Abimizin sakinliği anlattıklarını kendinin de yaptığının kanıtı gibi

@muhammedtanrverdi5756

2 жыл бұрын

saçında ve yüzünde yaptığına dair hiç iz yok ama(adamın yaşını bilmiyorum)

@clausuris

2 жыл бұрын

@@muhammedtanrverdi5756 hiçbir şey karşılıksız değil nihayetinde

@kirpininkanayandikeni

2 жыл бұрын

Videoda kendisi de söylüyor zaten "Acı çekmeseydim bu öğreti de olmazdı."

@benimben8401

2 жыл бұрын

@@kirpininkanayandikeni kötü biri mi bu

@muhammet88889

2 жыл бұрын

@@benimben8401 ne alaka

"Şayet kendime acı çektirmezsem başkalarına da acı çektirmem." Ne muhteşem bir tespit.

@bonvoyage97

2 жыл бұрын

ne kadar doğru..

@temari741

2 жыл бұрын

Bugün öyle bir noktadayımki başkalarının benim yüzümden acı çekip çekmedikleri umursayacak gücü kendimde bulamıyorum. İnsanlar sadece ben mutluyken yanımda olacaksa benim acımı paylaşak zamanı yoksa benim de umursayacak bir şeyim zaten yok demektir. Sırtımdan bıçaklanmaktan çok yoruldum. Bunları hiç umursamayı dilerdim. Ama işte gecenin bu saatinde kafamda dönüyorlar. 😄

@kirpininkanayandikeni

2 жыл бұрын

@@temari741 Kıyamam. :) Senin adın yeter ya hû Süveyda, mükemmel bir adın var.❤️ İnsanlara gelince... Maalesef ki ölünceye kadar kırılacağız, aldanacağız.

@M.G.1989

2 жыл бұрын

Evet bu gerçekten de çok doğru, ve uygulamak lazım..

@songebesbukucu336

2 жыл бұрын

@@kirpininkanayandikeni yahu kirilanlar hep burdaysa kıranlar kim ? :)

bizi etkileyen olaylar değil, onları algılama biçimimizdir.

@Ahmed-ex9zs

2 жыл бұрын

Realitemiz yani 🤔

@sidjdykakjskdnejdif2891

2 жыл бұрын

Aga sen tanıdığım en beklemedegim felsefeci takilansin ama en samimilerindensin de o kadar doğal yapıyordun ki arada komik de geliyordu dürüstlesip özeleştiri yapinca , dinleyince rahatliyordum o canli yayınlarını .

@sidjdykakjskdnejdif2891

2 жыл бұрын

ama seni burda göreceğimi tahmin etmezdim helal sana samimi olduğunu biliyordum

@muhammedsakarya2136

2 жыл бұрын

yani düşünce herşey midir

@semrabayram2073

2 жыл бұрын

Aynen öyle çok büyük birşey yasarsin insanlar bunu unutur ama sen kafanda buyuttugun için felaket gibi görürsün

“handan, hamamdan geçtik, gün ışığındaki hissemize razıydık; saadetinden geçtik, ümidine razıydık; hiçbirini bulamadık; kendimize hüzünler icadettik, avunamadık; yoksa biz... biz bu dünyadan değil miydik?”-Orhan Veli

@mehmetcelebi8856

2 жыл бұрын

kzread.info/dash/bejne/hIaouLGJpZTMYdI.html

@Berke198

2 жыл бұрын

Ne anlatıyor yani ben anlamadım

@mehemmednebiyev2355

2 жыл бұрын

@@Berke198 yani diyor ki kafaya takma yaşa getsin

@pembeyiseverim5646

Жыл бұрын

Teşekkür ederim bunu paylaşıp şu an benim okumama sebep olduğun için ☺️

@cihanboratopcuoglu

3 ай бұрын

kzread.infoJWUBrgQaw58?si=R4tdPVB1-A7RlA1B

Son bir ikş yıldır zaten severek dinlediğim bu insanları işimden, aile ve arkadaşlardan uzaklaşarak daha fazla dinledim, psikoloji kitapları ve videolarla destekledim. Kitaplardan (Erichh Fromm, Rollo May, Irvim Yalom, Viktor Frankl, Schopenhaur ve niceleri) Videolardan (Alan Watts, J. Krishnamurti, Tolle, Jordan Peterson ve ne kadar ağır olsa da U.G. Krishnamurti) izledim ve düşündüm. Yürüyüşler ve sorgulamalarla bir iki sağlam konuda anlık aydınlamalar ve devamında deneyimlerle devam ettim. Ama sonra yine bu şekilde hayatıma devam edebileceğimi sanırken o sanrılar yine geldi. “Lan hani çözmüştük bir çok şeyi, noluyo lan” dedim. Bir iki hafta geçen ızdıraptan sonra insanın insan olmaktan kaçamayacağını, ara ara “an”da kalsa da, benliğinin bir ilüzyon olduğunu, düşüncelerinşn kısmen kontrol edilebilir olduğunu, bazen de duyguya kaptırmaya müsait olduğunu anladım ve beni hep hayata tutunduran “sanat”ıma devam etmeye başladım. Gördüm ki insan sevdiği, değer verdiği ve başkalarına da faydası olabilecek bir şey, bir iş, bir uğraş edinmeli ve onunla devam etmeli, o zaman onu hiçbir şey yıkamaz, üzemez. Üzse bile bunu zanaatına, sanatına aktarıp rahatlar. Diğer türlü plastik çiçek gibi “ommm” yapıp ulaşabileceğiniz bir yer, bir durum yok. (Olsa ben orada yaşabilirdim, o kadar vipassana, kundalini yoga yapıp meditasyona devam eden biriyim) Ama izleyin, düşünün.. oturup düşünün, duygularınızı hissedin, her şeyin bir oyun olduğunu, duygularınızın siz “gerçek” sansanız da sadece nöro-kimyasal tepkiler olduğunu anladığınızda önce hayat çok boş gelir, sonra bomboş gelir ve gitmeniz gereken yola çıkmak için artık kimseyi dinlemezsiniz. Brezilya’ya gidip Samba dansçısı bile olabilirsiniz belki, bunu siz bulacaksınız, başkası değil.

@berrinada8621

2 жыл бұрын

insanların hayırlısı insanlara faydalı olandır Hz muhammet sav

@medusa.c

2 жыл бұрын

Çok güzel bir yorumdu.

@ilkinq.8646

2 жыл бұрын

sana bir hayat sırrı vereyim mi delikanlı: boş ver

@joeytribbiani1291

2 жыл бұрын

elinize sağlık ,gerçekten insanlar eşsiz olsa da işin özü aynı gibi

@pakserdar

2 жыл бұрын

Güzel yorumun için bende teşekkür ederim. Nöro-kimyasal tepkiler kısmı konusunu da gerçekten benim de ilgimi çeken çok sıra dışı gibi gözükenen ama bir o kadar basit bir konu :) Hayatta bir anlamak yerine hayata biz bir anlam yüklemeliyiz. Sizinde verdiğiniz örnekteki sanat gibi. Teşekkürler.

Hiraizerdüş'ün anlamı "Kutsal aydınlığa giden yol, karanlıktan geçer"dir. Ne kadar da hoş. One punch man animesinde bir yerde "İnsan karanlığa boğulduğunda ışığa yönelir" deniliyordu. Yine çok ince bir dokundurma. Nietzsche Böyle Buyurdu Zerdüşt'te "Sen hala olgunlaşmamış bir meyvesin. Onun için daha çok yalnızlık, daha çok sıkıntı çekmen gerek." diyordu. Sıcakta kaynamadan aş olur mu, damakta lezzet bırakır mı diyordu Rûmî. "Dert içinde pişen ruh, sakinleşir." diye yazmıştı Ali şeriati. Bunların hiçbiri safsata olmasa gerek...

