Γεια σου Δημητρη να εισαι καλά φιλε μου για την καλη εργασια και μας βαζεις τα ωραια χωρια του νισιου μας και τα βλεπωμαι και εμεις που βρισκομασται στη Μελβουρνη να εισαι παντα καλα σε ευχαριστουμε παρα πολυ❤❤❤

@DimitriosVosnakis

6 күн бұрын

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και την υποστήριξη, χαιρετισμούς από Λέσβο!!!

Çok güzel bir gezi

@DimitriosVosnakis

10 ай бұрын

Teşekkürler!!!

Στην Αγιασο πριν πολλα χρονια (1985) ειχα μια θαυμασια και μοναδικη εμπειρια! Σε ενα καφενειο πολυ κοντα στην Παναγια της Αγιασου ειχαν κανει φωλιες χελειδωνια και πετουσαν μεσα σε αυτο. Το υπεροχο τους κελαιδισμα ηταν σαν μουσικη!!! Υπεροχο μερος,... χαλβας Αγιασου, πλατανια, νερα και τα ονομαστα κεραμικα!!! Θυμαμαι και ενα αποσπασμα με την Κυρια Στρατουλα Τουρβαλη και το παγιαβλελ, απο την εκπομπη του Λαζοπουλου. Τι ομορφη διαλεκτος,...!!!

@DimitriosVosnakis

11 ай бұрын

Ναι η Στρατούλα υπέροχος άνθρωπος .Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σας.

@Hippocampus-dm8ku

11 ай бұрын

@@DimitriosVosnakis Να ειστε καλα!!! Ευχομαι παντα το καλλιτερο για εσας και για το ομορφο νησι μας!!! Δεν ειμαι απο την Λεσβο, ηταν η μητερα μου απο εκει. Τον λατρευω αυτο τον τοπο!!!

Bravo dimitri… to onoma mou einai Kostas. Genithika stin Agiaso 1961. Anatrihiazo opote vlepo to horizon mou Kai pali bravo sou

@DimitriosVosnakis

Жыл бұрын

Ευχαριστώ πολύ!!! Στο κανάλι μου θα βρεις πολλά βίντεο από όλο το νησί, πανηγύρια από την Αγιάσο και αλά πολλά. Ευχαριστώ που με παρακολουθείτε!!!

