හමුවෙන්නට සමුගන්නට ගීතයේ
පද රචනය - විශාරද පූජ්‍ය කවි කීර්ති හිමි
සංගීතය - රොෂාන් ප්‍රනාන්දු
පේරාදෙණිය සරසවියේ 2003-2004 කංඩායම් අය කියන්න යන කතාව දන්නවා ඇති. මොකද මේ එයාලා හැමෝම ලබපු සංවේදී අත්දැකීමක්. මේ කියන්න හදන්නේ සත්‍ය කතාවක්. 2003/2004 අධ්‍යාපන වර්ෂවල වෙන කතාවක් තමයි මේ.
පොල්ගහවෙල ඉදන් තරුණයෙක් එනවා පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයට. කවුරුත් දන්න දෙයක්නේ දුම්රියපොළක් තියෙන ලංකාවේ එකම විශ්වවිද්‍යාලය පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලය කියලා. ඉතින් මේක මේ පොල්ගහවෙල ඉදන් එන තරුණයාට හරිම පහසු දෙයක් වුණා.
කැම්පස් ජීවිතයට තමන්ට කියලා අනුවර්ත නමක් ලැබෙන එක සාමාන්‍ය දෙයක්නේ. ඉතින් මෙයාටත් එහෙම එකක් ලැබුනා. ඒ තමයි බොනපාට්. මුලු සරසවියම ඔහුව දන්නේ බොනපාට් කියන නමින්.
මේ බොනපාට් පට්ටම මීටරයක්.. ඔහු පැමිණියේ භූගර්භ විද්‍යා උපාධිය හදාරන්න. ඔය උපාධිය ලංකාවෙන්ම පවත්වන්නෙ පේරාදෙණිය සරසවියේ පමණයි. ඔවුන්ගෙනුත් විශේෂ භූගර්භ විද්‍යා උපාධිය සදහා තේරෙන්නෙ 10 දෙනෙක් පමණයි...
මේ බොනපාට් ඒ 10දෙනා අතරට තේරුණාම කොහොමද මිනිහගෙ මීටරේ කියල අමුතුවෙන් කියන්න ඕනෙ නෑනේ..... කෙටියෙන්ම කියනවනම් වසරකට භූගර්භ විද්‍යා විශේෂ උපාධිධාරීන් ලංකාවෙන්ම බිහිවෙන්නේ 10 දෙනයි..... (මේ භූගර්භ විද්‍යා විශේෂ උපාධිය තියෙන ඕනම කෙනෙකුට ඕනෑම රටකින් නොමිලේ රැකියා සහ වීසා දෙනව.... කොහොමද උපාධියෙ තත්වය)
බොනපාට් කියන්නේ පවුලේ එකම දරුවා. විශ්වවිද්‍යාලයේදී මෙයාට ආදරවන්තියක් හමුවෙනවා. එයාටත් අර විදිහේ අනුවර්ත නමක් තිබුනලු ඒ තමයි සෝබනී. ඇයත් පොල්ගහවෙල පැත්තේමයි. දෙන්නම වැඩිපුර ගමන් ගියේ කොච්චියෙන්.
බොනපාට් ගැන යාළුවන්ගේ භාෂාවෙන් කියනවා නම් සිරාම බොක්කක්. හොද හැදි දැඩ් ශරීරයක් තමයි තිබුනේ. ඒ වගේම හරිම සංවේදී වගේම ජනප්‍රිය එනෙක්.
ගෙවල්වලින් එහෙමත් සම්බන්ධයට අහිතක් තිබිලා නෑ. දෙන්නම පොල්ගහවෙල නිසා ආවේ ගියේ දෙන්නම එකට. අනික් අය වගේම මේ දෙන්නත් ගොඩක් ආදරෙන් තමයි හිටියේ.
නමුත් හිටි හැටියේම සෝබනී බොනපාට්ව අත අරිනවා. ඇය සම්බන්ධය නතර කරනවා. මේක ⁣බොනපාට්ට දරාගන්න පුලුවන් වෙන්නේ නෑ. නමුත් බොනපාට් ඇය සම්බන්ධය නතර කරපු බව කිසි කෙනෙක්ට දැනෙන්නට ඇරියේ නැතිලු.
කාටවත් මේ සම්බන්ධය නතර කරපු එක ගැන නොකියපු මොහුට මේක දරාගන්න තනියම පුලුවන් වෙන්නේ නෑ.