@ossan.yesilpinar

2 жыл бұрын

Ayrıca dipnot olarak 2 yıl önceki bir yazımı da bırakıyorum buraya. Ola ki okuyan, fayda gören olur.. ... İnsanlar ki ne tuhaf mahlukatlardır. Ve de çok farklılıklara bezenmiş. Her insanın muazzam (kendince) ve beyaz düşler ülkesinden kopup gelmiş ve onun başına tac olmuş bir farkındalığı vardır. Ve her insan kendince bir şeylerin altından - kendilerine türettikleri bir kişilik ve tavır ile- kalkabilmeyi başarmıştır. Ama ben yapamadım! Hangisini üzerime bir hırka gibi geçirsem sanki daha evvelden biri bu hırka üzerinde iken traş olmuş ta dikenli saçının bütün kılları hırkayla dost olmuşlar, -hırkanın, kişinin en çok rahatsızlık duyacağı konumlarında... Ve ben şu ana değin bir kaç milyon hırka denedim ve hepsinde aynı rahatsızlık baş gösterdi, -her hırkanın üzerine yerleşmiş saç tellerinin yapıları farklı olmak kaydıyla elbette... Hangi düşünce yapısına bürünmek istediysem, kaosun üvey oğlu zihin her defasında o düşünceyi çürütecek bir karşıt düşünceyi doğurmayı kendine yaradılışının yegane görevi olarak aldı, -ve o karşıt düşünceyi çürütecek başka bir düşünce ve onu da çürütecek yenisi ve ve ve... Bundan olacak herhal, bir kaç asır boyunca üzerime zırh gibi oturacak ve diğer bütün rakiplerinden korunmamı sağlayacak bir düşünceyi edinemedim kendime. Her defasında yıkılmak için doğmuş olan düşünce, kaderine teslim olmakta buldu refahı.. Ve ben en sonunda hakikat'in tebessüm eden suratına bir buse kondurabildim; her düşünce çürümeye mahkum olabilir, ancak her düşüncenin çürümeye mahkum olduğu düşüncesi devamlı yaşar, -belki o dâhi çürür... Bu demden sonra huzur bana kapılarını açtı ve beni o divanın baş köşesine buyur etti. Bu denli refah ile senli benli olduğumu anımsayamıyorum. Artık herhangi bir düşünce sisteminde kendime rahatsızlık verecek denli onun boyunduruğu altına kurbanlık koyun gibi girmeme gerek yok! Artık "Hakikat" denilen o cânım meyveden bir ısırık alabilirim... Hakikat'in, Hakikat üzerine yaptığımız hiçbir iyi ve kötü ve akla uyup uymayan düşüncelerimizden etkilenmeyeceğini, onun -eğer varsa tâbi gerçekten- kendi varlığını bizim fikir yürütmelerimizden etkilenmeden, olduğu gibi sürdüreceğini ve bunun bizim en aciz olduğumuz hususlardan biri olduğunun farkına varmanın ve bu acizlikten utanmak yerine onu kutsamanın insana verdiği refahı; boğazımda takılı kalan düğümleri tebessüm ile yavaş yavaş çözmesini izlemek herhal şu cihanda bana hazzın doruğunu sunan ender seyirlerden olmuştur... İnsana bir fikir üzerinde yerleşik hayata geçmemek ne denli korkunç ve tamamen kaygan bir zemin gibi görünse de aslında ruhun kurtuluşunun anahtarı da bu kabulün içinde gizlidir; kabul edip etmememizin onun hakkında bir farkındalık yaratmayacağını kabullenmek!.. Ve savunduğum bu düşüncenin bile doğruluğundan emin olmamak ve bunu da olduğu gibi kabullenmek... İnsanların cüzzamlı bir dilenciye bakarken ki takındığı o iğreti ve iğrendirici bakışların varlığını sezinlemek ve buna rağmen kendinden emin olmak; işte insana kurtuluş!..

@benimben8401

2 жыл бұрын

Teşekkür ederim Kendimi daha iyi hissediyorum sayende bunların ekran resmini de aldım okuyacağım sürekli

@ossan.yesilpinar

2 жыл бұрын

@@benimben8401 Rica ederim dostum. Bir insanın ruhuna dokunabilmiş olmak, bu dünyadaki en kutsal, yüce şey... Bunu başarmış olmama vesile olduğun için ben teşekkür ederim. Günün, dahası hayatın güzel geçsin. 🌺🌼

@kaanakbulut7350

2 жыл бұрын

Pressure make a diamond

@songebesbukucu336

2 жыл бұрын

@@ossan.yesilpinar ne güzel insansın 🤩

Bu adamı ilk defa dinleyenler veya okuyanlar için söylüyorum bu video öğretinin sadece çok çok küçük bir kısmı.Şimdinin Gücü adlı kitabını okumanızı öneririm.

@eylulakaydn2138

2 жыл бұрын

tesekkur ederim.

@AhiretEkini

2 жыл бұрын

Sen bir de büyük islam alimi İmam Gazali'yi oku. 1000 yıl önce bahseder bu konularda. Hem de nedeni de anlatır. Az yemek, Oruç, Teslimiyet, Vesvese v.s derken yavaş yavaş geliyorlar doğru kapıya ama inşallah kapıdan içeriye girme kibirsizliğini ve azmini gösterebilirler.

@Fatih-ot5ur

2 жыл бұрын

Zihinx kanalında o kitabın özeti vardı, o bile ben de büyük aydınlanmalara ve değişime sebep oldu meğer bu adammış yazarı

@xokiwox

2 жыл бұрын

@@AhiretEkiniGazalinin yanında Mevlana da insanı terbiye etme konusunda iyidir Mevlana'nın da okunması lazım 🙂

@user-bh1xs2ut1v

2 жыл бұрын

@@AhiretEkini Terbiyesiz seni

Biz kendi kendimizin kıyametini yaratıp sonra da kurtarıcı bekliyoruz: "Mesih beklentisi"

@theinvisible8748

2 жыл бұрын

aslında herkesin mesihi kendi içinde. Dışarıya bakacağına içeriye yönelse yeter

@Yousufaliy

2 жыл бұрын

Siz kendinizi kurtarın da içeriyi dışarıyı bosverin

@cihanboratopcuoglu

3 ай бұрын

kzread.infoJWUBrgQaw58?si=R4tdPVB1-A7RlA1B

Sakin olmaya ne kadar yakınsan güçlü olmaya da o kadar yakınsın demektir. Marcus Aurelius

İnsanın derdi ne kadar büyük olursa gülüşü o kadar sıcak olurmuş, o dert güzelleştirirmiş onun yüreğini. Neşet Ertaş

@TheZodal

2 жыл бұрын

Kimse Neşet Ertaş tan daha iyi bilemez. O söylediyse haklılık payı yüksektir..

@kaderyenidogan594

Жыл бұрын

@@TheZodal niye kimse neşet ertaş tan daha iyi bilemiyor? birinin neşet ertaş tan daha iyi bilmesi için türkü mü yakması gerekir? düşüncesini sunmuş olması mı gerekir? susan ve hiç konuşmayan birini biliyor kabul edemiyor muyuz?

Videoları izlemekten ne kadar keyif alıyorsam açıklama kutusuna göz atmak da o kadar keyif veriyor. Henüz 17 yaşındayım ve içinde bulunduğum tembellik haliyle henüz diyemeyeceğim yaşlara geldiğimde kendime sövmek istemiyorum. Eskiden sadece öz güvenim yoktu şimdi öz saygımı da kaybetmeye başladım. Hâlâ _kişisel gelişim_ veya _başarı öyküleri_ başlıklı videolardan medet umuyorum. Kendim kurup kendim yaşayıp çürüyorum gibi ki bunun bir yere gitmeyeceğini de taş gibi biliyorum. Bu döngüden nasıl çıkılır gram bilgim de yok

@umidgurbanov

2 жыл бұрын

Merhabalar. Sanırım otuzlu yaşlara gelmeden bahsettiğiniz sorunların üstesinden gelmek pek mümkün olmuyor. Özellikle algılayışı, sezgisi ve zekası hiç de vasat olmayan biriyseniz ki, öyle görünüyor, çevrenizde olup biten genelgeçer uygulamaların ve insan ilişkilerinin anlamını veya değerini kavramakta ve kendinizi bu ağ içerisinde bir yere konumlandırmakta zorlanmanız çok olağan bir durum. Zamanla, sanıyor ve umuyorum ki, yaşamın sanıldığından daha hafife alınabilecek bir mefhum olduğunu göreceksiniz ve bu da size bir rahatlama getirecektir. Ondan sonra da meselelerin, en azından zihinsel açıdan, büyütülmeyi hak etmediğini görmeniz pek olası. Esen kalmanız dileğiyle.

