winnen. Dan moet de gemeente of t uwv je helpen. Ben je t niet eens met de rechtbank dan kun je een hogere rechter nog n keer vragen mee te denken. Ga nooit naar de rechter om gewoon iets te proberen. Dat is stom. We moeten juist laten zien dat wij eerlijk zijn. Overdrijf ook nooit. Gewoon eerlijk zeggen waarom je iets echt nodig hebt. Rechters proberen t ook echt eerlijk te laten gaan. Het uwv en de gemeenten maken gewoon best vaak fouten. En het is goed als dat helderder wordt. Daar leren ze van. En je laat dan ook duidelijk zien dat je niet zomaar wat vraagt, maar dat je t gewoon echt hard nodig hebt. Als je zelf altijd eerlijk bent mag je best ook vd overheid vragen om eerlijk te kijken en te beslissen. Je helpt er ook anderen mee. Want je helpt t uwv en de gemeenten om hun werk beter te doen…zorg vooral dat je alles op tijd doet. Ben je 1 dag te laat ben je meestal kansloos. Heb je meer tijd nodig dan stuur je een brief met daarin alles wat je al wel hebt en zeg je: ik stuur dit op om mijn termijn veilig te stellen. De rest stuur ik op zodra ik dat kan. Op tijd zijn is t allerbelangrijkste. En blijf altijd beleefd en eerlijk. Rechtbanken zijn er om t eerlijk te laten gaan. We moeten niet voor ieder wissewasje om hulp vragen, maar we moeten wel vaker laten weten dat het uwv en de gemeenten gewoon fouten maken en dat t echt beter kan en moet omdat er nu veel te vaak echt onnodig geleden wordt. Als jouw uitgangspunt is dat je gewoon wil dat de rechter kijkt of het allemaal wel goed en eerlijk is gegaan bij jouw aanvragen zullen rechters je veel sneller helpen dan wanneer je lelijk gaat doen. Dus blijf altijd respectvol ook al ben je nog zo boos of verdrietig. Samen kunnen we de maarschappij een beetje mooier kleuren.

Helaas enorm herkenbaar

Fout zit ook zeker bij de gemeente!

Respect voor die ouders van Indy Ze hebben ervoor gevochten in welzijn van hun dochter Voorbeeld voor anderen♥️

Mijn hart huilt... 😢❤️

@nickyy3600

Жыл бұрын

Ok

Wanneer stapt de Jonge eens op?

My heart was cry for this child

Voordat alles naar de gemeente ging was het al een ramp. Heel veel sterkte aan alle ouders met een kind met beperkingen. 🤗🤗🤗🤗🤗

@cityhomestead4490

2 жыл бұрын

dankjewel

Heel heftig..

Hevtig dit

Ik heb zoveel spekt

Mijn ouders hebben zich mij volledig aan mijn eigen lot over gelaten

ik stond alleen als ouder met een zwaar gehandycapt kind

Diep respect voor de ouders hoe ze hier mee omgaan. Maar het blijkt dat dit soort kinderen wel hele speciale zorg nodig hebben. Kan me voorstellen dat dat soms niet of beperkt beschikbaar is. Los van onwil of bureaucratie.

File voor Indy en vooral voor de ouders

Oh wat erg😢

Pfff, ik trek de filmpjes al bijna niet, laat staan dat je dat de hele dag om je heen hebt......vreselijk, daar gaat je leven

🥺

Welkom in de zorg

Het is heel normaal contact op nemen met een zorg instelling en heel goed waarom zijn jullie niet met de organisatie waar,zij al komt Dan kunnen begeleiding goed lezen in lezen in spelen op de zorg vraag

Het meisje in de rolstoel kan goed lachen

Heftig en wat vooral heel erg is, dat het kind van alle kanten word bekeken alsof ze een kermisattractie is. Ik ben ook gestopt met kijken

