Gnosis in de oudheid SYMPOSION - Licht op Nag Hammadi nu

De bovenstaande video toont opnamen die gemaakt zijn tijdens het eerste symposion van een serie van zeven symposia op het conferentiecentrum Renova over grote zeven wijsheidsstromingen: gnosis, hindoeïsme, boeddhisme, taoïsme, kabbalah, soefisme en universele spiritualiteit. Dit eerste symposion in deze serie ging over gnosis en de teksten zijn gepubliceerd in ‘De dans van het al - Gnosis in de oudheid - Licht op Nag Hammadi’ nu, symposionreeks 24. Tijdens dat symposion werd het boek Gnosis in de oudheid - Nag Hammadi in context van professor Roelof van den Broek gepresenteerd. Hieronder volgt een deel van de transcriptie van de video.
Marjan Uljée
Het is voor iemand niet mogelijk iets te zien van de dingen die werkelijk bestaan tenzij hij eraan gelijk wordt.
Zo gaat het niet met de mens in de wereld.
Hij ziet de zon zonder een zon te zijn.
En hij ziet de hemel en de aarde en alle andere dingen zonder deze dingen te zijn.
Zo gaat het wel met de plaats van de waarheid.
Je zag iets van die plaatst, en je werd er gelijk aan.
Je zag geest, en je werd geest.
Je zag Christus en je werd Christus.
Je zag de Vader en je werd tot Vader.
Daarom zie je hier alles en niet jezelf, maar daar zie je jezelf.
En wat je ziet, zul je worden.
Professor Roelof van den Broek
Het gaat, naar mijn inzicht, in de gnosis van de oudheid ten diepste om het wezen van de mens. Om zijn herkomst, zijn huidige situatie en zijn bestemming. En als u dan gaat kijken en vragen: ‘Wat zijn dan de belangrijkste elementen van die gnosis in de oudheid?’ Dan is dat allereerst de overtuiging dat de wezenskern van de mens, zijn meest innerlijke innerlijk, afkomstig is uit een goddelijke wereld van licht en vrede en daarnaar moet terugkeren, maar op allerlei manieren wordt vastgehouden in de materiële wereld waarin hij of zij verstrikt is geraakt.
Het tweede aspect is dat dit inzicht in de herkomst, de huidige situatie en de bestemming betekent tegelijk zijn bevrijding uit de omklemming van het materiële bestaan en zijn terugkeer naar de goddelijke wereld. Reeds nu in beginsel en zeker na de dood.
Zelfkennis en godskennis zijn twee kanten van dezelfde zaak. Als je werkelijk jezelf kent, ken je ook God. En als je echt God kent - en dan niet een beetje zo van ‘ik ben God in het diepste van mijn gedachten’, maar als je echt God kent, dan ken je ook pas jezelf.
Volgend aspect: deze kennis is echter niet het gevolg van een rationele redenering, maar van een innerlijke verlichting. Het is iets als de liefde, het overkomt je. Innerlijke verlichting die berust op een openbaring vanuit de goddelijke wereld.
En tenslotte: dit geestelijke inzicht, die gnosis, is niet voor iedereen toegankelijk, maar alleen voor hen die het waardig zijn, en daarom dient in ieder geval de kern ervan geheim gehouden te worden. De gnostische beweging in de oudheid is een esoterische beweging.
Peter Huijs
In het oorspronkelijke christendom wordt hij de vriend van de mensheid genoemd. Jezus, of hij bestaan heeft of een kosmische mythe is, hij staat symbool voor de mens van de grootheid, van het pleroma. En hij is het die deze voluit ontsluit. Eerst ontsluit en dan volmaakt en in zijn meest onbaatzuchtige vorm voor ons te zien stelt.
In de ogen, de oren en de beleving in die dans van de eerste gemeenschappen verandert deze impuls het perspectief van dat oude Egyptische denken waarover wij gesproken hebben. Begrepen wordt eindelijk wat die aloude broederschap van Hermes gedurende eeuwen heeft proberen over te dragen aan de nog jonge menselijke ziel. Vol vreugde en ontzag weten zij en beseffen zij wellicht voor het eerst die bijeen zijn in deze kringen van de gnosis, ervaren zij deze mysteries, die bovenzinnelijke waarheid en wijsheid niet meer buiten hen, maar in het innerlijk van de mens gecelebreerd worden. De mens, hij is niet meer de beschouwer van de mysteries, nee, hij is er deel van. Hij kan er niet zonder. Zoals de kosmos deel van hem is, en niet zonder hem kan. En zo bezien is die lofzang veel meer dan een lied dat een al of niet bestaand hebbende leraar met zijn leerlingen celebreerde.
Laetitia Olstmeijer
Zo is het ook gegaan met hen die de onbewustheid van zich afgeworpen hebben, als waren zij als de slaap die zij voor niets achten, evenmin als zij de droombeelden voor echt houden. Maar zij laten hun illusies achter, als waren zij een droom in de nacht. En de gnosis van de Vader beschouwen zij als het licht. Zo is het gesteld met een ieder. Hij sliep toen hij nog onbewust was en zo komt hij tot bewustzijn als ontwaakte hij. Al heil de mens die tot zichzelf en ontwaakt.
spiritueleteksten.nl/esoteris...
www.rozekruispers.com/nl/prod...
www.rozekruispers.com/nl/prod...

Пікірлер

    Келесі