@optionalnickname

2 жыл бұрын

@@umidgurbanov teşekkür ederim, yazınız ve genel paylaşımlarınız için.

@mcankaka

2 жыл бұрын

35 yaşındayım. Ego denilen sahteliği farkettiğim ve “an”da kalabildiğim çokça zaman oldu son bir kaç yıldır. Durumu hakikati gördükten sonra bir süre mutluydum ama sonra yine eski sıkıntılar geldi. Kısaca ilk farkettiğim şey; gerçeklikten kaçamazsın. Yani “insanız” ve bizi ittiren, yapmak istediğimiz şeylere yönelmediğimiz sürece ızdırap devam edecek (her ne kadar düşünceye bağlı olsa da) düşünce şeklimizi bir yere kadar değiştirebiliyoruz ve hepimizim özgün bir yapısı var. O yapıyo bulup onu yapmak lazım, bu genelde aileni, arkadaşlarını ve bazen kendini bile dinlemeden yapmak, denemek ve aramaktır. Alan Watts, Tolle, Krishnamrti’den güzel insan psikolog Jordan Peterson’a geçtim ve devam ediyorum. Yani güzel kardeşim, merak etme, daha çok sıkıntı çekicez ve çaresini bulucaz:)

@gulkizturanyazievi

2 жыл бұрын

Bu yaşta ne güzel ifade etmişsiniz. Tebrik ederim.

@dogannaltun

2 жыл бұрын

Kıymetli Kardeşim, öncelikle kendine bu kadar gerçekçi yaklaşıyor olman harika bir eleştiri. Fakat eksikler var. Böyle kaliteli içerikleri izleyip bundan keyif alman seni diğer akranlarından fazlasıyla ayırıyor. Sorgulamaya başladıysan dünya sandığından daha da karmaşık gelecektir her zaman, bu gerçek kaçınılmazdır. Fakat zaman seni çıkmaza sürüklemeden kendini beslemelisin. Yürümekten keyif alıyorsan iyi bir yürüyüşçü ol; kitap okumaktan keyif alıyorsan Iyi bir okuyucu; enstrüman icra etmek istiyorsan yap,... Yanı bir işte iyi olmak için bir adım at mutlaka. Bu özsaygını yerine getirecektir. Ileride ne kadar kıymetli olduğunu fark ettiğinde sadece kendine geç kalmadığını hissetmeye odaklan. Kıymetli yüreğine ferahlık dilerim. Insana rastgelesin, daima...

En dibe vurmanın yüzeye çıkmak için gerekli olduğunu söylüyor Tolle abimiz kısaca. Çoğumuz dibe batıp boğulmanın veya dibin ne kadar derin olduğunun bilinmezliğinin verdiği korkuyla yüzeye çıkabilmek için olduğumuz yerde çırpınıp duruyoruz. Bu sadece acı çektiğimiz süreci uzatıyor. Bizzat tecrübe ediyor olduğum için anlayabiliyorum. Yıllarca yaşadığım ve kimseye doğru düzgün bahsedemediğim acıdan kurtulamamamın sebebi de en dibe vuramamış olmam. Çünkü bu bir anlamda depresyona girip dış dünyayla bağlantıyı tamamen kesmek gibi bir şey. Benim ve insanların çoğunun "aydınlanma" yaşamamış olmasının sebebi de kendimizi günlük yaşamdan tamamen soyutlayamamış olmak ve okumak, çalışmak, erkekler için askere gitmek gibi sorumluluklarımızın olması. Halbuki inzivaya çekilmek gibi bir lüksümüz olsaydı muhtemelen daha çabuk çıkardık bu girdaptan.

@ilkinq.8646

2 жыл бұрын

hayat bu yeğenim. her şey komforda gizli değil. hayat sana iki elin kanda olsa bile yaşamayı öğretir. çünki harakete geçmezsen aç kalırsın ölürsün bir şey yapamazsın. ya acı çekerek yaparsın ya da yapamazsın. seçim senin

@rabia8423

2 жыл бұрын

En dip diye bir şey yok aslında bu da bizim zihnimizin bir yorumu. En dibe vurdum bundan daha dibi olmaz deriz ama bir diğerinde ondan dibini görürüz. Zihnimizin içinde yaşadığımız sürece kendimize acı çektirmeye devam ederiz. Ama dışardaki hayat akıp gidiyordur o sırada

@minecicek8356

2 жыл бұрын

E karantina işte orada inzivaya çekilmeleri gerekirdi insanların ama aynilar çoğu yani

@ozcanmorphy3859

2 жыл бұрын

@@minecicek8356 kaç kişi eve tek başına kapanıyor ki? Hatta daha da kötüsü yalnız kalma şansını direkt 0a indirgiyor karantina. Çünkü bu insanlarla 7 24 birliktesin. Kaçamazsın bi yere.

@gulbayyy

2 жыл бұрын

Bence inziva insanı daha da sabit kılar kendini farklı konularda geliştirip yeni ilgi alanları yaratırsan daha ileri gidersin evet biraz uyuşturucu gibi oluyor ama devamlı acıyla yaşamaktan çok daha iyi

Tam bu noktaya vardığımda karşıma tesadüfen çıkan bu video yaşadığım şeyi özetliyor

@sinnuri

2 жыл бұрын

kzread.info/dash/bejne/aW1-tdSbZJm8h7A.html

Bu adamın sakinliği, zamanında çektiği derin acılar.

Acının nedeninin olayların kendisi değil olaylara yaptığımız yorum olması bana çok çok benzer bir konuşmayı hatırlattı. Westworld’de, “benlik, insanlar ve ev sahipleri için bir tür kurgudur. kendimize anlattığımız bir hikayedir ve her hikayenin bir başlangıcı olmalıdır. çektiğin hayali acı seni sahici yapıyor.” diyordu dr ford. Yani benlik dediğimiz şey de bizim yaşadığımız olayları yorumlayıp kendimizi kendimize -dolayısıyla dışarıya da- anlatma şeklimiz, oradaki üslubumuz, benliğimizi oluşturuyor.

Rocky de geçen bi yer vardı; Kötü bir şeyin olacağını düşündüğünüzde çektiğiniz acı, o kötü şey olduğunda çekeceğiniz acıdan daha fazladır.

@hirayldz2849

2 жыл бұрын

baya iyiymiş bu

@birben__

Жыл бұрын

👏👏👏

Sabahın beşinde ızdırapla uyandım. Aklımda sürekli intihar fikirleri vardı. Ağlayarak bir an önce ölmek için dualar ettim. Artık dayanılmaz bir hal almıştı yaşamak. Sanki kaçacak yerim yoktu köşeye sıkışmış gibiydim. Hiçbir olay hiçbir gelişme umrumda değildi ve beni hayata bağlayamazdı. Aklımda bırakacağım intihar notu vardı sadece. 37 yaş ölmek için yeterli geliyordu. Sonra KZread da bu videoyla karşılaştım. Yüzüme tokat gibi çarptı. Bir an durdum. O beş dakika önceki idrak ile aramda uçurumlar oluştu. Ağlamaklı halim geçmişti. Videoda bu mesajı almazdınız dediği an tuhaf bir hisse kapıldım. Sanki yalnız değildim ve çaresiz de değildim. Bu gerçekten tuhaf. Video için teşekkürler

@zehrae.8326

2 жыл бұрын

Belki bir yıl sonra iyi ki intiharı gerçekleştirmemişim diye şükredeceksin. Allah hayırlı bir kapı açsın her şey gönlünce olsun :)

@mehmetcigerci4981

2 жыл бұрын

Ben de kendimi öldürmek istiyorum. Bu videoda seni etkileyen ne oldu ki? Adam hastalığı teşhis ediyor, tedavi etmiyor.

