Εκτός από την οδυνηρή απώλεια νέων ανθρώπων υπάρχει και η ισόβια υποχρέωση στην θλίψη που αποδεκατιζει τις οικογένειες των θυμάτων. Υπάρχουν αυτές οι μέρες που ματώνουν την ψυχή κάθε χρόνο θυμίζοντας καθε φορά την πιο βαθιά πληγή για τους γονείς.

Δεν είμαι Κρητικός. Ειμαι Πελοποννήσιος. Αλλά με αυτές τις μαντινάδες και με τον πόνο αυτού του χαρωκαμένου πατέρα που έχασε το παιδί του, τα δάκρυα τρέχουν συνεχώς από τα μάτια μου. Πριν 2 μήνες, παραμονή Πρωτοχρονιάς, έχασα την λατρευτή μου μάνα Αναστασία και έμεινα μόνος μου μέσα στους τέσσερις τοίχους ενός σπιτιού. Να ανεβάσετε και μαντινάδες για το χαμό της μονάκριβης μάνας και τον πόνο που προκαλεί. Σας ευχαριστώ πολύ.

🙏❤️🌹

ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ...!!

ανατριχιασα οφου

Χαρε να ερθεις μονος σ την νυχτα στις μαντρες πετι με πετι λύνουμε τσι διαφορες η α ντρες

Apisteto

elliniki tainia

Δεν υπαρχει αυτο πουθενα. Μην ψαξετε...

Συμμερίζομαι τον πόνο του ανθρώπου ειλικρινά και του εύχομαι δύναμη. Αλλά από την άλλη όμως δεν είναι ο μοναδικός που έχασε το παιδί του. γιατί προβλήθηκε ο συγκεκριμένος ξανά και ξανά κύριε βιτωρο?

@vitorosg48

5 жыл бұрын

Όταν καλέ φίλε χρειαστεί να ''ξαναχτίσεις τον μέσα σου κόσμο'' να με φωνάξεις να σου πώ.!! Ό σο για τις ευχές σου, κράτησε τις γιατί δεν τις έχει ανάγκη..! Είναι εκεί ψηλά, που δεν τον πικραίνουν..

@passenger1312.

4 жыл бұрын

Δεν συμμεριζεσαι εσύ! Δεν μπορείς! Δεν ξέρεις! Δεν έμαθες! Εσύ να μείνεις εκεί από την άλλη! Να ξεχωρίζουν οι άνθρωποι από τις ντροπες!