2 kardeşime de mutluluklar diliyorum..

Ali abim benim. En güzel yillarima dokunmuştur. Hayatımda hiç unutmadigim yıllarda adı geçer.. Fazıl, Atilla, Aykut abim, Şukru hocam... adını yazamadigim ama unutmadigim abilerim hepinizi öpüyorum, Mehmet abime de selamlar

@gulnurgorgun7396

10 күн бұрын

🌻🌻🌻

Bodrum, Bodrum... Açılış sahnesi bile bir başka Ah bir de yaramaz çocuk motora kasksız binmeyeydi Evin içi müze gibi. biblolar, maket arabalar, magnetler, rozetler, duvarda fotograflar vb...Kim alıyor bunların tozunu? Kim düzeltiyor yamuk çerçeveleri? Demet demet yardımcı lazım yahu... Duvardaki bindallının hikayesi ilerleyen dakikalarda dediler, avucumuzu yaladık. Slovak annenin Priştina'dan baba ile İzmir'de tanışıp evlenmesi ne muazzam bir hikaye. Ama daha da etkileyici olan çocuklarını hep koruyup kollayan annenin onları Türkiye'ye uygun ve fakat kendi Yugoslavya adetlerine göre yetiştirmesi bence. Din doğru yorumlanırsa hiç de ayırıcı bir unsur değil görülüyor işte. Ortanca kardeş Sevim tek kız ve sporla pek ilgisi olmadığından sadece ismi geçti. Yine de dul kaldığında ailenin büyüğü Mehmet'in voleybolu bırakıp İzmir'e dönmesini gerektirecek kadar etkin rol almış bu voleybolcu ağabey-kardeşim spor hayatında. Yaka mikrofonlu ve suz ses kayıtları gece gündüz gibi. Ne cimri adammış şu 0017 yahu. Adabıyla bir çift mikrofon hediye etse ne olurmuş sanki? Dışarıda tutulan 2 köpek pek sorun çıkartmadılar. Onlarla da bir kare foto çekilseydi keşke. Mehmet'in tüm hayat hikayesi "büyük ağabeyin büyük sorumluluğu olur" ile özetlenebilir. 1.96m boyuna rağmen garibim generik miras inatçılıkta bile fedakarlık durumunda kalmış. Ama kardeşinden bahsederken gözlerinin içi parlıyor. Onun sportif yeteneklerinin kendisininkinden ileri olduğunu da zevkle dile getiriyor. Bugün bile ortadan oynayacak bir fiziğe sahip Mehmet'in kardeşinden torpilli pas alamamasını pasör Ali şöyle açıklıyor: "pasörünü göreceksin yoksa valiz gibi gider gelirsin" Hayata esprili pencereden bakabilmek ne büyük bir ayrıcalık. Samsun Irmak'ta Fazıl ve Mami ile gözleri dolduran bir arkadaşlık yaşamış. Ne yazık ki sevgili Muhammed Görken (VU cilt4 Sayfa 482) bizleri erkenden bırakıp Cennet Spor'a transfer oldu. Sporu erken bırakıp İzmir'e döndükten sonra kendini iş hayatına vermiş ve Petlas Lastik deyince ülkemizde ilk akla gelen sporculadan olmuş. Evlilik (1988) ve kızları Melis (1990) benimkiyle birebir örtüşüyor. Ali ise civciv lakabını inkar eden parlak bir kafaya sahip artık. Sıkı bir kollektör evinden belli. Tabii eşi Demet de destekliyor zira o kadar obje ve çerçeveye sahip çıkmak hiç kolay değil. Bence bunlarla bir başka program daha yapılır Ali'yle. Ben özellikle kimi route 66 tabelalarını görünce acaba bu güzergahı yaptılar mı merak ettim. Hüseyin Uzunoğlu ağabeyin bu aileye epey dokunduğu belli oluyor. İyi ki de kendi evlatlarından ayırmamış yoksa Ali çok kolayca hentbolcu; Mehmet de basketçi olabilirdi. Ben 1982 genç milli voleybol kampından 3 gün bayram izniyle döndükleri İzmir'de sen hentbol milli takımındasın talimatıyla yine aynı otele ama başka milli takım için dönen Ali'nin hikayesine bayıldım. Maç programı uymuyor muydu acaba bir voleybol bir hentbol milli takımlarında maça çıkmak için. Nasılsa ikisi de elle oynanıyor?! Abi-kardeş ilk kez aynı takımda Samsun'da buluşmuşlar ve bir daha Mehmet sporu bırakana kadar da ayrılmamışlar. Ali aslen pasör olsa da Samsun Irmak San Simoviç'in yedeği kalacağına pasör çaprazı smaşör oynayarak sırasını beklemiş. Aslında kısa bir arayı saymazsak voleybolu 38 yaşına kadar da oynamış. Halen de sporun içinde ve Bodrum'da bir Spor kompleksinin yöneticiliğini yapıyor. Kadın Voleybolcularımızın yarattığı çekim etkisiyle