මොහු තීරනයක් ගන්නවා. බොනපාට් විශ්ව විද්‍යාලයෙන් හොරෙන් ගත්ත රසායනික කැට ටිකක්.... ගියා හන්තානේ මාකස් නේවාසිකාගාරයට ඈතින් ෆයිනස් යායේ තිබෙන ගල් තලාවක් මතට.... අවසන් උත්සාහය දැරුව ඔහු ඇමතුමක් අරගෙන සොබනිට කතා කරන්න... වැඩක් නෑ.. ඇය එතරම් සංවේදී කෙනෙක් නෙමෙයි.
සුපිරි මොළ කාරයාගේ ජීවිතය ඒ විදිහට අවසන් වුණා. ඔහුගේ සිසුර හම්බවුනේ ඊට දවස් කිහිපයකට පස්සේ. නිල් ඉරි ටීෂර්ට් එක ඇදගෙන ගල් තලාවේ තිබුනු ඔහුගේ සිරුර දැකපු යාළුවන්ට ඇතිවුණේ පපුව පැලෙන්න තරම් වේදනාවක්..
හමුවෙන්නට සමුගන්නට ඇවිත් යන එන
දුම්රියපොල පෙම්වතුන්ගේ සරසවි උයන
අවුරුද්දෙම තුරුලිය ගොමු මලින් සැරසුන
අපි දෙන්නා එනතුරු මග බලයි සැම දින
* රසායනික කැට ටික අතට ගත්තු බොනපාට්ට මෙහෙම හිතෙන්න ඇති. අපි දෙන්නා හැමදාම එකට දුම්රියපොළේ එකට හිටියා. අත් අල්ලගෙන හරිම ආදරෙන්. හැම දවසකම මල් පිපිලා තියෙන සරසවි උයනේ මල් බලාගෙන හිටියේ අපි දෙන්නා එන්නේ කොයි වෙලාවෙද කියලා. *
මලක නැවුම් සුවඳ පිරුන සොදුරු මදනල
ඔබ ගැන තොරතුරු විමසයි මගදි හමුවෙන
සඳ ඇවිදින් ගියා වගේ කිසිත් නොකියම
ඔබ සැඟවී ගිහින් මගේ හිතත් අරගෙන
* මම අද තනියම යනකොට ඒ මල් දකින මට හිතෙන්නේ හරියට "කොහෙද ඔයාගේ පෙම්වතිය? ඇයි මේ තනියම?" දෙයක් මගෙන් අහනවා වගේ. අනේ දෙවියනේ ඇයි මේ අද මම තනියම. අද ඔයා මගේ හිත අරගෙන මගෙන් වෙන්වෙලා. *
නෙතින් නෙතට එබී බලා ගන්න හදවත
ඉස්සර මෙන් ඇවිත් යන්න සරසවි බිමට
ඔබ වෙනුවෙන් පෙරුම් පුරා ඉනූ කදුලට
බිම වැටෙන්න දෙන්න එපා රිදෙයි හොඳටම
* හිතන්න මේ බොනපාට් අවසාන මොහොතේ සෝබනීට දුරකථන ඇමතුමින් කියන්න හදපු දේවල් වෙන්න ඇති. රචකයා ගලපලා තියෙනවා හරිම සංවේදියි නේද. ආයෙත් මගෙත් එක්ක යන්න ඇයි ඔයා එන්නේ නැත්තේ. මේ කදුළු මට හුගාක් රිදවනවා. *
කොහොම හරි ඔහුගේ හොදම යාළුවෙක් එයාගේ මලගෙදර ගියේ නැත්ලු. ඒ ඇයි කියලා අහපුහාම එයා කියලා තියෙන්නේ....
"අම්ම තාත්තගෙ එකම ලෝකය කෙල්ලෙක් නිසා බොනපාට් නැති කරගත්තෙ ඌ,ඌ ගැන වටිනාකමක් නැති නිසා.... ඉතින් ඌට ඌ වටින්නෙ නැත්නම්... එහෙම එකෙක් මට කෙහොමත් වටිනාකමක් නෑ. ඒ නිසා මම මලගෙදර යන්නෙ නෑ......"
කොහොම උනත් සෝබනී මේ වෙනකොට හොද පවුල් ජීවිතයක් ගතකරනවාලු..
කොහොම හරි බොනපාට් මේ හැමෝටම හොද පාඩමක් කියලා දුන්නා..
"කවදාවත් අනිත් අයගේ ජීවීතේ අරමුණු නිසා තමන්ගේ ජීවිතයේ අරමුන වෙනස් කරන්නවත් තවත් කෙනෙකුගේ අරමුනක් මත යැපෙන්නවත් යන්න එපා."
නමුත් අවසානයේ සුපිරි මොළකාරයෙක් අපිට නැති වුණා......... (Copied)