Ouders kunnen en mogen ook pas hulp vragen als zij het niet meer kunnen want als je niet wanhopig bent doen ze niks, daar hebben ze geen budgets voor. Ik heb gelukkig een fijne gemeente die enorm wíl helpen maar hier (kerkrade) is met name het probleem dat er in de instanties enorme personeelstekorten zijn en er amper geschikte hulp is voor kinderen met zorg én begeleid behoeften. Veel is wegbezuinigt. Mij word door gemeente ook gezegt dat hulp zoals opvang of begeleiding thuis niet puur voor ontlasting voor mij mag zijn. Er moeten nog doelen zijn (niet dat die lastig verzonnen zijn maar goed). Ik heb alleen een school. Ik had ooit formele pgb maar kon niemand vinden die geschikt was. Hoe hoger de opleiding hoe minder geschikt ze leken. Het niet in kaart hebben van mijn zoons ziektebeeld op papier is ook heel problematisch voor mij. Hierdoor is wlz al 2 keer afgewezen. Op papier heeft hij alleen autisme maar in realiteit is hij zwakbegaafd (kalenderleeftijd 8, denkniveau 1 a 2), met een hechtingsstoornis, sociaal emotionele stoornis, communicatief op baby niveau. Niks staat hiervan op papier en ik heb geen enkel idee waar ik meer onderzoek kan krijgen en rapporten voor meer hulp.

Gemeente Amstelveen laat zeer vaak steken vallen en ik spreek uit ervaring.

Weet iemand hoe het nu met ze gaat?

Wat ontzettend heftig 😣😣 Het is een schande dat ze ouders zo erg tot het uiterste laten gaan voordat er hulp geboden wordt! Heel veel sterkte lieve ouders... Jullie doen het zo ontzettend goed & verdienen het om soms even op adem te komen! 🌻

In de buurt woont zo'n 'zorgintensief' kind en ook al heb ik het nog nooit gezien, ik 'hoor' het vanaf de dag dat het (hij of zij) naar huis kwam ... het breekt soms mijn hart als ik de wanhoop in het huilen hoor en gisteren stonden de tranen in mijn ogen. Ik liet het werken en ZAG hoe de ouders ANDERS zouden kunnen communiceren. Zo'n kind is autistisch omdat het aan de basis de vaardigheden mist om gepast en aangepast te reageren. Andere kinderen begrijpen het niet altijd en komen vaak een stukje aandacht tekort. Ik zag de moeder naar buiten komen en het kind troosten - daarna het andere (en waarschijnlijk ontredderde) kind erbij nemen, waardoor alles weer één energie wordt en de negatieve energie door de moeder (die troost en geduldig wacht tot de piek voorbij is) kan weggesluisd worden. Als het kind voldoende 'ontladen' is, dan geeft ze extra aandacht aan het andere kind en legt uit dat het broertje of zusje het niet kan zeggen, dus op andere manieren z'n grenzen zal duidelijk maken. Het betekent dus niet dat het kind alles maar moet kunnen en mogen, terwijl het 'gezonde' kind altijd maar moet toegeven, maar dat je als volwassene je emoties kan opzij zetten en rustig kan blijven in een opgefokte situatie. We moeten kinderen niet behandelen als porseleinen kopjes, maar als vrij van hypocriete patronen en ze hebben het recht om aan te geven wat ze niet accepteren. Alles is een leerproces en als buitenstaander kan je alleen maar zoveel mogelijk alternatieven aanbieden voor in het geval dat het op een escalatie uitdraait. Kinderen leren niet omdat jij dat zo graag hebt, maar kinderen willen jou wel graag helpen en dat moet je belonen, zonder te verwachten dat ze aan 1 les genoeg hebben. Leven is de fakkel doorgeven en het is zoals extreem weer - dat is ook altijd maar op 1 plek en binnen enkele momenten, dus mag je daar niet veralgemenen - je staat er voor en je gaat ervoor.Helpt waar je kan helpen en ga niet de geïrriteerde pedagoog uithangen als je het hele plaatje niet kent. Ik heb letterlijk een overdosis venijn binnen gekregen en kan me maar ternauwernood staande houden in een situatie die volledig uit de klauwen gelopen is. Toch voel ik dat ik hier iets kan betekenen voor vrouwen, die de situatie herkennen en zich vaak schuldig voelen of schuldig gemaakt worden voor zaken, die buiten hun controle vallen. Het zal nooit de tuin van Eden zijn, maar ook nooit Armageddon, want uiteindelijk zijn we slim genoeg om te weten waar de hekken van de speelplaats zijn ... maak van moeten mogen en niet mogen, niet moeten, dan is iedereen verantwoordelijk voor de sfeer die we als samenleving creëren ...