@raskolnikov1147

2 жыл бұрын

Mümkünse bir psikologla görüşmenizi tavsiye ederim

@mericmeric7623

2 жыл бұрын

Biri size sormadan oyuna dahil ediyor oyun bitene kadar orda kalmak zorundayiz. Ne kadar mutsuz yasasakta gunun birinde kaderimizin degisecegi umudunu kaybetmemeliyiz. Ölüm gelene kadar beklemeliyiz bence.

Çektiğin acı seni sen yapmaz. Bakış açısı değişmediği sürece acı, başkalarına zarar verme motivasyonunundan öteye gitmez. Izdırap, nasıl baktığına göre değişen binlerce duygudan biridir. Bizler sadece çektiğimiz acıları romantikleştirmeyi severiz.

@muzlusut9094

Жыл бұрын

Haklısın. İnsan çektiği acıları romantikleştirmek yerine eleştirmek ve yorumlamak yoluna giderse kendisi ve çevresi için gerçek huzuru bulabilir. Demek oluyor ki işin özünde özeleştiri var.

"ızdıraptan bıkıp usanmadıkça teslim olmayacaksınız" "yeterince acı çekmelisiniz sonunda öyle bir noktaya gelirsiniz ki çektiğiniz acıların çoğunu kendinizin yarattığının farkına varırsınız" ben bunların hepsini zaten biliyorum farkındayım da bizim acı eşiğimiz mi yüksek nedir bilmiyorum bir türlü o noktaya ulaşamıyoruz ne bitmez ızdırapmış

@Jdjdbndk7236

2 жыл бұрын

Katılıyorum belkide gelmisizdir ama farkına varacak bir zamanimiz olmamıştır kafam tam senin dediğin yerde karışıyor

@rabiadilara3944

2 жыл бұрын

Hahahahaha

@wagner00700

2 жыл бұрын

Izdırap bitmez. Tek kurtuluş yolu ölüm. Huzurlu sessizlik.

@hayatsenaristi6956

2 жыл бұрын

@@wagner00700 bitmeyen hiçbir şey yoktur hiçlikten başka, ölümde bir hiçliktir.

@wagner00700

2 жыл бұрын

@@hayatsenaristi6956 bende onu dedim zaten 'huzurlu sessizlik' diye

Bu hayatta düşünürseniz,kaybedersiniz.Şayet bizleri acıya götüren şeyler olaylar değil,olaylardan meydana gelen düşüncelerdir.Beklentiler birer düşüncedir,hayaller birer düşüncedir,istekler birer düşüncedir.Bunları düşünüp dururuz fakat hayat bu düşüncelere göre hareket etmez.Hayatta olacak şeyler daima olacaktır.Hayat;bir kişinin hayallerinden tamamen bağımsızdır.Hayatta hiçbir zaman düşündüklerimizin olmaması,bizi sürekli acıya ve kedere düşürür.Eğer düşünmezsek,o zaman beklentide,hayalde,istekte(vb) olmaz.O zaman hayatın getirdiklerine ve getireceklerine karşı bir umursama da olmaz.Umursamadığımız hiçbir şey bizim canımızı yakmaz

Doğup da konuşur düşünür olduğum zamandan bu yana hayat bana hep acı vericiydi. Lakin son zamanlarda canımın acısını zirvelerde, kendimi ise dipsiz bir çukurda hissediyorum. Hayata yetişme telaşı olsa da durup acımı çekmek için zamanımın olduğunu düşünüyorum; ki büyük şans bu. Her türlü olumsuzlukların üst üste gelmesi, göğüs kafesimin içinde bir yangın başlattı ve ne yazık ki sönmüyor, dinmiyor. İliklerime kadar hissediyorum. Dayanamıyorum diyecek sınırlara çok yakınım. Ama yine de insanın acısının, kendisinden başka dermanı olmadığını da öğrendim. Her ne kadar yangınımı söndürmekte başarılı olamasam da kendime tek deva yine kendimim. Zaten insan eninde sonunda kendine kalır, kendiyle kalır. Kendi en büyük dostu olmalı insanın. Tabiri caizse; insan sırtını kendine dayamalı. Acı ise beraberinde gücü de getiriyor. Ne kadar acı çekersen bu hayatta o kadar güçleniyorsun. Sevdiğim sözü de ekleyeyim hemen "Canın gerçekten yanmadıysa şu hayatta, hep biraz eksik kalacaksın. Çektiğin acı kadar insansın çünkü. Ne eksik ne fazla.. Bir şeyi hiç unutmayacaksın günün sonunda: Acı çekmeyen, acı çektirir." ✌🏼 7 ay sonra yeniden , Evet, acı geçmiyor. Sadece şekil değiştiriyor.

@sinnuri

2 жыл бұрын

kzread.info/dash/bejne/aW1-tdSbZJm8h7A.html

Yaşadığım acıların gerçekliğinden şüphe etmeye başladım. 20/12/21

Hayatımda dinlediğim en iyi konuşmalardan biri oldu. Bu kadar ruhsal rahatlama yaşamayı beklemiyordum.

Bana göre acı her hangi bir kötü durumla karşılaştığımızda bunu hayatın akışı içerisinde yaşayamadan yola devam etmek zorunda oluşumuzdan kaynaklanıyor.. Ben istiyorum ki bir şey olduğunda zaman dursun orda ben durayım düşüneyim acımı yaşayım öğreneyim sindireyim sonra devam etsin hayat...

@burhansengun1960

2 жыл бұрын

Evet beni de yaralayan bu kişinin hüznünü hissetmesine bile zman bırakmıyor ne olursa olsun devam etmek zorunda olmak daha da acı katıyor …keşke dediğiniz gibi bir imkan olsa

@leninn3333

2 жыл бұрын

Aynen ve bu düşünce ailenle olan ilişkini arkadaşlarınla olan ilişkini etkiliyor dediğin gibi keşke zaman dursa

Yaklaşık son iki yıldır,düşüncelerimin sebep olduğu bu ızdırap hali benden zamanım ve hatta sağlığım da olmak üzere birçok şeyi götürürken öylesine çıkmazda hissediyorum ki kendimi;bir zaman sonra kendimin bile tanımakta zorluk çektiği birine dönüştüm sanki. Kendime inanmak çok zor.Bu beni sorumluluklarımdan alıkoymasa da eskisi gibi mutlu değilim.Ne zaman çıkmaza düşsem yine kendimi suçluyor ve inanmak için nedenler bulamıyorum.Umarım bir gün,içinde bulunduğum döngüden çıkabilir yahut en azından bana bir şeyler öğrettiğini söyleyebilirim.

@elwinplays7517

2 жыл бұрын

KZread de Izzet Güllünün videolarını izleye bilirsin.Tavsiye ediyorum

@mehmetcigerci4981

2 жыл бұрын

Benim de sağlığım bozuldu ve kendimi öldürmeyi düşünüyorum. Kötü düşüncelerini yaşadığın olaylar karşısında senin yorumlayarak mı oluşturduğunu düşünüyorsun yoksa gerçekten mantıklı şekilde düşünüp o kötü düşüncelerin gerçek olacağına mı inanıyorsun?

@naturalmonks5967

2 жыл бұрын

Merhaba. Access Bars seansi alirmisiniz lutfen. Hatta maddi durumunuz iyise on tane yaptirin. Eger Istanbul daysaniz AlpGiray Sahin hocamizi bulun kendisi ayni zamanda tip doktoru. Bildigim seyi nacizane paylasmak istedim sizinle. Bana katkisi cok oldu. Sevgiler 😊.