Μια τραγικη ιστορία που εκτυλιχθηκε στην Αγιασο (πιθανον τη δεκαετια του 20`,του περασμενου αιωνα) που λίγοι ισως θυμουνται,... απο αφηγηση της μητερας μου, που επισκεφτηκε για πρωτη φορα το χωριο, στην ηλικια των εξι ετων (κατα τη διαρκεια της κατοχης). Στην Αγιασο, ζουσε μια φτωχη οικογενεια με δυο κορες (διδυμες η με μικρη διαφορα ηλικιας). Εκεινη την εποχη εκτος απο τα συνηθισμενα συνοικεσια (προξενια) υπηρχαν και αυτα που γινοντουσαν μεσω αλληλογραφιας (συνηθως με την αποστολη καποιας φωτογραφιας). Ετσι εγινε και στη περιπτωση της μιας εκ των δυο θυγατερων της οικογενειας. Μια φωτογραφια της, σταλθηκε στην Αμερικη, με παραληπτη ενα Ελληνα μεταναστη ο οποιος μετα απο πολυετη και σκληρη δουλεια, απεκτησε μεγαλη περιουσια. Ο Ελληνοαμερικανος και πλουσιος πλεον κυριος, ελαβε τη φωτογραφια της κοπελας η οποια του αρεσε και συμφωνησε να ερθει στην Αγιασο για να τελεστει ο γαμος. Τρεις ομως ημερες πριν απο την αφιξη του, η κοπελα πεθανε ξαφνικα,... Εγινε αμεσως η κηδεια της και οι γονεις της κοπελας αποφασησαν να παρουσιασουν την αδερφη της θανουσης ως αυτη που ειχε δει μεσω της φωτογραφιας ο Ελληνοαμερικανος. Στη πραγματικοτητα ομως η κοπελα δεν ειχε πεθανει,... ο μετεπειτα πραγματικος θανατος της, ηταν πολυ βασανιστικος/τραγικος. Η κοπελα ειχε υποστει νεκροφανεια (κατασταση κατα την οποια καποιος φαινεται νεκρος αλλα στη πραγματικοτητα οι ζωτικες λειτουργιες του οργανισμου του, μειωνονται στο ελαχιστο). Η κοπελα βρισκομενη πλεον μεσα στο μνημα το βραδυ επανηλθε και προσπαθουσε εναγωνιως να απεγκλωβιστει. Το βραδυ ο φυλακας του νεκροταφειου ακουσε κραυγες να βγαινουν απο το φρεσκοσκαμενο μνημα και εντρομος ειδοποιησε τον παπα και την αστυνομια. Αμεσως αποφασιστηκε η εκταφη της νεκρης αλλα πλεον ηταν αργα. Η κοπελα ειχε ενα βασανιστικο (τελικο) θανατο απο ασφυξια. Βρεθηκε με σκισμενα ρουχα (παλευοντας για να απεγκλωβιστει) και σε εμβρυικη σταση. Ο γαμος του Ελληνοαμερικανου με την αδερφη της θανουσης, τελεστηκε λιγο αργοτερα και ηταν πολυ επιτυχης. Μετα απο καποιο διαστημα η οικογενεια αποκαλυψε στον γαμπρο την αληθεια και εκεινος (προς τιμη του) αν και ειχε βρει τη πραγματικη ευτυχια στο προσωπο της συζηγου του, αποφασησε να τιμησει την αδερφη της (αυτη που στη πραγματικοτητα προοριζοταν για γυναικα του) και ανεθεσε σε ενα γλυπτη, νομιζω τον Γιαννουλη Χαλεπα (χωρις να ειμαι 100% σιγουρος) να δημιουργισει ενα αγαλμα, το οποιο στη συνεχεια τοποθετηθηκε στον ταφο της θανουσης. Η μητερα μου θυμοταν το αγαλμα αυτο απο την πρωτη της επισκεψη (διαμονη στις παιδικες κατασκηνωσεις) της στην Αγιασο. Αναπαριστουσε τις τελευταιες τραγικες στιγμες της κοπελας η οποια προσπαθωντας να απεγκλωβιστει εσκισε τα ρουχα της. Πολλα χρονια αργοτερα επισκεφτηκαμε την Αγιασο (1985) και πηγαμε να δουμε τον ταφο. Δυστυχως το υπεροχο αγαλμα ειχε αντικατασταθει απο μια αναγλυφη πλακα η οποια αναπαριστουσε μια κοπελα σε σταση απογνωσης, με σκυμμενο το κεφαλι πανω στα γονατα. Ρωτησαμε μεγαλους σε ηλικια κατοικους του χωριου αλλα κανενας δεν ηξερε η θυμοταν το γεγονος. Ουτε βεβαια μαθαμε τιποτα για τη τυχη του αγαλματος

@DimitriosVosnakis

11 ай бұрын

Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σας!!!

@user-kk6dc1vs6l

Ай бұрын

Μπράβο όραια ιστορία αν και το έχω δει το τάφο της κοπέλας δε ήξερα την ιστορια

@Hippocampus-dm8ku

Ай бұрын

@@user-kk6dc1vs6l Κυρια Γλεζελλη, τη καλησπερα μου απο το Λονδινο! Ευχομαι να εχετε παντα υγεια!!! Την αγαπη μου στο νησι μας!!!

Δεν έδειξες το εκκλησάκι της Αγίας Σωτήρας που δείχνει τν ιστορία της Αγιάσου

@DimitriosVosnakis

2 жыл бұрын

Δεν πρόλαβα, οι όμορφες του νησιού είναι πάρα πολλές, του χρόνου αν μας αξιώσει ο Θεός.