Πολύ εύστοχη η παρατήρηση του Χρήστου Γιανναρά ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουμε λησμονήσει ότι κάθε ειδους σχεση απαιτεί συνεχείς και αμοιβαίες θυσίες.

Ευχαριστούμε κ. Σουέρεφ! Η προσφορά σας είναι πολύτιμη!

Υπέροχη ομιλία! Με πραγματικό λόγο ζωής! Ο Θεός να έχει καλά τον κ. Γιανναρά. Ευχαριστούμε για το upload

Αχ! και να μπορούσε να μην τέλειωνε ποτέ αυτή η διάλεξη...Απλά απολαυστικός.

ευχαριστούμε κ. Γιανναρα

1. Ο ατομοκεντρισμός, ο εγωισμός, η ιδιοτέλεια και τα παρόμοια, ενυπάρχουν στον βιολογικό-γενετικό εξοπλισμό, στην βιοδομή όλων ανεξαιρέτως των ζώντων όντων της φύσης. Δεν θα υπήρχαν ζώντα όντα χωρίς να έχουν από τη φύση τους τις ιδιότητες που προανάφερα. 2. Ειδικά ο άνθρωπος που είναι μέρος του συνόλου των ζώντων όντων της φύσης, έχει τις παραπάνω ιδιότητες ποιοτικά και ποσοτικά διαφοροποιημένες . Άλλωστε στη φύση κυριαρχεί παντού η ανισότητα, η ανομοιομορφία και η ανομοιογένεια. 3. Όλα τα ζώντα όντα αγωνίζονται ενστικτωδώς για την αυτοσυντήρηση τους και για την διαιώνιση του είδους τους. Τα λοιπά ζώντα όντα οσάκις φροντίζουν για μελλοντικό χρόνο, η φροντίδα τους περιορίζεται μόνο για την αυτοσυντήρηση τους και χρονικό ορίζοντα που φτάνει μέχρι την έναρξη του νέου κύκλου ζωής. Κυριολεκτικά τα λοιπά ζώντα οντα εφαρμόζουν το "δος ημίν σήμερον". 4. Ο κ. Γιανναράς περιγράφει μια υπαρκτή πραγματικότητα, που ισχύει από κτήσεως-δημιουργιας του σύμπαντος κόσμου. Οι ιδιότητες του ατομικού και κτητικού εγωισμού είναι έμφυτες και δεν αλλάζουν. Όλοι οι άνθρωποι χωρίς εξαίρεση έχουν τον έμφυτο ατομικό και κτητικό εγωισμό σε διαφοροποιημένο ποιοτικά και ποσοτικά βαθμό. Όλοι οι άνθρωποι ενδιαφέρονται να υπάρχουν, να αποκτήσουν, να αναδειχθούν, να διακρίνονται και να υπερέχουν. Εκείνο που διαφοροποιεί του ανθρώπους μεταξύ τους, είναι το είδος των αποκτημάτων (υλικά, πνευματικά, ηθικά κ.λ.π), ο βαθμός (πολύ, λίγο), ο τρόπος και στα μέσα που χρησιμοποιεί για ικανοποιήσει τον ατομικό και κτητικό εγωισμό του...