@iclalkeskin5087

2 жыл бұрын

@@naturalmonks5967 Aslında halihazırda bir psikologla görüşmekteyim,yine de eğer durumun seyri benim açımdan olumlu gelişmezse söylediklerinize kulak asacağım.Teşekkür ederim (:

@AragornEl3ssar

2 жыл бұрын

@@iclalkeskin5087 İclal izmirdeyen görüşelim, birbirimize iyi gelebiliriz.

Öncelikle birey çektiği acıları kendisi yaratmaz. Karşısında ki insanın dolayımından dolayı acı çekmektedir. Izdırabı Dostoyevski şöyle açıklıyor; “Izdırap ve acı çekme geniş bir akla ve derin duygulara sahip insanlar için mecburiyettir.” Kendi köşelerine çekilen insanlar yaşadıklarından pay değil de o an bazı durumların istedikleri gibi gitmediğinden dolayı bir özeleştiri duygusuna kapılırlar. Izdırabı sadece insanın kendisi yaratmaz. Kolay elde edilmiş bir saadet mi, yoksa insanı yücelten ızdırap mı daha iyidir? Acıya gelecek olursak insan acı çekmeseydi insanlara olan sınırları ve kendiniz bilemezdi. Emil Cioran acıyı şöyle tarif ediyor; Acı çekmemiş biriyle yapılan her sohbet gevezeliktir.’’ Acı çekmemiş, yarı yolda bırakılmamış, yoklukla sınanmamış insan hayatı anlamıyla anlayamamıştır. Acı çekmeyen insan kendini bulamaz. Bizi var eden şey yaşadığımız acılar, düşünceler ve deneyimlerimizdir. (Düşünmenin kendisi üzerine düşünmek).

Sevdiğim kişi ile aramda büyük bir mesafe var, başka bir kıtada yaşıyor. Bazen en ufak şeyleri yanlış anlayabiliyor, sözlerini yanlış yorumlayabiliyor, kendimi onun beni sevmediğine inandırabiliyor ve gereksiz yere kendi düşüncelerim içinde kaybolabiliyorum. Bu da beni üzüyor, çoğu zaman kendimi düşünürken bile düşünmediğimi farkederken buluyorum. Bazen bu düşünceler canımı yakıyor, ruhumu daraltıyor, manen karmakarışık oluyorum, ama acaba ara sıra kendime abartıyor muyum diye soruyorum da. Belki de insanlar olarak konuları duygusallaştırmayı, kendimizi üzmeyi seviyoruzdur. Bu video pratik olarak bir işime yaramasa bile, en azından her kendimi üzücü düşünceler içinde bulduğumda hatırlayacağım bir video olacak.

karşıma tesadüfen çıkmadığını düşündüğüm bir video :) dün tam da sıkıntıdan kendime olanları, kendimi zorbalığa uğrattığımı anladım an her şeyin benim düşüncelerimden ibaret olduğunu öğrendim. bugün de "gerçekten öyleymiş" diyebildim bir olaya karşı. bu videoyu hep izleyeyim ki daha çok akıllanayım. teşekkür ederim video için. ve kesinlikle herhangi bir konuda insanların düşüncelerini belirleyen şey de kendimizizdir. ne düşünürsek gerçekliğimize o yansır ve öyle davranırız. ah ah bilinçaltı, algıma biçimi, dna, genetik, öteki yaşam, önceki yaşam, evren, dünya çok zorlusun be kardeşim.

"Ron Weasley olduğunu kabul ettiğin gün gerçek saflığa ulaşacaksın." The spiritual Teacha

@minecicek8356

2 жыл бұрын

Ben de diyorum kime benziyor sağol

Hayatımızın büyük bir kısmı acı çekmekten ibarettir, özellikle kimi insanlar için bu durum kaçınılmazdır. Hayatları boyunca ya da hayatlarının büyük bir bölümünde acı çekmek zorunda kalan insanlar vardır. Bu insanların yapabileceği tek şey acılarını hafifletmeye çalışmak ve bu acıyı büyük ölçüde kabullenmek olacaktır. Yalnızca gerçekten acı çekmeyen insanlar acıyı küçümserler. Bu bakımdan kendine acı çektirmenin ve gerçekten acı çekmenin bambaşka kavramlar olduğunu unutmamak gerekir.

Bunu farketmek ve değiştirmeye çalışmakta oldukça zor aslında. Her gün meditasyon yapıp kendime akışa bırakıyorum dedikçe aslında akışa bırakamadığım düşüncelerimi fark ediyorum. Yapmak imkansız değil sadece biraz zorlayıcı. Kontrolcülük ve sürekli düşünme hali insana çok yoruyor. Bir yerden sonra kendine neden diye soruyorsun neden düşünüyorum ki? Her şey olacağına varır diyorsun. Böyle bir döngü ama kırıcağımı biliyorum. Bir gün kendimi tamamen akışa bırakacağım😍

@alisahanhakkani

2 жыл бұрын

Ne olur kendinize kocaman bir iyilik yapın size önerim mehmed zahid kotku nefs terbiyesi ve muhyiddin şekur su üstüne yazı yazmak adlı kitapları okuyun göreceksiniz

Tasavvufla ilgilendiğini düşünüyorum. “Sen hazır olduğunda öğretmen görünür; sen hazır olduğunda öğretmen kaybolur.”

@sldfnf7229

2 жыл бұрын

Öğretmen kim

@lejua9243

2 жыл бұрын

tabiki ilgilendi

15. yaşımın sonlarında, kendimi bilinmezliğin kollarında bulduğum bir dönemdeyim. Bazı şeylerin yerine oturduğu ve hatta yerine oturmayan birçok şeyin olduğu... Fiziksel ve mental olarak berbadım ve .. ve işte "Ve" si var ama yok. Hissediyorum ama açıklayamıyorum ; bu çok basit kalacak ama sanki çekmediğim, yaşamadığım acıların ızdırabını benliğimde hissediyorum. Bu ergenlik olarak nitelendirebileceğim bir şey değil benim için. Bu bambaşka, acı verici, ruhumu delici.. Canım acıyor ya, sebebini bilmediğim bir burukluğun içindeyim.. Yaşama tutunacak bir dal arıyor gibiyim. Ya bilmiyorum işte... Bu dünya neden böyle?

@theonlypearl1908

2 жыл бұрын

15 yaşında kendini ifade ediş şekline hayran kaldım. Ben 15 yaşında bilgisayar oyunu oynayıp millete sövüyordum da biraz garip geldi seni görünce. Insanlarla kaynaşabilirsin çözüm olarak. Yada güvenebileceğin bir arkadaş edinmek de iyi gelir. Özetle kendini zamanın akışına bırak çünküsünü açıklayamıyorum ama şöyle söyleyebilirim zamanın akışındayken bilinmez dediğin şeylerin cevabını bulabilirsin.

@user-tq3sk8gv6y

2 жыл бұрын

Benimki de böyle başlamıştı. 9 yıl geçti

Düşünceli bir insanın fanusundaki balığı olsam daha az acı çekerdim. Diye bir söz yazmıştım vakti zamanında ve bunu bıraya bırakıyorum ki kaybolsun ❤ ayrıca videodaki anlatılan şeylere de katılıyorum. Acı insanı bir yere taşıyor öğreti diyor ve bu diğer dinlerde de vardır inanç vs. Videodaki kişi budizmden budanın düşüncelerine değinmiş ve katılıyorum. Aynı zamanda hz isanın da öğretisinde olduğu gibi içinizdeki o çok değerli inciyi yani cennetin krallığını bulmaktır.önemli olan ❤ hepimizin bulması dileği ile.. güzel bir paradoks. Acı çekmeseydik bu öğretiyi de bulamazdık. Acı çekmeseydik ruhsal olarak gelişemezdik. öğretmenle temasa geçmek belki de yaratıcıdır.ya da diğer inanışalra göre adı her ne idiyse kendi içinizdeki tanrı dedikleri şey belki. ❤❤ güzel şeyler olsun Allahım.