Herkenbaar helaas. Een Hulphond zou zeer helpend kunnen zijn

@DrummerRF

2 жыл бұрын

Voor indie? Ik denk niet dat dat gaat lukken. Lijkt me erg waarschijnlijk dat dat kind die hond kan gaan bijten en krabben

@joya841

2 жыл бұрын

Nee doe dat alsjeblieft een hond niet aan. Zelfs getrainde honden blijven honden, die ook hun eigen behoeftes en grenzen hebben.

Moet je aan de ggz en de jeugdzorg vragen, die weten het allemaal zo goed...

Omdat die zorg te veel geld kost.

3:09 Toen krijg je IDIC-15, en dan krijg je zo`n rits met dingen die anders kunnen zijn in de ontwikkeling. Ja, hoe ga je daar dus mee om. En daar begon onze zoektocht.

Geen woorden voor de gemeente

Ben benieuwd hoe het nu met haar gaat.

@selmaaldn

Жыл бұрын

Ja ik ook!

wat verdrietig allemaal,je houd zo van je kind en je probeert van alles om je kind het beste te geven en je stopt je kind liever niet weg in een woonvoorziening en ja je weet dat je kind dit niet doet om je te treiteren,ze kan er niks aan doen.

Wauw bizar wat er in Nederland moet gebeuren, voor er goede hulp op gang komt Nederland het land van de bureaucratie

En al het geld gaat naar ambtenaren

Ik vind het eigenlijk heel naar hoe er hier over Indy wordt gesproken, alsof haar gedrag bewust en met slechte intenties gebeurt. Zij gaat opgroeien met het idee dat zij haar ouders alleen maar tot last is geweest. Zij kan er ook niks aan doen. Ik vind de houding van alle ouders in deze docu heel pijnlijk.

@mnmbcreaties

2 ай бұрын

Ik ben het hier volledig mee eens. Indy is een kind dat meer zorg nodig heeft omwille van haar aandoening. Ze laten alleen maar de stukjes zien dat Indy woedeaanvallen heeft. Zo zien mensen enkel het topje van de ijsberg, waardoor Indy als een ‘lastig’ kind wordt beschouwd terwijl ze hier zelf helemaal niets aan kan doen. Dit vind ik daarom ook heel erg jammer om te zien! Ze is helemaal geen lastig kind dat iedereen de stuipen op het lijf jaagt, maar een kind dat er helemaal niet voor heeft gekozen om dit leven te lijden.

@salinachaaten

2 күн бұрын

​Ze is beiden.

zo ziet mijn therapie lijst er ook uit 🤪mijne staat vooral vol met de Bascule/levvel✌️🤟🤪

Ze hoort ook niet thuis te wonen Indy is veel gelukkiger met kindjes en professionals om zich heen je bent en en blijft altijd haar moeder en vader en ik hoop dat jullie nu een balans hebben gevonden

Met alle respect voor de ouders, die vreselijk hun best doen, maar ik zie ook hier weer (zoals overal tegenwoordig) het gepamper en getut met kinderen. En gedrag van ouders waarbij ze zich op gelijke hoogte stellen met het kind (kind mag teveel beslissen) i.p.v. de leiding te nemen en kaders en grenzen te stellen. Dat hebben kinderen nodig, leiding, en dat vage overleggen, pappen en nathouden daar kunnen ze niks mee, dat schept teveel onduidelijkheid en draagt bij aan onzekerheid en prinsen- en prinsessengedrag.

@ikkelimburg3552

Жыл бұрын

Je hebt meegekregen dat het meisje functioneert op het niveau van een kind van 18 maanden oud?

Mineralen....de CBD olie mineralen , is dit geprobeerd te geven aantal weken ivm lichamelijke en geestelijke onrust ? het kan wonderen doen bij heel veel...

@bubbleblow7461

3 ай бұрын

Ja tuurlijk en nog een lepeltje kaneel en die hele verstandelijke beperking is natuurlijk verdwenen.....

