“เราไม่ควรตั้งความไม่พอใจ ความอาฆาต ความพยาบาทในบุคคลใด แม้แต่บุคคลที่ประพฤติไม่ชอบทั้งทางกาย วาจา ใจ เพราะเราจะไปมืด แต่ให้ตั้งไว้ด้วยเมตตา กรุณา หรืออุเบกขา” เปรียบเหมือนกับการชัก ‘ผ้าบังสุกุล’ ที่เขาทิ้งแล้วมาใช้งาน เพราะส่วนที่ดียังมีอยู่
การจะอยู่ร่วมกันไม่ว่าจะในครอบครัว ที่ทำงาน หรือในระดับไหนก็ตาม จะมีความผาสุกได้ด้วย ‘การให้ธรรมะ’ ที่ไม่จำเป็นต้องพูดหรือมีสิ่งของอะไรให้ แค่เอามาทำเอามาปฏิบัติ ปรับจิตปรับใจ ‘พัฒนาจิตของเรา’ ตั้งมั่นในธรรม ละสิ่งที่เป็นอุศลทำสิ่งที่เป็นกุศล ที่ไม่ว่าเราจะมามืดหรือสว่าง แต่ให้ไปดีไปสว่าง ไปตามทางที่มีองค์ประกอบอันประเสริฐ 8 อย่าง รักษาตนให้พ้นจากภัยในวัฏฏะนี้