Eskiden gece kafamı yatağa koyduğumda sürekli beni strese sokan, endişelendiren, aslında basit ama geleceğin belirsizliğiyle kavrulmuş olayları, okulu veya gelecek kaygısını düşünürdüm. Ki hâlâ da öyle. Kendi yarattığım dünyamda tüm hayallerim gerçekleşmiş bir biçimde buluyorum kendimi ve bunların gerçek olmadığını bilip ama bunu göz ardı etmek kendimi kötü hissettiriyor. Özellikle benim hayallerimi yaşayan insanları görünce veya onların var olduğunu bilince yüreğim kahroluyor. Bu süreçte kendime aptal deyip hakaret etmekten de geri kalmıyorum. Bir süredir kendime karşı daha naziktim, kendime kötü sözler söylemiyordum. Taa ki bugüne kadar. Kendime kötü söz söylemekten nefret ediyorum. Dışarıya, aileme, arkadaşlarıma daha fazla sevgi göstermeye başlamışken kendime fazla acımasızım. Böyle olmasını istemiyorum. Hülyalara dalıp hayal kırıklığı yaşamak istemiyorum. Belki şu an dibi görmemiş olabilirim ancak hayat kısa ve en dipte bir gün olacağımı biliyorum. Hayatı, küçük okul sorunlarımı çok mu ciddiye alıyorum? Sanırım ben hayallerimde kazanan, hayattaki mutluluğumu o hülyalarda harcayan biriyim. Ve hem bu mutluluk bir gün bittiğinde iki dünyam da başıma yıkılmış olacak. Izdırabı kabul etmek çok zor. Gerçekle yüzleşmek çok zor.

@semanurkilic4970

20 күн бұрын

Sanırım çok benzer zihinlerde yaşıyoruz. Bende bulunduğum konumda artık kim olarak düşündüğümü bilmiyorum sanki kendi zihnimde yarattığım kişinin hayallerini yasıyormuşum gibi. Bu sürekli umut etme hali bir yandan kaygımı biraz olsun üretkenlige yönlendirebiliyor bir yandansa realiteden tamamıyla uzak bu hayallerimin gerceklesmeme potansiyeli gelecekte olacağım insana karşı beni endişelendiriyor. Çünkü şu an bulunduğum yaşta bir şeylerin değiseceğine olan inancım yüksek ancak o an geldiğinde ve isteklerim gerceklesmediginde bu hayal kırıklığı ile nasıl baş edeceğim bilmiyorum.

derdin kendindendir bilmezsin derman gene sendedir görmezsin içine koca bir alem yerleştirilmiş sen hala kendini küçümsersin Ali bin Ebu Talip s.a

3:40 / Bu sene hiç olmadığı kadar ağladım hayatta her yaptığım şeyin geşecekde beni nasıl çöktürdüğünü ve tek nedeninin kendim oldığunu gördüm. Umursamaz değildim asla aksine bu kdr önemsiyorken nasıl böyle davrandığımı merak ettim cevabını asla bulamadım hiçbir şeyin zevk vermediği bir duruma geldim. Nefret ettiğim hayatımdan kurtuluşu derslerde görüyorum her zmb en iyisi olmak istedim mükemmelliyetçiliğe, hata payım opmadığına inanıyorum madem hayatından nefret ediyorsun ve en önemlisi şeyi başarı olarak görüyorsun o halde neden hayatını daha iyi hale getirmiyorsun şimdi de başarısız olduğun için mutsuzsun dedim. Eskiden mutlu olacağıma inanıyordum şimdiyse hak etmediğimi mahvettiğimin farkındayım. Videonun her saniyesi ne büyük hatalarla acı çektiğimi fark ettim fakat bu ızdırabın beni nasıl olgunlaştırdığını senelerdir anlayamıyorum. Dışarda güzel olduğuna inandırılan her günün benim kendi dünyamda ne denli zehir olduğunu aklımdan çıkaramıyorum halbuki sadece 17 yaşındayım ve hayatla ilgili tek derdim başarı değilken tüm mesele oraya kayıyor

@sinnuri

2 жыл бұрын

kzread.info/dash/bejne/moWlwa2NisLLZqg.html

@sinnuri

2 жыл бұрын

kzread.info/dash/bejne/lWiBmceyhpzXppM.html

@sinnuri

2 жыл бұрын

kzread.info/dash/bejne/aW1-tdSbZJm8h7A.html

@berkaydarklord

2 жыл бұрын

Bu öğretinin çok küçük kısmı.bu adamın (Echart Tolle) Şimdinin Gücü kitabını bulup okuyun.Aradiginizi bulacaksınız hem de fazlasıyla

@sinnuri

2 жыл бұрын

@Sorgulayan Adam Bence yaşam enerjini düzenle. Bırak kıza yazmayı😄... Kaos'tan düzen çıkmaz...

Hafif acılar konuşabilir ama derin acılar dilsizdir...

kanalını uzun zamandır takip ediyorum ve çevirmek için gerçekten kaliteli şeyler seçmenle beni cezbetmen bir yana, Tolle gibi fikirlerine değer verdiğim insanların konuşmaları dışındaki herhangi birinin söylemine istemsiz şekilde yoğunlaşamazken senin açıklamalarını okumak hoşuma gidiyor

çektiği acılarla başkalarını suçlamayan aydınlanır ve kendini gerçekleştirir. suçlayanlar kurbanlıktır zaten helak olur gider

Her insan acı çeker, bunda sorun yok. Önemli olan, bu acıdan ve kötü durumdan kurtulabilmek. Yaşamı sorgulayarak belli başlı bir sonuca ulaşabilirsiniz ama daha da önemli olan şey, yaşamınızdaki sorunları çözmeniz. Gerisi kolaydır.

Gerçekten muhteşem. Video, altyazı ve emeğiniz için teşekkürler.

Kafanın içindeki sesin kendine ait bir yaşamı vardır, çoğu insan bu sesin insafına kalmıştır, çünkü düşünce zihin tarafından ele geçirilmiştir.

"Mille piacer'non vagliono un tormento."

Dön dolaş yine egoya geliyoruz. Varlığı acı, yokluğunda sen de olmuyorsun zaten :) O zaman renk! Elinize sağlık.

@selinak1667

2 жыл бұрын

Yani olmalı mı olmamalı mi

Kanalınızı yeni buldum gerçekten harika içerikler var👍🏻:)

tam olarak ihtiyacım olan videoydu çeviri yaptığınız için çok teşekkür ederim. insan çektiği acıdan bile tükenip artık o acıyı bırakmak ve sakinleşmek istiyor. umarım ben de bir gün bırakabilirim

"Acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir."

@MrJoexxxxx

2 жыл бұрын

Aynı şarkıyı düşünüyordum ;)

@MrJoexxxxx

2 жыл бұрын

Ben de herkes kadar aldım acilardan, var bir de :)

Bir acı yeterince cekilmedigi müddetçe geçmez.

Enfes! Emeginize sağlik.

Bu düşünce savunma sistemini harekete geçirtmek için oluşturulan bir fikir gibi geldi bana. Yani acı çekmeyi normal kılarak yaşanan ve hissedilen acıyı ondan olumlu bişey elde ettiğimiz inancıyla kendimizi iyi hissettiğimiz bir duruma getirme, pozitifleme de diyebileceğimiz bir bakış açısı."acı bizim en iyi öğretmenimizdir". Az çok zihnimiz hayatta kalmak için bu sistemi kullanıyor tabiki de böyle de çalışmalı ancak düşünce pekte gerçekçi değil.

Teşekkürler Ümid bey.

hubert selby jr: it/ll be better tomorrow isimli belgeselide çevirme imkanınız var mı acaba ? :( çok minnettar olurum ustam..