Gelukkig dat je tijdens je zwangerschap kunt zien of er een afwijking aanwezig is. Dan kunnen ouders zich misschien beter voor bereiden. Ik hoor nog vaak dat mensen deze test niet doen. Dan toch voor een verrassing staan. Maak er gebruik van. Er zou een betere weg moeten komen voor ouders die er dan toch voor kiezen een kindje met een zware afwijking te houden.

@billmartins5545

2 жыл бұрын

Er wordt niet standaard naar elke afwijking onderzoek gedaan. Wel naar Down syndroom of Edwards of Patau, meen ik, maar niet naar dit soort heel zeldzame afwijkingen. Ik vind dat we niet elk kind ten koste van alles in leven hoeven te houden.

@slagharenseGinger

Жыл бұрын

​​@@billmartins5545 klopt en stofwisselingsziekten. Maar alleen waarvan ze op de hoogte zijn. Verder dan dat testen ze niet. Hier zou onze zoon kerngezond zijn volgens de testen, helaas een zeldzame chromosoom afwijking. Wij hebben wel zo'n test gedaan, dus waren net zo verrast als mensen die die test niet hebben gedaan.

@Meditatienl

10 ай бұрын

Niet waar en ook niet zonde risico. Was het maar zo simpel

@salinachaaten

2 күн бұрын

Je kunt dit helemaal niet altijd zien. Wat een ongelooflijk domme opmerking.

21:20 waarom kan je je kind niet zelf naar school brengen? Ik vind dit echt te veel klinken als 'ik verwacht dat een ander alles voor mij doet'. Het is JOUW kind. Heel vervelend dat het kind een afwijking heeft maar het blijft jouw verantwoordelijkheid. 27:45 Logisch toch dat je als ouder zelf de gevolgen ondervindt van het hebben van een gehandicapt kind? Dat is helaas een risico van het nemen van kinderen. Ik vind het niet teveel gevraagd dat ouders zelf eerst alles doen om te kijken hoe ze het kunnen bolwerken. Je hoeft niet alle twee te werken, gewoon lekker 1 ouder altijd thuis, of allebei 20u in de week werken en elkaar afwisselen. Ik vind het prima als ze allebei echt niet kunnen werken en dan maar in de uitkering zitten. Dan heb je 2 volwassenen thuis op 1 gehandicapt kind. Dat moet toch te doen zijn.

@bb9761

Жыл бұрын

Je ziet duidelijk niet in hoe ernstig beperkt dit meisje is en de zorg die zij nodig heeft. Zoals moeder al aangeeft. Na het ochtend ritueel is haar energie op. De ouders doen juist alles eraan om voor het kind te zorgen, maar dit kan gewoon weg niet vanwege haar beperking. Naast moeder en vader zijn ze meer dan dit. Ik vind en zie juist dat deze ouders enorm hun verantwoordelijkheid nemen. Fijne dag.

@ikkelimburg3552

Жыл бұрын

Die speciale scholen/verblijven liggen niet bij iedereen in de gemeente. Daarnaast, een kind dat ineens om zich heen gaat maaien/trappen is niet bepaald veilig in een doorsnee truttenschudder met een simpele maxi cosi zitverhoger. Ik heb een huilbaby gehad die 18 uur van de 24 huilde, de overige zes uur was ik bezig met een lepeltje er voeding in te krijgen en luiers te wegen om te achterhalen of hij wel voldoende vocht had binnen gekregen. Tig onderzoeken, niets te vinden. Bleek ook gelukkig niets te zijn want het hield na acht maanden ineens op. Maar ik was na acht maanden compleet gesloopt. Het is gewoon marteling, slaaponthouding, niet voor niets toegepast in gevangenissen in bepaalde landen.

@salinachaaten

2 күн бұрын

Wat een domme opmerking.

