Uważność, często nazywana także "mindfulness" w języku angielskim, jest praktyką skupienia uwagi na obecnym momencie oraz akceptacji tego, co się w nim dzieje, bez oceniania czy reagowania na to. Jest to praktyka często związana z medytacją, choć może być stosowana także w codziennym życiu. Uważność pomaga ludziom rozwijać świadomość siebie, swoich myśli, uczuć i doświadczeń, co może prowadzić do zmniejszenia stresu, poprawy koncentracji oraz lepszego radzenia sobie z emocjami. Praktyka uważności jest szeroko stosowana w psychologii, terapii, a także w kontekście samorozwoju i poprawy jakości życia.
00:00 Wyobrażenie pięknej plaży i słońca
00:52 Czy potrafisz być w tu i teraz
01:40 Cytat Jiddu Krishnamurti
02:20 Dlaczego jesteśmy nieuważni?
05:18 Co daje medytacja?
07:28 Świadome oddychanie
07:40 Medytacja
07:55 Skup się na jednym zadaniu
08:07 Dziennik wdzięczności
08:30 Dziennik stoicki
08:50 Przerwy na świadome myślenie
09:02 Aktywność fizyczna
09:22 Co Cię rozprasza?
09:33 Aktywne słuchanie
09:44 Codzienne zdrowe rytuały
09:55 Świadome jedzenie
10:10 Codzienne refleksje
10:40 Sesja mindfulness
Nie martw się. Wielu z nas cierpi na podobny problem: brak umiejętności życia tu i teraz. Po prostu nie potrafimy żyć teraźniejszością jaka piękna by nie była. Czekamy długie miesiące na wakacje, ale gdy nadejdą nie potrafimy ich przeżywać. Znów skaczemy w przyszłość lub w przeszłość. Jesteśmy w pracy, w wyimaginowanej dyskusji z szefem lub snujemy plany jakiegoś nowego przedsięwzięcia, które zaprząta nam głowę.
Jak mawia Krishnanamurku “Większość z nas pragnie, aby nasz umysł był stale zajęty. Wydaje mi się, że większość z nas nie jest w pełni świadoma nie tylko tego, o czym mówimy, ale nawet swego otoczenia, barw, ludzi, kształtu drzew, chmur, ruchu, wody. Nie jesteśmy obiektywnie świadomi może dlatego, że tak bardzo zajmujemy się sobą, swymi drobnymi, błahymi problemami, swymi pojęciami, przyjemnościami, pragnieniami i ambicjami. Niemniej jednak dużo mówimy o pełni świadomości".
Jako rodzice, często jesteśmy na urodzinach dziecka: to wydarzenie jest dla naszego małego szkraba ogromnie ważne, kochamy je mocno, ale mimo wszystko jesteśmy gdzie indziej. Oczywiście nasze ciało jest obecne na urodzinach, ale nasz umysł przeskakuje między przyszłością a przeszłością.
Co sprawia, że teraźniejszość, zwłaszcza te ulotne, bezcenne chwile, tak trudno jest nam właściwie przeżyć? I dlaczego odwrotnie, wieloma zdarzeniami umiemy się cieszyć i je doceniać, ale tylko gdy są już dla nas wspomnieniami.
Jedną z zalet przeszłości jest to, że jest ona dramatycznie skróconą i zredagowaną wersją teraźniejszości. Nawet najlepsze dni naszego życia zawierają szereg nudnych i niekomfortowych chwil. Ale w pamięci, jak doświadczeni widzowie wielu godzin przynudnawego serialu, skupiamy się na najważniejszych momentach; w ten sposób konstruujemy sekwencje, które wydają się znacznie bardziej znaczące i interesujące niż okoliczności, które je wytworzyły.
Wiele z tego, co psuje teraźniejszość, to czysty niepokój. Teraźniejszość zawsze zawiera ogromną liczbę możliwości, w tym niektóre wyjątkowo przerażające, których stale jesteśmy świadomi gdzieś w tle. Teoretycznie może zdarzyć się cokolwiek co zrodzi nasz niepokój - trzęsienie ziemi, fatalna diagnoza, wypadek, odrzucenie. Większość z nas snuje w głowie czarne scenariusze przez cały czas. To fantazjowanie pobudzane jest przez prosty strach przed nieznanym, przed tym, co ma nadejść.
Nasze umysły są jak przestronne serwerownie danych. Przepływa przez nie tak wiele informacji, jednak mają one niewiele wspólnego z tym, co jest tuż przed naszymi oczami. Możemy wydawać się obojętni w stosunku do miejsca, w którym jesteśmy. Pomimo że marzyliśmy o tej plaży od pół roku. Ktoś opowiada nam ważną historię, a my, nie z powodu złych intencji, ale z powodu trudności zarządzania bytem zwanym „ja”, rozmyślamy o jakiejś krzywdzie, której doznaliśmy w przeszłości.
Zastanów się nad mocą bycia obserwatorem własnych myśli. W medytacji, gdzie głęboko zagłębiasz się w swoje doznania, zaczynasz rozumieć, że obserwacja sama w sobie prowadzi do świadomości. To tutaj, w tej przestrzeni obserwacji, rodzi się pytanie: 'Kim jest ten, który obserwuje?' Jest to podróż ku głębszemu zrozumieniu siebie, gdzie odkrywasz, że obserwujący i obserwowany są nierozłącznie powiązani.
#mindfulness
Dlaczego tak trudno żyć w teraźniejszości? Niesamowite porady! Poznaj je i bądź szczęśliwy | uważny.
Piękny dziennik do codziennych notatek:
slowamajamoc.com/products/sto...
Po zapisaniu na newsletter dostępne są materiały pomocne w rozwoju osobistym:
ponadczasowecytaty.pl/newslet...
Zapraszam na stronę internetową po więcej wartościowych treści:
ponadczasowecytaty.pl/
Jeżeli masz chęć, to możesz również postawić mi wirtualną kawę. Będę wdzięczny.
buycoffee.to/slowamajamoc
Możesz też wesprzeć mój kanał na Patronite:
patronite.pl/slowamajamoc
Z góry dziękuję :)