«Αυτή τη στιγμή είναι η χειρότερη πολιτική κρίση που έχει ζήσει η χώρα τα τελευταία ίσως 40 χρόνια. Όσο είμαι εγώ δηλαδή εδώ, που είμαι 30 χρόνια, δεν έχω ξαναζήσει τέτοιο πράγμα. Γιατί αυτήν τη στιγμή η ακροδεξιά της Λεπέν που είναι σκληρή ακροδεξιά, δηλαδή έχει ρατσιστικά στοιχεία, έχει αντισημίτες, έχει νεοναζιστές κλπ., υπάρχει ένας σοβαρός κίνδυνος να αποκτήσει την εξουσία της χώρας.»
Ο Νίκος Σμυρναίος, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Ιστορίας και Κοινωνιολογίας των ΜΜΕ, στο Πανεπιστήμιο της Τουλούζ, μιλάει στο TPP για τις γαλλικές βουλευτικές εκλογές, που θα διεξαχθούν στις 30 Ιουνίου και 7 Ιουλίου. Μια συζήτηση για την Ακροδεξιά της Λεπέν, την πολιτική του Μακρόν, το γαλλικό εκλογικό σύστημα, αλλά και την αριστερή μεγάλη συμμαχία του Νέου Λαϊκού Μετώπου, που εμφανίζεται δεύτερη στις δημοσκοπήσεις, εν μέσω «πρωτοφανούς προπαγάνδας από τα ΜΜΕ.»
«Είμαι τριάντα χρόνια εδώ, δεν το έχω ξαναδεί ποτέ. Δηλαδή αυτό που ζούμε στα κανάλια, μου θυμίζει περίοδο 2012-15 στην Ελλάδα. Όταν στον ΣΥΡΙΖΑ ξαφνικά ήτανε... λενινιστές, μαρξιστές, αντάρτες που θα βγούνε με όπλα στους δρόμους. Εδώ δηλαδή έχει βαπτιστεί αυτή η συμμαχία ως αντισημίτες, ακροαριστεροί, φίλοι της Χαμάς, φιλοτρομοκράτες... και αυτό το βλέπουμε καθημερινά στα κυρίαρχα ΜΜΕ» αναφέρει.
Πρόκειται για «ευθυγράμμιση της αστικής και της μεγαλοαστικής τάξης με την ακροδεξιά, ούτως ώστε να μην χάσουν κάποια από τα προνόμια που έχουν. Δηλαδή αυτό είναι κάτι το οποίο έχουμε ξαναζήσει ιστορικά. Είναι ένα φαινόμενο που το έχουμε δει αλλά όταν το ζεις στην πραγματικότητα και τόσο σκληρά, και σε μία χώρα όπως η Γαλλία, που έχει τέλος πάντων και κάποιες δομές και κάποια ιστορία δημοκρατική, είναι πραγματικά σοκαριστικό.»
Όπως τονίζει, η άνοδος της Ακροδεξιάς της Λεπέν «είναι αποτέλεσμα πολιτικών των τελευταίων χρόνων. Ουσιαστικά είναι σκληρές νεοφιλελεύθερες και αυταρχικές πολιτικές. Αυτές οι πολιτικές άρχισαν επί Ολάντ. Δηλαδή του σοσιαλιστή Προέδρου πριν από τον Μακρόν. Ο Μακρόν ήταν υπουργός του Ολάντ. Δηλαδή υπάρχει μία σύνδεση εκεί πέρα»
«Αυτοί οι άνθρωποι κάνανε τουλάχιστον τρία πράγματα» σημειώνει και εξηγεί:
«Το πρώτο ήτανε να οξύνουν τις κοινωνικές αδικίες με πολιτική υπέρ των πλουσίων και φτωχοποίηση των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων. Ποδοπάτησαν όλες τις αρχές της δημοκρατίας, ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια. Δηλαδή πέρασαν νόμους όπως το συνταξιοδοτικό με διατάγματα χωρίς να ψηφιστούν από την Βουλή καν, ενώ υπήρχαν τεράστια κοινωνικά κινήματα και τεράστια αντίθεση ακόμα και στις μετρήσεις κοινής γνώμης. Άρα λοιπόν είναι σαν να έλεγε ότι δεν υπάρχει Δημοκρατία. Μπορείτε να ψηφίζετε ό,τι θέλετε, μπορείτε να βγαίνετε στον δρόμο, μπορείτε να έχετε πλειοψηφία στην κοινή γνώμη, εγώ θα περάσω αυτό που θέλω, αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική. Το τρίτο χαρακτηριστικό της πολιτικής του Μακρόν ιδιαίτερα τα τελευταία δύο χρόνια, είναι η υιοθέτηση μίας κοινής ρητορικής με την Ακροδεξιά».