Zolang de ouders zelf alles maar ophoesten,en waar is de riem in dit verhaal

@bubbleblow7461

3 ай бұрын

ben je nu echt zo dom of doe je alsof? Dit kind heeft een ernstige verstandelijke beperking. De riem is, buiten dat het wettelijk verboden is een ontiegelijk aantal keren al is bewezen dat het niet werkt, ook nog eens compleet misplaatst. Een kind als Indy kan niet snappen waarom wat zij doet verkeerd is. Als je haar leert dat iets niet mag en dat ze anders geslagen wordt creëer je een kind dat ditzelfde zal doen met anderen. Dan heb je dus straks een 16 jarige met het mentale vermogen van een 6 jarige die denkt dat geweld normaal is

Flashbacks..... Probleem van deze problematiek: Iedereen wordt gehoord, behalve het kind. Kind is op die leeftijd nog niet in staat zich verbaal uit te drukken. Echter "vervolgonderzoek" als het kind eenmaal 25+ is ,en zich dan wel kan uitdrukken in woorden, wordt niet gedaan. Extra genetisch materiaal, hmmm hoe zou dat nou komen...... PS: constant probleem bij kind leggen. Echter niet beseffen dat omgeving en systeem hier ook een rol speelt. Kind wordt constant verteld wat te doen en wat niet te doen, kind is nooit vrij om zelf te ontdekken. Huidige Gestuurde opvoeding psychologisch zeer ernstig voor veel kinderen. Ipv oplossing bij jezelf te zoeken, constant instanties inschakelen. Ouders valt trouwens niks te verwijten. Hebben het beste voor met kind, Echter weten niet beter. Zorg is geen zorg, zorg is inmiddels hoe kan ik het beste via zorgverzekering zoveel mogelijk geld claimen. Het echte doel wordt letterlijk uit het oog verloren. Gevolg gigantisch veel nevenschade voor de familie. Niet alleen ouders worden niet gehoord, oplossingen genoeg maar men weet in deze maatschappij niet hoe men deze oplossingen moet activeren. En dat met 17 miljoen mensen die hier aan bij kunnen dragen.

@bubbleblow7461

3 жыл бұрын

Sorry hoor, maar kun je alsjeblieft je grote bek houden als je niet weet waar je het over hebt? Kinderen als Indy moet je constant op deze manier vertellen wat ze moet doen, omdat ze dit zelf niet weet. Dat heeft niks te maken met slecht opvoeden, je kunt haar niet 'laten ontdekken' want haar ontdekkingstocht betekent een uitgebrand huis en Indy met derdegraads brandwonden. Veel kinderen met een handicap als die van Indy herkennen geen gevaar of risico's, ze doen precies wat hun impulsen aangeven of wat hun de juiste input geeft. Ik ken een kind dat zwaar autistisch is en als ze overprikkelt is gaat kokhalzen, dat is een stim. Dat is niet te genezen of te voorkomen en het is zeker niet een probleem dat bij de ouders of hulpverlening vandaan komt. Zorg is nodig, die instanties zijn nodig. Houd je mond als je niet snapt wat het opvoeden van zo'n kind met zich meebrengt.

@jaapbleekveld5068

3 жыл бұрын

Zorg is nodig, Maar alle problematiek komt voort uit slechte genen. Genen die door middel van vaccinaties en medicijnen en onzin in eten, sinds minstens 1990 ook worden veranderd, Het lichaam was ooit gezond, totdat men ermee begon te rommelen. Ik wijs geen schuldige aan. Ik zeg alleen dat hoe het is. Bij dieren zie je dat probleem niet, Die kunnen gewoon op hun instinct vertrouwen en voor zichzelf zorgen. Maar mensen zijn nou eenmaal niet zo slim, Rutte zegt het zelf. De mens ziet zichzelf als god, Maar nadenken doen ze niet. En u noemt het een grote bek, Omdat u zich persoonlijk aangevallen valt, spreekt u vele frustraties uit. U ratelt een heel stuk over opvoeding, Waar ik geen enkel woord over heb gesproken. U kijkt voornamelijk met tunnelvisie terwijl ik uitzoom, Terwijl ik kijk naar het gehele plaatje. Het simpele feit dat de overblijvers (winnaars) van de 2e wereld oorlog de geschiedenis schrijven, is voor de meesten al te ver gezocht.