Bodrum'daki kızların hepsinin voleybolcu olmaya çabaladığını birebir gözlemleyen birisi. Sırf bu kadarı bile spor yerine skor yazanlara yeterli cevap olmalı. Yalıkavak'ın şampiyonluğa oynayan bir kadın hentbol takımından da bahsetti. Başarılı erkek arkasındaki kadın Demet ise spordan çok dans ve folklor ile ilgili. Bizim Başkanne ile bir halk oyunları muhabbeti açılmamasına şaşırdım. Videonun sonlarında baba oğul Demet'i ortada epey sıkıştırdılar. Kadıncağızın günlük hayatının bir yansıması oldu bu manzara sanki. Eren ise pırıl pırıl bir genç. Bababsının morali bozulmasın diye koltuğun kenarına ilişerek röportaj verdi. Ne istediğini biliyor ve Bodrum'u seviyor. İlla İstanbul ya da New York şart değil yani.O basketi tercih etmiş. Henüz sekizinci sınıfta. Babası sorulduğunda iyi adam eğleniyoruz diye harika bir cevap veriyor. Bence günümüzde bir babanın oğlundan alabileceği en büyük iltifat "eğleniyoruz"dur. Zira günümüz çocuklarının fabrika ayarı mutsuzluk. Ali balık tutmayı seviyor. Oltanın diğer ucundakine de alık dendiğinin farkında. Röportajın bu en keyifli üçlü aile sohbetinde yağmur gibi gelen mesaj seslerinden bezdik vallahi. Eğer bunlar Başkanne ya da Eniştenin telefonlarından geliyorsa bir sonraki çat kapı'da telefonlarını uçuş moduna almalarını öneriyorum. Abi-kardeş ve de kız kardeş 2+1 evde büyümüşler. İki erkek iki çek yatla paylaştıkları odada annenin börek açtığı masayı diklemesine fila yapıp kıran kırana (ya da kırılan kırılana) keyifli maçlar yapmışlar. Daha da ileri gidip ebeveynler evde değilken komşu kardeşlerle 2-2 futbol maçları bile oynamışlar evlerinde. Ben de 7 yaş küçük erkek kardeşimle kağıtları sıkıştırıp seloteyp ile sarmaladığımız topla ac cam çerçeve indirmemiştim evde. Ama her hasarda kabahati üstlenen Mehmet yine büyüklüğünü göstermiş. Bu nasıl bir muazzam güven ve konfor hissidir bilemiyorum. Zira benim sırtımı dayayabileceğim çınar ben 15 yaşımdayken devrilmişti. Ağabeyim de olmadı. O yüzden Ali'yi dinlerken çok imrendim. Allah bu aileye uzun ve sağlıklı bir arada ömürler nasip etsin. Bodrum'a gidilince gidilecek bir adres daha düştük not defterimize. Hem belki sıkça misafirleri gelen Kos'a bizi kaçak olarak götürüp AB üyesi bir ülkede ölebilmeyi de nasip ederler. Teşekkürler Gülnar ve Enişte...Sayenizde her iki haftada bir gözümüz gönlümüz açılıyor. Bunca işi hem kayıt hem edit ufacık cep tel üzerinden yapmak da hakikaten takdire şayan. Ben açıkçası cesaret edemem. Olsa olsa Hilal'den feyz alıp canlı yayın yaparım. Artık ne çıkarsa bahtıma... Lüks budur işte. Ne son model cep tel ne kol gibi fatura gelen lokantada yemek ne marka kıyafet ne de fantastik arabalar. Paranın satın alamadığı şeyler de hala var çok şükür. Bu da biz fakirlerin avuntusu zaten...

@gulnurgorgun7396

10 күн бұрын

Attila Şaylan cığım yine muhteşem gözlemler, detaylar… Çat Kapı yayını sonrasında senin bu yorumları okumaya bayılıyorum lütfen hiç vaz geçme ve devam et 🙏🙏🙏 Hemen Bülent’e söyledim ben de fark ettim bu onun telefonunun sesi ama mesajdan değil çekime başladığında geliyor. Uçuş modunu kullanacağız. Evin içini yine benden iyi dolaştın. 😅 Bindallı evet sonradan aklıma geldi iş işten geçmişti, ayrılmıştık evden. bir de program yeterince uzun oldu 1 saati aştık belki halk oyunlarını dansı ve Demeti de daha fazla kurcalamayı atladım. Fakat en sondaki anılara yorum yapmamışsın olmaz ki… valla bizim mektep suyundan mıdır nedir yazdıkça yazasımız geliyor. 😂 Sağol sağol 🙏 VUD olarak güzel şeyler yapmaya devam. VUD Gurbet Kuşları sende 😀 ben anlamam hatta introyu bile hazırlamaya başla Sana önerilerim olacak mailine maille yanıt veririm sürpriz olsun burada okuyup duran öylece izleyenlere de selam olsun 😂😂😂