O kadar çok bilginin özeti olmuş ki,tekrar aydınlanma katıyor anladım sanan bana, teşekkürler sağolun

Çok derin geldi bana bu abinin dediklerini videoyu sadece izleyip anlayamayız sanki. Anlattıklarını yaşamış olsak bile

olaylara bağlı olarak hissettiğim acılardan, düşündüğümde beni hep daha kötüsüne itecek her durumdan kaçınmaya çalışıyorum. başlarda bu durumun bana iyi geleceğini düşündüm hep ama pek öyle olmuyor. Acıyı ertelemek demek kırılma anınızda karşınızda aşamayacağınız bir dağ gibi büyümüş bir şekilde karşınızda duruyor

@MrGurko-ys4vu

2 жыл бұрын

Senin sevgiye ihtiyacın var

@ragnar2812

2 жыл бұрын

Acı ve acı çekme büyük bir zekaya ve duyarlı bir yüreğe sahip kişiler için her zaman kaçınılmazdır demiş Dostoyevski. Bu iki özellikten birisi bile varsa ne yazık ki acı ile yüzleşmek zorundasın o halde o anın tadını çıkart :) “Hazların en tatlısı acıda saklıdır.”

Eckhart Tolle “ Şimdinin Gücü” kitabını mutlaka okuyun sonra bana teşekkür ediceksiniz.

@eylem8194

2 жыл бұрын

eğer beğenmezsem kitaba verdiğim parayı senden alırım

@kayra6439

2 жыл бұрын

@@eylem8194 hay hay :)

Ahh o kadar haklı ki şu zor süreçte bu video çok iyi geldi üniversite'de son yılım ama üniversite hayatımı çektiğim alerjij ağrılarından dolayı iyi anılarla hatırlayamayacağım tabi bide buna kendi aptal gereksiz korku ve düşüncelerde ekleyince dayanılmaz ızdırap oluyor ama bu şekilde dibi görmek bana bir çok konuda da yol gösterdi tek başımayım ailem yanımda değil farklı bir şehirde kendi başıma kendimin kahramani olmam gerek hayatımız boyunca birilerinin bizim için destek olmalarını bekleyemeyiz o destek gitmek zorunda olduğu yada gittigi zaman hissedilen o boşluk duygusu ve acı ızdırapı yalniz kendimiz kendimizin desteği olduğu zaman yok edebiliriz .umarım daha güçlü kimseler olur ve bizi bu dibe götüren yersiz düşünceler ile baş etmeyi öğreniriz

Çok teşekkür ediyorum. İnanılmaz tarifi değeri paha biçilmez bilgiler sunuyor .

Malesef acı var olduğumuz müddetce hic bir zaman bitmiyecek...😔💎bunu kabullenerek yaşamak lazim..

@deryakara5063

2 жыл бұрын

Dogrub

Derman arardım derdime, derdim bana derman imiş..

Çeviri için teşekkürler 🙏🏻

Kanalı yeni buldum çok faydalı bir iş yapıyorsunuz tebrik ederim

Çok güzel hatırlatın geri geleyim

Bizi olaylar degil; olaylara bakış açımız etkiler! Alfred adler

bu videonun bana Tanrı'dan bir mesaj olduğuna inanıyorum.... Ruhen uyanış acısız olmaz.. İsa, “Gerçeği bileceksiniz ve gerçek sizi özgür kılacak" dedi. (Yuhanna 8:31 Tanrının Krallığı içinizdedir . yeni ahit incil

Daha fazla eckhart tolle lütfen 🙏

Tamam guzel hos geliyor kulaga ama kisisel gelisimcilerin bircogu yurtdisinda dogmus parasal olarak rahat ve anlayisli ailelerden geliyorlar elbette sorunlari vardir ama Turkiyedeki bir insaninki kadar olamaz evet suanda farkindayim ornegin ailemle ilgili konuda kendimi fazlasiyla yiprattigimi ama bunu kendim yaptim diyemem cunku ulkemizde bilirsiniz aman annen baban ne dese dogrudur asla sert cikisma yoksa allah seni soyle boyle yapar obur dubyada yanarsin biz daha cocukken kafamiz beyninimiz bu korkunc seylerle dolduruldu bunlarin dogru yanlis oldugunu nasil kavrayabilirdikki ustelik bunu bize korkuyla sunmuslarken.Elbette hepimiz yillarca ailelerimizle ilgili kirildik ama o yillarca icimize islemis korkulardan dolayi bizde kendimizi savunmaya baslasak suclu gibi hissettik o aciyi bastiramadik yani aile ve kisinin yasadigi toplumunda insanin hayatinda cok etkisi oldugunu dusunuyorum kader denilen sey bence bu olsa gerek elbette uyanip kendi yolumuza bakabiliriz ama cocuklugumuz ya da o icimize islemis seyler eskisi kadar olmasada bence bizi hep rahatsiz edecektir.Kisacasi kisisel gelisimcilerin bu sekilde herkese ayni receteyi sunmasini anlayamiyorum

@metehakanozkan9166

2 жыл бұрын

KİŞİSEL gelişimciler modern üfürükçüler... Bunu anlamanıza sevindim.. Huzur Allâha kul olmakta... Tecrübe ettim ve bunu gördüm..

@metehakanozkan9166

2 жыл бұрын

@A Different Channel kardeş Sen daha olayı baştan yanlış anlamışsın... Yurt dışında yaşayan ailenin seviyesi ne ki sen oraya geleceksin 😂

Yorumların hepsini okudum . Hepsini ! Ben aşırı utangaç 🙈 aşırı sosyal izolasyon yaşayan biriydim.Aşırı sorguladığım dönemler oldu kendimi . Sürekli kendini yeterli bulmayıp sürekli kendimi geliştirmek için çabalayan bir insandım . Yorumları okurken gözlerim doldu. Arkadaşlar ben kurtulmuşum. Şuan 26 yaşındayım . Bununla gururlanmak için söylemiyorum çünkü normal birşey . Şuan 1.5 ilişkim var . Öncesinde durum neydi ? İnanın öncesinde de her kadınla utanmaz sohbetlere girmek için can atıyordum. Üniversite ve mesleğimi bir kenara bırakın . Tek yeteneğiniz ne diye sorsalar kadınlar ile iletişimim derdim . Babamı 5 sene önce kaybettim sonrasında kız arkadaşım terk etti . Travma sonrası stres bozukluğu yaşadım . Ondan sonra hiçbir kadın ile derin duygusal birşey yaşamadım . Sadece sevişmek ve zaman geçirmek içim takıldım. Şuan ise evliliğe giden bir ilişkim var . Arkadaşlara tavsiyem kendini kabullensinler . Ne kadar berbat birisi olursanız olun kendiniz olun . Neden hayvanların ve bebeklerin yüzleri kızarmaz ? Çünkü cümleye BEN diye başlamazlar :) Kendinize zor hedefler koymayın. Özellikle genç ve yetişkin olanlar . Artık gelişiminiz bitti . Olanı kabul edip zevk aldığınız şeylerden geliştirmeye bakın. Bunu okuduğunuz da onlarca cümle hatası ve yazım yanlışı bulacaksınız. Umursamıyorum mükemmel değilim çünkü hızlı yazıyorum gerizekalı olmadığımı biliyorum . Düzgün yazmaya çalışırsam donup hiçbir şey yazamacağım. Alın olaylara farklı açıdan bakmak bu ! Örnek güzeldi 😂

Çok teşekkür ederiz emeğinize sağlık

Katilmiyorum acı bizi gelistirmez bi noktadan bi noktaya tasimaz. Acı bizi biraz sabirli yapabilir dayanma gucunu artirabilir ama gerekli oldugunu dusunmuyorum acı yipratir zarari daha buyuktur. Iyi sartlara dogup mutlu yasayip mutlu ölen insanlar var aciyi gormeden tatmadan. Gelisim veya adina ne derlerse o onlarin olsun ben mutlu yasamak isterdim acıdan tamamen uzak.

