Жалғыз Құдай, жалғыз Отан - жан бауыр,
Сол жалғызым таусылмайтын дауда жүр.
Қос өкпесі дембіл-дембіл демігіп,
Қос бүйрегін піскілейді қандауыр.
Намысы өрт, соры сойқан байтағым,
Шарасыздан шер көзесін шайқадым.
Жаһұтыңмен жарты әлемді жарылқап,
У жұтасың, оны кімге айтамын...
Бостанмын деп алқынғаным не керек?..
«Аспан кім?» деп талпынғаным не керек?..
Бүгінімнің буындары солқылдап,
Келешектен күтемін бір керемет.
Толағай жұрт тау салмағын көтеріп,
Ер қарызын, жер қарызын өтедік.
Қала ұйқыда. Күкірт сорған кеудесі
Түн баласы күрк-күрк жөтеліп.
Дау да таныс, таныс саған даңқ та,
Пәруанадай ұмтыласың жарыққа.
Сенің оттан кезің жоқ-ты қорыққан
Көзің күнге тіке қарап қарыққан.
Қоңыр жұртым, сен алыпсың алыптан.
Жалғыз Отан, жаным Жайық - ұлы анам,
Кімдерге енші алынбаған сыбағаң?..
Атырабың алабөтен мұнартып,
Атырауым, ояндың ба дін аман?!..
Әлия ДӘУЛЕТБАЕВА