Marijke Brinkhuis kon niets meer. Ze kon niet eens meer de kraan open of dicht draaien. Ze had altijd pijn, hevige pijn. Medicijnen werkten niet meer en alleen met morfine kon de pijn nog wat onderdrukt worden. Ze was gehandicapt. Het spierweefsel verdween, haar lichaam takelde meer en meer af. Door een rolstoel was ze nog enigszins mobiel. Maar in een van de wonderendiensten raakte Jezus haar aan en ze stond op uit haar rolstoel. Ze was volkomen gezond.