@selinak1667

2 жыл бұрын

Aynen kesinlikle mutlululuk geliştirir acı sadece yıpratır ve olgunlaştrir

@selinak1667

2 жыл бұрын

Ama kabullenmek seni ileriye taşır

@orhanak4624

2 жыл бұрын

@@selinak1667 degistiremedigimiz seyleri kabullenmek ayrı evet

@pinksugar1800

2 жыл бұрын

Aynen bende bazen bunu dusunuyorum cocuklugumla ilgili vs yasadigim bazi seylerden dolayi yasitlarimdan daha olgun bakiyorum mesela gercekten gelistigimi goruyorum ama onlarin gozlerindeki hayat enerjisini mutlulugunu kendimde goremiyorum maalesef ruhsallik maneviyatta onemli tabiki ama neticesinde insaniz ayni zamanda maddi de bir varligiz hepimizin aslinda insani bir limiti var ve bir sureden sonra gercekten yoruluyorsun,cocuklugundan olene kadar bende cok mutlu insanlar goruyorum ve o gozlerindeki isigi gordugumde ne yalan soyleyeyim bende boyle dusunuyorum

@selinak1667

2 жыл бұрын

@@pinksugar1800 sana şöyle soyliyim bundan bir buçuk sene de öncesine kadar benim gözlerim ışıl isildi

Ancak acı çekerek kendimizi bulabiliriz. Fyodor dostoyevski.

Babam köylü ve fakir bir aileden gelen aşırı çalışkan bir adam. Bu sene 54 olacak ama hala bir gelecek planı yaptığında içinde rahat olan bir plan yapmıyor. Rahat insanı öldürür diye düşünüyor. Onurlu ve üretken bir yaşamanın yalnızca rahattan feragat ederek elde edilebileceğini düşünüyor. Bu adamın kitabını okurken ne kadar sorunlu olduğumuzu ve hayatımızı ne kadar kalıplara bağlı yaşadığımızı farkettim.

Adam çözmüş insanı, insan suretinde bir melek!

iyi güzel hoşta , neyse...

Acımızı biz yaratırız.

Benim çektiğim ızdırap ne zaman son bulucak? Ruhani gelişmişliğim ne işime yarayacak ki o zamana kadar kendi hayatıma son verirsem?

Ümid Gurbanov çok teşekkürler çeviri için ❤

Öğretiler maddesel değil mental sağlık gibi, bu yıl kendi adıma büyük bir deneyim yaşadım mental anlamda tamamen bittiğimi hissettiğim anların artık vücuduma verdiği tepkileri izleme aşamasındaydım daha fazla bunu çekemezdim hemen destek almak için kendimi ayaklandırdım. Eminim yapmasaydım düşüncelerim beni daha çok ele geçiricekti. Panik atak hastası olduğumu düşündüm ama değildi yaşadığım sadece panik bozukluktu. Kendimi tamamen otomatik düşünceye almıştım ve esiri olmuştum. Bunun yanında dr/dp yaşadım en dibini yaşayacak şekilde. Aklınıza gelen her türlü vücut yapımdan dünyanın var oluşuna kadar ki sorgulamam kafayı yedirtecek düzeydeydi ama olmadı yani düşünceden ibaret bi hayat. Bu da aynı örnek ızdırap ya da herhangi bir şey sadece düşünceden ibaret. Acı çekmek ,birini özlemek, sevmek. Bunlar öğretilmedi deneyimlendi beynimizin bize oynadığı oyunlar gibi neye nereye ne kadar yatkınsan seni oraya çekiyor. Her zaman bi tarafımın hep karanlık, ani dibe batma, üzgün hissetme, çok derin düşünme olduğunu bildiğim bi hayat yaşıyorum ama şuan bilincine vararak yaşamaya çalışıyorum. Benim öğrendiğim şey kendime acı çektirmeyi sevdiğim. Kısacası her şey bizim elimizde evet

@mehmetcigerci4981

2 жыл бұрын

O kadar acı çekerken organların zarar görmüyor mu? Nasıl hasta olmadan acı çekmeye devam edebiliyorsun?

Ne zaman videoda bashedildigi gibi, bir acının sonuna gelsem; ya da bir acıya yelken açacağımi hissetsem bu videoya geliyorum. Doktorun sakinliği yaşadığım her şeyin geçici olduğunu hatırlatıyor. Sözleri de bunu daha çok pekiştiriyor. ..

Paradoksal yaklaşım konusu gibi duruyor aslında. Çünkü herkes ıstırap denen soyutluğu aşabilirse standartize bir canlı dünyası olur. Olaylara bakışı beyin belirlediği gibi dışa vurumuda aynı kaynaktan geliyor. Daha net olması açısından: sanatı farklı kılan en önemli nokta herkese farklı pencereden bakma imkanı sunmasıdır. Videodaki öğreti oldukça net ve kesindir ancak gerçek hayatt entegresi kominal yaşam için imkansızdır.

👌👌👌 mükəmməl ötesi

Bizi yoran, sıkıntıya sokan şeyler başımıza gelen olaylar değil, o olaya karşı bakış açımızdır

Çok güzel bir konuşma olmuş teşekkürler

burdan şunu anlıyoruz ki aslında acı kötü bir şey değildir ve ona karşı kucaklayıcı olmalıyız. ve eğer yeteri kadar bir acı noktasına gelirsek insan dinginleşir ve mutu olmaya başlar. yani schopenhour -adını yanlış yazdım sanırsam- gibi acıdan kaçmamalıyız. onun farkına varıp onunla birebir olmalıyız.

Öyle bir beyne sahibim ki olmayan aşk acısını, olmayan kaybediş acısını dibine kadar çektiriyorum kendime.. gece gece gelen dramatize periler bilirsiniz :) ya da sadece çok yalnız ve bazı duygulara aç hissettiğimden. oysa saçmaladığımın da farkındayım. Ama işte farkındalık da geçicidir bütün duygular gibi.

Lütfen daha fazla video gelsin. Teşekkürler Ümit Gurbanov.

Abi şu videoyu her gördüğümde Harry Potterdaki Ron'a deep fake yapılmış gibi geliyor. Hatta yüz oturmamışta sakallardan sonra blur var gibi durmasıda bu etkiyi arttırıyor.

@soli8615

2 жыл бұрын

Ya hahahahhah

Çok doğru ve güzel bir tespit, bir olaya güzel bir şekilde bakarsak güzel bir şekilde görürüz ve güzel hissederiz ancak- bunu yapabilmek için önce o olayın güzel ve bakılabilir bir tarafı olması lazım, her olaya güzel bakacağız ve kendimize acı çektirmeyeceğiz diyerek hiçbir güzel ve olumlu yanı olmayan olaylara karşı realitemizi kaybetmemeli ve polyannacılık oynamamamız gerek. Aksi takdirde kendimizi kandıran bir koyundan hiçbir farkımız kalmamakla birlikte, gerçek er ya da geç gün yüzüne çıkma huyunu takınınca yine en çok üzülen biz oluruz. Demek istediğim şu ki- boş bir bardağa dolu tarafından bakamazsınız. Bunun için önce dolu bir kısmının olması lazım aksi takdirde kendinizi kandırırsınız.

Aylardir sosyal medyadan tamamen uzaktim. Bu mesaji almaya hazir oldugum anda karsima cikmasi hayatimda bagzi seylere vesile olacak gibi gorunuyor.

İnsana asıl acı çektiren kendi düşünceleridir. Çok doğru

Düşüncenin verdiği acı gerçek acıdan hep daha fazla olur

Bu aralar sürekli anasayfama düşüyordu izliyim bari

bazen farkında olmadan bunu hissediyordum ve bambaşka bir pencere açılıyordu daimi olmuyordu ama maalesef o düşünceler güzel bir rüzgar estirip kapatıyordu..

Emeğinize sağlık

Hocam bunu çeviren adam kimdir bilmem ama bir millet olarak borçluyuz, sağol, var ol.

evet gerçekten kendime çok acı çektirdim ama artık yeter diyorum yeni yıla yeni bir ben olarak giriyorum kendi düşüncelerimden uzaklaşarak ve istikrarlı bir şekilde çalışmaya başlayarak

Kendisini ne zaman dinlesem zihnimin dinginleştiğini, “şimdi”ye geldiğimi hissediyorum.

İnsanın en büyük buhranı başına gelenler değil başına gelenleri yorumlayışından kaynaklanır

Evet bunu biliyordum . Düşüncelerimin bana acı çektirdiğini ...