Son birkaç gündür, rüyalarım kendilerini yazdırıyor.
Az önce de dün geceki rüyamı yazdım.
Rüyamdan bana kalan bilgelikler şöyle. Çok şükür.
Bir Ahit ile geldik bu dünyaya. Özümüzün Bir olduğunu ve O'ndan geldiğimizi bildik. Bu özgürlük ve ölümsüzlük demekti. Sonra bu dünyada bu ahdimizi unuttuk. Her an ve her an, desteklendiğimizi ve sevildiğimizi unuttuk. İçimizdeki sır tohumunu, kendi gerçeğimize sadık olmanın önemini.
Bunu hatırlayanlar, bu sırrı bilenler, Hak ile Hakk olanlar her daim var. Kendilerini sırlasalar da var. Bu sırra dair gözlerin açıldığında bu sırrın sorumluluğunu almayı bileceksin. Koşullar ne olursa olsun, odaklanacaksın. Tetikte ve iz üstünde olacaksın. Nereden gelip nereye gittiğini takip edeceksin. İkilikten Birliğe olacak hep gayen.
Bu ahdi her daim hatırlamak, her an agah olabilmek, her şeyin O'ndan geldiğini ve Birliği her An idrak edebilmek nasip olsun. Nasip olsun ki, biz miskin olup aradan çekilebilelim ve bizden Yaradan görünebilsin.
Bu Aşk bir bahri ummandır. Buna haddü kenar olmaz. Öyle bir ummandır ki, sırlarını an ve an insanda ve kainatta ifşa eder. Kur'an'ın ayetlerini tek tek kendi gönül deryasında okur insan. İş ki Rab'cenin farkına varalım. Kabımız küçük de olsa fark etmez. Nasip meselesi. Birlikte olduktan sonra.
Rüyamın detaylarını yazsam mı yazmasam mı, nasıl çözümlediğimi göstersem mi diye düşünürken, annemin rüya herkese anlatılmaz, rüyanı kimin yorumladığı önemlidir ve hayatına etki eder demesini hatırladım ve o yüzden kendime sakladım. Anneme rüyamı anlattığımda dinlemeye başlamadan hep 'hayırdır inşallah, Yusuf peygamber yorsun' diye yorumda bulunur. Rüyanın detayları ile ilahinin yorumlaması arasındaki benzerlik hayranlık uyandırıcıydı, bunu söylemeden geçemedim.
Tabii rüyalar soğan gibidir. Açıldıkça açılır. Şimdi idrak edebildiklerim, rüyanın vermek istediğinin sadece küçük bir bölümü olabilir. Her birimiz tasımız kadar nasiplenebiliriz.
Bu Aşk Bir Bahri Ummandır
Bu aşk bir bahr-i ummandır, buna hadd ü kenâr olmaz
Delîlim sırr-ı Kur’ân’dır, bunu bilende âr olmaz.
Süregeldik ezelîden, pîrim Muhammed Ali’den
Şarâb-ı lâ-yezâlîden, içenlerde humâr olmaz.
Eğer âşık isen yâre, sakın aldanma ağyâre
Düş İbrahim gibi nâre, bu gülşende yanâr olmaz.
Kıyamazsan baş-ü cane, ırak dur girme meydâne
Bu meydanda nice başlar, kesilir hiç sorâr olmaz.
Hak ile hâk olanlara, kendi özün bilenlere
Dost yolunda ölenlere, kan pahâsı dinâr olmaz.
Biz âşığız biz ölmeyiz; çürüyüp toprak olmayız
Karanlıklarda kalmayız, bize leyl ü nehâr olmaz.
Bak şu Mansur’un işine, halkı üşürmüş başına
Ene’l-Hakk’ın firâşına, düşenlere tımâr olmaz.
İşte bu sırr-ı Kur’ân’dır, “Küllü men aleyhâ fân”dır
İki kapılı bir handır; konan göçer, karâr olmaz.
Seyfullah sözünde mesttir, şeyhindem aldığım desttir
Dîvâne-râ kalem mîsttir, ne söylese kınâr olmaz.
(Seyyid Nizamoğlu)
Aşkın Yolculuğunun detaylarına buradan bakabilirsiniz
www.asikgulayse.com