Gülünç adamın hikayesinde uyandıktan sonra hakikatin yolcusu oluşu beni heyecanlandırdı yine, çünkü hakikati, rüyadan, düşü de kendi gerçekliğimle karıştırdığım olurdu eskiden. Şimdiyse benim özüm kadar gerçek olan varlığımın enerjisini sömüren kurgu dolu hayali beklentinin çukuruna düşen her duyguyu anlamlandırıp arkasında yatan sebeplerin benden ötürü olduğunu, ilk başta bunlar benliğime tokat gibi vurup beni sarsmış olsa da, günden güne farkıdalıklar sayesinde özümün çevresindeki hayali düşüncelerle yüzleşip onlardan arındıkça onun saf ve beklentisizce beni erdem yolunda tutan, bana rehberlik eden gücüyle, akışın içinde harmoniyle ilerlerken, beni ileri geri diye hatıralar ve hayallerin esirinden kurtararak hayatın anlamını anlama çabasının yanılsaması şöyle dursun hayatın özüyle bütünleştirir ve bu bütünleşmeden sonra hayatın kendisi olduğunun farkına bile varmazsın ki vardığın anlar olursa o an erdemsizliğe kapıldığın acı çektiğin anlardır ve o an pişmanlıkla acımı yaşar ve tekrar hayatın güzelliklerini iyileşen yaralarımla daha sevgi dolu ve huzurlu hissederim. Her iyileşen yara beni daha da özgürleştirir ve hakikatime yaklaştırır bu yüzden bu huzuru ve içimde dolup taşan içten ve dingin olan sevgiyi paylaşmak istiyorum..( Mert Bilen )