Tyle piękna wyczarowanego z fortepianu! Jestem zachwycona kolejny raz! Dziękuję!

Meraviglioso! Bravissimo! Stupendo! Toccante! Cudownie!

@gregniemczuk

Жыл бұрын

Dziękuję! Grazie!!!!

Panie Profesorze, absolutnie fantastyczne wykład. Coś pięknego! Choć przyznam szczerze, że nigdy nie traktowałem Barkaroli jako utwór o charakterze erotycznym.

Jeden z moich ulubionych utworów F. Chopina

@gregniemczuk

3 жыл бұрын

Mój również!

Pięknie Pan opowiada. Odkryłam Barkarolę dopiero podczas konkursu 2021 i pokochałam. Jest cudna. Oglądam ten wykład drugi raz po tym, jak „zmęczyłam” epizod o tym utworze z serii Radio Chopin z Janem Fryczem. I nie ma porównania. Może i tam mają duży budżet, ale nie podoba mi się. Niektóre rzeczy interesujące, ale brak tam duszy (jak dla mnie). Napompowane (strasznie mnie to drażni) i sztuczne. U Pana mam wszystkie emocje, czystą pasję, radość przekazywania wiedzy i wykonywania utworów. Dużo więcej szczegółów i informacji. Naturalność. Ciepło. Uśmiech. Wreszcie miłość do Chopina, muzyki, prawdy. Uwielbiam Pana oglądać i słuchać. Czuję, że Pan mówi do słuchacza (do mnie). A to jest bezcenne. Jeszcze wiele odcinków przede mną i bardzo się na nie cieszę. Patronite uruchomiony. ❤️

@gregniemczuk

2 жыл бұрын

Jak ja się cieszę z tego, co Pani pisze!! Nawet sobie Pani nie wyobraża!

Mam wrażenie że Chopin, który podobno w niesamowity sposób potrafił naśladować, parodiować i imitować różne osoby ze swojego otoczenia w wymiarze aktorskim, miał też tę wybitną umiejętność imitowania różnych zjawisk i obrazów w wymiarze dźwiękowym. Może też i w tym tkwi siła oddziaływania na wyobraźnię jego muzyki. Myślę że ten wykład p.Profesora jest tego wspaniałym potwierdzeniem

@gregniemczuk

3 жыл бұрын

Oczywiście że tak!

Dobry wieczor nadrabiam zaleglosci wreszcie.Co za radość.PozdrawiamE

Ja mam dużą wyobraźnię, jeśli chodzi o utwory Chopina, ale... w Barkaroli Pan mnie pokonał :)

@gregniemczuk

2 жыл бұрын

😀

Dzień dobry :) Panie Profesorze , na Panu będę chciał się wzorować. Dziękuję za fajną lekcję.

@gregniemczuk

3 жыл бұрын

Czuję się zaszczycony. Dziękuję bardzo!

W 49:16 mówi Pan Profesor "byłby to początek czegoś nowego..." Taka myśl mnie nachodzi słuchając późnego Chopina (zwłaszcza Kołysanki des-dur), że to muzyka wyprzedzająca muzykę epoki romantyzmu o dekady! Właściwie mogły by to być kompozycje już XX wieczne. Jak Pan myśli, czym mogło by być to nowe coś gdyby Chopin przedwcześnie nie umarł i dalej rozwijał się jako kompozytor? Jakie ma Pan przeczucia co do kierunku w którym Chopin mógłby podążać? PS. Tak powinny wyglądać lekcje muzyki! Pedagogiczny majstersztyk!

@gregniemczuk

2 жыл бұрын

Dzień dobry. Dziękuję za ten komentarz. Jestem pewny, że Chopin szukał by nowych form wyrazu, poszedł w stronę impresjonizmu, rozszerzał współbrzmienia I tworzył nowe . Smutne jest, że nie było mu dane żyć dłużej.

to coś pomiędzy balladą a fantazją

@gregniemczuk

3 жыл бұрын

I Nokturnem! Ale bardzo trafny opis. Za tydzień rozpoczynam Scherza!

Dzień dobry, Panie Grzegorzu. Zadam dziś pytanie, które mnie nurtuje od długiego czasu i być może Pan jest w stanie odpowiedzieć. Chyba że faktycznie sprawa, której dotyczy moja wątpliwość jest dziełem zwyczajnego przypadku. Jak Pan mysli, co zadecydowało o tym, że Chopin postanowił nadać Barkaroli tonację fis-dur, a nie ges-dur? Zastanawia mnie to, ponieważ tonacje te brzmią identycznie, a mało tego mają taką samą liczbę znaków przykluczowych. W analogicznych przypadkach Chopin wolał chyba jednak stawiać na ges-dur (etiudy z op. 10 i 25 czy też Impromptu). Dlaczego tutaj jednak zrobił inaczej? Pozdrawiam!

@gregniemczuk

2 жыл бұрын

Mamy też Impromptu Fis-dur ! Oraz preludium Fis-dur a nie Ges-dur. Myślę, że najprawdopodobniej było mu wygodniej pisać, nie używał dużo znaków podwójnych. A w Etiudzie i ostatnim Impromptu było mu wygodniej z bemolami. Tak myślę. Inna sprawa, że Fis-dur rzeczywiste jest odrobinę wyższe niż Ges-dur. Fis-fur dąży w górę, Ges-dur na dół.

@januszbanasinski861

2 жыл бұрын

@@gregniemczuk Faktycznie, strzeliłem babola z tym Impromptu, mogłem wcześniej się upewnić, że zapisał je dwa w "identycznej" tonacji, co jest zresztą bardzo ciekawe. Preludium natomiast nie wymieniałem, bo tutaj akurat według mnie chodziło o jasny klucz zachowania chronologii.

@gregniemczuk

2 жыл бұрын

@@januszbanasinski861 No ale następne jest es-moll!!

@januszbanasinski861

2 жыл бұрын

@@gregniemczuk Szedł do góry krzyżykami, więc dziwnie by wyglądało gdyby pominął ten szósty i zaczął od razu schodzić z bemoli :)

As go

Kolejny znakomity wykład, kolejne arcydzieło. Nie wiem, czy się nie mylę, ale wstęp i pierwszy temat, dzięki tonacji, wydają się tak pod palcami, że to samo płynie i od razu samego pianistę wprowadza w pewien trans. Potem są oczywiście schody.

@gregniemczuk

2 жыл бұрын

Troszkę tak właśnie jest! Dziękuję bardzo!

@jewgienij131

2 жыл бұрын

@@gregniemczuk Panie Grzegorzu, jaki projekt teraz? 32 sonaty Beethovena? A może, dalej patriotycznie :), wszystkie utwory na fortepian solo Szymanowskiego? O Brahmsa nie śmiem prosić...