@grikalgs59

7 жыл бұрын

1. Ο διάλογος αποτελεί το μέσον και τον τρόπο προς αναζήτηση της κάθε φορά συμβατικής αλήθειας. Η φύση είναι ακατανίκητη γι αυτό ισχυρίζομαι ότι ο "ο ατομικός και κτητικός εγωισμός" δεν καταργείται. 2. Στο φαινόμενο της αυτοθυσίας των ανθρώπων υπέρ ενός έτερου υπέρτερου αγαθού, που σε πρώτη επιφανειακή ερμηνεία, δείχνει ότι καταργείται και δεν ισχύει ο παραπάνω νόμος ή ότι αυτός σχτικοποιείται και αμβλύνεται, στην πραγματικότητα μεταπλάθεται, παίρνει άλλη έκφραση και άλλη μορφή. Όλοι οι σοφοί του κόσμου, οι κατά καιρούς ηγέτες όλων των μορφών, όλων των σκοπών και όλων των επιπέδων, που ιστορικά εμφανίστηκαν, ως αυτοθυσιαζόμενοι, υπερ ενός γενικού και υπέρτερου αγαθού, στην πραγματικότητα μεταπλάθουν και μεταποιούν την αναγκαστική και έξωθεν επιβαλλόμενη θυσία τους, ως αυτοθυσία τους. 3. Οι τριακόσιοι του Λεωνίδα, εμφανίζονται ως αυτοθυσιαζόμενοι. Κανείς όμως δεν αναζητά την υπολανθάνουσα αλήθεια, η οποία εμπεριέχεται στον στρατιωτικό νόμο των Λακεδαιμονίων που έλεγε: "Ή ταν ή επι τας". Αν ο Λεωνίδας με τους τριακοσίους μαχητές του, προκειμένου να σωθούν οι ίδιοι εγκατέλειπαν αμαχητί τις θέσεις τους, τότε τους περίμενε και πάλι ο θάνατος στην Λακεδαίμονα, που επιπλέον θα ήταν και ατιμωτικός. Έκαναν επιλογή: "Εκ δυο κακών το μη χείρον βέλτιστον." 4. Οι διάφοροι προφήτες, άγιοι, ήρωες, ηγέτες θρησκειών και λαών ή ακόμη οι μικροί, οι άσημοι και οι καθημερινοί άνθρωποι, που εμφανίζονται ότι καταργούν με την στάση τους, με τις ενέργειες τους και με την συμπεριφορά τους τον έμφυτο "ατομικό και κτητικό εγωισμό", στην πραγματικότητα δίνουν άλλο-διαφορετικό νόημα και περιεχόμενο σ΄ αυτόν τον νόμο. Δηλαδή στην αξιολογική κλίμακα του ατομικού και κτητικού εγωισμού, ο καθένας ανάλογα με τις πεποιθήσεις του, τις αξίες του και τις προτεραιότητες του, προσδίδει διαφορετικό νόημα και περιεχόμενο. 5. Ας πάρουμε π.χ. την μάνα που θυσιάζεται για την σωτηρία του παιδιού της. Σε πρώτη ερμηνευτική προσέγγιση δείχνει ότι η μάνα αντιστρατεύεται "τον ατομικό και κτητικό εγωισμό". Στην πραγματικότητα όμως (σε όσες περιπτώσεις συμβαίνει αυτό) η μάνα δεν αντέχει την συναισθηματική συντριβή και τον αβάσταχτο πόνο, που θα της προκαλούσει ο θάνατος του παιδιού της. Έτσι προτιμά να θυσιαστεί εκείνη τη στιγμή η ίδια, επειδή θεωρεί και βιώνει πραγματικά τη δική της θυσία ως μικρότερο κακό από τον θάνατο του παιδιού της. 6. Στο παραπάνω παράδειγμα της αυτοθυσίας της μάνας πάλι επαληθεύεται "ο ατομικός και κτητικός εγωισμός". Η μάνα στην κλίμακα των βιωμάτων, των αναγκών της, των αξιών της και των προτεραιοτήτων της, βιώνει με μικρότερο τον πόνο την δικής της θυσία, σε σχέση με τον αβάσταχτο πόνο και την ψυχική συντριβή που θα της προξενούσε ο θάνατος του παιδιού της.

Καλησπέρα..ευχαριστώ για το σημαντικό βίντεο..Μήπως παρ'ελπίδα, γνωρίζετε την θεία μου , που ζούσε στην Κέρκυρα και ονομαζόταν Μαρίκα Σουέρεφ; Yπήρξε η σύζυγος του θείου μου Σπύρου Σούλη. Σας ευχαριστώ!

@lisistratos62

7 жыл бұрын

ερώτησα περί τίνος πρόκειται. Με πληροφόρησε η μόνη εν ζωή θεία μου ότι : η αείμνηστη Μαρίκα Σουέρεφ ήτο αδελφή του Ερρίκου (τον γνώρισα πολύ καλά και ως πελάτη μου) και εξαδέλφη του πατέρα μου. Ο Σπύρος Σούλης εργάστηκε επί έτη εις το μαρκαντικό του Παπά. Και έχουν γυιό τον Ανδρέα. Είναι έτσι ;;;

@maggielouzi6221

7 жыл бұрын

Ακριβώς! Θεέ μου..νιώθω ενθουσιασμένη! Βουνό με βουνό δε σμίγει...όπως λένε! Μα το επίθετο Σουέρεφ , είναι τόσο ξεχωριστό....και για να είστε απο την Κέρκυρα..ήταν πολύ πιθανό να βρούμε κοινό σημείο.Σας αφήνω τοην ηλεκτρ. μου διεύθυνση ωστε να μη μιλάμε δημοσίως απο εδώ... .margaritalouzi@hotmail.com Θα χαρώ πολύ να τα πούμε.