@joannabloem4626

2 жыл бұрын

Arme Jaap.😔

@carmenwongsoredjo8779

2 жыл бұрын

Jaap Bleekveld,je weet niet waarover je het hebt. Het is,omdat je zelf waarschijnlijk tot een familie hoort dat gelukkig niemand geboren is met een beperking. Dan zou je anders praten. Maar geboren met wat voor beperking dan ook,wilt geen enkel ouder.Voor mij is dit niets nieuw, daarom heb ik diep respect voor alle ouders met een kind met een beperking. Voor de ouders van Indy,heel veel kracht en wijsheid. Blijven jullie elkaar ondersteunen en van elkaar houden. God Bless

@jaapbleekveld5068

2 жыл бұрын

@@carmenwongsoredjo8779 mevrouw we injecteren kinderen bij geboorte met prikken voor ziektes die Al bijna verdwenen waren door imuniteit voordat deze opgenomen werden in het rijksvaccinatie programma. Met een IFR van 0.0001. Genaamd mazelen. En Dan aan de ggd over laten wat goed is voor een kind zeker. L0l. Gesloten instellingen, meerdere verhuizingen. Ja das echt fantastisch voor een stabiele leefomgeving voor een kind.

Hoezo bijna geen hulp?. In het nieuwe normaal doet iedereen het toch voor een ander, vaccineren, mondkapjes dragen, afstand houden,... . Of ..... doen ze het mss toch alleen voor zichzelf.? Diep respect voor de ouders, dat is met geen woorden uit te leggen. In theorie is alles mooi, tot puntje bij paaltje komt, dan laat men je vallen.

@iemandperzoon6173

2 жыл бұрын

Dat heeft hier echt helemaal niks mee te maken.

Die ouders hebben letterlijk geen enkel goed woord te zeggen over hun dochter. Hoe moeilijk kind ze ook is, dan blijf je toch wel houden van je kind? Volgens mij zijn ze zelf ook een beetje autistisch hoor. En waarom doen ze er alles aan om dat kind "hulp" te bieden zonder zelf ook eens een training of les te gaan volgen hoe om te gaan met (zo'n) kind? Ik vind het zielig voor de ouders, maar ook zeker voor dat meisje...

@Phiebe-xe4ov

Жыл бұрын

Ik zie twee ouders die volkomen opgebrand zijn, jarenlang geen rust hebben gehad en geen tijd meer voor zichzelf hebben omdat zij 24/7 alert moeten zijn om op hun kind te letten. Vervolgens heb jij het lef om A) de aanname te maken zij niet van hun kind houden B) deze ouders autistisch te noemen en C) deze ouders te vertellen zelf training/ lessen te volgen terwijl ze in deze situatie al geen tijd voor zichzelf hebben, laat staan voor extra educatie. Schaam je dood!

@bubbleblow7461

3 ай бұрын

Er staan letterlijk in het overzicht met instanties trainingen en cursussen die ze hebben gevolgd, echt ben je nu gewoon lui of kan het je niks schelen dat je deze ouders nog even een trap na geeft?

@salinachaaten

2 күн бұрын

Wat een zakkerige kutreactie.

Je zou je maar zo slaafs gedragen. Fout gedrag bij kinderen is de schuld van de ouders, altijd.

@Holyscrew

2 жыл бұрын

Heb jij nou ook een achterstand of reageer je gewoon zonder de docu af te kijken?

@DemonOfEndor

2 жыл бұрын

@@Holyscrew De moeder en vader zijn eeuwig aan het doorpiepen. Niet iedereen is zwak genoeg om daar niet verveeld van te raken. Kinderen horen door hun eigen ouders te worden opgevoed. Gedragsproblemen zijn creaties die voor de ouders hun eigen rekening zijn.

@Holyscrew

2 жыл бұрын

@@DemonOfEndor Jij hebt zelf geen kinderen zeker. En ik ga het niet eens uitleggen wat hier de probleem is. Duidelijk is je IQ niet toereikend.

@DemonOfEndor

2 жыл бұрын

@@Holyscrew Je hoeft niet over mijn IQ te beginnen, zeg gewoon dat je te lui en egoïstisch en incapabel bent om voor kinderen te zorgen ;)

@kayleigh3889

2 жыл бұрын

Ze heeft 2 stoornissen en een chromosome afwijking. Hierdoor heeft indy een verstandelijke beperking. Hierdoor werkt het lichaam en voral de hersenen anders. Het is alsof je tegen de ouders van een kind zonder benen zegt dat het hun fout is