„Naszego widzenia nie otrzymaliśmy w postaci gotowej i niezmiennej. Oko nasze ukształtowało się w wyniku długiej ewolucji biologicznej od form mniej doskonałych do tego, co jest teraz” - tak Władysław Strzemiński rozpoczyna „Teorię widzenia”, zbiór wykładów z historii sztuki, które wygłosił, zanim został zwolniony przez władze PRL z Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych z powodu nieprzestrzegania kanonów socrealizmu.
Wydana po raz pierwszy w 1958 roku i wznowiona przez Muzeum Sztuki w 2016 r. książka jest owocem długoletniej refleksji Strzemińskiego i niezwykłym świadectwem teoretycznej świadomości artysty, który na trwałe wpłynął na rozwój sztuk plastycznych. To książka, która uczy patrzeć na zmiany artystycznej percepcji w czasie, wyjaśnia zależności między ewolucją społeczeństwa a zmianami zachodzącymi w sztuce. Jak podkreśla prof. Iwona Luba, autorka wstępu redaktorskiego do pierwszego wydania krytycznego: „'Teoria widzenia' definiuje świadome widzenie oraz ukazuje jego przemiany pod wpływem różnorodnych czynników kulturowych i cywilizacyjnych, wskazując równocześnie na wzajemność oddziaływania”.
Zaproszenie do projektu Wojciecha Bąkowskiego podszyte było chęcią nadania tekstowi kolejnego wymiaru, bądź też wydobycia z niego - być może - ukrytego sensu. Praktyka artystyczna Bąkowskiego, osadzona na przecięciu kilku mediów, wydała nam się intrygującą metodologią pozwalającą odczytać ten legendarny tekst na nowo.
Wojciech Bąkowski - twórca filmów animowanych i grafik, poeta, muzyk. Frontman grup takich jak KOT, NIWEA oraz Czykita; współtwórca grupy artystycznej PENERSTWO. Był twórcą cyklu rysunkowego „Tu mam taką rubrykę na rysunki” w Gazecie Wyborczej (2009-2011). Laureat nagrody Deutsche Bank i Zachęty Narodowej Galerii Sztuki „Spojrzenia” w 2009 roku. Laureat nagrody „Paszport Polityki 2010”. Laureat stypendium „Młoda Polska 2011”. Laureat Grand Prix na Festiwalu Krótkich Filmów w Oberhausen w 2015 roku. Redaktor naczelny magazynu „PÓŁMROK”.