Hızır Dede Hazretleri, Bursa'nın Mihaliç kasabası ovasında koyun otlatırken, ayaklan soğuktan donup kötürüm olunca, çobanlıktan vazgeçmiş: "Artık kendi ruhanî güçlerimi gütmek benim için daha hayırlı" diyerek meradan ayrılmış.
Bursa'ya gelerek Ulu Cami'de, Eski Minare denilen yerde oturmuş: "Ayaklarım işe yaramıyorsa ellerim var" diyerek zikir ve ibadete başlamıştır. Halinden hiç bir zaman şikâyet etmeyip, her zaman Yüce Allah'a şükür niyazında bulunmuştur. Bu sıralarda Emir Sultan Hazretleri'nin ziyarete gelen Hacı Bayram-ı Veli Hazretleri'ne intisap edip, hal ve makamdan ne bulduysa, bundan sonra yine o minare dibinde bulunmuştur.
Hızır Dede Hazretleri'nin büyük tasavvuf gücü bulunmakta idi. O sıra­larda Ulu Cami'nin, pencereleri içinde bazı tasarruf erbabı zatlar otururdu. Ge­ce vakti bunlardan bazısının hücresine birtakım ruhların sureti olan aslanlar girerdi. Hızır Dede Hazretleri Bursa'da, dinlenmektedir. Eski minarenin yerinin nerede kaldığı halen bilinmemektedir. Görülüyor ki, çobanlık eden bir kimse de seçilmiş olan insanlardan biri olabiliyor. Büyük mürşidler arasında ve silsilede yerini alabiliyor. Nitekim Musa Aleyhisselam da Şuayb Aleyhisselam'da çobanlıktan gelmişlerdi.
Rasulüllah Efendimiz de kendisine peygamberlik gelmezden önce Mekke-i Mükerreme civarında Kureyş'in develerini otlatırdı.
Hızır Dede Hazretleri'nin Akbıyık Sultan ve Ömer Sikkînî (Emir Sikkînî) Hazretleri ile de sohbetlerde bulunduğu bildirilmektedir. Hicrî 900 (m.1484) yılında vefat etmiştir.
Allah'ın rahmeti, bereketi üzerine olsun.